Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz o zmianie niektórych innych ustaw

Projekt

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia

w sprawie nauki żołnierzy zawodowych

Na podstawie art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej
żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2010 r. Nr 90, poz. 593, z późn. zm.1)) zarządza się, co
następuje:


Rozdział 1
Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa:
1) tryb udzielania żołnierzom zawodowym pomocy w związku z pobieraniem przez nich
nauki, rodzaj, formę, zakres i wysokość tej pomocy oraz sposób jej ustalania i tryb jej
zwrotu, a także sposób dokumentowania poniesionych przez żołnierza zawodowego
wydatków objętych pomocą;
2) tryb kierowania żołnierzy zawodowych na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo
niewojskowej oraz na staż, kurs lub specjalizację w kraju lub za granicą i organy
właściwe w tych sprawach;
2a) tryb odwołania ze studiów lub nauki w szkole wojskowej albo niewojskowej oraz ze
stażu kursu lub specjalizacji w kraju lub za granicą i organy właściwe w tych sprawach;
3) wzory umów, o których mowa w art. 52 ust. 5 i art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 11 września
2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, zwanej dalej „ustawą”.

§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu mówi się o nauce należy przez to rozumieć studia, staż,
kurs i specjalizację.

Rozdział 2
Pobieranie nauki przez żołnierzy zawodowych oraz rodzaj, forma, zakres i wysokość
pomocy, jaka może im być udzielana

§ 3. 1. Żołnierzowi pobierającemu naukę może zostać udzielona pomoc w formie
finansowej i niefinansowej.
2. Żołnierzowi pobierającemu naukę mogą być udzielone następujące rodzaje pomocy
finansowej:
1) zwrot kosztów nauki pobieranych przez instytucję prowadzącą naukę;
2) zwrot kosztów noclegu oraz przejazdu do i z miejsca pobierania nauki na obszarze kraju
w wysokości i w zakresie określonym w przepisach o należnościach przysługujących
żołnierzom z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju.
3. Żołnierzowi pobierającemu naukę mogą być udzielone następujące rodzaje pomocy
niefinansowej:
1) zmniejszenie liczby służb dyżurnych;
2) zmniejszenie liczby wyjazdów służbowych;
3) ograniczenie zlecania dodatkowych zadań.
1


§ 4. Kwestie urlopu szkolnego reguluje art. 62 ust. 9 ustawy oraz rozporządzenie wydane
na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy.

§ 5. 1. Żołnierz zawodowy zainteresowany uzyskaniem pomocy w związku
z pobieraniem nauki występuje do dowódcy jednostki wojskowej z wnioskiem o udzielenie
tej pomocy.
2. We wniosku żołnierz zawodowy określa, z jakiego rodzaju pomocy, o której mowa
w § 3, chciałby skorzystać, dołączając informację o rodzaju i trybie podjętej nauki oraz
zaświadczenie ze szkoły (uczelni, instytucji prowadzących naukę) o pobieraniu nauki.
3. W informacji dołączanej do wniosku żołnierz zawodowy zamieszcza w szczególności:
1) nazwę i rodzaj szkoły (uczelni, instytucji prowadzących naukę);
2) poziom, kierunek i tryb pobierania nauki;
3) terminy i miejsce odbywania zajęć;
4) planowany termin ukończenia nauki;
5) kwalifikacje (tytuły), które żołnierz zawodowy uzyska po ukończeniu nauki;
6) całkowity koszt nauki pobierany przez szkołę (uczelnię, instytucję prowadzącą naukę);
7) przewidywaną wysokość kosztów noclegów i przejazdów, o których mowa w § 3 ust. 2
pkt 2.

§ 6. 1. Dowódca jednostki wojskowej ustala, czy żołnierz zawodowy spełnia warunki,
o których mowa w art. 52 ust. 4 ustawy, do udzielenia pomocy w związku z pobieraniem
przez niego nauki.
2. Dowódca jednostki wojskowej, ustalając, czy żołnierz zawodowy spełnia warunki do
udzielenia pomocy w związku z pobieraniem nauki, bierze w szczególności pod uwagę
zbieżność poziomu i kierunku nauki z wymaganiami kwalifikacyjnymi na zajmowanym lub
na planowanym do wyznaczenia stanowisku służbowym. Ustalając zbieżność kierunku nauki,
bierze pod uwagę w szczególności nazwę kierunku oraz program nauki pobieranej przez
żołnierza zawodowego.
3. Planowane do wyznaczenia stanowisko służbowe ustala się na podstawie kierunków
rozwoju zawodowego i potrzeby szkoleniowe żołnierza ujętych w jego opinii służbowej.
Stanowisko to może dotyczyć wyznaczenia na stanowisko służbowe w wyższym korpusie
kadry zawodowej.

§ 7. 1. W przypadku gdy dowódca ma zaplanowane środki finansowe i żołnierz
zawodowy spełnia warunki do udzielenia pomocy w związku z pobieraniem nauki, dowódca
jednostki wojskowej występuje do organu uprawnionego do wyznaczania żołnierza
zawodowego na wyższe od zajmowanego stanowisko służbowe z wnioskiem o wyrażenie
zgody na zawarcie umowy, o której mowa w art. 52 ust. 5 ustawy. Do wniosku dołącza się,
w szczególności:
1) kopię ostatniej opinii służbowej żołnierza zawodowego;
2) opinię dowódcy jednostki wojskowej oraz inne dokumenty w sprawie;
3) informację o zaplanowaniu środków w planie finansowym niezbędnych do pokrycia
kosztów nauki żołnierza zawodowego.
2. Wniosku, o którym mowa w ust. 1, nie sporządza się, jeżeli dowódca sam jest organem
uprawnionym do wyznaczenia żołnierza zawodowego na wyższe od zajmowanego
stanowisko służbowe.
§ 8. 1. Po uzyskaniu zgody, o której mowa w § 7 ust. 1, dowódca jednostki wojskowej
zawiera z żołnierzem zawodowym umowę, o której mowa w art. 52 ust. 5 ustawy, w której
określa formę i rodzaje pomocy wymienione w § 3 ust. 1 oraz warunki zwrotu kosztów
2

pomocy finansowej w przypadku przerwania kształcenia lub zwolnienia z zawodowej służby
wojskowej, przed określonym w umowie okresem służby wojskowej, z przyczyn, o których
mowa w art. 111 pkt 1, 4, 6–7, pkt 9 lit. a i pkt 11–16 oraz art. 112 ust. 1 pkt 1 ustawy.
2. W przypadku, o którym mowa w § 7 ust. 2, umowę wskazaną w art. 52 ust. 5 ustawy
zawiera się po podjęciu decyzji przez dowódcę jednostki wojskowej o udzieleniu pomocy
w związku z pobieraniem nauki.
3. Wzór umowy określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
4. Umowa, o której mowa w art. 52 ust. 5 ustawy, może być rozwiązana wskutek jej
wypowiedzenia w każdym czasie przez dowódcę jednostki wojskowej, jeżeli pobierana przez
żołnierza zawodowego nauka koliduje z wykonywaniem przez niego zadań służbowych lub
żołnierz zawodowy nie przedstawi, mimo wezwania, zaświadczenia potwierdzającego
zaliczenie semestru lub roku nauki.
5. W wypowiedzeniu, o którym mowa w ust. 4, dowódca jednostki wojskowej wskazuje
przyczyny wypowiedzenia umowy.

§ 9. 1. Dowódca jednostki wojskowej w drodze decyzji:
1) odmawia żołnierzowi zawodowemu udzielenia pomocy finansowej w związku
z pobieraniem nauki w przypadku:
a) niezaplanowania środków w planie finansowym,
b) niespełnienia warunków, o których mowa w art. 52 ust. 4 ustawy,
c) niewyrażenia zgody, o której mowa w § 6 ust. 1;
2) może odmówić żołnierzowi zawodowemu udzielenia pomocy finansowej w przypadku
zgłoszenia żołnierza zawodowego na naukę w ramach szkolnictwa wojskowego.
2. Wydanie decyzji odmawiającej udzielenia pomocy finansowej, o której mowa w § 3
ust. 2 pkt 1, z powodu wskazanego w ust. 1 pkt 1 lit. a, nie pozbawia żołnierza zawodowego
możliwości wystąpienia z wnioskiem do dowódcy jednostki wojskowej o udzielenie pomocy
niefinansowej.
3. Dowódca jednostki wojskowej może wstrzymać pomoc, o której mowa w § 3,
w przypadku obniżenia poziomu wykonywania obowiązków służbowych lub powtarzania
przez żołnierza zawodowego semestru (roku) nauki z powodu niedostatecznych wyników
w nauce, na okres powtarzania semestru (roku) nauki. O wstrzymaniu udzielania pomocy
dowódca jednostki wojskowej pisemnie zawiadamia żołnierza zawodowego.

§ 10. 1. Jeżeli nauka trwa dłużej niż sześć miesięcy, to zwrot kosztów, o których mowa
w § 3 ust. 2 pkt 1, następuje okresowo po zaliczeniu przez żołnierza zawodowego semestru
lub roku nauki potwierdzonego zaświadczeniem. Żołnierz zawodowy jest zobowiązany
przedstawić dowódcy jednostki wojskowej zaświadczenie potwierdzające zaliczenie
kolejnych okresów nauki.
2. Dowódca jednostki wojskowej dokonuje, w pełnej wysokości, zwrotu kosztów nauki
na podstawie zaświadczenia szkoły (uczelni, instytucji prowadzącej naukę).
3. Zwrot kosztów, o których mowa w § 3 ust. 2 pkt 2, następuje w trybie określonym
w przepisach wydanych na podstawie art. 86 ust. 15 ustawy.
4. Zwrotu kosztów nauki i kosztów noclegu oraz przejazdu do i z miejsca pobierania
nauki na obszarze kraju dokonuje się przelewem na wskazany przez żołnierza zawodowego
rachunek bankowy, w terminie 14 dni od dnia złożenia przez niego wymaganych
dokumentów.

§ 11. Przeniesienie żołnierza zawodowego korzystającego z pomocy w związku
z pobieraniem nauki do innej jednostki wojskowej lub rezerwy kadrowej albo zmiana
dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy pełni służbę, nie ma wpływu na
3

uprawnienia żołnierza zawodowego wynikające z umowy, o której mowa w art. 52 ust. 5
ustawy, i nie wymaga jej zmiany.

§ 12. Przepisy § 3–11 stosuje się odpowiednio do żołnierzy zawodowych wyznaczonych
na stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych.

Rozdział 3
Kierowanie żołnierzy zawodowych na naukę w kraju lub za granicą oraz odwołanie
żołnierza z nauki w kraju lub za granicą

§ 13. 1. Na naukę w kraju kieruje:
1) żołnierza zawodowego przewidzianego do wyznaczenia na wyższe od zajmowanego
stanowiska służbowego – organ uprawniony do wyznaczenia na to stanowisko;
2) żołnierza zawodowego kierowanego dla potrzeb aktualnie zajmowanego przez niego
stanowiska służbowego – organ uprawniony do wyznaczenia na stanowisko służbowe;
3) żołnierza zawodowego wyznaczonego na stanowisko służbowe i skierowanego do
wykonywania zadań w Służbie Wywiadu Wojskowego i Służbie Kontrwywiadu
Wojskowego – odpowiednio szefowie tych służb;
4) żołnierza zawodowego pełniącego służbę w komórce organizacyjnej Ministerstwa
Obrony Narodowej na kursy językowe – szef tej komórki po zakwalifikowaniu żołnierza
przez dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw
szkolnictwa wojskowego.
2. Podoficerów zawodowych i szeregowych zawodowych przewidywanych do
mianowania i wyznaczenia na stanowisko o stopniu podporucznika (podporucznika
marynarki) kieruje na naukę dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej
właściwego do spraw kadr.

§ 14. 1. Organ uprawniony do kierowania na naukę, niezwłocznie po zapoznaniu się
z kierunkami rozwoju zawodowego i potrzebami szkoleniowymi żołnierza ujętymi w jego
opinii służbowej lub przeprowadzeniu analizy wymagań na stanowisku służbowym, z których
wynika potrzeba skierowania żołnierza zawodowego na naukę, zgłasza tego żołnierza, drogą
służbową, do:
1) dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr
– w przypadku nauki w uczelniach wojskowych w kraju;
2) dyrektora departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw
szkolnictwa wojskowego – w przypadku kursów językowych realizowanych
w uczelniach wojskowych w kraju i Wojskowym Studium Nauczania Języków Obcych;
3) właściwego dowódcy rodzaju Sił Zbrojnych, szefa jednostki organizacyjnej podległej
Ministrowi Obrony Narodowej właściwej do spraw zdrowia lub Komendanta Głównego
Żandarmerii Wojskowej – w przypadku nauki organizowanej w podległych im szkołach
podoficerskich, ośrodkach i centrach szkolenia.
2. W zgłoszeniu zamieszcza się następujące dane:
1) rodzaj i kierunek nauki;
2) nazwę szkoły (uczelni, instytucji prowadzącej naukę);
3) stopień wojskowy, nazwisko i imię, imię ojca, numer PESEL, serię i numer paszportu,
klauzulę i termin ważności poświadczenia bezpieczeństwa, certyfikat NATO/UE, telefon
kontaktowy, adres poczty elektronicznej;
4) najwyższe wykształcenie (specjalizacja medyczna – w przypadku żołnierzy zawodowych
korpusu osobowego medycznego) – rok ukończenia;
5) poziom znajomości języka obcego według STANAG 6001 i rok otrzymania świadectwa;
4

6) zajmowane stanowisko służbowe, nazwę i numer stanowiska (NIS);
7) stanowisko służbowe po zakończeniu nauki, planowany termin objęcia stanowiska
służbowego.
3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, przedstawia się w formie wykazu imiennego.

§ 15. 1. Organ, o którym mowa w § 14 ust. 1:
1) ustala, w przypadku:
a) skierowania żołnierza zawodowego przewidzianego do wyznaczenia na wyższe od
zajmowanego stanowisko służbowe – czy kierunki rozwoju zawodowego i potrzeby
szkoleniowe żołnierza ujęte w jego opinii służbowej przewidują wyznaczenie na
stanowisko, na którym ukończenie nauki, o której mowa w zgłoszeniu, jest wymagane,
b) skierowania żołnierza zawodowego dla potrzeb aktualnie zajmowanego przez niego
stanowiska służbowego – czy z wymagań na zajmowanym stanowisku służbowym
przez żołnierza zawodowego wynika konieczność podwyższenia lub uzupełnienia
kwalifikacji;
2) dokonuje weryfikacji przesłanego zgłoszenia i w przypadku zgodności kierunku nauki
z opinią służbową lub wymaganiami na stanowisku służbowym kwalifikuje na naukę;
3) sporządza zgłoszenie żołnierza zawodowego na naukę i przesyła do właściwej uczelni,
szkoły podoficerskiej, ośrodka lub centrum szkolenia, w terminie nie później niż na
miesiąc przed planowanym rozpoczęciem nauki;
4) informuje organ kierujący na naukę o zgłoszeniu żołnierza zawodowego na wnioskowany
rodzaj i kierunek nauki.
2. Zgłoszenia żołnierza zawodowego na naukę dokonuje się w oparciu o plany
doskonalenia zawodowego, plany kształcenia językowego i inne dokumenty planistyczne.
3. Organ kierujący na naukę, na podstawie informacji, o której mowa w ust. 1 pkt 3,
kieruje żołnierza zawodowego do właściwej uczelni, szkoły podoficerskiej, ośrodka lub
centrum szkolenia.
4. Skierowanie żołnierza zawodowego na naukę w kraju następuje w drodze decyzji.

§ 16. Na naukę za granicą kieruje:
1) żołnierzy zawodowych zajmujących lub przewidzianych do wyznaczenia na stanowiska
służbowe zaszeregowane od stopnia etatowego pułkownika (komandora) i wyższych
stopni wojskowych – Minister Obrony Narodowej;
2) żołnierzy zawodowych zajmujących stanowiska służbowe zaszeregowane do pozostałych
stopni etatowych, na wniosek organu uprawnionego do wyznaczenia na stanowisko
służbowe – dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do
spraw kadr;
3) żołnierzy zawodowych wyznaczonych na stanowiska służbowe i skierowanych do
wykonywania zadań w Służbie Wywiadu Wojskowego i Służbie Kontrwywiadu
Wojskowego – odpowiednio szefowie tych służb.

§ 17. 1. Kandydatów na naukę za granicą kwalifikuje się na podstawie planu
doskonalenia zawodowego kadry za granicą na dany rok.
2. Zgłoszenia kandydatów na naukę za granicą w zależności od formy nauki
przedstawiają organy, o których mowa w art. 44 ust. 1 ustawy.
3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, przedstawia się w formie wykazu imiennego.
W zgłoszeniu zawiera się dane, o których mowa w § 14 ust. 3.
4. Dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr,
w stosunku do:
5