Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw

3. W uzasadnionych przypadkach zarządca drogi może
nie uwzględnić wyniku audytu bezpieczeństwa ruchu
drogowego.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, zarządca
drogi jest obowiązany do opracowania uzasadnienia,
które stanowi załącznik do wyniku audytu
bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Art. 24m. 1. Klasyfikację odcinków dróg o dużej koncentracji
wypadków oraz klasyfikację odcinków dróg ze
względu na bezpieczeństwo sieci przeprowadza się co
najmniej raz na 3 lata.
2. Klasyfikację odcinków dróg o dużej koncentracji
wypadków przeprowadza się, w odniesieniu do
natężenia ruchu, dla odcinków dróg pozostających
w użytkowaniu nie mniej niż 3 lata.
3. Minister właściwy do spraw transportu określi,
w drodze
rozporządzenia, metodę dokonywania
klasyfikacji, o których mowa w ust. 1, mając na
uwadze liczbę wypadków drogowych, natężenie
ruchu, rodzaj ruchu oraz poprawę poziomu
bezpieczeństwa użytkowników dróg, a także
zmniejszenie kosztów wypadków drogowych.
4. Wyniki klasyfikacji, o których mowa w ust. 1,
podlegają ocenie wykonywanej przez zespół
ekspertów powoływany przez zarządcę drogi. W skład
zespołu ekspertów powinien wchodzić co najmniej
jeden audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego.
5. Zespół ekspertów, po przeprowadzeniu wizytacji
w
terenie, przedstawia zarządcy drogi propozycję
działań, które należy podjąć w celu poprawy
bezpieczeństwa ruchu drogowego, mając na uwadze
propozycje działań przedstawione po
10

 
przeprowadzeniu ostatniej klasyfikacji, o której mowa
w ust. 1, oraz sprawozdań, o których mowa
w art. 130b ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.
– Prawo o ruchu drogowym.
6. Zarządca drogi przeprowadza analizę kosztów
i korzyści proponowanych działań, o których mowa
w ust. 5. Działania wybrane przez zarządcę drogi są
realizowane w ramach dostępnych
środków
finansowych.
7. Zarządca drogi jest obowiązany do poinformowania
uczestników ruchu drogowego o wynikach
klasyfikacji, o której mowa w ust. 2, na stronie
internetowej w Biuletynie Informacji Publicznej.
Rozdział 2c
Audytorzy bezpieczeństwa ruchu drogowego
Art. 24n. 1. Audytorem bezpieczeństwa ruchu drogowego jest
osoba, która:
1) posiada
wyższe wykształcenie techniczne
w
zakresie budownictwa drogowego, inżynierii
ruchu drogowego lub transportu;
2) posiada co najmniej 5-letnią praktykę w zakresie
projektowania dróg, inżynierii ruchu drogowego,
zarządzania drogami, zarządzania ruchem
drogowym lub opiniowania projektów drogowych
pod względem bezpieczeństwa ruchu drogowego;
3) posiada zaświadczenie o ukończeniu szkolenia
i zdaniu egzaminu na audytora bezpieczeństwa
ruchu drogowego;
4) posiada ważny certyfikat audytora bezpieczeństwa
ruchu drogowego.
11

 
2. Audytor bezpieczeństwa ruchu drogowego ma
obowiązek stałego podnoszenia kwalifikacji
zawodowych na szkoleniach okresowych co najmniej
raz na 3 lata.
3. Szkolenia zakończone egzaminem, o których mowa
w ust. 1 pkt 3, oraz szkolenia okresowe, o których
mowa w ust. 2, przeprowadzają uczelnie, o których
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 lipca
2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U.
Nr 164, poz. 1365, z późn. zm).
4. Uczelnie, o których mowa w ust. 3, powinny posiadać
uprawnienia do prowadzenia studiów drugiego stopnia
z zakresu budownictwa drogowego.
5. Certyfikat audytora bezpieczeństwa ruchu drogowego
wydaje na wniosek kandydata na audytora
bezpieczeństwa ruchu drogowego na okres 3 lat
minister właściwy do spraw transportu, po
dostarczeniu przez tego kandydata dokumentów
potwierdzających spełnienie wymogów, o których
mowa w ust. 1 pkt 1 – 3. Certyfikat audytora
bezpieczeństwa ruchu drogowego jest przedłużany na
kolejne 3 lata na wniosek audytora bezpieczeństwa
ruchu drogowego po dostarczeniu potwierdzenia
ukończenia szkolenia okresowego, o którym mowa
w ust. 2.
6. Minister właściwy do spraw transportu odmawia,
w drodze decyzji administracyjnej:
1)

wydania certyfikatu audytora bezpieczeństwa
ruchu drogowego w przypadku niespełnienia
któregokolwiek z wymogów, o których mowa
w ust. 1 pkt 1 – 3, lub
12

 
2) przedłużenia certyfikatu audytora bezpieczeństwa
ruchu drogowego w przypadku nieprzedstawienia
zaświadczenia o ukończeniu szkolenia
okresowego, o którym mowa w ust. 2.
7. Minister właściwy do spraw transportu określi,
w drodze rozporządzenia:
1)
sposób przeprowadzania i zakres programowy
szkolenia zakończonego egzaminem, o
którym
mowa w ust. 1 pkt 3,
2)
sposób przeprowadzania i zakres programowy
szkolenia okresowego, o którym mowa w ust. 2,
3) wzór certyfikatu audytora bezpieczeństwa ruchu
drogowego
– mając na uwadze zapewnienie odpowiedniego
poziomu edukacyjnego szkoleń oraz jednolitego
wzoru dokumentu.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r.
Nr 243, poz. 1623, z późn. zm) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 30 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. W zgłoszeniu przebudowy drogi w transeuropejskiej sieci
drogowej należy ponadto przedstawić:
1)
wynik audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego,
o którym mowa w art. 24l ust. 1 ustawy z dnia 21 marca
1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19,
poz. 115, z późn. zm.3));
2) uzasadnienie zarządcy drogi, o którym mowa w art. 24l
ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach
publicznych.”;
2) w art. 33 w ust. 2 dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
13

 
„7) w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej:
a)
wynik audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego,
o którym mowa w art. 24l ust. 1 ustawy z dnia 21 marca
1985 r. o drogach publicznych,
b) uzasadnienie zarządcy drogi, o którym mowa w art. 24l
ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach
publicznych.”;
3) w art. 57 w ust. 1 dodaje się pkt 8 w brzmieniu:
„8) w przypadku drogi w transeuropejskiej sieci drogowej:
a) wynik audytu bezpieczeństwa ruchu drogowego, o którym
mowa w art. 24l ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r.
o drogach publicznych,
b) uzasadnienie zarządcy drogi, o którym mowa w art. 24l
ust.
4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach
publicznych.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym
(Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn. zm.4)) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 130a dodaje się art. 130b w brzmieniu:
„Art. 130b. 1. Z każdego wypadku drogowego, w którym jest
zabity, mającego miejsce w transeuropejskiej sieci
drogowej, o której mowa w art. 4 pkt 26 ustawy
z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych,
Policja jest obowiązana sporządzić sprawozdanie.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) możliwie dokładne określenie miejsca
wypadku;
2) zdjęcia lub schemat miejsca wypadku;
3) datę i godzinę wypadku;
14