Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Poprawki do Konwencji sporządzonej w Aarhus dnia 25 czerwca 1998 r. o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska, przyjętej na drugim spotkaniu Stron Konwencji w Ałmaty w dniach 25-27 maja 2005 r.

Państwa – Strony Konwencji z Aarhus będą miały obowiązek zapewnić
przejrzystość procedur podejmowania decyzji w sprawach GMO oraz za-
pewnić dostęp społeczeństwu do informacji dotyczących podejmowania de-
cyzji w sprawach GMO. Społeczeństwo powinno mieć zapewniony dostęp
do treści decyzji, informacji o organie odpowiedzialnym za podejmowanie
decyzji, wynikach konsultacji ze społeczeństwem w sprawach decyzji doty-
czących GMO, informacji o organie, który może udzielać informacji na temat
określonych decyzji dotyczących GMO, informacji o organie, któremu można
zgłaszać uwagi oraz terminie przekazywanych uwag.
Polskie przepisy regulujące udział społeczeństwa w procesie podejmowania
decyzji w sprawach GMO gwarantują właściwe postępowanie w zakresie za-
leceń proponowanych w Poprawce do Konwencji z Aarhus.
Przepisy zawarte w Kodeksie postępowania administracyjnego (Dz. U.
z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.) określają kwestię udostępniania in-
formacji stronom w związku z toczącym się postępowaniem. Przepisy usta-
wy – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2006 r. Nr 25, poz. 150 i Nr 111,
poz. 708, z późn. zm.) dotyczące procedury udziału społeczeństwa przewi-
dują udostępnianie informacji w związku z prowadzonym przez organ postę-
powaniem – procedurą udziału społeczeństwa (art. 31 – 37). Stosowanie tej
procedury, zgodnie z ustawą – Prawo ochrony środowiska, jest wymagane
przy wydawaniu określonych decyzji administracyjnych, np. decyzji o środo-
wiskowych uwarunkowaniach, pozwolenia zintegrowanego, decyzji wyda-
wanych na podstawie ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach ge-
netycznie zmodyfikowanych (Dz. U. z 2007 r. Nr 36, poz. 233). Powyższe
przepisy stosowane są również przy opracowywaniu określonych planów
i programów.
Przepisy, które zawiera Poprawka, znajdują swoje odzwierciedlenie także
w przepisach ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie
zmodyfikowanych (Dz. U. z 2007 r. Nr 36, poz. 233). Zgodnie z art. 29 tej
ustawy udział społeczeństwa w postępowaniu, którego przedmiotem jest
wydanie zgody na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska lub zezwole-
nia na wprowadzenie do obrotu produktów GMO, regulują przepisy o udziale
społeczeństwa w postępowaniu w sprawie ochrony środowiska. Jednocze-

3
śnie art. 14a precyzyjnie określa informacje dotyczące GMO, które podlega-
ją udostępnieniu.
Społeczeństwo ma prawo i możliwość zapoznania się z wnioskiem i doku-
mentacją. Odbywa się to przez rejestry GMO, które funkcjonują na stronie
internetowej Ministerstwa rodowiska.
Mając powyższe na uwadze, Poprawka do Konwencji z Aarhus nie pociąga
za sobą konieczności dodatkowej jej transpozycji do prawa krajowego, a jej
stosowanie nie spowoduje skutków finansowych oraz nie nałoży dodatko-
wych obowiązków na obywateli.
3. Przewidywane skutki związane z wejściem w życie postanowień Poprawki
do Konwencji z Aarhus
3. 1. Skutki społeczne – Poprawka do Konwencji z Aarhus umacnia prawo
udziału społeczeństwa w procesie podejmowania decyzji w sprawach
GMO, a także zapewnia dostęp do informacji w sprawach GMO. Pol-
skie przepisy w pełni gwarantują udział społeczeństwa w procesie po-
dejmowania decyzji.
3. 2. Skutki gospodarcze – Poprawka do Konwencji z Aarhus nie pociąga
dodatkowych skutków gospodarczych aniżeli te, które występują do-
tychczas.
3. 3. Skutki finansowe – Poprawka do Konwencji z Aarhus nie pociąga do-
datkowych skutków finansowych aniżeli te, które występują dotychczas.
3. 4. Skutki polityczne – Rada Unii Europejskiej w 2006 r. przyjęła decyzję
w sprawie wprowadzenia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Poprawki
do Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w po-
dejmowaniu decyzji oraz o dostępie do sprawiedliwości w sprawach do-
tyczących środowiska, sporządzonej w Aarhus dnia 25 czerwca 1998 r.
W dokumencie ustalono, iż Wspólnota Europejska i państwa członkow-
skie będące Stronami Konwencji z Aarhus składają jednocześnie,
w miarę możliwości, nie później niż do 1 lutego 2008 r., dokumenty ra-
tyfikacyjne, przyjmujące lub zatwierdzające Poprawkę. Ze względów
politycznych Rzeczpospolita Polska jako państwo członkowskie Unii
Europejskiej powinna ratyfikować tę Poprawkę, wykazując w ten spo-

4
sób gotowość do pełnej realizacji wymagań wspólnotowych w sferze
ochrony środowiska.
3. 5. Skutki prawne – wejście w życie Poprawki do Konwencji z Aarhus nie
pociągnie za sobą konieczności zmiany krajowych przepisów dotyczą-
cych udziału społeczeństwa w procesach podejmowania decyzji z za-
kresu GMO. Regulacje prawne dotyczące udziału społeczeństwa
w procesie wydawania decyzji na zamierzone uwolnienie do środowi-
ska GMO w celach eksperymentalnych oraz decyzji w sprawie dopusz-
czenia do obrotu GMO jako produktów znajdują się w krajowym po-
rządku prawnym. Szczegółowe przepisy regulujące udostępnianie in-
formacji dotyczących GMO i udział społeczeństwa w procesie podej-
mowania decyzji dotyczących tych organizmów, które są zgodne z po-
stanowieniami Poprawki do Konwencji z Aarhus, znajdują się w ustawie
z 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska oraz ustawie
z 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych.
4. Wybór trybu zmiany zakresu obowiązywania konwencji
Ratyfikacja Poprawki do Konwencji z Aarhus jest zasadna, ponieważ zobo-
wiązania wynikające z jej postanowień są zgodne z priorytetami krajowej po-
lityki ochrony środowiska. Postanowienia Poprawki do Konwencji Aarhus nie
pociągają skutków prawnych w stosunku do już obowiązujących przepisów
zarówno krajowych, jak i wspólnotowych, a także nie powodują skutków fi-
nansowych, a jednocześnie nie nakładają dodatkowych obowiązków na
obywateli. Jednakże z uwagi na to, iż Konwencja z Aarhus była ratyfikowana
za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie, wybrano tryb ratyfikacji Poprawki
zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach mię-
dzynarodowych (Dz. U. Nr 39, poz. 443 oraz Dz. U. z 2002 r. Nr 216,
poz. 1824), tj. tryb ratyfikowania zmiany za zgodą wyrażoną w ustawie. Po-
prawka spełnia kryteria zawarte w art. 89 ust. 1 i art. 90 Konstytucji RP.
5. Zakres i wyniki przeprowadzonego postępowania uzgadniającego
Projekt wniosku o ratyfikację Poprawki do Konwencji o dostępie do infor-
macji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do
sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska, sporządzonej w Aar-

5
hus dnia 25 czerwca 1998 r., przyjętej na drugim spotkaniu Stron Konwencji
w Ałmaty w maju 2005 r., został uzgodniony z Członkami Rady Ministrów
oraz Sekretarzem Komitetu Integracji Europejskiej.


07/10rch

6
Załącznik do uchwały Rady Ministrów
z dnia ..................... 2008 r.


ORGANIZACJA NARODÓW ZJEDNOCZONYCH


Rada Gospodarczo Społeczna



ECE/MP.PP/2005/2/Add.2
20
czerwca
2005
r.
Dystrybucja: ogólna
Oryginał: angielski


EUROPEJSKA KOMISJA GOSPODARCZA

Spotkanie Stron
Konwencji o dostępie do informacji,
udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji
oraz dostępie do sprawiedliwości
w sprawach dotyczących środowiska



RAPORT Z DRUGIEGO SPOTKANIA STRON

Aneks

DECYZJA II/1

ORGANIZMY GENETYCZNIE ZMODYFIKOWANE

przyjęta na drugim spotkaniu Stron,
które odbyło się w Ałmaty, Kazachstan, w dniach 25-27 maja 2005 r.



Spotkanie Stron,

Uznając wagę dalszego rozwijania zastosowań Konwencji, poprzez stosowanie
między innymi postanowień bardziej precyzyjnych niż te, które określa Artykuł 6, ustęp
11 Konwencji, do decyzji dotyczących wydawania pozwoleń na zamierzone uwalnianie
organizmów genetycznie zmodyfikowanych (GMO) do środowiska,

Przywołując swoją decyzję I/4,

Potwierdzając zmieniające się praktyczne potrzeby Stron i Sygnatariuszy
Konwencji, zwłaszcza tych, których gospodarki znajdują się w okresie przejściowym,
odnośnie rozwijania i wdrażania krajowych struktur bezpieczeństwa biologicznego, w
tym ich potrzeby w zakresie bardziej silnych postanowień dotyczących udziału
społeczeństwa,

Uznając potrzebę współpracy z innymi międzynarodowymi organizacjami i
forami, a w szczególności z Protokołem z Kartageny dotyczącym bezpieczeństwa
biologicznego, w aspekcie maksymalnego wykorzystania synergii oraz unikania