Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie innych ustaw
projekt dotyczy wprowadzenia zmian mających na celu usunięcie barier utrudniających prowadzenie działalności przewozowej, lepszego wykorzystania Inspekcji Transportu Drogowego, zwiększenia funkcji prewencyjnej i restytucyjnej nakładanych na przewoźników sankcji przy jednoczesnym zmniejszeniu ich represyjności
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 4061
- Data wpłynięcia: 2011-03-04
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2011-09-16
- adres publikacyjny:
4061
3. Zasady odpowiedzialności podmiotów, o których mowa w ust. 1 i 2, za naruszenie przepisu ust. 1
określają przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125,
poz. 874 z późn. zm.13).”.
Art. 3. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.14):
1)
w art. 29 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Zezwolenie na lokalizację zjazdu, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na czas nieokreślony,
z zastrzeżeniem ust. 5 i art. 43a. W zezwoleniu na lokalizację zjazdu określa się miejsce lokalizacji
zjazdu i jego parametry techniczne, a w zezwoleniu na przebudowę zjazdu ‐ jego parametry
techniczne, a także zamieszcza się, w przypadku obu zezwoleń, pouczenie o obowiązku:
1)
uzyskania przed rozpoczęciem prac budowlanych pozwolenia na budowę,
a w przypadku przebudowy zjazdu dokonania zgłoszenia budowy albo wykonania
robót budowlanych oraz uzyskania zezwolenia zarządcy drogi na prowadzenie
robót w pasie drogowym;
2)
uzgodnienia z zarządcą drogi, przed uzyskaniem pozwolenia na budowę, projektu
budowlanego zjazdu.”;
2) w art. 41 uchyla się ust. 4‐6;
3) po art. 41 dodaje się art. 41a w brzmieniu:
„Art. 41a. 1. Drogi krajowe stanowią sieć dróg, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym
nacisku pojedynczej osi do 11,5 t.
2. Minister właściwy do spraw transportu ustala, w drodze rozporządzenia, wykaz dróg wojewódzkich,
po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t, mając na
uwadze potrzebę zapewnienia ruchu tranzytowego.
3. Drogi inne niż krajowe i określone na podstawie ust. 2 stanowią sieć dróg, po których mogą
poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t.”;
4)
po rozdziale 4 dodaje się rozdział 4a w brzmieniu:
„Rozdział 4a
Wykorzystanie nieruchomości przyległych do drogi
Art. 43a. 1. Właściciel albo użytkownik przyległej do drogi nieruchomości, na której znajduje się stacja
paliw, obiekt gastronomiczno‐handlowy lub obiekt noclegowy przeznaczone do obsługi podróżnych,
jest obowiązany zapewnić dostępne do użytku publicznego stanowiska postojowe (parking), jezdnie
manewrowe oraz urządzenia sanitarne i wypoczynkowe.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku nieruchomości:
13 zmiany ustawy zostały opublikowane w Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238 i Nr 192, poz. 1381, Dz. U. z 2008
r. Nr 218, poz. 1391, Nr 234, poz. 1574, Nr 227, poz. 1505, Dz. U. z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 31, poz. 206, Nr
86, poz. 720, poz. Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 43, poz. 246, Nr 164, poz. 1107, Nr 225, poz. 1466, Nr 247,
poz. 1652, Nr 249, poz. 1656 oraz Dz. U. z 2011 r. Nr 5 poz. 13 i Nr 48 poz. 247.
14 zmiany ustawy zostały opublikowane w Dz. U. z 2007 r. Nr 23, poz. 136,Nr 192, poz. 1381, Dz. U. z 2008 r. Nr
54, poz. 326, Nr 218, poz. 1391, Nr 227, poz. 1505, Dz. U. z 2009 r. Nr 19, poz. 100 i 101, Nr 86, poz. 720, Nr
168, poz. 1323, Dz. U. z 2010 r. Nr 106, poz. 675, Nr 152, poz. 1018, Nr 225, poz. 1466 oraz Dz. U. z 2011 r.
Nr 5, poz. 13
20
wersja z dnia 3 maja 2010 r.
1)
przyległej do drogi gminnej lub drogi powiatowej;
2)
położonej na obszarze zabudowanym lub w granicach administracyjnych
miejscowości.
Art. 43b. 1. Minister właściwy do spraw transportu, w drodze rozporządzenia, określi:
1)
liczbę i rodzaj miejsc postojowych, o których mowa w art. 43a ust. 1;
2)
szczegółowe wymagania w zakresie urządzeń sanitarnych i wypoczynkowych,
o których mowa w art. 43a ust. 1.
2. Określając liczbę i rodzaj miejsc postojowych oraz szczegółowe wymagania, o których mowa w ust. 1
należy uwzględnić w szczególności:
1)
kategorię drogi, do której przylega nieruchomość;
2)
rodzaj obiektu przeznaczonego do obsługi podróżnych;
3)
natężenie i rodzaj ruchu drogowego;
4)
intensywność zagospodarowania drogi.”.
Art. 4. W ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 ze zm.15)
art. 30 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Jeżeli w sprawie ustalenia regulaminu wynagradzania, regulaminów nagród i premiowania,
regulaminu zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, planu urlopów lub regulaminu pracy,
okresów rozliczeniowych, o których mowa w art. 129 § 2 i w art. 135 § 2 i 3 Kodeksu pracy, wykazu
prac, o którym mowa w art. 1517 § 4 Kodeksu pracy lub indywidualnego rozkładu czasu pracy,
o którym mowa w art. 8 ust. 2 – 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U.
Nr 92, poz. 879 ze zm.) organizacje związkowe albo organizacje związkowe reprezentatywne w
rozumieniu art. 24125a Kodeksu pracy, nie przedstawią wspólnie uzgodnionego stanowiska w terminie
30 dni, decyzje w tych sprawach podejmuje pracodawca, po rozpatrzeniu odrębnych stanowisk
organizacji związkowych.”.
Art. 5. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. ‐ Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908
z późn. zm.16) w art. 74:
1)
w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1)
z urzędu ‐ po złożeniu wniosku o rejestrację pojazdu, z zastrzeżeniem ust. 2a;”,
2)
po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Czasowej rejestracji, o której mowa w ust. 2 pkt 1, można dokonać, pomimo braku dołączonych
do wniosku o rejestrację dokumentów, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 6, 6a i 8. Dokumenty te
powinny zostać złożone przed wydaniem dowodu rejestracyjnego.”,
Art. 6. W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. Nr 92 poz. 879 z późn. zm.17):
15 zmiany ustawy zostały opublikowane w Dz. U. Nr 100, poz. 1080, Nr 128, poz. 1405, z 2002 r. Nr 135, poz.
1146, Nr 153, poz. 1271, Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 63, poz. 590, Nr 213, poz. 2081, z 2004 r. Nr 240,
poz. 2407 oraz z 2008 r. Nr 90, poz. 562
16 zmiany ustawy zostały opublikowane w Dz. U. z 2001 r. Nr 129, poz. 1444, z 2005 r. Nr 25, poz.202, Nr 90,
poz. 757, Nr 175, poz. 1462, Nr 179, poz. 1486, Nr 180, poz. 1494 i poz. 1497, Nr 25, poz. 202, z 2006 r.
Nr 17, poz. 141, Nr 104, poz. 708 i poz. 711, Nr 190, poz. 1400, Nr 191, poz. 1410, Nr 235, poz. 1701,
z 2007 r. Nr 52, poz. 343, Nr 57, poz. 381, Nr 99, poz. 661, Nr 123, poz. 845, Nr 176, poz. 1238, z 2008 r.
Nr 37, poz. 214, Nr 100, poz. 649, Nr 163, poz. 1015, Nr 209, poz. 1320, Nr 220, poz. 1411 i poz. 1426, Nr
223, poz. 1461 i poz. 1462, Nr 234, poz. 1573 i poz. 1574, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 18, poz. 97, Nr 79, poz.
663, Nr 91, poz. 739, Nr 92 poz. 753, Nr 97, poz. 802 i poz. 803, Nr 98, poz. 817, Nr 168, poz. 1323 z 2010 r.
Nr 40, poz. 230 Nr 43, poz. 246, Nr 122, poz. 827, Nr 151, poz. 1013, Nr 152, poz. 1018, Nr 182, poz. 1228,
Nr 219, poz. 1443, Nr 225, poz. 1466, Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 30, poz. 151
21
wersja z dnia 3 maja 2010 r.
1)
w art. 2:
a)
pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2)
przewóz drogowy ‐ przewóz, o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr
561/2006, z wyłączeniem przewozów, o których mowa w art. 3 tego rozporządzenia;”
b)
po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
„3a)
przewóz okazjonalny ‐ w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie
drogowym;”;
c)
po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:
„6a)
pora nocna – okres czterech godzin pomiędzy godziną 00.00 i godziną 07.00; definicje
pory nocnej zawartą w tym przepisie stosuje się wyłącznie dla celów ustalania czasu
pracy.”;
2)
art. 8 otrzymuje brzmienie:
„Art. 8. 1. Dla celów rozliczania czasu pracy i ustalania uprawnienia do wynagradzania za pracę
w godzinach nadliczbowych, przez dobę należy rozumieć 24 kolejne godziny, poczynając od godziny,
w której kierowca rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.
2. Indywidualny rozkład czasu pracy pracownika ustalany przez pracodawcę może przewidywać różne
godziny rozpoczynania i kończenia pracy; w takim przypadku ponowne wykonywanie pracy przez
pracownika w tej samej dobie nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych.
3. Indywidualny rozkład czasu pracy, o którym mowa w ust.1, wprowadza się w porozumieniu
z zakładową organizacją związkową, a jeżeli pracodawca nie jest objęty działaniem takiej organizacji,
po porozumieniu z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u tego
pracodawcy.
4. Zastosowanie rozkładu czasu pracy, wskazanego w ust. 1, nie może naruszać prawa pracownika do
odpoczynków, o których mowa w 14.”;
3)
w art. 11 ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Rozkładów czasu pracy nie ustala się dla kierowcy wykonującego przewóz rzeczy lub okazjonalny
przewóz osób.”;
4)
w art. 15:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do kierowców wykonujących przewóz drogowy mogą być stosowane rozkłady czasu pracy,
w których jest dopuszczalne przedłużenie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę ‐ w
ramach systemu równoważnego czasu pracy.”,
b)
dodaje się ust. 6 w brzmieniu:
„6. Postanowienia art. 11 ust. 2a stosuje się odpowiednio.”;
5)
art. 17 otrzymuje brzmienie:
17 zmiany ustawy zostały opublikowane w Dz. U. z 2005 r. Nr 180 poz. 1497, z 2007 r. Nr 99 poz. 661 i Nr 192
poz. 1381, z 2009 r. Nr 79, poz. 670, z 2010 r. Nr 43, poz. 246 oraz z 2011 r. Nr 5, poz. 13
22
wersja z dnia 3 maja 2010 r.
„Art. 17. Do kierowców wykonujących przewóz drogowy może być stosowany, w przypadkach
uzasadnionych rodzajem wykonywanych przewozów lub ich szczególną organizacją, zadaniowy czas
pracy, w którym zadania przewozowe ustala pracodawca w takim wymiarze, aby mogły być wykonane
w ramach czasu pracy określonego w art. 11 oraz z uwzględnieniem przepisów dotyczących przerw
przeznaczonych na odpoczynek i okresów odpoczynku. Rozkład czasu pracy w okresie wykonywania
danego zadania przewozowego ustala kierowca.”;
6)
art. 22 otrzymuje brzmienie:
„Art. 22. Przepisy art. 12 ust. 2 i 3, art. 13, art. 21 oraz art. 24 pkt 2 nie mają zastosowania do
kierowców prowadzących pojazdy wymienione w art. 29 ustawy.”;
7)
w art. 24 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2)
uzyskać od kierowcy oświadczenie na piśmie:
a)
o wymiarze zatrudnienia albo o niepozostawaniu w zatrudnieniu u innego
pracodawcy,
b)
przeciętnej tygodniowej liczbie godzin wykonywanych przewozów drogowych lub
innych czynności, na innej podstawie niż stosunek pracy, albo o ich
niewykonywaniu.”;
8)
w art. 25:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy kierowców w formie:
1)
zapisów na wykresówkach,
2)
wydruków danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego,
3)
plików pobranych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego,
4)
innych dokumentów potwierdzających czas pracy i rodzaj wykonywanej
czynności, lub
5)
rejestrów opracowanych na podstawie dokumentów, o których mowa
w pkt 1‐4.”;
b)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. W stosunku do pracowników objętych zadaniowym czasem pracy oraz pracowników
otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub ryczałt za porę nocną, nie ewidencjonuje się
godzin pracy.
1b. Pracodawcy, którzy prowadzą ewidencję w formie wskazanej w ust.1, lub których dotyczy
ust.1a, zobowiązani są do prowadzenia indywidualnych kart ewidencji nieobecności
pracownika w pracy z podziałem na rodzaj i wymiar.”;
9)
w art. 27 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Do kierowców, którzy wykorzystali okres odpoczynku, o którym mowa w art. 8 rozporządzenia
(WE) nr 561/2006 i w art. 8 ust. 1‐3 Umowy AETR, nie stosuje się odpoczynku, o którym mowa
w art. 14.”;
10) w art. 31 ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. W przypadku, gdy kierowca przebywał na zwolnieniu lekarskim od pracy z powodu choroby, na
urlopie wypoczynkowym, miał czas wolny od pracy lub wypoczywał, gdy prowadził inny pojazd
23
wersja z dnia 3 maja 2010 r.
wyłączony z zakresu stosowania rozporządzenia (WE) nr 561/2006 lub umowy AETR, gdy wykonywał
pracę inną niż prowadzenie pojazdu lub, gdy pozostawał w gotowości, podmiot wykonujący przewóz
drogowy wystawia zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 na elektronicznym oraz przeznaczonym do
druku formularzu, o którym mowa w decyzji Komisji nr 2007/230/WE z dnia 12 kwietnia 2007 r.
w sprawie formularza dotyczącego przepisów socjalnych odnoszących się do działalności w transporcie
drogowym (Dz. Urz. UE L 99 z 14.04.2007, str. 14), a kierowca to zaświadczenie podpisuje.”;
11) w art. 31d dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Postanowienia art. 24 pkt 2 stosuje się odpowiednio.”;
12) w art. 31e dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Postanowienia ust. 1 stosuje się także, gdy kierowca w trakcie przyjętego okresu rozliczeniowego
czasu pracy wykonuje przewozy inne, niż wskazane w rozdziale 4a.”.
Art. 7. 1. W okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 3 grudnia 2011 r., niezależnie od
wymagań ustawy, o której mowa w art. 1, dodatkowym warunkiem udzielenia po raz pierwszy licencji na
wykonywanie międzynarodowego lub krajowego transportu drogowego jest spełnianie przez przedsiębiorcę
wymagań określonych w art. 5 lit. a i c rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1071/2009
z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu
przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE (Dz.U.UE.L.2009.300.51).
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się wobec przedsiębiorcy ubiegającego się o udzielenie licencji na wykonywanie
krajowego transportu drogowego wyłącznie w zakresie pośrednictwa przy przewozie rzeczy.
Art. 8. 1. Przepisy ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu ustalonym niniejszą ustawą, stosuje się we
wszczętym przed dniem jej wejścia w życie postępowaniu administracyjnym lub sądowym w sprawie nałożenia
kary pieniężnej za naruszenie obowiązków lub warunków przewozu drogowego.
2. Przepisu art. 43a ustawy, o której mowa w art. 3, nie stosuje się do nieruchomości:
1)
na których w dniu wejścia w życie przepisu znajduje się stacja paliw, obiekt gastronomiczny
lub obiekt noclegowy;
2)
dla których najpóźniej w dniu wejścia w życie przepisu wydano decyzję o warunkach
zabudowy w związku z zamiarem budowy obiektów, o których mowa w pkt 1.
3. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie przepisów zmienianych niniejszą ustawą zachowują moc
w zakresie nie sprzecznym z ustawą do czasu wydania nowych przepisów, nie dłużej jednak niż przez okres
6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
Art. 9. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 3, który wchodzi w życie
z dniem 1 stycznia 2012 r.
24