Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw

ministra właściwego do spraw transportu na okres trzech lat po dostarczeniu przez kandydata
dokumentów potwierdzających spełnienie ustawowych wymogów.
Certyfikat audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego wydaje na wniosek minister
właściwy do spraw transportu. Przedłużenie ważności certyfikatu następuje na kolejne trzy
lata na wniosek audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego po dostarczeniu potwierdzenia
ukończenia szkolenia okresowego. W związku z tym, iż zarówno wydanie certyfikatu, jak
i jego przedłużenie, wydawane jest na wniosek zainteresowanego podmiotu, nie zaś z urzędu,
czynność ta będzie podlegała opłacie skarbowej zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy
z
dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej. Zaświadczenie jest bowiem aktem
wydawanym przez organ administrujący, na żądanie osoby o niego się ubiegającej,
potwierdzający określone fakty lub stan prawny, mający znaczenie dla adresata podczas
ustalania jego praw i obowiązków.
Projektowane przepisy nakładają również na audytora obowiązek stałego podnoszenia
kwalifikacji zawodowych na szkoleniach okresowych co najmniej raz na trzy lata
i przedstawiania ministrowi właściwemu do spraw transportu zaświadczenia o jego
ukończeniu. Sposób przeprowadzania i zakres programowy szkolenia okresowego określi,
w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw transportu.

Projekt przewiduje również przepisy zapewniające niezależność audytora
bezpieczeństwa ruchu drogowego wzorowane na przepisach o audytorach wewnętrznych.
Projekt ustawy przewiduje możliwość utworzenia, zależnie od potrzeb w jednostce
wykonującej zadania zarządcy drogi, wieloosobowych lub jednoosobowych komórek audytu
bezpieczeństwa ruchu drogowego. Działalnością wieloosobowej komórki audytu
bezpieczeństwa ruchu drogowego kieruje kierownik komórki audytu bezpieczeństwa ruchu
drogowego. Kierownik komórki audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego lub audytor
bezpieczeństwa ruchu drogowego (w przypadku jednoosobowej komórki) będący
pracownikiem zarządcy drogi będzie podlegał bezpośrednio kierownikowi jednostki
wykonującej zadania zarządcy drogi (zarządu drogi), a w Generalnej Dyrekcji Dróg
Krajowych i Autostrad – Generalnemu Dyrektorowi Dróg Krajowych i Autostrad. Kierownik
jednostki lub Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad ma również zapewnić warunki
niezbędne do niezależnego, obiektywnego i efektywnego prowadzenia audytu bezpieczeństwa
ruchu drogowego, w tym zapewnienia organizacyjnej odrębności komórki audytu
bezpieczeństwa ruchu drogowego. W zakresie rozwiązania umowy o pracę z audytorem
bezpieczeństwa ruchu drogowego zastosowanie będą miały przepisy ustawy z dnia
26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm) lub przepisy
10

 
ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505, z późn. zm.).
Projekt ustawy zawiera natomiast zamknięty katalog przestępstw, które będą umożliwiały
rozwiązanie stosunku pracy z audytorem bezpieczeństwa ruchu drogowego bez
wypowiedzenia. Przepis art. 24k ust. 9 ustawy o drogach publicznych będzie stanowił lex
specialis do przepisu art. 51 § 1 pkt 2 ustawy – Kodeks pracy oraz art. 71 ust. 7 pkt 2 ustawy
z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505, z późn. zm.).
Powyższe ma na celu zapewnienie niezależności audytora.

Art. 2 projektu ustawy przewiduje zmiany w ustawie Prawo budowlane.
Zmiany konieczne są z uwagi na wymóg dyrektywy, aby audyt bezpieczeństwa ruchu
drogowego był przeprowadzany również na etapie projektu szczegółowego, tj. wydania
decyzji o pozwoleniu na budowę lub zgłoszenia. Zatem przed wydaniem decyzji
o pozwoleniu na budowę lub zgłoszeniem przebudowy drogi zarządca drogi będzie
obowiązany przeprowadzić audyt BRD. Do wniosku o wydanie decyzji o pozwoleniu na
budowę lub w zgłoszeniu na przebudowę drogi zarządca będzie obowiązany dołączyć
w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej:
a) wynik audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w art. 24l ust. 1
ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,
b) uzasadnienie zarządcy drogi, o którym mowa w art. 24l ust. 4 ustawy z dnia 21 marca
1985 r. o drogach publicznych, w przypadku gdy było sporządzane.
Ponadto zgodnie z dyrektywą audyt przeprowadzany ma być również przed oddaniem drogi
do użytkowania, zatem projekt ustawy przewiduje również obowiązek dołączenia do
zawiadomienia o zakończeniu budowy obiektu budowlanego lub wniosku o udzielenie
pozwolenia na użytkowanie analogicznych dokumentów, jak w przypadku wniosku
o pozwolenie na budowę w odniesieniu do dróg w transeuropejskiej sieci drogowej.

Art. 3 projektu ustawy przewiduje zmiany w ustawie – Prawo o ruchu drogowym.
W tym zakresie projekt wprowadza dla Policji obowiązek sporządzania sprawozdania
z każdego wypadku drogowego, w którym jest zabity, który miał miejsce w transeuropejskiej
sieci drogowej. Projekt określa również elementy, które powinno zawierać sprawozdanie.
Policja w terminie do 31 marca każdego roku przekazuje do Sekretariatu Krajowej Rady
Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego sprawozdanie za rok poprzedni. Na podstawie
otrzymanych z Policji informacji Krajowa Rada Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego co
11

 
najmniej raz na trzy lata ustala średni koszt społeczny wypadku drogowego, w którym jest
zabity w transeuropejskiej sieci drogowej. Wprowadzone zmiany będą miały zatem na celu
zapewnienie gromadzenia i przetwarzania danych o zdarzeniach drogowych w zakresie
wynikającym z dyrektywy i jej załączników oraz przekazywania ich z Policji do Sekretariatu
Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego.
Aktualnie Policja gromadzi i przetwarza dane o zdarzeniach drogowych, jednak ich
zakres nie w pełni odpowiada elementom wymienionym w załączniku nr IV do
dyrektywy 2008/96/WE. W ramach obowiązujących procedur sporządzane są dokumenty
opisujące wypadki drogowe, jednak w odniesieniu do wypadków śmiertelnych nie mają one
formy sprawozdania, określonego w dyrektywie. Z tych też względów konieczne jest
zobowiązanie Policji do sporządzania sprawozdań, z wyszczególnieniem w nich wszystkich
niezbędnych elementów, opisujących wypadek śmiertelny oraz ich przekazywania
Sekretariatowi Krajowej Rady Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego.

Art. 4 projektu ustawy przewiduje zmiany w ustawie z dnia 10 kwietnia 2003
r.
o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych.
W tym zakresie na inwestora nałożony został obowiązek dołączenia do wniosku o wydanie
decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, w stosunku do dróg leżących
w transeuropejskiej sieci drogowej:
a) wyniku audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym mowa w art. 24l ust. 1
ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,
b) uzasadnienia zarządcy drogi, o którym mowa w art. 24l ust. 4 ustawy z dnia 21 marca
1985 r. o drogach publicznych, w przypadku gdy było sporządzane.

Art. 5 projektu ustawy przewiduje zmiany w ustawie z dnia 12 stycznia 2007 r. o drogowych
spółkach specjalnego przeznaczenia.
Zmiany dotyczą uzupełnienia zadań drogowej spółki specjalnego przeznaczenia o zadania
związane z zarządzaniem bezpieczeństwem dróg w transeuropejskiej sieci drogowej.

Art. 6 projektu ustawy przewiduje zmiany w ustawie z dnia 3 października 2008 r.
o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
W projekcie proponuje się:
12

 
− rozszerzenie zakresu danych w karcie informacyjnej przedsięwzięcia o wpływ na
bezpieczeństwo ruchu drogowego w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci
drogowej oraz doprecyzowanie, iż każdy z analizowanych wariantów drogi
w

transeuropejskiej sieci drogowej musi być dopuszczalny pod względem
bezpieczeństwa ruchu drogowego,
− wprowadzenie dodatkowego elementu raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na
środowisko w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej, który powinien
zawierać uzasadnienie proponowanego przez wnioskodawcę wariantu, ze wskazaniem
jego oddziaływania na środowisko, w szczególności na bezpieczeństwo ruchu
drogowego.
Zatem bezpieczeństwo ruchu drogowego będzie jednym z kryteriów branych pod uwagę przy
wyborze wariantu w analizie wielokryterialnej, której celem jest wybór rozwiązania
optymalnego z wariantowych rozwiązań według różnych kryteriów mających znaczący
wpływ na realizację i funkcjonowanie danego rozwiązania, takich jak: ludzie, zwierzęta,
rośliny, zabytki czy też dobra materialne.

W art. 7 wskazano, w ślad za postanowieniami dyrektywy 2008/96/WE w sprawie
zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury drogowej, że osoby, które ukończyły szkolenia
z zakresu wykonywania audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, stają się audytorami
w rozumieniu projektowanej ustawy, pod warunkiem uzyskania certyfikatu wydawanego
przez ministra właściwego do spraw transportu.
Certyfikat powinni uzyskać w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie projektowanej
ustawy, zgodnie z projektowanym art. 24n ust. 5 ustawy o drogach publicznych, czyli po
złożeniu wniosku do ministra właściwego do spraw transportu o jego wydanie. Wskazany
w projekcie termin nie jest sprzeczny z przepisami dyrektywy w tym zakresie, gdyż
dyrektywa przewiduje, iż przez 2 lata od wejścia ustawy w życie istnieje możliwość
przeprowadzania audytów przez audytorów niespełniających wymogów projektowanej
ustawy. Jednakże w zakresie tak istotnych kwestii, jakimi są procedury bezpieczeństwa ruchu
drogowego, oraz z uwagi na dużą liczbę wykwalifikowanych już audytorów zasadnym jest
wskazanie terminu 12 miesięcy na potwierdzenie uprawnień audytora bezpieczeństwa ruchu
drogowego. Po wskazanym w art. 7 terminie zarządcy dróg będą mieli jasną sytuację
w zakresie osób posiadających uprawnienia do przeprowadzania audytu, gdyż po jego
upływie audyty będą mogli przeprowadzać jedynie audytorzy posiadający certyfikat wydany
przez ministra właściwego do spraw transportu.
13

 

Art. 8 projektowanej ustawy zawiera przepisy przejściowe, które precyzyjnie wskazują, które
z obowiązków zarządcy drogi wprowadzanych przedmiotowym projektem należy wykonać
w przypadku przygotowywania, realizacji lub użytkowania dróg leżących w transeuropejskiej
sieci drogowej.
Przepis ten jest niezbędny z uwagi na fakt, iż każdy z nowych obowiązków nakładanych
przedmiotową ustawą bezpośrednio ingeruje w projektowanie, realizację bądź zarządzanie
daną drogą.
Zatem zgodnie z projektem, przepisów ustawy nie stosuje się w przypadku inwestycji, dla
których przed dniem wejścia w życie ustawy:
1) ogłoszono postępowanie przetargowe na opracowanie karty informacyjnej
przedsięwzięcia lub raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko na
potrzeby decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach do czasu zakończenia
oceny oddziaływania na środowisko;
2) złożony został wniosek o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji
drogowej do czasu wydania tej decyzji;
3) złożony został wniosek o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę do czasu
wydania tej decyzji;
4) złożony został wniosek o wydanie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie do czasu
wydania tej decyzji lub zgłoszono prowadzenie robót budowlanych lub
zawiadomiono o zakończeniu budowy obiektu budowlanego do czasu rozpoczęcia
użytkowania drogi.
W art. 9 projektu wprowadzono zapis wskazujący, kiedy należy przeprowadzić pierwszą
klasyfikację odcinków dróg o dużej koncentracji wypadków oraz klasyfikację odcinków dróg
ze względu na bezpieczeństwo sieci. Wskazanie 2013 r. wynika z określonej reguły
wydatkowej i przewidzianych wydatków na przeprowadzenie ww. klasyfikacji od 2013 r.

W art. 10 określono maksymalny limit wydatków budżetu państwa oraz budżetów miast na
prawach powiatu będący skutkiem finansowym ustawy, jak również mechanizmy korygujące
oraz wskazano organ odpowiedzialny za monitorowanie wykorzystania limitu wydatków.
Zadania dotyczące zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury drogowej w transeuropejskiej
sieci drogowej nałożonych na miasta na prawach powiatu będą finansowane z budżetu
państwa. W 2012 r. zadania te będą finansowane z rezerwy ogólnej budżetu państwa.
14