Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich

Druk nr 4171

Warszawa, 15 kwietnia 2011 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Marszałek Senatu



Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. mam zaszczyt przekazać Panu Marszałkowi podjętą przez Senat
na 74 posiedzeniu w dniu 14 kwietnia 2011 r. uchwałę w sprawie wniesienia do
Sejmu projektu ustawy

- o zmianie ustawy o postępowaniu w
sprawach nieletnich
wraz z projektem tej ustawy.

Jednocześnie pragnę poinformować, że Senat upoważnił senatora Piotra
Zientarskiego do reprezentowania Senatu w dalszych pracach nad tym projektem.

Z poważaniem

(-) Bogdan Borusewicz
U C H W A Ł A
SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 14 kwietnia 2011 r.
w sprawie wniesienia do Sejmu projektu ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu w
sprawach nieletnich
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r., Senat wnosi do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie
ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich.
Jednocześnie upoważnia senatora Piotra Zientarskiego do reprezentowania Senatu w
pracach nad projektem.
MARSZAŁEK SENATU
Bogdan BORUSEWICZ
p r o j e k t
USTAWA
z dnia
o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich
Art. 1.
W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U.
z 2010 r. Nr 33, poz. 178) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 25 § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"§ 1. W razie potrzeby uzyskania kompleksowej diagnozy osobowości nieletniego,
wymagającej wiedzy pedagogicznej, psychologicznej lub medycznej, oraz określenia
właściwych kierunków oddziaływania na nieletniego, sąd rodzinny zwraca się o
wydanie opinii do rodzinnego ośrodka diagnostyczno-konsultacyjnego. Sąd może
zwrócić się o wydanie opinii także do innej specjalistycznej placówki lub biegłego
albo biegłych spoza rodzinnego ośrodka diagnostyczno-konsultacyjnego.
§ 2. Przed wydaniem orzeczenia o umieszczeniu nieletniego w młodzieżowym ośrodku
wychowawczym, młodzieżowym ośrodku socjoterapii, publicznym zakładzie opieki
zdrowotnej, domu pomocy społecznej albo zakładzie poprawczym, sąd zwraca się
wydanie opinii, o której mowa w § 1, chyba że dysponuje taką opinią sporządzoną w
innej sprawie w okresie 6 miesięcy poprzedzających wszczęcie postępowania
wyjaśniającego.";
2) w art. 40 § 7 otrzymuje brzmienie:
"§ 7. W policyjnej izbie dziecka można również umieścić nieletniego w trakcie
samowolnego pobytu poza schroniskiem dla nieletnich lub zakładem poprawczym
albo poza młodzieżowym ośrodkiem wychowawczym lub młodzieżowym ośrodkiem
socjoterapii, na czas niezbędny do przekazania nieletniego właściwej jednostce, nie
dłużej jednak niż na 5 dni.";
- -
2
3) po art. 40 dodaje się art. 40a w brzmieniu:
"Art. 40a. § 1. Nieletniego można również umieścić w policyjnej izbie dziecka:
1) na czas uzasadnionej przerwy w konwoju, lecz nie dłużej niż na 24
godziny;
2) na polecenie sądu na czas niezbędny do wykonania czynności
nieprzekraczający 48 godzin.
§ 2. W wypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, Policja może umieścić nieletniego
w policyjnej izbie dziecka bez zarządzenia sądu rodzinnego, zawiadamiając
o tym sąd, na obszarze którego właściwości znajduje się policyjna izba
dziecka. Na zarządzenie sądu kierownik policyjnej izby dziecka
niezwłocznie zwalnia nieletniego.
§ 3. W wypadku, o którym mowa w § 1 pkt 2, można zatrzymać nieletniego,
jeżeli jest to niezbędne do umieszczenia go w policyjnej izbie dziecka.
§ 4. Na postanowienie sądu, o którym mowa w § 1 pkt 2, przysługuje zażalenie.";
4) po art. 70 dodaje się art. 70a-70e w brzmieniu:
"Art. 70a. § 1. Kurator sądowy, sprawując nadzór nad nieletnim, organizuje i prowadzi
działania mające na celu pomoc nieletniemu w zmianie nagannych
zachowań i postaw, w kierunku postaw społecznie akceptowanych.
§ 2. Do zakresu działania kuratora sądowego należy w szczególności:
1) kontrolowanie zachowania nieletniego w okresie wykonywania
nadzoru;
2) odwiedzanie osób, których dotyczy postępowanie, w miejscu ich
zamieszkania lub pobytu oraz kontaktowanie się z ich rodziną i szkołą
lub miejscem nauki zawodu;
3) żądanie niezbędnych informacji i wyjaśnień od nieletniego lub innych
osób objętych kontrolą lub na które nałożono obowiązki;
4) współdziałanie z właściwymi stowarzyszeniami, organizacjami
i
instytucjami w
zakresie poprawy warunków wychowawczych,
bytowych lub zdrowotnych nieletniego;
5) przeglądanie akt sądowych i sporządzanie z nich odpisów w związku
z wykonywaniem czynności zleconych przez sąd;
6) przeprowadzanie wywiadów środowiskowych i gromadzenie
niezbędnych informacji uzyskanych od organów administracji
- -
3
rządowej, jednostek samorządu terytorialnego, zakładów pracy,
stowarzyszeń, organizacji i instytucji;
7) podejmowanie innych czynności niezbędnych dla prawidłowego
wykonywania środków wychowawczych;
8) udzielanie nieletniemu innej stosownej pomocy;
9) składanie wniosków o zmianę lub uchylenie orzeczonego wobec
nieletniego środka wychowawczego;
10) składanie wniosków o zmianę lub uchylenie środka wychowawczego
zastosowanego w okresie próby w związku z
warunkowym
zwolnieniem z zakładu poprawczego oraz o odwołanie warunkowego
zwolnienia z zakładu poprawczego;
11) składanie wniosków o zarządzenie wykonania środka poprawczego;
12) składanie wniosków o zmianę lub uchylenie zastosowanego
względem nieletniego środka tymczasowego;
13) składanie wniosków o odroczenie lub przerwę w wykonywaniu środka
wychowawczego, o przedłużenie odroczenia lub przerwy oraz o
odwołanie odroczenia lub przerwy w wykonywaniu środka
wychowawczego;
14) składanie wniosków o nałożenie, zmianę lub uchylenie obowiązków,
o których mowa w art. 7 § 1 wobec rodziców lub opiekuna
nieletniego;
15) udział w posiedzeniach sądu dotyczących nieletniego, wobec którego
zastosowano nadzór kuratora;
16) kontrolowanie, na zarządzenie sędziego rodzinnego, wykonywania
innych środków wychowawczych zastosowanych wobec nieletniego.
Art. 70b. § 1. Jeżeli zachowanie nieletniego wskazuje, że jest on w stanie po użyciu
alkoholu lub podobnie działającego środka, kurator sądowy może
zobowiązać nieletniego do poddania się badaniu w celu ustalenia
w organizmie nieletniego obecności alkoholu lub innego środka użytego w
celu wprowadzenia się w stan odurzenia przy użyciu metod
niewymagających badania laboratoryjnego.
§ 2. Nieletniego odmawiającego poddania się badaniu, o którym mowa w § 1,
uznaje się za osobę uchylającą się od nadzoru kuratora, o czym kurator