Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym

OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR)

1. Podmioty, na które oddziałuje rozporządzenie
Projektowane rozporządzenie oddziałuje na uczestników rynku kolejowego – Prezesa
Urzędu Transportu Kolejowego, zarządców infrastruktury kolejowej oraz na użytkowników
bocznic kolejowych. Projektowane rozporządzenie w mniejszym stopniu oddziałuje także na
przewoźników kolejowych.

2. Konsultacje społeczne
W trakcie prac projektem rozporządzenia zostaną przeprowadzone konsultacje społeczne
z zarządcami infrastruktury kolejowej, przewoźnikami kolejowymi, Metrem Warszawskim
Sp. z o.o., Izbą Gospodarczą Transportu Lądowego, Związkiem Niezależnych
Przewoźników Kolejowych, Prezesem Urzędu Transportu Kolejowego, Instytutem
Kolejnictwa i Państwową Komisją Badania Wypadków Kolejowych.

3. Wpływ regulacji na:
1) sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek samorządu
terytorialnego
Projektowane rozporządzenie ma wpływ na sektor finansów publicznych ze względu na
nałożenie na Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego zadań dotyczących prowadzenia
krajowego rejestru infrastruktury. Koszty obejmują zakup sprzętu informatycznego
i oprogramowania. W rozbiciu na poszczególne pozycje oraz okresy koszty te kształtować
się będą następująco:
 Zakup sprzętu informatycznego – 1 000 000 zł (jednorazowy wydatek w 2013 r.)
Sprzęt komputerowy i specjalizowane urządzenia sieciowe umożliwiające rozszerzenie
możliwości i zakres usług w sieciach lokalnych oraz systemy składowania i odzyskiwania
danych, zwiększenie przepustowości transmisji informacji i bezpieczeństwa w sieciach
lokalnych oraz bezpośrednio na serwerach usług i komputerowych stacjach roboczych.
 Zakup oprogramowania – 1 000 000 zł (jednorazowy wydatek w 2013 r.)
Oprogramowanie systemowe serwerów i stacji roboczych. Systemy ochrony
i monitorowania transmisji danych oraz dostępu do zasobów sieci.
Nie przewiduje się wzrostu zatrudnienia w UTK, związanego z wejściem w życie
rozporządzenia.
Nałożenie nowych zadań na Prezesa UTK w roku 2013 nie wpłynie na zmianę planu
27

wydatków, w związku z czym nie ma zastosowania art. 50 ust. 1a ustawy o finansach
publicznych. Nałożenie nowych zadań na Prezesa UTK w roku 2013 zostanie sfinansowane
z wydatków planowanych w projekcie ustawie budżetowej na rok 2013 w części 71 – Urząd
Transportu Kolejowego. W pozostałych latach koszty wejścia w życie rozporządzenia będą
zerowe.

2) rynek pracy
Przewiduje się, że projektowane rozporządzenie nie będzie miało wpływu na rynek pracy.

3) konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie
przedsiębiorstw
Projektowane rozporządzenie zapewni łatwą dostępność informacji o parametrach
infrastruktury kolejowej eksploatowanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, co
w
znacznym stopniu ułatwi przewoźnikom kolejowym planowanie i wykonywanie
przewozów kolejowych, w szczególności ułatwi im sprawdzanie zgodności pojazdów
kolejowych z daną infrastrukturą kolejową. Przewiduje się, że powyższe ułatwienia
spowodują wzrost konkurencyjności przewoźników kolejowych poprzez zapewnienie
bardziej dopasowanej do potrzeb rynku oferty przewozowej, co ogólnie korzystnie wpłynie
na konkurencyjność gospodarki.
Ponieważ ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym nałożyła na zarządców
infrastruktury obowiązek prowadzenia rejestrów infrastruktury od dnia 1 maja 2004 r.,
przewiduje się, że przekazanie Prezesowi UTK danych rejestrowych nie spowoduje
znaczącego obciążenia dla zarządców infrastruktury i użytkowników bocznic kolejowych,
głównie z uwagi na założone w art. 7 ustawy z dnia ... o zmianie ustawy o transporcie
kolejowym kilkuletnie okresy przejściowe, przewidziane na ujęcie w krajowym rejestrze
infrastruktury (w postaci zgodnej z projektowanym rozporządzeniem) poszczególnych
rodzajów istniejącej infrastruktury kolejowej.

4) sytuację i rozwój regionalny
Wejście w życie projektowanego rozporządzenia nie będzie miało wpływu na sytuację
i rozwój regionów.



05/12rch
28

Projekt
R O Z P O R Z
D Z E N I E
M I N I S T R A T R A N S P O R T U , B U D O W N I C T W A
I G O S P O D A R K I M O R S K I E J 1)
z dnia
w sprawie interoperacyjności systemu kolei2)
Na podstawie art. 25ta ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym
(Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.3)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) wykaz
składników interoperacyjności dla podsystemów;
2) zasadnicze
wymagania
dotyczące interoperacyjności systemu kolei dla podsystemów
i składników interoperacyjności;
3)
warunki przeprowadzania weryfikacji WE podsystemu;
4) treść deklaracji weryfikacji WE podsystemu i pośredniej deklaracji weryfikacji WE
podsystemu oraz zakres dokumentacji technicznej załączanej do tych deklaracji;
5) procedury weryfikacji pojazdów kolejowych niezgodnych z
technicznymi
specyfikacjami interoperacyjności, zwanymi dalej „TSI”, oraz treść deklaracji
weryfikacji pojazdu kolejowego niezgodnego z TSI;
6) treść deklaracji WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika
interoperacyjności;

1) Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kieruje działem administracji rządowej –
transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r.
w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
(Dz. U. Nr 248, poz. 1494 oraz 2012 r. poz. 1369).
2) Niniejsze
rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża postanowienia:
a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie
interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 191 z 18.07.2008, str. 1, z późn.
zm.),
b) dyrektywy Komisji 2009/131/WE z dnia 16 października 2009 r. zmieniającej załącznik VII do
dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE w sprawie interoperacyjności systemu
kolei we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 273 z 17.10.2009, str. 12),
c) dyrektywy Komisji 2011/18/UE z dnia 1 marca 2011 r. zmieniającej załączniki II, V i VI do
dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE w sprawie interoperacyjności systemu
kolei we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 57 z 02.03.2011, str. 21).
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238
i Nr 191, poz. 1374, z 2008 r. Nr 59, poz. 359, Nr 144, poz. 902, Nr 206, poz. 1289 i Nr 227, poz. 1505,
z 2009 r. Nr 1, poz. 3, Nr 18, poz. 97, Nr 19, poz. 100, Nr 98, poz. 817, Nr 115, poz. 966, Nr 157, poz. 1241
i Nr 214, poz. 1658, z 2011 r. Nr 5, poz. 13, Nr 102, poz. 586, Nr 106, poz. 622, Nr 187, poz. 1113, Nr 205,
poz. 1209, Nr 227, poz. 1367, Nr 230, poz. 1372 i Nr 233 poz. 1381 oraz z 2012 r. poz. 460 i 951.
– 2 –
7) wykaz parametrów pojazdu kolejowego do skontrolowania w celu dopuszczenia do
eksploatacji pojazdów kolejowych niezgodnych z TSI;
8) wykaz podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań niezbędnych do
dopuszczenia do eksploatacji pojazdów kolejowych niezgodnych z TSI, zwanych dalej
„podmiotami uprawnionymi”.
§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
ustawa – ustawę z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym;
2) wnioskodawca – zarządcę infrastruktury, przewoźnika kolejowego, dysponenta,
producenta albo jego upoważnionego przedstawiciela, wykonawcę modernizacji,
inwestora, podmiot zamawiający albo importera pojazdu kolejowego, który występuje
do notyfikowanej jednostki certyfikującej, a w przypadku pojazdów kolejowych
niezgodnych z TSI – do podmiotu uprawnionego, z wnioskiem o przeprowadzenie
procedury weryfikacji podsystemu;
3)
pojazd kolejowy niezgodny z TSI – pojazd kolejowy określony w TSI jako przypadek
szczególny lub punkt otwarty, lub nieujęty we właściwej TSI, lub niespełniający
w całości lub w części zasadniczych wymagań określonych we właściwych TSI, lub
objęty odstępstwami, o których mowa w art. 25f ustawy.
§ 3. Wykaz składników interoperacyjności dla podsystemów systemu kolei dużych
prędkości oraz kolei konwencjonalnych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§ 4.
Zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności systemu kolei dla
podsystemów i składników interoperacyjności określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.
§ 5. 1. Wnioskodawca przekazuje notyfikowanej jednostce certyfikującej dokumentację
techniczną niezbędną do przeprowadzenia procedur weryfikacji WE podsystemu
strukturalnego określoną w decyzji Komisji nr 2010/713/UE z dnia 9 listopada 2010 r.
w sprawie modułów procedur oceny zgodności, przydatności do stosowania i weryfikacji WE
stosowanych w
technicznych specyfikacjach interoperacyjności przyjętych na mocy
dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE (Dz. Urz. UE L 319 z 04.12.2010,
str. 1) oraz we właściwych TSI.
2. Jeżeli w skład podsystemu wchodzą budowle lub urządzenia ujęte w wykazie,
o którym mowa w art. 22f ust. 13 pkt 2 ustawy, dokumentacja techniczna dotycząca tych
budowli lub urządzeń obejmuje:
1)
wykaz budowli lub urządzeń wchodzących w skład podsystemu;
– 3 –
2) kopie
świadectw dopuszczenia do eksploatacji typu budowli lub typu urządzeń, wraz z:
a) wynikami
badań typu budowli lub typu urządzenia, przeprowadzonymi przez
jednostkę organizacyjną, o której mowa w art. 22g ust. 9 ustawy,
b) dokumentacją techniczną, w tym:
–
warunkami technicznymi wykonania i odbioru,
– dokumentacją techniczną dla budowli przeznaczonej do prowadzenia ruchu kolejowego lub
dokumentacją techniczno-ruchową dla urządzenia przeznaczonego do prowadzenia ruchu
kolejowego,
– dowodami
bezpieczeństwa lub weryfikacją tego dowodu – w przypadku urządzenia sterowania
ruchem kolejowym,
–
porozumieniami w sprawie wykonania prób eksploatacyjnych wraz z ich programem,
– opinią techniczną wydaną przez zarządcę infrastruktury – w przypadku typów budowli lub
typów urządzeń po przeprowadzonych próbach eksploatacyjnych,
– kopią certyfikatu zgodności typu wydanego przez jednostkę organizacyjną, o której mowa
w art. 22g ust. 9 ustawy;
3) dokumenty potwierdzające dopuszczenie do eksploatacji tych urządzeń i budowli,
określone w art. 22f ust. 7 ustawy.
3. Dokumentacja techniczna, o której mowa w ust. 2 pkt 2, jest udostępniana przez
Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego na wniosek notyfikowanej jednostki certyfikującej,
która przeprowadza procedurę weryfikacji WE podsystemu.
§ 6. 1. Notyfikowana jednostka certyfikująca, która przeprowadza procedurę weryfikacji
WE podsystemu potwierdza certyfikatem, że część podsystemu, dla której nie stosuje się TSI,
spełnia wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 25ta ustawy.
2. Na podstawie certyfikatu, o którym mowa w ust. 1, producent podsystemu albo jego
upoważniony przedstawiciel, zarządca, przewoźnik kolejowy, dysponent, importer,
wykonawca modernizacji, inwestor albo podmiot zamawiający, wystawia deklarację
spełnienia przez część podsystemu, dla której nie stosuje się TSI, wymagań określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 25ta ustawy.
§ 7. 1. W ramach procedury weryfikacji WE notyfikowana jednostka certyfikująca
monitoruje przez cały okres tworzenia podsystemu spełnianie przez ten podsystem wymagań
określonych w dokumentacji technicznej.
2. Wnioskodawca zapewnia notyfikowanej jednostce certyfikującej dostęp do:
1) placów budowy, warsztatów produkcyjnych, przestrzeni składowania oraz
w stosownych przypadkach do urządzeń produkcyjnych lub testujących, oraz do