Rządowy projekt ustawy o timeshare

użytkowania, do użytkowania takiego nie stosuje się przepisów art. 254,
255, 259, 260 i 266 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.
W porównaniu z uchylaną regulacją kodeksową, zaproponowano ponadto
wyłączenie stosowania do użytkowania ustanowionego na zasadach
timesharingu przepisów art. 259 i 260 k.c., przewidujących inne niż
wynikające z rozwiązań wprowadzanych w rozdziale 10 projektu ustawy
zasady utrzymywania przedmiotu użytkowania i dokonywania w nim
napraw (art. 23 ust. 2 ustawy). W projekcie ustawy jako zasadę ustanawia
się bowiem obowiązek utrzymywania przedmiotu umowy timeshare i
dokonywania w nim napraw przez przedsiębiorcę (właściciela rzeczy) co
jest zasadą odrębną od przyjętej w w/w przepisach kodeksu cywilnego
regulacji o ponoszeniu takich nakładów co do zasady przez użytkownika.
Art. 46 W ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i W celu wzmocnienia praw z umowy timeshare ukształtowanych jako
hipotece (Dz.U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1361, z późn. zm) w art. uprawnienia osobiste, w art. 23 ust. 3 ustawy przewidziano możliwość
16 w ust. 2 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
ujawnienia w księdze wieczystej prawa z umowy timeshare mającej za
,,6) prawo z umowy timeshare w rozumieniu ustawy z przedmiot nieruchomość. Analogiczny zapis zamieszczono także w
dnia ....... 2011 r. o timeshare (Dz.U. Nr..., poz....).”.
zmienianej ustawie o księgach wieczystych o hipotece, wskazując w jej art.

16 ust. 2 pkt 6, na możliwość wpisania do księgi wieczystej osobistego

prawa z umowy timeshare mającej za przedmiot nieruchomość (art. 46
ustawy).
Art. 47 Do umów, na podstawie których konsument uzyskuje od Wprowadzono ogólną zasadę by nowa ustawa o timeshare miała
przedsiębiorcy prawo do korzystania z budynku lub zastosowanie do umów zawartych po dniu wejścia w życie jej przepisów.
pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym Do umów zawartych przed wejściem w życie ustawy o timeshare,
roku, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej stosowane będą przepisy dotychczasowe z pewnymi wyjątkami, o których
ustawy, na podstawie ustawy uchylanej w art. 49, stosuje się mowa w art. 48.
przepisy dotychczasowe.
Art. 48
Do zawartych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy umów Specyfiką umów w rozumieniu art. 1 ust. 1 obecnie obowiązującej ustawy
spełniających cechy umowy pośrednictwa w odsprzedaży lub z 2000 r., na podstawie których konsument nabywa prawo korzystania z
umowy o uczestnictwo w systemie wymiany, mających za budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym
przedmiot prawa wynikające z zawartych przed dniem wejścia roku jest zazwyczaj ich bardzo długi czas trwania. Zgodnie z art. 2701 § 2
w życie niniejszej ustawy umów spełniających cechy umowy k.c. umowa taka jako użytkowanie może zostać zawarta nawet na 50 lat.
timeshare lub umowy o długoterminowy produkt wakacyjny, W praktyce umowy w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z 2000 r. są
stosuje się przepisy niniejszej ustawy dotyczące odpowiednio zawierane najczęściej na 30 lat. Mogą się więc zdarzać przypadki, w
umów pośrednictwa w odsprzedaży lub umów o uczestnictwo których np. na miesiąc przed wejściem w życie ustawy o timeshare
w systemie wymiany.
konsumenci będą zawierać umowy z kilkudziesięcioletnim okresem
obowiązywania. Wówczas nawet kilkadziesiąt lat po wejściu w życie

nowej ustawy, odniesieniu do takich umów, zastosowanie miałaby
poprzednio obowiązująca ustawa, która przewiduje znacznie bardziej
ograniczone środki ochrony konsumentów. Na podobne okresy
obowiązywania zawierane są również tzw. umowy pseudotimeshare tzn.
umowy niespełniające przesłanek z art. 1 ust. 1 ustawy z 2000 r. i przez to
pozostające poza zakresem jej obowiązywania. W tym ostatnim przypadku
konsumenci będą pozbawieni nawet tej ograniczonej ochrony. Do ww.
umów zawierane są także umowy powiązane spełniające cechy umów
odsprzedaży lub wymiany w rozumieniu projektowanej ustawy o
timeshare. Pomimo, iż zawieranie takich umów wiąże się najczęściej ze
znacznymi konsekwencjami finansowymi po stronie konsumenta,
czynności te pozostają poza zakresem zastosowania ustawy z 2000 r.
Rozwiązanie takie pozwoli na rozszerzenie ochrony konsumentów
związanych umowami zawartymi przed wejściem w życie ustawy o
timeshare. W konsekwencji zmniejszeniu ulegną dysproporcje pomiędzy
konsumentami nabywającymi podobne produkty w okresie obowiązywania
starej i nowej ustawy.
Art. 49
Traci moc ustawa z dnia 13 lipca 2000 r. o ochronie nabywców Konsekwencja wejścia w życie nowej ustawy o timeshare, jest uchylenie
prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego obecnie obowiązującej ustawy z 2000 r.
w oznaczonym czasie w każdym roku oraz o zmianie ustaw
Kodeks cywilny, Kodeks wykroczeń i ustawy o księgach
wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 74, poz. 855 oraz z 2004 r. Nr
96, poz. 959).
Art. 50
Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia
Wprowadzenie 6 miesięcznego vacatio legis jest niezbędne z uwagi na
ogłoszenia.
szerokie zmiany w zakresie praw i obowiązków przedsiębiorców i
konsumentów.
1) w wypadku projektu usuwającego naruszenie Komisji należy wpisać nr naruszenia, zaś w wypadku wykonywania orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości (czy to w trybie
prejudycjalnym czy skargowym) należy podać datę wyroku i sygnaturę sprawy
2) tabelę zbieżności dla przepisów Unii Europejskiej można wygenerować przy pomocy systemu e-step (www.e-step.pl/urzednik). W wypadku konieczności dodania uzasadnienia dla
przekroczenia minimum europejskiego należy dodać odpowiednią kolumnę
3) w tej części należy wskazać przepisy dyrektywy, decyzji ramowej, przepisy prawa UE, których naruszenie wskazała Komisja lub których wykładni dokonał Trybunał
Sprawiedliwości
4) w tej części należy wskazać wszystkie przepisy projektu aktu prawnego, które nie zostały wymienione w pierwszej części tabeli. Ze względu na konieczność ograniczenia
projektów implementujących prawo UE do przepisów wyłącznie i ściśle dostosowawczych przepisy wykraczające poza ten zakres powinny mieć charakter wyjątkowy i być
opatrzone uzasadnieniem konieczności ich wprowadzenia .
(*) jeżeli do wdrożenia danego przepisu UE potrzebne jest oprócz przepisu przenoszącego treść, także wprowadzenie przepisów zapewniających stosowanie (np. przepisy
proceduralne, przepisy karne itp.), w tabeli powinny znaleźć się wszystkie te przepisy wraz z oznaczeniem ich jednostek redakcyjnych
(**) w wypadku wprowadzenia przepisów, które przekraczają minimum ustanowione przepisami UE (o ile jest to dopuszczalne) konieczne jest uzasadnienie zastosowania takiej
normy

21/07/KC