Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o izbach aptekarskich

5



sześciomiesięczną praktykę zawodową
w

aptece, uznany w Rzeczypospolitej
Polskiej, zgodnie z odrębnymi przepisami,
za równoważny z dyplomem i tytułem
magistra farmacji uzyskiwanym w Rzeczy-
pospolitej Polskiej, albo
4) posiada kwalifikacje uzyskane w państwie
członkowskim Unii Europejskiej potwier-
dzające ukończenie kształcenia spełnia-
jącego wymagania określone w przepisach
prawa Unii Europejskiej oraz potwierdzone
dokumentami, o których mowa w ust. 2
albo 3, uznane w Rzeczypospolitej Polskiej
za równoważne z dyplomem i tytułem
magistra farmacji uzyskiwanym w Rzeczy-
pospolitej Polskiej.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza,
w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzę-
dowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski” wykaz dyplomów, świadectw i innych
dokumentów wydanych w państwach człon-
kowskich Unii Europejskiej, potwierdzających
posiadanie kwalifikacji do wykonywania

w Rzeczypospolitej Polskiej zawodu farmaceuty
przez obywateli państw członkowskich Unii
Europejskiej, uwzględniając w szczególności
nazwy dyplomów, świadectw i innych doku-
mentów oraz oznaczenie podmiotów wyda-
jących te dokumenty.
3. Za równoważne z dyplomem, świadectwem lub
innym dokumentem potwierdzającym posia-
danie kwalifikacji do wykonywania zawodu



6



farmaceuty, o którym mowa w ust. 2, uważa się
dyplomy, świadectwa lub inne dokumenty
wydane przez państwa członkowskie Unii
Europejskiej, jeżeli kształcenie zostało roz-
poczęte przed dniem:
1) 1 października 1987 r. w Królestwie Belgii,
Królestwie Danii, Republice Federalnej
Niemiec, Republice Greckiej, Królestwie
Hiszpanii, Republice Francuskiej, Republice
Irlandii, Wielkim Księstwie Luksemburga,
Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii
i Irlandii Północnej, Republice Portugalii lub
w Królestwie Niderlandów,
2) 11 marca 1990 r. w byłym Związku
Socjalistycznych Republik Radzieckich,
w przypadku Republiki Litewskiej,
3) 3 października 1990 r. w byłej Niemieckiej
Republice Demokratycznej, pod warunkiem,
że dokument poświadczający formalne kwa-
lifikacje farmaceuty uprawnia do wyko-
nywania zawodu farmaceuty na terytorium
Republiki Federalnej Niemiec na tych
samych zasadach jak dokument poświad-
czający tego rodzaju kwalifikacje wydany
przez odpowiednie władze lub organizacje
Republiki Federalnej Niemiec,
4) 25 czerwca 1991 r. w byłej Jugosławii,
w przypadku Republiki Słowenii,
5) 20 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socja-
listycznych Republik Radzieckich, w przy-
padku Republiki Estońskiej,



7



6) 21 sierpnia 1991 r. w byłym Związku Socja-
listycznych Republik Radzieckich, w przy-
padku Republiki Łotewskiej,
7) 1 stycznia 1993 r. w byłej Czechosłowacji,
w przypadku Republiki Czeskiej lub Repu-
bliki Słowackiej,
8) 1 listopada 1993 r. w Republice Włoskiej,
9) 1 stycznia 1994 r. w Republice Austrii,
Republice Finlandii, Królestwie Szwecji,
Królestwie Norwegii lub w Republice
Islandii,
10) 1 maja 1995 r. w Księstwie Liechtensteinu,
11) 1 czerwca 2002 r. w Konfederacji Szwaj-
carskiej,

12) 1 maja 2004 r. w Republice Czeskiej,
Republice Słowackiej, Republice Słowenii,
Republice Litewskiej, Republice Łotewskiej,
Republice Estońskiej, Republice Węgier-
skiej, Republice Malty lub Republice
Cypryjskiej,
13) 1 stycznia 2007 r. w Republice Bułgarii lub
Rumunii
– oraz do dyplomu, świadectwa lub innego
dokumentu dołączone zostało zaświadczenie
wydane przez właściwe organy państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, potwier-
dzające, że osoba posługująca się tymi
dokumentami wykonywała w tym państwie
członkowskim Unii Europejskiej zawód farma-
ceuty przez okres co najmniej trzech kolejnych



8



lat w okresie pięciu lat bezpośrednio po-
przedzających wydanie zaświadczenia.
4.
W przypadku farmaceuty będącego obywa-
telem państwa członkowskiego Unii Europej-
skiej, którego dyplom, świadectwo lub inny
dokument potwierdzający posiadanie kwali-
fikacji do wykonywania zawodu farmaceuty nie
odpowiadają dokumentom, o których mowa
w przepisach wydanych na podstawie ust. 2,
kwalifikacje są uznawane po przedstawieniu
zaświadczenia wydanego przez właściwe
organy państwa członkowskiego Unii Euro-
pejskiej, stwierdzającego,
że kwalifikacje
zostały uzyskane po odbyciu kształcenia
zgodnego z przepisami prawa Unii Euro-
pejskiej2).
5.
W przypadku farmaceuty będącego obywa-
telem państwa członkowskiego Unii Euro-
pejskiej:
1) który nie spełnia warunku dotyczącego
wykonywania zawodu farmaceuty przez
okres co najmniej trzech kolejnych lat

w okresie pięciu lat bezpośrednio po-
przedzających wydanie zaświadczenia,
o którym mowa w ust. 3, lub
2) posiadającego dyplom, świadectwo lub inny
dokument potwierdzający posiadanie kwa-
lifikacji do wykonywania zawodu farmaceuty
uzyskany w państwach innych niż państwo
członkowskie Unii Europejskiej oraz za-
świadczenie, że posiada trzyletnie doświad-
czenie zawodowe w zawodzie farmaceuty,



9



uzyskane na terytorium państwa człon-
kowskiego Unii Europejskiej, które uznało to
potwierdzenie kwalifikacji zawodowych far-
maceuty zgodnie z wewnętrznymi przepisa-
mi tego państwa oraz potwierdziło uzyskane
doświadczenie zawodowe
– stosuje się przepisy o zasadach uznawania
kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach
członkowskich Unii Europejskiej.
6. Uznanie kwalifikacji zawodowych farmaceuty
uzyskanych w państwach innych niż państwo
członkowskie Unii Europejskiej następuje, jeżeli
zostały spełnione minimalne wymagania w za-
kresie kształcenia określone w przepisach
prawa Unii Europejskiej, a Rzeczpospolita
Polska jest pierwszym państwem Unii Euro-
pejskiej potwierdzającym te kwalifikacje, na
podstawie odrębnych przepisów.
Art. 2c. 1. Praktyka zawodowa, o której mowa w art. 2b
ust. 1 pkt 1, jest odbywana w aptece, która
uzyskała pozytywne opinie:
1) wojewódzkiego inspektora farmaceutycz-
nego,
2) okręgowej rady aptekarskiej właściwej ze
względu na siedzibę apteki
– wydane na wniosek dziekana wydziału
uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną
i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, na
której prowadzone są studia na kierunku
farmacja, zwanego dalej „dziekanem”.