Rządowy projekt ustawy o timeshare

w odniesieniu do jednej lub większej liczby
określonych praktyk handlowych lub
sektorów działalności gospodarczej.
Art. 2 ust. 1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje
N
Powyższa definicja jest zbieżna z

1 pkt j)
się następujące definicje:
definicją „twórcy kodeksu dobrych
j) "twórca kodeksu" oznacza każdy
praktyk” występującą w art. 11 ust. 3.
podmiot, w tym przedsiębiorcę lub grupę
ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o
przedsiębiorców, odpowiedzialny za
przeciwdziałaniu nieuczciwym
redagowanie kodeksu postępowania,
praktykom rynkowym (Dz.U. Nr 171,
wprowadzanie do niego zmian lub nadzór
poz. 1206). Należy jednakże podkreślić,
nad jego przestrzeganiem przez wszystkich,
że dyrektywa 2008/122 odwołuje się do
którzy zobowiązali się do jego
ww. definicji tylko w jednym przepisie,
przestrzegania.
który w dodatku nie ma charakteru
materialnego. Zgodnie bowiem z jej art.
14 ust. 1, państwa członkowskie (…) w
stosownych przypadkach, zachęcają
przedsiębiorców i twórców kodeksów do
informowania konsumentów o kodeksach
postępowania. Nie ulega wątpliwości, iż
przepis art. 14 ust. 1 ma jedynie
charakter postulatu kierowanego do
państw członkowskich i nie wynika z
niego obowiązek podejmowania działań
o charakterze legislacyjnym. W związku
z tym powyższa definicja nie wymaga
implementacji do ustawy o timeshare.
Art. 2 ust. W celu obliczenia okresu obowiązywania
T
Art. 2 ust.2, Art. 2 ust. 2. Okres, na jaki została

2
umowy timeshare lub umowy o
art. 3 ust. 3
zawarta umowa, ustala się z
długoterminowy produkt wakacyjny, jak
uwzględnieniem postanowień umowy
określono odpowiednio w ust. 1 lit. a) i b),
umożliwiających jej przedłużenie w
uwzględnia się każde postanowienie
sposób wyraźny lub dorozumiany, oraz
umowy umożliwiające wydłużenie okresu
faktycznie dokonanych uzgodnień
wynikające z dorozumianego odnowienia
między stronami co do możliwości
lub przedłużenia umowy.
dalszego korzystania przez konsumenta z
miejsca zakwaterowania.

Art. 3 ust. 3. Do określenia okresu, na
jaki umowa została zawarta, przepis art.
2 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
Art. 3 ust. 1. Państwa członkowskie zapewniają, aby
T
Art. 15
Art. 15. 1. W reklamach dotyczących

1-4
w każdej reklamie wskazano możliwość
timeshare, długoterminowego produktu
otrzymywania informacji, o których mowa
wakacyjnego, pośrednictwa w
w art. 4 ust. 1, oraz podano, gdzie można je
odsprzedaży timeshare lub
otrzymać.
długoterminowego produktu
2. Jeżeli jakakolwiek umowa timeshare,
wakacyjnego, lub dotyczących
umowa o długoterminowy produkt
uczestnictwa w systemie wymiany,
wakacyjny, umowa odsprzedaży lub
przedsiębiorca jest obowiązany
wymiany jest oferowana konsumentowi
informować o miejscu i sposobie
osobiście podczas akcji promocyjnych lub
otrzymania informacji, o których mowa
akcji sprzedaży, przedsiębiorca w
w art. 9.
zaproszeniu jasno przedstawia handlowy
2. Przedsiębiorca, który podczas spotkań,
cel i charakter akcji.
w szczególności organizowanych poza
3. Informacje, o których mowa w art. 4 ust.
lokalem przedsiębiorstwa, przekazuje
1, są dostępne dla konsumenta przez cały
konsumentowi informacje handlowe
czas trwania akcji.
dotyczące timeshare, długoterminowego
4. Timeshare ani długoterminowy produkt
produktu wakacyjnego, pośrednictwa w
wakacyjny nie są wprowadzane na rynek
odsprzedaży timeshare lub
ani sprzedawane jako inwestycja.
długoterminowego produktu

wakacyjnego, lub dotyczące
uczestnictwa w systemie wymiany, albo
który na spotkaniach składa
konsumentom oferty zawarcia umów
timeshare, umów o długoterminowy
produkt wakacyjny, umów pośrednictwa
w odsprzedaży, lub umów o
uczestnictwo w systemie wymiany, jest
obowiązany w zaproszeniach na
spotkania jednoznacznie wskazać na ich
handlowy cel i charakter. Przedsiębiorca
zapewnia dostęp do informacji, o których
mowa w art. 9, przez cały czas trwania
takich spotkań.
3. Zawieranie umów timeshare lub umów
o długoterminowy produkt wakacyjny
nie może być przez przedsiębiorcę
przedstawiane jako środek służący do
stałego uzyskiwania korzyści
materialnych oraz pomnażania majątku.
Art. 4 ust. W odpowiednim czasie, zanim konsument
T
Art. 9, art. Art. 9. Przed zawarciem umowy

1
zostanie związany umową lub ofertą,
10 ust. 2,3
timeshare, umowy o długoterminowy
przedsiębiorca w sposób jasny i zrozumiały

produkt wakacyjny, umowy
dostarcza konsumentowi dokładne i

pośrednictwa w odsprzedaży lub umowy
wystarczające następujące informacje:
o uczestnictwo w systemie wymiany
przedsiębiorca jest obowiązany
przekazać konsumentowi szczegółowe
informacje dotyczące takiej umowy, w
zakresie określonym w standardowych
formularzach informacyjnych, których
wzory określają odpowiednio załączniki
nr 1 - 4 do ustawy.

Art. 10 ust.:
2. Przedsiębiorca jest obowiązany
przekazać konsumentowi informacje, o
których mowa w art. 9, w odpowiednim
czasie, umożliwiającym zapoznanie się z
ich treścią przed zawarciem umowy.
3. Oferta zawarcia umowy timeshare,
umowy o długoterminowy produkt
wakacyjny, umowy pośrednictwa w
odsprzedaży lub umowy o uczestnictwo
w systemie wymiany powinna zawierać
informacje, o których mowa w art. 9.
Art. 4 ust. W przypadku umowy timeshare: w postaci T
Art. 10 ust. 1 Art. 10. 1. Informacje, o których mowa

1 pkt a)
standardowego formularza informacyjnego
pkt 1)
w art. 9:
określonego w załączniku I oraz informacje
1) dotyczące umowy timeshare –
wymagane w części 3 tego formularza.
przedsiębiorca przekazuje na
standardowym formularzu
informacyjnym, którego wzór
określa załącznik nr 1 do ustawy;

Art. 4 ust. W przypadku umowy o długoterminowy
T
Art. 10 ust. 1 Art. 10. 1. Informacje, o których mowa

1 pkt b)
produkt wakacyjny: w postaci
pkt 2)
w art. 9:
standardowego formularza informacyjnego
2) dotyczące umowy o długoterminowy
określonego w załączniku II oraz
produkt wakacyjny - przedsiębiorca
informacje wymagane w części 3 tego
przekazuje na standardowym
formularza.
formularzu informacyjnym, którego
wzór określa załącznik nr 2 do
ustawy;

Art. 4 ust. W przypadku umowy odsprzedaży: w T
Art. 10 ust. 1 Art. 10. 1. Informacje, o których mowa

1 pkt c)
postaci standardowego formularza
pkt 3)
w art. 9:
informacyjnego określonego w załączniku
3) dotyczące umowy pośrednictwa w
III oraz informacje wymagane w części 3
odsprzedaży – przedsiębiorca
tego formularza.
przekazuje na standardowym
formularzu informacyjnym, którego
wzór określa załącznik nr 3 do
ustawy;

Art. 4 ust. W przypadku umowy wymiany: w postaci
T
Art. 10 ust. 1 Art. 10. 1. Informacje, o których mowa

1 pkt d)
standardowego formularza informacyjnego
pkt 4)
w art. 9:
określonego w załączniku IV oraz
4) dotyczące umowy o uczestnictwo w
informacje wymagane w części 3 tego
systemie wymiany – przedsiębiorca
formularza.
przekazuje na standardowym
formularzu informacyjnym, którego
wzór określa załącznik nr 4 do
ustawy.

Art. 4 ust. Przedsiębiorca dostarcza informacji, o
T
Art. 10 ust. 4 Informacje, o których mowa w art. 9,

2
których mowa w ust. 1, nieodpłatnie, na
przedsiębiorca przekazuje nieodpłatnie,
papierze lub na innym trwałym nośniku
w sposób jasny i zrozumiały, na piśmie
łatwo dostępnym dla konsumenta.
lub na innym trwałym nośniku
informacji.

Art. 4 ust. Państwa członkowskie zapewniają, aby
T
Art. 10 ust. 5 Informacje, o których mowa w art. 9,

3
informacje, o których mowa w ust. 1, były
powinny być sporządzone, zgodnie z
sporządzane w języku lub jednym z
wyborem konsumenta, w języku
języków państwa członkowskiego, w
urzędowym państwa członkowskiego, w
którym konsument przebywa lub którego
którym ma on miejsce zamieszkania lub
jest obywatelem, o ile jest to język
którego jest obywatelem. Jeżeli w
urzędowy Wspólnoty, zgodnie z wyborem
państwie tym obowiązuje więcej niż
konsumenta.
jeden język urzędowy, informacje
powinny być sporządzone w jednym z
tych języków, wybranym przez
konsumenta. Informacje nie mogą być
sporządzone w języku niebędącym
językiem urzędowym Unii Europejskiej.
Art. 5 ust. Państwa członkowskie zapewniają, aby
T
Art. 16 ust. Art. 16. 1. Umowa timeshare, umowa o

1 zd. 1
umowa była sporządzana na piśmie, w
1, 3
długoterminowy produkt wakacyjny,
formie papierowej lub na innym trwałym

umowa pośrednictwa w odsprzedaży
nośniku, w języku lub jednym z języków

oraz umowa o uczestnictwo w systemie
państwa członkowskiego, w którym
wymiany powinny być zawarte w formie
konsument przebywa lub którego jest
pisemnej, chyba że odrębne przepisy
obywatelem, zgodnie z wyborem
przewidują inną szczególną formę.
konsumenta, o ile jest to język urzędowy
3. Umowa powinna być sporządzona,
Wspólnoty.
zgodnie z wyborem konsumenta, w

języku urzędowym państwa
członkowskiego, w którym ma on
miejsce zamieszkania lub którego jest
obywatelem. Jeżeli w państwie tym
obowiązuje więcej niż jeden język
urzędowy, umowę sporządza się w
jednym z tych języków, wybranym przez
konsumenta. Umowa nie może być
sporządzona w języku niebędącym
językiem urzędowym Unii Europejskiej.
Art. 5 ust. Państwo członkowskie, w którym
N

W opinii Prezesa Urzędu Ochrony
1 zd. 2
konsument przebywa, może jednak
Konkurencji i Konsumentów zasadnym
dodatkowo wymagać, aby:
jest dokonanie implementacji przepisu
a) w każdym przypadku konsument miał
art. 5 ust. 1 dyrektywy 2008/122 jedynie
zapewnioną umowę w języku lub jednym z
w zakresie bezwzględnie wymaganym
języków tego państwa członkowskiego, o
przez ustawodawcę wspólnotowego (tj.
ile jest to język urzędowy Wspólnoty;
wyznaczonym przez art. 5 ust. 1 zd. 1).
b) w przypadku umowy timeshare
Taka regulacja będzie w sposób
dotyczącej jednej konkretnej
wystarczający zabezpieczać interesy