Rządowy projekt ustawy o timeshare

uprawnienia nabyte na podstawie umowy. Po upływie 30 dni od dnia, w którym
powinien otrzymać wezwanie do zapłaty może on wypowiedzieć umowę ze skutkiem
natychmiastowym (ust. 2). W takim przypadku nie będzie on odpowiadał za szkodę
spowodowaną wypowiedzeniem (ust. 3). Umowa nie może ponadto nakładać na
konsumenta, na wypadek skorzystania z prawa do wypowiedzenia, obowiązków, które
ograniczałyby prawo do takiego jej wypowiedzenia (ust. 4).





07/15rch

44
TABELA ZBIE NO CI


TYTUŁ PROJEKTU:
Projekt ustawy o timeshare

TYTUŁ WDRA ANEGO AKTU PRAWNEGO / Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/122/WE z dnia 14 stycznia 2009 r. w
WDRA ANYCH AKTÓW PRAWNYCH 1):
sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do niektórych aspektów umów timeshare,
umów o długoterminowe produkty wakacyjne, umów odsprzedaży oraz wymiany (Dz. U. L
33 z 3.2.2009, s. 10)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PRZEPISY UNII EUROPEJSKIEJ 2)
Jedn. red.
3)
Tre ć przepisu UE
Koniecz
Jedn. red. (*)
Tre ć przepisu/ów projektu (*)
Uzasadnienie uwzględnienia w
-no ć
projekcie przepisów
wdro enia
wykraczających poza

minimalne wymogi prawa UE
T / N
(**)
Art. 1 ust. 1. Celem niniejszej dyrektywy jest
T
Art. 1
Art. 1. 1. Ustawa określa zasady i tryb

1 i 2
przyczynienie się do właściwego
zawierania między przedsiębiorcą a
funkcjonowania rynku wewnętrznego i
konsumentem:
osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony
1) umów timeshare;
konsumentów przez zbliżenie przepisów
2) umów o długoterminowy produkt
ustawowych, wykonawczych i
wakacyjny;
administracyjnych państw członkowskich
3) umów pośrednictwa w odsprzedaży
w odniesieniu do niektórych aspektów
timeshare lub długoterminowego
marketingu, sprzedaży i odsprzedaży praw
produktu wakacyjnego;
z umów timeshare oraz umów o
4) umów o uczestnictwo w systemie
długoterminowe produkty wakacyjne, a
wymiany.
także umów wymiany.
2. Ustawa określa także zasady ochrony
2. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do
konsumentów, z którymi przedsiębiorcy
transakcji między przedsiębiorcą a
zawierają umowy, o których mowa w
konsumentem.
ust. 1, prawa i obowiązki przedsiębiorcy
Niniejsza dyrektywa nie narusza
i konsumenta będących stronami takich
ustawodawstwa krajowego, które:
umów oraz skutki odstąpienia przez
a) dotyczy środków ochrony prawnej w
konsumenta od takich umów.
przepisach ogólnych prawa zobowiązań;

b) dotyczy rejestracji nieruchomości lub

ruchomości oraz przeniesienia własności
nieruchomości;
c) dotyczy warunków prowadzenia
działalności gospodarczej lub systemów
zezwoleń, lub wymogów dotyczących
licencji; oraz
d) dotyczy określania prawnego charakteru
praw będących przedmiotem umów
objętych niniejszą dyrektywą.
Art. 2 ust. 1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje
T
Art. 2 ust. 1 Art. 2. 1. Przez umowę timeshare

1 pkt a)
się następujące definicje:
rozumie się umowę, na podstawie której
a) "umowa timeshare" oznacza umowę
konsument, za wynagrodzeniem, nabywa
zawartą na ponad rok, na podstawie której
prawo do korzystania, w okresach
konsument odpłatnie nabywa prawo do
wskazanych w umowie, z co najmniej
korzystania z co najmniej jednego
jednego miejsca zakwaterowania,
noclegowego miejsca zakwaterowania
zawartą na okres dłuższy niż jeden rok.
przez ponad jeden okres korzystania.

Art. 2 ust. 1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje
T
art. 3 ust. 1 i Art. 3. 1. Przez umowę o

1 pkt b)
się następujące definicje:
2
długoterminowy produkt wakacyjny
b) ”umowa o długoterminowy produkt
rozumie się umowę, na podstawie której
wakacyjny” oznacza umowę zawartą na
konsument, za wynagrodzeniem, nabywa
ponad rok, na podstawie której konsument
prawo do otrzymywania rabatów, zniżek
za opłatą nabywa prawo głównie do
lub innych korzyści związanych z
otrzymywania zniżek lub innych korzyści
zakwaterowaniem, zawartą na okres
związanych z zakwaterowaniem wraz z
dłuższy niż jeden rok. Umowa może
usługami związanymi z podróżą lub innymi
także przewidywać prawo konsumenta
usługami lub bez takich usług.
do nabycia usług związanych z podróżą,
w szczególności prawo do skorzystania z
miejsca zakwaterowania, prawo do
nabycia usług transportowych lub do
nabycia innych usług.
2. Nie stanowi umowy o
długoterminowy produkt wakacyjny
umowa, w której głównym
świadczeniem przedsiębiorcy nie jest
udzielanie konsumentowi zniżek,
rabatów lub innych korzyści związanych
z zakwaterowaniem.
Art. 2 ust. 1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje
T
Art. 4
Art. 4. Przez umowę pośrednictwa w

1 pkt c)
się następujące definicje:
odsprzedaży timeshare lub
c) „umowa odsprzedaży” oznacza umowę,
długoterminowego produktu
na podstawie której przedsiębiorca za
wakacyjnego rozumie się umowę, na
opłatą udziela konsumentowi pomocy w
podstawie której przedsiębiorca
sprzedaży lub kupnie prawa z umowy
zobowiązuje się, za wynagrodzeniem, do
timeshare lub długoterminowego produktu
wykonywania czynności prawnych lub
wakacyjnego.
czynności faktycznych zmierzających do
nabycia lub zbycia przez konsumenta
praw z umowy timeshare lub z umowy o
długoterminowy produkt wakacyjny.
Art. 2 ust. 1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje
T
Art. 5
Art. 5. Przez umowę o uczestnictwo w

1 pkt d)
się następujące definicje:
systemie wymiany rozumie się umowę,
d) „umowa wymiany” oznacza umowę, na
na podstawie której przedsiębiorca, za
podstawie której konsument za opłatą
wynagrodzeniem, przyznaje
przystępuje do systemu wymiany, który
konsumentowi dostęp do systemu
umożliwia temu konsumentowi dostęp do
wymiany, w ramach którego konsument
noclegowego miejsca zakwaterowania lub
uzyskuje prawo do korzystania z miejsca
innych usług w zamian za udzielenie innym
zakwaterowania lub prawo do nabycia
osobom czasowego dostępu do korzyści
innych usług świadczonych przez
dotyczących praw wynikających z jego
przedsiębiorcę, w zamian za
umowy timeshare.
umożliwienie innym konsumentom
korzystania z miejsca zakwaterowania
będącego przedmiotem jego umowy
timeshare.
Art. 2 ust. 1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje
T
Art. 6 pkt 4) przedsiębiorca – przedsiębiorcę w

1 pkt e)
się następujące definicje:
rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23
e) „przedsiębiorca” oznacza osobę fizyczną
kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.
lub prawną, która działa w celu związanym

z jej działalnością handlową, gospodarczą,
rzemieślniczą lub wolnym zawodem oraz
osobę działającą w imieniu lub na rzecz
przedsiębiorcy.
Art. 2 ust. 1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje
T
Art. 6 pkt 2) konsument – konsumenta w rozumieniu
1 pkt f)
się następujące definicje:
przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia
f) „konsument” oznacza osobę fizyczną,
1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16,
która działa w celu niezwiązanym z jej
poz. 93, z późn.zm.).
działalnością handlową, gospodarczą,

rzemieślniczą lub wolnym zawodem.
Art. 2 ust. 1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje
T
Art. 6 pkt 6) umowy powiązane - zawarte przez

1 pkt g)
się następujące definicje:
konsumenta z przedsiębiorcą, z którym
g) „umowa dodatkowa" oznacza każdą
zawarł on umowę timeshare lub umowę
umowę, na mocy której konsument nabywa
o długoterminowy produkt wakacyjny,
usługi, które są związane z umową
umowy o świadczenie usług związanych
timeshare lub z umową o długoterminowy
odpowiednio z umową timeshare lub z
produkt wakacyjny i które są świadczone
umową o długoterminowy produkt
przez przedsiębiorcę lub osobę trzecią na
wakacyjny; usługi w ramach umów
podstawie porozumienia między tą stroną
powiązanych mogą być świadczone
trzecią a przedsiębiorcą.
przez przedsiębiorcę lub przez osobę
trzecią na podstawie porozumienia z
przedsiębiorcą.
Art. 2 ust. 1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje
T
Art. 6 pkt 5) trwały nośnik informacji - materiał lub

1 pkt h)
się następujące definicje:
urządzenie służące do przechowywania i
h) „trwały nośnik" oznacza urządzenie
odczytywania informacji
umożliwiające konsumentowi lub
przekazywanych konsumentowi w
przedsiębiorcy przechowywanie informacji
związku z umową timeshare, umową o
kierowanych do niego osobiście w sposób,
długoterminowy produkt wakacyjny,
który daje mu do nich dostęp w przyszłości
umową pośrednictwa w odsprzedaży
przez okres odpowiedni do celów, jakim te
timeshare lub długoterminowego
informacje służą, i który pozwala na
produktu wakacyjnego, lub umową o
odtworzenie przechowywanych informacji
uczestnictwo w systemie wymiany, przez
w niezmienionej postaci.
czas odpowiedni do celów jakim
informacje te służą oraz pozwalające na
odtworzenie tych informacji w
niezmienionej postaci.
Art. 2 ust. 1. Do celów niniejszej dyrektywy stosuje
T
Art. 6 pkt 1) kodeks dobrych praktyk – kodeks

1 pkt i)
się następujące definicje:
dobrych praktyk w rozumieniu
i) „kodeks postępowania" oznacza umowę
przepisów ustawy z dnia 23 sierpnia
lub zbiór zasad, które nie są wymagane na
2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym
mocy przepisów ustawowych,
praktykom rynkowym (Dz.U. Nr 171,
wykonawczych lub administracyjnych
poz. 1206).
państwa członkowskiego i które definiują

postępowanie przedsiębiorców, którzy
zobowiązali się do przestrzegania kodeksu