Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw

– 55 –
11. Realizacja działań w zakresie integracji społecznej bezrobotnych odbywa się na
podstawie umowy, która określa w szczególności:
1)
liczbę bezrobotnych;
2)
zakres działań i okres ich realizacji;
3)
przewidywane efekty, z podaniem mierników pozwalających ocenić indywidualne
efekty;
4)
kwotę i tryb przekazania środków Funduszu Pracy przysługujących z tytułu
realizacji działań w zakresie integracji społecznej;
5)
zasady i zakres dokumentowania działań w zakresie integracji społecznej
podjętych wobec bezrobotnych;
6)
sposób kontroli i zakres monitorowania.
12. W przypadku niezawarcia z ośrodkiem pomocy społecznej porozumienia
o realizacji Programu, o którym mowa w ust. 7, powiatowy urząd pracy zawiera
z ośrodkiem pomocy społecznej porozumienie o współpracy, w ramach którego strony
uzgadniają kryteria doboru bezrobotnych do Programu Aktywizacja i Integracja oraz
zakres i sposób wymiany informacji o jego uczestnikach.
Art. 62b. 1. Realizacja Programu Aktywizacja i Integracja trwa 2 miesiące.
2. Po zakończeniu Programu Aktywizacja i Integracja powiatowy urząd pracy
ponownie określa profil pomocy i może:
1)
podjąć decyzję o ponownym skierowaniu bezrobotnego do udziału w Programie
Aktywizacja i Integracja, jednak nie dłużej niż łącznie na okres do 6 miesięcy;
2)
przedstawić bezrobotnemu propozycję pomocy określoną w ustawie lub
3)
skierować bezrobotnego, w porozumieniu z ośrodkiem pomocy społecznej, do
zatrudnienia wspieranego u pracodawcy na zasadach określonych w przepisach
o zatrudnieniu socjalnym lub podjęcia pracy w spółdzielni socjalnej zakładanej
przez osoby prawne, o której mowa w przepisach o spółdzielniach socjalnych.
3. W okresie udziału bezrobotnego w Programie Aktywizacja i Integracja
powiatowy urząd pracy nie kieruje do bezrobotnego innych form pomocy, o których
mowa w ustawie.
Art. 62c. 1. Program Aktywizacja i Integracja jest finansowany ze środków
Funduszu Pracy oraz budżetu gminy.
2. Wysokość środków Funduszu Pracy na realizację Programu Aktywizacja
i Integracja, o których mowa w art. 109 ust. 8a, może być zwiększona na wniosek
– 56 –
starosty o środki z rezerwy Funduszu Pracy będącej w dyspozycji ministra właściwego
do spraw pracy.
3. Kwota wydatków przeznaczonych z Funduszu Pracy na finansowanie działań,
o których mowa w art. 62a ust. 7 pkt 2, jest ustalana z uwzględnieniem stawki
godzinowej pracy trenera z 10-osobową grupą bezrobotnych, w wysokości nie wyższej
niż 50 zł.”;
54) w art. 66a:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Programy specjalne są realizowane po zaopiniowaniu przez powiatową
radę rynku pracy.”,
b)
ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Łączna kwota wydatków poniesionych w roku budżetowym na realizację
programów specjalnych nie może przekroczyć 10% wysokości środków Funduszu
Pracy, ustalonych zgodnie z art. 109 ust. 8, z przeznaczeniem na finansowanie,
w roku poprzednim, programów na rzecz promocji zatrudnienia, łagodzenia
skutków bezrobocia i aktywizacji zawodowej.”,
c)
ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. W przypadku gdy wysokość środków planowanych na realizację
programów specjalnych przekracza 10% wysokości środków Funduszu Pracy,
określonych w ust. 4, na wniosek starosty minister właściwy do spraw pracy może
przyznać dodatkowe środki z rezerwy dysponenta Funduszu Pracy na realizację
programów specjalnych, przy czym wydatkowanie tych środków nie jest wliczane
do wydatków, o których mowa w ust. 4.”;
55) po rozdziale 13a dodaje się rozdziały 13b–13d w brzmieniu:
„Rozdział 13b
Programy regionalne
Art. 66c. 1. Marszałek województwa inicjuje programy regionalne.
2. Programy regionalne mogą być inicjowane na wniosek starostów, wojewódzkiej
rady rynku pracy albo wojewódzkiej komisji dialogu społecznego.
3. Program regionalny jest inicjowany na podstawie diagnozy sytuacji na rynku
pracy przeprowadzonej na podstawie analiz i prognoz dotyczących w szczególności:
1)
sytuacji bezrobotnych na rynkach pracy województwa, powiatów i gmin;
– 57 –
2)
zapotrzebowania pracodawców na kwalifikacje na regionalnym rynku pracy;
3)
mobilności siły roboczej.
4. Program regionalny obejmuje co najmniej jeden z priorytetów przyjętych do
realizacji w ramach regionalnego planu działań na rzecz zatrudnienia, zgodny
z priorytetami polityki państwa w dziedzinie rynku pracy przedstawionymi w Krajowym
Planie Działań.
5. Program regionalny jest realizowany przez wojewódzki urząd pracy
w porozumieniu z powiatowymi urzędami pracy.
6. Na podstawie diagnozy sytuacji na rynku pracy wojewódzki urząd pracy określa
grupy bezrobotnych, dla których jest konieczne przygotowanie programu regionalnego,
oraz dokonuje wyboru powiatów o najwyższym udziale tych bezrobotnych w ogólnej
liczbie bezrobotnych w powiecie.
7. Wojewódzki urząd pracy przekazuje powiatowym urzędom pracy
przewidzianym do udziału w programie regionalnym założenia programu regionalnego,
obejmujące w szczególności:
1)
diagnozę sytuacji na wojewódzkim rynku pracy, z uwzględnieniem sytuacji
w poszczególnych powiatach i gminach;
2)
wykaz powiatów proponowanych do objęcia programem regionalnym;
3)
proponowaną:
a)
liczbę i strukturę uczestników programu regionalnego w poszczególnych
powiatach,
b)
wysokość środków Funduszu Pracy w przeliczeniu na jednego uczestnika
programu regionalnego,
c)
wysokość środków Funduszu Pracy dla poszczególnych powiatów;
4)
oczekiwane wskaźniki efektywności programu regionalnego dla poszczególnych
powiatów.
8. Po akceptacji założeń programu regionalnego przez starostę, powiatowy urząd
pracy przygotowuje propozycję działań, którymi zostaną objęci uczestnicy programu
regionalnego w powiecie.
9. Wojewódzki urząd pracy we współpracy z powiatowym urzędem pracy:
1)
uzgadnia zakres działań, którymi zostaną objęci uczestnicy programu
regionalnego, oraz przewidywane wskaźniki efektywności programu regionalnego
dla powiatu;
– 58 –
2)
dokonuje analizy czynników mogących wpłynąć negatywnie na efektywność
programu regionalnego w powiecie oraz uzgadnia propozycję działań niezbędnych
do podjęcia w przypadku wystąpienia zagrożenia realizacji programu regionalnego
w powiecie.
10. Podstawą do wdrożenia programu regionalnego jest porozumienie zawarte
pomiędzy wojewódzkim urzędem pracy a powiatowymi urzędami pracy, które określa
w szczególności:
1)
wykaz powiatów, na których terenie będzie realizowany program regionalny
i uzasadnienie wyboru tych powiatów;
2)
liczbę i strukturę uczestników programu regionalnego, ogółem i odrębnie dla
poszczególnych powiatów;
3)
zakres działań planowanych do realizacji w ramach programu regionalnego
w poszczególnych powiatach;
4)
koszt programu regionalnego ogółem i odrębnie dla poszczególnych powiatów
oraz źródła finansowania;
5)
wskaźniki efektywności ogółem dla programu regionalnego i odrębnie dla
poszczególnych powiatów;
6)
czynniki mogące wpłynąć negatywnie na efektywność programu regionalnego oraz
działania niezbędne do podjęcia w przypadku wystąpienia zagrożenia realizacji
programu regionalnego.
11. Programy regionalne są finansowane ze środków Funduszu Pracy, o których
mowa w art. 109 ust. 2a, oraz mogą być wspierane innymi środkami.
12. Marszałek województwa monitoruje realizację programu regionalnego
w poszczególnych powiatach, w tym wdrażanie działań niezbędnych do podjęcia
w przypadku wystąpienia zagrożenia realizacji programu regionalnego.
Rozdział 13c
Zlecanie działań aktywizacyjnych
Art. 66d. 1. Marszałek województwa w ramach środków Funduszu Pracy,
o których mowa w art. 109 ust. 2b, może zlecić wykonanie działań aktywizacyjnych
agencji zatrudnienia, realizującej usługę pośrednictwa pracy co najmniej przez
poprzedni rok kalendarzowy, potwierdzoną w złożonej marszałkowi województwa
informacji o działalności agencji zatrudnienia, zwanej dalej „realizatorem”.
– 59 –
2. Marszałek województwa zawiera z wybranym realizatorem oraz z powiatowymi
urzędami pracy umowę, zwaną dalej „umową o świadczenie działań aktywizacyjnych”.
3. Działaniami aktywizacyjnymi obejmuje się długotrwale bezrobotnych, w tym
bezrobotnych, dla których jest określony profil pomocy wskazujący na oddalenie od
rynku pracy lub ograniczoną gotowość do powrotu na rynek pracy.
4. Do realizatora kieruje się nie mniej niż 200 bezrobotnych, o których mowa
w ust. 3, zarejestrowanych w jednym powiatowym urzędzie pracy.
5. Działania aktywizacyjne, świadczone w ramach umowy o świadczenie działań
aktywizacyjnych przez realizatora na rzecz pracodawcy, są finansowane ze środków
realizatora.
6. Wynagrodzenie brutto należne realizatorowi za jednego bezrobotnego nie może
przekroczyć trzykrotności przeciętnego wynagrodzenia obowiązującego w dniu
zawarcia umowy o świadczenie działań aktywizacyjnych.
Art. 66e. 1. Wojewódzki urząd pracy dokonuje wyboru powiatów z województwa,
z których są kierowani bezrobotni, o których mowa w art. 66d ust. 3, do realizatora
w tym województwie.
2. Do zlecania działań aktywizacyjnych są wybierane w pierwszej kolejności
powiatowe urzędy pracy, które osiągnęły na dzień 31 grudnia roku poprzedniego
wskaźnik procentowego udziału pracowników powiatowego urzędu pracy pełniących
funkcję doradcy klienta w całkowitym zatrudnieniu na poziomie niższym niż 5 punktów
procentowych poniżej średniego procentowego wskaźnika udziału pracowników
uzyskanego we wszystkich powiatowych urzędach pracy lub osiągnęły wskaźnik liczby
bezrobotnych przypadających na jednego pracownika powiatowego urzędu pracy
pełniącego funkcję doradcy klienta na poziomie wyższym niż 15% powyżej średniego
wskaźnika liczby bezrobotnych uzyskanego we wszystkich powiatowych urzędach
pracy.
3. Wojewódzki urząd pracy we współpracy z powiatowymi urzędami pracy
uzgadnia zakres i
warunki zlecenia działań aktywizacyjnych, obejmujące
w szczególności:
1)
grupy, liczbę i strukturę bezrobotnych planowanych do objęcia działaniami
aktywizacyjnymi;
2)
warunki i okres realizacji zleconych działań aktywizacyjnych, adekwatne do
potrzeb grupy bezrobotnych.