Rządowy projekt ustawy o nasiennictwie

4.

Z pobrania prób materiału siewnego sporządza się protokół, który zawiera
w szczególności:
1) numer właściciela partii materiału siewnego w ewidencji, o której mowa w art. 84 ust. 4
albo art. 86 ust. 4;
2) nazwę gatunku rośliny uprawnej;
3) nazwę odmiany;
4) oznaczenie stopnia kwalifikacji;
5) numer partii materiału siewnego, a w przypadku próby sadzeniaków ziemniaka do oceny
weryfikacyjnej – numer świadectwa oceny polowej;
6) datę pobrania próby;
7) informację o wielkości partii materiału siewnego, a w przypadku próby sadzeniaków
ziemniaka do oceny weryfikacyjnej – informację o wielkości plantacji nasiennej;
8) podpis właściciela partii materiału siewnego lub osoby upoważnionej, a w przypadku
próby sadzeniaków ziemniaka do oceny weryfikacyjnej – właściciela plantacji nasiennej lub
osoby upoważnionej;
9) podpis urzędowego próbobiorcy albo akredytowanego próbobiorcy.
5. Próby materiału siewnego pobrane do oceny laboratoryjnej przechowuje się przez okres
wskazany w przepisach wydanych na podstawie art. 51 pkt 3.

Art. 48. 1. Materiał siewny roślin rolniczych lub warzywnych znajdujący się w obrocie lub
przygotowywany do obrotu, z wyłączeniem mieszanek materiału siewnego, podlega
okresowej ocenie laboratoryjnej co najmniej w zakresie zdolności kiełkowania.
2. Okresowej oceny laboratoryjnej dokonuje się, z uwzględnieniem rodzaju opakowań
materiału siewnego, w terminie zapewniającym odpowiednią jakość materiału siewnego
określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 51 pkt 1.
Art. 49. 1. Jeżeli składający wniosek o dokonanie oceny polowej, oceny laboratoryjnej,
oceny weryfikacyjnej lub oceny cech zewnętrznych materiału siewnego roślin rolniczych lub
warzywnych nie zgadza się z wynikiem oceny dokonanej przez wojewódzkiego inspektora,
może złożyć wniosek o ponowne dokonanie oceny do Głównego Inspektora za
pośrednictwem tego wojewódzkiego inspektora.
2. Jeżeli składający wniosek o dokonanie oceny polowej, oceny laboratoryjnej, oceny
weryfikacyjnej lub oceny cech zewnętrznych materiału siewnego roślin rolniczych lub

40
warzywnych nie zgadza się z wynikiem oceny dokonanej przez akredytowane podmioty,
może złożyć wniosek o ponowne dokonanie oceny do wojewódzkiego inspektora właściwego
ze względu na miejsce dokonywania oceny.
3. W przypadku złożenia wniosku o ponowne dokonanie oceny polowej, na plantacji
nasiennej od dnia dokonania oceny polowej nie dokonuje się żadnych zmian mogących
wpłynąć na stan tej plantacji.
4.
Ponowne dokonanie oceny polowej lub oceny cech zewnętrznych może być
przeprowadzone z udziałem urzędowego kwalifikatora albo akredytowanego kwalifikatora,
który dokonał oceny, o której mowa w ust. 1 lub 2.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 i 2, składa się w terminie 7 dni, a w przypadku:
1) oceny polowej lub oceny cech zewnętrznych – w terminie 3 dni,
2) oceny polowej mieszańca kukurydzy – w terminie dnia
– bezpośrednio w siedzibie wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na położenie
plantacji.
6. Termin, o którym mowa w ust. 6, biegnie od dnia otrzymania świadectwa albo informacji,
o których mowa w art. 73 ust. 1, przez wnioskodawcę lub osobę przez niego wskazaną, która
była obecna przy ocenie materiału siewnego.

Art. 50. 1. Podmiot dokonujący oceny polowej lub oceny laboratoryjnej materiału siewnego
może uznać materiał siewny w niższym stopniu kwalifikacji niż to wynika z kolejności
rozmnożeń dla danego stopnia kwalifikacji materiału użytego do jego wytworzenia
(degradacja materiału siewnego).
2. Degradacji materiału siewnego po dokonaniu oceny laboratoryjnej może dokonać
wyłącznie zachowujący odmianę w odniesieniu do materiału siewnego własnych odmian.
3. Degradacji materiału siewnego dokonuje się w stosunku do całych partii tego materiału.
4. Po dokonaniu degradacji materiału siewnego, o której mowa w ust. 2, wydaje się nowe
świadectwo oceny laboratoryjnej, z tym że w przypadku gdy świadectwo oceny
laboratoryjnej zostało już wydane, nowe świadectwo oceny laboratoryjnej wydaje się po
anulowaniu świadectwa oceny laboratoryjnej, dokonanym przez przekreślenie świadectwa
i umieszczenie na nim wyrazu „anulowano” oraz opatrzeniu go podpisem kierownika
laboratorium oceny nasion właściwego ze względu na miejsce dokonania degradacji lub
kierownika akredytowanego laboratorium.

Art. 51. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia:

41
1) szczegółowe terminy, po upływie których materiał siewny roślin rolniczych
i warzywnych znajdujący się w obrocie lub przygotowywany do obrotu podlega
okresowej ocenie laboratoryjnej,
2) wzór protokołu pobrania próby materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych,
3) okres przechowywania prób materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych
pobranych do oceny, z wyłączeniem oceny tożsamości i czystości odmianowej,
4) metody dokonywania oceny polowej, oceny weryfikacyjnej, oceny cech zewnętrznych
materiału siewnego roślin rolniczych lub warzywnych,
5) zakres i sposób sporządzania dokumentacji dotyczącej dokonanej oceny polowej
materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych przez urzędowych kwalifikatorów
i akredytowanych kwalifikatorów oraz dokumentacji dotyczącej dokonanej oceny
laboratoryjnej materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych przez urzędowe
laboratoria i akredytowane laboratoria,
6) metody pobierania prób, w szczególności sadzeniaków ziemniaka do oceny
weryfikacyjnej i mieszanek materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych –
w przypadku braku metod uznanych przez międzynarodowe organizacje nasienne,
7) szczegółowe wymagania niezbędne do zapewnienia, że próba nasion pobrana do oceny
laboratoryjnej materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych za pomocą urządzenia
do automatycznego pobierania prób jest reprezentatywna
– mając na uwadze właściwości poszczególnych gatunków roślin w zakresie zdolności
kiełkowania, rodzaje opakowań materiału siewnego, konieczność dokonywania oceny
materiału siewnego według jednolitych zasad oraz właściwą identyfikację partii materiału
siewnego roślin rolniczych i warzywnych, a także zapewnienie jednolitego sposobu
dokumentowania oceny i pobierania prób materiału siewnego roślin rolniczych lub
warzywnych.

Rozdział 2
Wytwarzanie i ocena odmian regionalnych i odmian amatorskich

Art. 52. 1. Materiał siewny odmian regionalnych może być wytwarzany w regionie
pochodzenia.
2. Jeżeli niemożliwe jest wytwarzanie materiału siewnego odmian regionalnych w regionie
pochodzenia ze względu na zmianę warunków środowiskowych w tym regionie, materiał ten

42
może być wytwarzany w regionie innym niż region pochodzenia, zwanym dalej
„dodatkowym regionem wytwarzania”.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek
zachowującego odmianę, w drodze decyzji, określa dodatkowy region wytwarzania materiału
siewnego odmian regionalnych.
4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, jest wydawana, jeżeli w dodatkowym regionie
wytwarzania zostaną spełnione wymagania w zakresie wytwarzania materiału siewnego
roślin rolniczych lub warzywnych, odpowiednie dla danego gatunku odmiany regionalnej, po
zasięgnięciu opinii w tym zakresie właściwej jednostki odpowiedzialnej za genetyczne
zasoby roślin.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1) imię i nazwisko oraz adres i miejsce zamieszkania albo nazwę oraz adres i siedzibę
zachowującego odmianę regionalną, z tym że w przypadku gdy zachowującym odmianę
regionalną jest osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, zamiast adresu
i miejsca zamieszkania tej osoby – miejsce i adres wykonywania działalności, jeżeli są
inne niż adres i miejsce zamieszkania tej osoby;
2) nazwę rodzaju lub gatunku rośliny uprawnej w języku polskim i nazwę botaniczną;
3) nazwę odmiany;
4) wskazanie regionu pochodzenia, którego położenie określa się zgodnie z granicami
jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa;
5) wskazanie dodatkowego regionu wytwarzania, którego położenie określa się zgodnie
z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa,
wraz z uzasadnieniem konieczności określenia tego regionu.
6. W decyzji, o której mowa w ust. 3, określa się gatunek i odmianę regionalną, dodatkowy
region wytwarzania materiału siewnego tej odmiany, którego położenie określa się zgodnie
z granicami jednostek zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa, oraz
okres, w jakim materiał siewny może być wytwarzany w tym regionie.

Art. 53. 1. Zachowujący odmianę dokonuje oceny polowej i oceny laboratoryjnej materiału
siewnego:
1) odmian regionalnych roślin rolniczych własnych odmian – w celu uznania go za materiał
siewny spełniający wymagania określone dla kategorii kwalifikowany;
2) odmian regionalnych roślin warzywnych własnych odmian – w celu uznania go za
materiał siewny kategorii kwalifikowany lub kategorii standard;

43
3) odmian amatorskich własnych odmian – w celu uznania go za materiał siewny kategorii
standard.
2. Zachowujący odmianę pobiera próby do:
1) oceny laboratoryjnej materiału siewnego odmian regionalnych i odmian amatorskich;
2) oceny weryfikacyjnej sadzeniaków ziemniaka odmian regionalnych.
3. Zachowujący odmianę składa wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na
miejsce zamieszkania albo siedzibę zachowującego odmianę, albo miejsce wykonywania
działalności gospodarczej, jeżeli jest inne niż miejsce zamieszkania zachowującego odmianę
– w przypadku gdy zachowującym odmianę jest osoba fizyczna prowadząca działalność
gospodarczą, wykaz prowadzonych plantacji nasiennych odmian regionalnych, który zawiera
informacje określone w art. 36 ust. 7 pkt 2 – 4, 7 i 9.
4. Wykaz, o którym mowa w ust. 3, składa się w terminie określonym dla składania
wniosków o dokonanie oceny polowej materiału siewnego.

Rozdział 3
Ocena tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego roślin
rolniczych i warzywnych

Art. 54. 1. Ocenie tożsamości i czystości odmianowej podlega:
1) materiał siewny roślin rolniczych i warzywnych kategorii elitarny oraz kategorii
kwalifikowany przeznaczony do dalszej reprodukcji;
2) materiał siewny roślin rolniczych zgłoszony do oceny polowej dokonanej zgodnie
z systemami OECD;
3) nie mniej niż 10 %:
a) partii materiału siewnego roślin rolniczych i warzywnych kategorii kwalifikowany,
b) partii materiału siewnego roślin warzywnych kategorii standard znajdującego się
w obrocie,
c) partii materiału siewnego odmian regionalnych roślin rolniczych, materiału siewnego
kategorii kwalifikowany lub kategorii standard odmian regionalnych roślin warzywnych,
materiału siewnego kategorii standard odmian amatorskich znajdujących się w obrocie.
2. Próby do oceny tożsamości i czystości odmianowej materiału siewnego pobiera się:

44