Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR)


1. Podmioty, na które oddziałuje akt normatywny
Niniejsze rozporządzenie oddziałuje na następujące podmioty:
–
towarzystwa funduszy inwestycyjnych,
– fundusze
inwestycyjne
zamknięte, które emitują niepubliczne certyfikaty inwestycyjne.

2. Wyniki przeprowadzonych konsultacji
Projekt rozporządzenia będzie przesłany do konsultacji środowiskowych: Izbie Zarządzających
Funduszami i Aktywami, Izbie Domów Maklerskich, Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie
S.A., BondSpot S.A., Krajowemu Depozytowi Papierów Wartościowych S.A., Stowarzyszeniu
Inwestorów Indywidualnych, Związkowi Maklerów i Doradców, Izbie Domów Maklerskich,
Stowarzyszeniu Emitentów Giełdowych, Związkowi Banków Polskich, Krajowej Radzie Banków
Depozytariuszy, Polskiemu Stowarzyszeniu Inwestorów Kapitałowych, Izbie Gospodarczej Towarzystw
Emerytalnych.
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa
(Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.) wraz z przekazaniem przedmiotowego projektu rozporządzenia
do uzgodnień międzyresortowych, zostanie on zamieszczony na stronie internetowej Biuletynu
Informacji Publicznej Ministerstwa Finansów.

3. Wpływ aktu normatywnego na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
jednostek samorz du terytorialnego
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie wpłynie na sektor finansów publicznych, w tym budżet
państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego.

4. Wpływ aktu normatywnego na rynek pracy
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie wpłynie na rynek pracy.

5. Wpływ aktu normatywnego na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie wpłynie na konkurencyjność gospodarki
i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw.

6. Wpływ aktu normatywnego na sytuację i rozwój regionalny
Regulacje projektu rozporządzenia nie będą miały wpływu na sytuację i rozwój regionalny.

7. Wskazanie źródeł finansowania
Projekt rozporządzenia nie pociąga za sobą obciążenia budżetu państwa lub budżetów jednostek
samorządu terytorialnego.

8. Zgodność z prawem Unii Europejskiej
Projekt rozporządzenia jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.





06/08/BS

12
Projekt

ROZPORZ DZENIE
MINISTRA FINANSÓW1)
z dnia
w sprawie dokonywania przez fundusz inwestycyjny zamknięty lokat, o których mowa
w art. 145 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy o funduszach inwestycyjnych

Na podstawie art. 154 ust. 6 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U.
Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) warunki lokowania przez fundusz inwestycyjny zamknięty aktywów w niewystandaryzowane
instrumenty pochodne;
2) warunki zajmowania przez fundusz inwestycyjny zamknięty pozycji w lokatach, o których mowa w art.
145 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych;
3) sposób ustalenia oraz maksymalną wartość ryzyka kontrahenta wynikającą z transakcji, których
przedmiotem są niewystandaryzowane instrumenty pochodne;
4) sposób wyznaczenia oraz wartość maksymalnego zaangażowania funduszu w lokaty, o których
mowa w art. 145 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych;
5) sposób zarządzania ryzykiem inwestycyjnym związanym z lokatami, o których mowa w art. 145 ust. 1
pkt 5 i 6 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych;
6) warunki, jakie muszą spełniać indeksy stanowiące bazę instrumentów pochodnych, w tym
niewystandaryzowanych instrumentów pochodnych.

§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych;
2) funduszu – rozumie się przez to fundusz inwestycyjny zamknięty, a w przypadku funduszu
inwestycyjnego zamkniętego z wydzielonymi subfunduszami – subfundusz funduszu inwestycyjnego
zamkniętego;
3) kontrahencie – rozumie się przez to podmiot będący stroną umowy z funduszem, której przedmiotem
są niewystandaryzowane instrumenty pochodne.

§ 3. Fundusz może zawierać transakcje, których przedmiotem są niewystandaryzowane instrumenty
pochodne, pod warunkiem, że utrzymuje część aktywów na poziomie zapewniającym realizację tych
transakcji.
§ 4. 1. Ryzyka związane z lokatami, o których mowa w art. 145 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy, powinny być
uwzględnione w procesach zarządzania ryzykiem funduszu.
2. W przypadku zagrożenia wystąpienia nierówności w zakresie informacji posiadanych przez
fundusz i jego kontrahenta, wynikającej z dostępu kontrahenta do niedostępnych publicznie danych na
temat podmiotów, których instrumenty finansowe stanowią bazę instrumentów pochodnych, ryzyka,
o których mowa w ust. 1, powinny być odpowiednio uwzględnione w procesie zarządzania ryzykiem
funduszu.
§ 5. 1. Jeżeli fundusz zawiera transakcje, których przedmiotem są niewystandaryzowane instrumenty
pochodne, jest on zobowiązany do ustalania wartości ryzyka kontrahenta.
2. Wartość ryzyka kontrahenta stanowi wartość ustalonego przez fundusz niezrealizowanego zysku
na transakcjach, których przedmiotem są niewystandaryzowane instrumenty pochodne.
3. Dla potrzeb wyznaczania wartości ryzyka kontrahenta, przy ustalaniu niezrealizowanego zysku,
o którym mowa w ust. 2, nie uwzględnia się opłat bądź świadczeń ponoszonych przez fundusz przy
zawarciu transakcji, w szczególności wartości zapłaconej premii przy zakupie opcji.
4. Jeżeli fundusz posiada otwarte pozycje w instrumentach pochodnych z tytułu kilku transakcji z tym
samym podmiotem, wartość ryzyka kontrahenta może być wyznaczana jako różnica niezrealizowanych
zysków i strat na wszystkich takich transakcjach, o ile:
1) transakcje te zostały zawarte na podstawie umowy ramowej, spełniającej kryteria wskazane w art. 85
ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2009 r. Nr 175,
poz. 1361 i Nr 191, poz. 1484 oraz z 2010 r. Nr 155, poz. 1037, Nr 230, poz. 1509 i Nr 257,
poz. 1724);
2) umowa ramowa przewiduje, że w przypadku jej rozwiązania zostanie wypłacona tylko jedna kwota
stanowiąca saldo wartości rynkowych wszystkich tych transakcji, niezależnie od tego, czy wynikające
z nich zobowiązania są już wymagalne;
3) niewypłacalność jednej ze stron umowy ramowej powoduje lub może powodować rozwiązanie tej
umowy;
4) warunki, o których mowa w pkt 1 – 3, nie naruszają przepisów prawa właściwego dla każdej ze stron
umowy ramowej.
§ 6. 1. Wartość ryzyka danego kontrahenta w odniesieniu do wszystkich transakcji, których
przedmiotem są niewystandaryzowane instrumenty pochodne, zawartych z tym kontrahentem, nie może
przekroczyć 10 % wartości aktywów funduszu, a jeżeli kontrahentem jest instytucja kredytowa, bank
krajowy lub bank zagraniczny – 20 % wartości aktywów funduszu.
2. Wartość ryzyka kontrahenta może podlegać redukcji o wielkość odpowiadającą wartości ryzyka
kontrahenta w danej transakcji, o ile zostaną spełnione łącznie następujące warunki:
1) kontrahent ustanowi na rzecz funduszu, w związku z tą transakcją, zabezpieczenie w środkach
pieniężnych, zbywalnych papierach wartościowych lub instrumentach rynku pieniężnego;
2) suma wartości rynkowej zbywalnych papierów wartościowych, instrumentów rynku pieniężnego
i wartości środków pieniężnych przyjętych przez fundusz jako zabezpieczenie ustalana będzie
w każdym dniu roboczym i stanowić będzie co najmniej równowartość wartości ryzyka kontrahenta
w tej transakcji.
3. Papier wartościowy lub instrument rynku pieniężnego, stanowiący zabezpieczenie, powinien
spełniać łącznie następujące warunki:
1) jego emitentem jest Skarb Państwa, Narodowy Bank Polski, państwo członkowskie lub państwo
należące do OECD;
2) istnieją podaż i popyt umożliwiające jego nabywanie i zbywanie w sposób ciągły;
3) jest zapisany na rachunku prowadzonym przez podmiot:
a) nienależący do grupy kapitałowej kontrahenta albo
b) należący do grupy kapitałowej kontrahenta, pod warunkiem że zabezpieczenia przed skutkami
niewypłacalności tego podmiotu kształtują ryzyko posiadacza tego papieru wartościowego lub
instrumentu rynku pieniężnego na takim samym poziomie, jak w przypadku gdyby papier
wartościowy lub instrument rynku pieniężnego był zapisany na rachunku podmiotu, o którym
mowa w lit. a.
§ 7. 1. Fundusz jest obowiązany ustalać w każdym dniu wyceny aktywów funduszu wartość pozycji
w instrumencie bazowym dla danego instrumentu pochodnego w ten sposób, że od wartości pozycji
długich w instrumencie bazowym wynikających z instrumentu pochodnego odejmuje wartość
zajmowanych pozycji krótkich w tym samym instrumencie bazowym, wynikających z takiego samego
instrumentu pochodnego.
2. W przypadku opcji wartość pozycji w instrumencie bazowym ustala się jako iloczyn wartości
nominalnej transakcji i prawdopodobieństwa realizacji opcji, pod warunkiem opracowania i wdrożenia
metodologii wyznaczania tego prawdopodobieństwa, stanowiącej składnik procedury, o której mowa
w art. 65a ust. 1 ustawy, oraz dokumentowania wyznaczanych wielkości tego prawdopodobieństwa.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do lokat, o których mowa w art. 145 ust. 1 pkt 6 ustawy,
przy czym odniesienie do tego samego instrumentu bazowego należy rozumieć jako odniesienie do tego
samego gatunku rzeczy, tego samego rodzaju energii, miernika albo limitu produkcji bądź emisji

2
zanieczyszczeń.
§ 8. 1. Suma wartości ryzyka kontrahenta wynikającego z zawartych umów, których przedmiotem są
niewystandaryzowane instrumenty pochodne, wartości bezwzględnych pozycji wyznaczonych w sposób
określony w § 7 w odniesieniu do każdego z instrumentów pochodnych i prawa majątkowego, o którym
mowa w art. 145 ust. 1 pkt 6 ustawy, oraz wartości instrumentów będących przedmiotem krótkiej
sprzedaży, o której mowa art. 107 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może przekroczyć 300 % wartości aktywów
netto funduszu.
2. Suma wartości lokat funduszu, z wyłączeniem tych, o których mowa w art. 145 ust. 1 pkt 5 i 6
ustawy, oraz wartości ustalonej zgodnie z ust. 1, z uwzględnieniem art. 151a ust. 2 ustawy, nie może
przekroczyć 400 % wartości aktywów netto funduszu.
§ 9.
1.
Przy stosowaniu limitów inwestycyjnych, o których mowa w art. 145-147 ustawy,
z uwzględnieniem art. 151a ust. 2 ustawy fundusz obowiązany jest uwzględniać wartość papierów
wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego, stanowiących bazę instrumentów pochodnych w ten
sposób, że:
1) w przypadku zajęcia przez fundusz pozycji w instrumentach pochodnych, skutkującej powstaniem po
stronie funduszu zobowiązania do sprzedaży papierów wartościowych lub instrumentów rynku
pieniężnego albo do spełnienia świadczenia pieniężnego wynikającego z zajętej pozycji – od wartości
papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego danego emitenta znajdujących się
w portfelu inwestycyjnym funduszu należy odjąć wartość papierów wartościowych lub instrumentów
rynku pieniężnego tego emitenta stanowiących bazę instrumentu pochodnego;
2) w przypadku zajęcia przez fundusz pozycji w instrumentach pochodnych skutkującej powstaniem po
stronie funduszu zobowiązania do zakupu papierów wartościowych lub instrumentów rynku
pieniężnego albo do spełnienia świadczenia pieniężnego wynikającego z zajętej pozycji – do wartości
papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego danego emitenta znajdujących się
w portfelu inwestycyjnym funduszu należy dodać wartość papierów wartościowych lub instrumentów
rynku pieniężnego tego emitenta stanowiących bazę instrumentu pochodnego.
2. W przypadku opcji § 7 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
§ 10. Jeżeli zawierane przez fundusz umowy mające za przedmiot instrumenty pochodne, w tym
niewystandaryzowane instrumenty pochodne, mają na celu ograniczenie ryzyka inwestycyjnego
związanego z papierami wartościowymi, instrumentami rynku pieniężnego lub innymi prawami
majątkowymi, które fundusz zamierza nabyć w przyszłości, fundusz może zająć pozycję w tych
instrumentach pochodnych skutkującą powstaniem ze strony funduszu zobowiązania bądź uprawnienia
do zakupu papierów wartościowych, instrumentów rynku pieniężnego lub innych praw majątkowych albo
do spełnienia świadczenia pieniężnego, w wysokości odpowiadającej wartości świadczenia w tej umowie
sprzedaży lub stosować szczególną strategię inwestycyjną z wykorzystaniem instrumentów pochodnych,
której skutkiem miałby być efekt analogiczny do zajęcia takiej pozycji, o ile zostaną spełnione łącznie
następujące warunki:
1) planowana transakcja nabycia papierów wartościowych, instrumentów rynku pieniężnego lub innych
praw majątkowych jest wysoce prawdopodobna;
2) zajęcie takiej pozycji lub zastosowanie takiej szczególnej strategii jest uzasadnione prognozami
odnośnie do wysokości kursów, cen lub wartości papierów wartościowych, instrumentów rynku
pieniężnego lub innych praw majątkowych.
§ 11.
Za indeksy, które mogą stanowić bazę instrumentu pochodnego, w tym
niewystandaryzowanego instrumentu pochodnego, uważa się indeksy wymienione w załączniku do
rozporządzenia oraz indeksy spełniające łącznie następujące warunki:
1) skład indeksu spełnia odpowiednio zasady rozproszenia ryzyka inwestycyjnego, przy czym
w szczególności:
a) zmiany ceny lub aktywność transakcyjna w odniesieniu do jednego składnika indeksu nie wpływa
w sposób istotny na wartość indeksu,
b) w sytuacji, gdy w skład indeksu wchodzą składniki będące lokatami, o których mowa w art. 93
ust. 1 pkt 1, 2 i 4, art. 94 i 101 ustawy, jest on zdywersyfikowany co najmniej w stopniu
przewidzianym w art. 96 – 100 ustawy,

3
c) w sytuacji, gdy w skład indeksu wchodzą składniki inne niż będące lokatami, o których mowa
w art. 93 ust. 1 pkt 1, 2 i 4, art. 94 i 101 ustawy, jest on zdywersyfikowany w sposób równoważny
przewidzianemu w art. 96 – 100 ustawy;
2) indeks stanowi miarodajny wskaźnik charakteryzujący rynek, do którego się odnosi, przy czym
w szczególności:
a) indeks w odpowiedni i właściwy sposób odzwierciedla wyniki reprezentatywnej grupy składników
będących przedmiotem obrotu na rynku, do którego się odnosi,
b) dokonywana jest regularna weryfikacja składu indeksu, która może skutkować zmianami tego
składu dokonywanymi zgodnie z powszechnie dostępnymi kryteriami, w celu zapewnienia, że
przedstawia on sytuację na rynku, do którego się odnosi,
c) składniki indeksu mają wystarczającą płynność, która w razie potrzeby umożliwia odzwierciedlenie
składu indeksu;
3) wartość i skład indeksu są podawane do publicznej wiadomości, przy czym w szczególności:
a) ustalanie wartości i składu indeksu jest prowadzone w oparciu o odpowiednie procedury
gromadzenia informacji o cenach składników indeksu, obliczania wartości indeksu oraz
publikowania jego wartości, w tym procedury wyceny składników indeksu w przypadku, gdy ich
cena rynkowa nie jest dostępna,
b) informacje dotyczące w szczególności zasad obliczania indeksu, metodologii wprowadzania zmian
w składzie indeksu, zmiany indeksu oraz trudności operacyjnych z terminowym dostarczeniem
informacji bądź z poprawnością informacji, są udostępniane niezwłocznie i w wyczerpujący
sposób.
§ 12. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


MINISTER FINANSÓW
1)
Minister Finansów kieruje działem administracji rządowej – finanse publiczne, na podstawie § 1 ust. 2
pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego
zakresu działania Ministra Finansów (Dz. U. Nr 216, poz. 1592).
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 83, poz. 719, Nr 183, poz. 1537
i 1538 i Nr 184, poz. 1539, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119, z 2007 r. Nr 112, poz. 769, z 2008 r. Nr 231,
poz. 1546, z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 42, poz. 341, Nr 168, poz. 1323 i Nr 201, poz. 1540 oraz
z 2010 r. Nr 81, poz. 530, Nr 106, poz. 670, Nr 126, poz. 853 i Nr 182, poz. 1228.


4