Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

W tym ostatnim przypadku przyjęto, iż firma inwestycyjna będzie musiała stosować do
sprzedaży tych certyfikatów przepisy ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.
Art. 1 pkt 9 (zmiana w art. 29 ust. 7 ustawy)
Zmiana ma na celu dostosowanie art. 27 ust. 7 do zmiany w zakresie braku obowiązku
uzyskania zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego na utworzenie funduszu
inwestycyjnego zamkniętego emitującego wyłącznie certyfikaty inwestycyjne, które zgodnie
ze statutem funduszu nie będą oferowane w drodze oferty publicznej ani dopuszczone do
obrotu na rynku regulowanym, ani wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu, co
zostało opisane w uzasadnieniu do art. 1 pkt 4 (zmiana w art. 15 ustawy).
Art. 1 pkt 10 (zmiana w art. 30 ust. 3 ustawy)
Celem projektowanej zmiany jest dostosowanie terminu zwrotu dokonanych wpłat
do wprowadzonego projektem wymogu statutowego określenia terminu przyjmowania
zapisów na certyfikaty inwestycyjne funduszu inwestycyjnego zamkniętego emitującego
wyłącznie certyfikaty inwestycyjne, które zgodnie ze statutem funduszu nie będą oferowane
w drodze oferty publicznej ani dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, ani
wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu, co zostało opisane w uzasadnieniu do art. 1
pkt 7 (zmiana w art. 26 ust. 1 ustawy). W przypadku gdy towarzystwo nie złożyło wniosku
o wpis przedmiotowego funduszu inwestycyjnego zamkniętego do rejestru, zobowiązane
będzie do zwrotu dokonanych wpłat. Zgodnie z projektowaną zmianą dotyczyć to będzie
dwóch sytuacji, pierwszej – gdy towarzystwo nie zebrało w terminie określonym w statucie
wymaganych wpłat oraz drugiej, gdy pomimo zebrania w terminie wymaganych statutem
wpłat w terminie trzech miesięcy nie złożyło wniosku o wpis funduszu do rejestru.
Art. 1 pkt 11 (zmiana w art. 38 ustawy – dodanie ust. 2a)
Zaproponowana zmiana ma charakter dostosowujący do zmiany w zakresie wprowadzenia
braku obowiązku wydania przez Komisję Nadzoru Finansowego zezwolenia na utworzenie
funduszu inwestycyjnego zamkniętego emitującego wyłącznie certyfikaty inwestycyjne, które
zgodnie ze statutem funduszu nie będą oferowane w drodze oferty publicznej ani
dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, ani wprowadzone do alternatywnego systemu
obrotu, co zostało opisane w uzasadnieniu do art. 1 pkt 4 (zmiana w art. 15 ustawy). Zgodnie
z projektowaną zmianą towarzystwo funduszy inwestycyjnych, które złożyło wniosek
o wydanie przez Komisję Nadzoru Finansowego zezwolenia na prowadzenie działalności
w przedmiocie tworzenia funduszy inwestycyjnych i zarządzania nimi, zwolnione będzie

12

z jednoczesnego obowiązku składania wniosku o zezwolenie na utworzenie funduszu
inwestycyjnego, w przypadku gdy towarzystwo będzie tworzyć wyłącznie omawiane
fundusze inwestycyjne zamknięte.
Art. 1 pkt 12 (zmiana w art. 47 ustawy – dodanie ust. 1a, 6a, 6b i 6c)
Zaproponowane w art. 47 ust. 1a rozwiązanie wprowadza obowiązek zawierania w formie
pisemnej umowy o zarządzanie portfelem, w skład którego wchodzi jeden lub większa liczba
instrumentów finansowych. Jednocześnie w artykule tym określono sankcję nieważności
w sytuacji, gdy tego typu umowa nie została zawarta z klientem detalicznym w formie
pisemnej. Rozwiązanie to jest zbieżne z przewidzianym w art. 75 ustawy z dnia 29 lipca
2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi w odniesieniu do analogicznych umów
zawieranych przez firmy inwestycyjne.
Projektowane dodanie w art. 47 ust. 6a, 6b i 6c zmierza do wdrożenia regulacji prawnych
dotyczących zachęt w odniesieniu do towarzystw funduszy inwestycyjnych wykonujących
działalność w zakresie doradztwa inwestycyjnego lub zarządzania portfelami, w skład których
wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych, które będą odpowiadać
rozwiązaniom przyjętym w tym zakresie dla firm inwestycyjnych w § 8 rozporządzenia
Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2009 r. w sprawie trybu i warunków postępowania firm
inwestycyjnych, banków, o których mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami
finansowymi, oraz banków powierniczych (Dz. U. Nr 204, poz. 1577).
Wprowadzenie powyższych zmian zmierza również do likwidacji luki prawnej, jaka powstała
w zakresie prawidłowej transpozycji art. 26 dyrektywy Komisji 2006/73/WE z dnia
10
sierpnia 2006 r. wprowadzającej środki wykonawcze do dyrektywy 2004/39/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów organizacyjnych i warunków
prowadzenia działalności przez przedsiębiorstwa inwestycyjne oraz pojęć zdefiniowanych na
potrzeby tejże dyrektywy.
Art. 1 pkt 13 (zmiana w art. 48 ust. 1 ustawy)
Zaproponowana zmiana w art. 48 ust. 1 jest konsekwencją rezygnacji z podziału na publiczne
oraz niepubliczne certyfikaty inwestycyjne, co zostało opisane w uzasadnieniu do art. 1 pkt 1
lit. b (uchylenie w art. 2 ustawy pkt 36 i 37). Przyjmuje się, iż funduszom, które emitują
niepubliczne certyfikaty inwestycyjne po zmianach będą odpowiadać fundusze, które nie są
publicznymi funduszami inwestycyjnymi.
Art. 1 pkt 14 (zmiana w art. 50 ust. 9 ustawy)

13

Zaproponowana zmiana w art. 50 ust. 9 jest konsekwencją rezygnacji z podziału na publiczne
oraz niepubliczne certyfikaty inwestycyjne, co zostało opisane w uzasadnieniu do art. 1 pkt 1
lit. b (uchylenie w art. 2 ustawy pkt 36 i 37). Przyjmuje się, iż funduszom, które emitują
niepubliczne certyfikaty inwestycyjne po zmianach będą odpowiadać fundusze, które nie są
publicznymi funduszami inwestycyjnymi.
Art. 1 pkt 15 (zmiana w art. 58 ust. 1 pkt 5 i 15 ustawy oraz dodanie ust. 1a)
Zmiana przewidziana w art. 58 ust. 1 pkt 5 i 15 jest tożsama ze zmianą przewidzianą w art. 22
pkt 5 i 8 ustawy i została opisana w części dotyczącej art. 1 pkt 5 lit. a i b.
Celem proponowanego dodania w art. 58 ust. 1a jest określenie katalogu wymaganych
dokumentów załączanych do wniosku, w sytuacji gdy spółka ubiega się o uzyskanie
zezwolenia na wykonywanie działalności przez towarzystwo oraz zamierza utworzyć fundusz
inwestycyjny zamknięty emitujący wyłącznie certyfikaty inwestycyjne, które zgodnie ze
statutem funduszu nie będą oferowane w drodze oferty publicznej ani dopuszczone do obrotu
na rynku regulowanym, ani wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu, na którego
utworzenie zgodnie z projektowaną zmianą nie będzie wymagane zezwolenie Komisji
Nadzoru Finansowego, co zostało opisane w uzasadnieniu do art. 1 pkt 4 (zmiana w art. 15
ustawy).
Art. 1 pkt 16 (zmiana w art. 61 – uchylenie ust. 3)
Projektowane uchylenie ust. 3 w art. 61 jest zmianą porządkową. Należy bowiem zauważyć,
iż w wyniku wcześniejszych zmian dokonanych w brzmieniu ust. 1 w art. 61 ustawy, do
którego odwołuje się ust. 3, nie określa on już wprost terminu na wydanie przez Komisję
zezwolenia na wykonywanie działalności przez towarzystwo oraz na utworzenie funduszu
inwestycyjnego.
Art. 1 pkt 17 (zmiana w art. 65a ust. 1 ustawy oraz dodanie ust. 3)
Zaproponowana zmiana w art. 65a ust. 1 jest konsekwencją rezygnacji z podziału na
publiczne oraz niepubliczne certyfikaty inwestycyjne, co zostało opisane w uzasadnieniu do
art. 1 pkt 1 lit. b (uchylenie w art. 2 ustawy pkt 36 i 37). Przyjmuje się, iż funduszom, które
emitują niepubliczne certyfikaty inwestycyjne po zmianach będą odpowiadać fundusze, które
nie są publicznymi funduszami inwestycyjnymi.
W związku z proponowanym dodaniem w art. 65a ust. 3 należy zauważyć, iż zgodnie z art. 46
ustawy, towarzystwo może zlecić zarządzanie portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego
częścią wskazanym w tym przepisie podmiotom. W przypadku zlecenia zarządzania całością

14

portfeli inwestycyjnych wszystkich zarządzanych przez siebie funduszy inwestycyjnych,
towarzystwo powierza wyspecjalizowanemu podmiotowi całokształt czynności związanych
z zarządzaniem aktywami. W tej sytuacji towarzystwo nie podejmuje też żadnych decyzji
inwestycyjnych, nie zachodzi zatem potrzeba, aby towarzystwo wdrażało procedurę
podejmowania takich decyzji (art. 65a ust. 1 pkt 1 ustawy). W opinii projektodawcy
wystarczające jest, aby procedury podejmowania decyzji inwestycyjnych w procesie
zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu opracowywane były na poziomie podmiotu,
który będzie zarządzał takimi funduszami, natomiast towarzystwo zobowiązane będzie
jedynie do wcześniejszej akceptacji takich procedur.
Art. 1 pkt 18 (zmiana w art. 73 ustawy – dodanie ust. 1a)
Zaproponowane dodanie ust. 1a w art. 73 ustawy ma na celu nałożenie na depozytariusza
obowiązku zapewnienia, aby osoby wykonujące czynności związane z obowiązkami
depozytariusza funduszu inwestycyjnego posiadały stosowne kwalifikacje oraz były
niekarane. W opinii projektodawcy usprawni to proces wydawania zezwoleń na utworzenie
funduszy inwestycyjnych, gdyż element ten nie będzie musiał być weryfikowany przez Urząd
Komisji Nadzoru Finansowego. Zmiana ta wiąże się ze zmianą przewidzianą w art. 22
w pkt 5 i 8 ustawy.
Art. 1 pkt 19 (zmiana w art. 80 ustawy)
Zmiana w art. 80 ustawy polega na dodaniu w tym przepisie ust. 2, przewidującego
rezygnację z obowiązku uzyskiwania zgody Komisji Nadzoru Finansowego w przypadku
funduszu inwestycyjnego zamkniętego, który nie jest publicznym funduszem inwestycyjnym
zamkniętym. Zmiana ta wynika wprost z przewidywanego braku obowiązku uzyskiwania
zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego na utworzenie funduszu inwestycyjnego
zamkniętego, który jest funduszem inwestycyjnym zamkniętym emitującym wyłącznie
certyfikaty inwestycyjne, które zgodnie ze statutem funduszu nie będą oferowane w drodze
oferty publicznej ani dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, ani wprowadzone do
alternatywnego systemu obrotu, co zostało opisane w uzasadnieniu do art. 1 pkt 4 (zmiana
w art. 15 ustawy). Należy zauważyć, iż w przypadku takiego funduszu Komisja Nadzoru
Finansowego nie zatwierdza wyboru depozytariusza funduszu na etapie jego tworzenia.
Z tego też względu bezzasadne byłoby późniejsze zatwierdzanie przez Komisję zmiany
depozytariusza.
Art. 1 pkt 20 (zmiana w art. 107 ust. 1 pkt 2 ustawy)

15

Celem projektowanej zmiany jest poszerzenie przypadków, w których możliwe jest
zawieranie transakcji krótkiej sprzedaży przez fundusze inwestycyjne o warunki określone
w art. 7 ust. 5a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, dzięki czemu zostanie
zachowana spójność obu regulacji. Jednocześnie w przepisie tym zastąpiono enumeratywne
wyliczanie instrumentów finansowych, na których mogą być zawierane transakcje krótkiej
sprzedaży pojęciem „instrumentów finansowych”.
Art. 1 pkt 21 (zmiana w art. 117 ustawy)
Zmiana w ust. 1, 2 i 3 jest konsekwencją rezygnacji z podziału na publiczne oraz niepubliczne
certyfikaty inwestycyjne, co zostało opisane w uzasadnieniu do art. 1 pkt 1 lit. b (uchylenie
w art. 2 ustawy pkt 36 i 37).
Celem projektowanej zmiany w ust. 2 jest wprowadzenie obowiązku określenia w statucie
funduszu inwestycyjnego zamkniętego zamiaru oferowania certyfikatów inwestycyjnych
w
drodze oferty publicznej, dopuszczenia ich do obrotu na rynku regulowanym lub
wprowadzenia do alternatywnego systemu obrotu. Przepis ten jest o tyle istotny, iż zamiar ten
będzie przesądzał o obowiązku uzyskania zezwolenia na utworzenie funduszu.
Rozwiązanie przewidziane w ust. 3 wprowadza minimalną wysokość jednorazowego zapisu
na certyfikaty inwestycyjne emitowane przez fundusz inwestycyjny zamknięty, który nie jest
publicznym funduszem inwestycyjnym zamkniętym, w kwocie 40
000 euro. Celem
projektowanego rozwiązania jest zabezpieczenie, aby tego rodzaju fundusze inwestycyjne nie
były kierowane do inwestorów niebędących inwestorami profesjonalnymi, gdyż co do zasady
nie posiadają oni fachowej wiedzy i doświadczenia w zakresie inwestowania, w związku
z czym wymagają należytej ochrony swoich interesów. Wprowadzenie minimalnej wysokości
zapisu na certyfikaty inwestycyjne funduszu inwestycyjnego zamkniętego emitującego
wyłącznie certyfikaty inwestycyjne, które zgodnie ze statutem funduszu nie będą oferowane
w drodze oferty publicznej ani dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym, ani
wprowadzone do alternatywnego systemu obrotu w kwocie 40
000 euro, odpowiada
obowiązującym już w ustawie rozwiązaniom w stosunku do specjalistycznych funduszy
inwestycyjnych stosujących politykę inwestycyjną funduszu zamkniętego i niestanda-
ryzowanych funduszy sekurytyzacyjnych. Ponadto trzeba zauważyć, iż MiFID przewiduje, że
za inwestora profesjonalnego można uznać inwestora detalicznego, który zawierał transakcje
o wartości stanowiącej co najmniej równowartość w złotych 50 000 euro każda, na
odpowiednim rynku, ze średnią częstotliwością co najmniej 10 transakcji na kwartał w ciągu
czterech ostatnich kwartałów.

16