Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw

– 70 –
4. Pracownik, który nie ukończył kształcenia ustawicznego finansowanego ze
środków KFS z powodu rozwiązania przez niego umowy o pracę lub rozwiązania z nim
umowy o pracę na podstawie art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy,
jest obowiązany do zwrotu pracodawcy poniesionych kosztów, na zasadach określonych
w umowie z pracodawcą, o której mowa w ust. 3.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, pracodawca zwraca staroście środki
KFS wydane na kształcenie ustawiczne pracownika, na zasadach określonych
w umowie, o której mowa w ust. 1.
6. Starosta może przeprowadzać kontrolę u pracodawcy w zakresie przestrzegania
postanowień umowy, o której mowa w ust. 1, wydatkowania środków KFS zgodnie
z przeznaczeniem, właściwego dokumentowania oraz rozliczania otrzymanych
i wydatkowanych środków i w tym celu może żądać danych, dokumentów i udzielania
wyjaśnień w sprawach objętych zakresem kontroli. Do kontroli przeprowadzanej przez
starostę przepisy art. 111 stosuje się odpowiednio.
7. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy sposób i tryb przyznania środków z KFS, w tym:
1)
zakres informacji niezbędnych do sporządzenia wniosku o przyznanie środków
z KFS,
2)
elementy umowy, o której mowa w ust. 1
– mając na względzie prawidłowość wydatkowania środków, a także konieczność
zapewnienia zgodności udzielanej pomocy z warunkami dopuszczalności pomocy
de minimis.”;
58) w art. 70 w ust. 1:
a)
wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Pracodawca zamierzający zwolnić co najmniej 50 pracowników w okresie
3 miesięcy jest obowiązany uzgodnić z powiatowym urzędem pracy właściwym dla
siedziby tego pracodawcy lub właściwym ze względu na miejsce wykonywania
pracy zakres i formy pomocy dla zwalnianych pracowników, w tym pracowników
niepełnosprawnych, dotyczące w szczególności:”,
b)
uchyla się pkt 4;
59) w art. 71:
a)
w ust. 1:
–
wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
– 71 –
„Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnemu za każdy dzień kalendarzowy
od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy,
z zastrzeżeniem art. 75, jeżeli:”,
–
w pkt 2:
– – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„w okresie 18
miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień
zarejestrowania, łącznie przez okres co najmniej 365 dni:”,
– – lit. d oraz lit. e otrzymują brzmienie:
„d) opłacał składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzenia
pozarolniczej działalności lub współpracy, z zastrzeżeniem art. 104b
ust. 2, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia
społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej
minimalne wynagrodzenie za pracę,
e)
wykonywał pracę w okresie tymczasowego aresztowania lub
odbywania kary pozbawienia wolności, przy czym podstawę wymiaru
składek na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy stanowiła kwota
co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę,”,
– – lit. h otrzymuje brzmienie:
„h) był zatrudniony za granicą i przybył do Rzeczypospolitej Polskiej jako
repatriant,”,
b)
w ust. 2 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6 i 7 w brzmieniu:
„6) świadczenia usług na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa
w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do
lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016 oraz
z 2013 r. poz. 747 i 983);
7)
pobierania renty rodzinnej, w przypadku gdy nastąpił zbieg prawa do tej renty
z prawem do renty z tytułu niezdolności do pracy i wybrano pobieranie renty
rodzinnej.”,
c)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Prawo do zasiłku przysługuje bezrobotnym zwolnionym z zakładów
karnych i aresztów śledczych, zarejestrowanym w okresie 30 dni od dnia
zwolnienia, jeżeli suma okresów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2,
przypadających w okresie 18 miesięcy przed ostatnim pozbawieniem wolności oraz
– 72 –
wykonywania pracy w okresie pozbawienia wolności wynosiła co najmniej
365 dni, przy czym podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne
i Fundusz Pracy stanowiła kwota w wysokości co najmniej minimalnego
wynagrodzenia za pracę. W przypadku pozbawienia wolności w okresie pobierania
zasiłku, po zwolnieniu z zakładu karnego lub aresztu śledczego przysługuje prawo
do zasiłku na okres skrócony o okres pobierania zasiłku przed pozbawieniem
wolności i w trakcie przerw w odbywaniu kary.”;
60) w art. 72 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Wysokość zasiłku wynosi:
1)
823,60 zł miesięcznie w okresie pierwszych 90 dni posiadania prawa do zasiłku;
2)
646,70 zł miesięcznie w okresie kolejnych dni posiadania prawa do zasiłku.
2. Bezrobotnemu, którego łączne okresy wymienione w art. 71 ust. 1 pkt 2 oraz
ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5, zwane dalej „okresem uprawniającym do zasiłku”, wynoszą mniej
niż 5 lat, przysługuje zasiłek w wysokości 80% kwoty zasiłku określonego w ust. 1.”;
61) w art. 73:
a)
w ust. 1:
–
pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) 180 dni – dla bezrobotnych zamieszkałych w okresie pobierania zasiłku
na obszarze powiatu, jeżeli stopa bezrobocia na tym obszarze w dniu
30 czerwca roku poprzedzającego dzień nabycia prawa do zasiłku nie
przekraczała 150% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju;”,
–
w pkt 2:
– – wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„365 dni – dla bezrobotnych:”,
– – lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) którzy mają na utrzymaniu co najmniej jedno dziecko w wieku do
15 lat, a małżonek bezrobotnego jest także bezrobotny i utracił prawo
do zasiłku z powodu upływu okresu jego pobierania po dniu nabycia
prawa do zasiłku przez tego bezrobotnego lub”,
– – dodaje się lit. d w brzmieniu:
„d) samotnie wychowujących co najmniej jedno dziecko w wieku do
15 lat.”,
– 73 –
b) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. W przypadku zmiany przez bezrobotnego miejsca zamieszkania
skutkującej zmianą właściwości powiatowego urzędu pracy bezrobotny jest
obowiązany powiadomić o tym fakcie urząd pracy, w którym jest zarejestrowany,
oraz stawić się w powiatowym urzędzie pracy właściwym dla nowego miejsca
zamieszkania w terminie 14 dni od dnia powiadomienia urzędu pracy dotychczas
właściwego.”,
c)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Bezrobotny, który utracił status bezrobotnego na okres krótszy niż 365 dni
z powodu podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, pozarolniczej działalności
lub uzyskiwania przychodu w wysokości przekraczającej połowę minimalnego
wynagrodzenia za pracę miesięcznie i zarejestrował się w powiatowym urzędzie
pracy jako bezrobotny w okresie 14 dni od dnia ustania zatrudnienia, zaprzestania
wykonywania innej pracy zarobkowej, prowadzenia pozarolniczej działalności,
pobierania po ustaniu zatrudnienia zasiłku chorobowego, macierzyńskiego lub
zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, zaprzestaniu wykonywania innej
pracy zarobkowej, prowadzenia pozarolniczej działalności lub osiągania przychodu
przekraczającego połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie,
posiada prawo do zasiłku na czas skrócony o okres pobierania zasiłku przed utratą
statusu bezrobotnego oraz o okresy, o których mowa w ust. 4.”;
62) w art. 73a ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Do wykonywania prac społecznie użytecznych mogą być kierowane również
osoby uczestniczące w kontrakcie socjalnym, indywidualnym programie
usamodzielnienia, lokalnym programie pomocy społecznej lub indywidualnym
programie zatrudnienia socjalnego, jeżeli podjęły uczestnictwo w tych formach
w wyniku skierowania powiatowego urzędu pracy na podstawie art. 50 ust. 2.”;
63) w art. 75:
a)
w ust. 1 w pkt 8 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 9 w brzmieniu:
„9) w okresie 6 miesięcy przed zarejestrowaniem się w powiatowym urzędzie
pracy rozwiązał stosunek pracy zawarty na podstawie skierowania przez urząd
pracy do pracodawcy otrzymującego w ramach tego skierowania świadczenie
aktywizacyjne, przed upływem okresów określonych w art. 60b ust. 2.”,
– 74 –
b) w ust. 2:
–
pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) po okresie 180 dni od dnia zarejestrowania się w powiatowym urzędzie
pracy – w przypadku wymienionym w ust. 1 pkt 3 i 9;”,
–
w pkt 4 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) po zakończeniu odbywania praktyki absolwenckiej i otrzymywania z tego
tytułu miesięcznie świadczenia pieniężnego w wysokości przekraczającej
połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę.”;
64) w art. 76:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Osoba, która pobrała nienależne świadczenie pieniężne, jest obowiązana
do zwrotu, w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji w przedmiocie obowiązku
zwrotu nienależnie pobranego świadczenia pieniężnego, kwoty otrzymanego
świadczenia wraz z przekazaną od tego świadczenia zaliczką na podatek
dochodowy od osób fizycznych oraz składką na ubezpieczenie zdrowotne.”,
b)
w ust. 2 pkt 4 i 4a otrzymują brzmienie:
„4) koszty szkolenia, w przypadku określonym w art. 41 ust. 6 lub w przypadku
gdy skierowanie na szkolenie nastąpiło na podstawie nieprawdziwych
oświadczeń lub sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach
świadomego wprowadzenia w błąd powiatowego urzędu pracy przez osobę
skierowaną na szkolenie;
4a) koszty przygotowania zawodowego dorosłych, w przypadku określonym
w art. 53h ust. 1 lub w przypadku gdy skierowanie na przygotowanie
zawodowe dorosłych nastąpiło na podstawie nieprawdziwych oświadczeń lub
sfałszowanych dokumentów albo w innych przypadkach świadomego
wprowadzenia w błąd powiatowego urzędu pracy przez osobę skierowaną na
przygotowanie zawodowe dorosłych;”,
c)
w ust. 7 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Starosta może odroczyć termin płatności lub rozłożyć na raty nienależnie pobrane
świadczenie, zwrot refundacji oraz jednorazowo przyznanych środków
w przypadkach, o których mowa w art. 46 ust. 2 i 3, albo po zasięgnięciu opinii
powiatowej rady rynku pracy umorzyć te należności w całości albo w części, jeżeli
wystąpiła jedna z przesłanek:”,