Rządowy projekt ustawy o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej

25
„1. Publiczne sieci telekomunikacyjne używane do cyfrowych
transmisji radiofonicznych i telewizyjnych oraz odbiorniki
cyfrowe i inne urządzenia używane do odbioru cyfrowych
transmisji radiofonicznych i telewizyjnych powinny
zapewniać interoperacyjność usług cyfrowych transmisji
radiofonicznych i telewizyjnych, w szczególności przez
stosowanie otwartego interfejsu programu aplikacyjnego.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„2a. Odbiorniki cyfrowe i inne urządzenia używane do odbioru
cyfrowych transmisji telewizyjnych powinny umożliwiać:
1)

odbiór niekodowanych cyfrowych transmisji
telewizyjnych;
2)
dekodowanie za pomocą jednolitego algorytmu
kodowania określonego w rozporządzeniu, o którym
mowa w ust. 3, cyfrowych transmisji telewizyjnych
kodowanych.
2b. Przepisu ust. 2a pkt 1 nie stosuje się do odbiorników
cyfrowych, które są przedmiotem najmu lub użyczenia,
chyba że strony umowy postanowią inaczej.”,
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw łączności określi, w drodze
rozporządzenia, wymagania techniczne i eksploatacyjne dla
odbiorników cyfrowych, mając na uwadze zapewnienie ich
interoperacyjności oraz ułatwienie dostępu dla osób
niepełnosprawnych.”,
d) dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Minister właściwy do spraw łączności może określić,
w drodze
rozporządzenia, wymagania techniczne
i eksploatacyjne dla urządzeń konsumenckich służących do
odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych, mając na
uwadze efektywne wykorzystanie częstotliwości oraz
zapewnienie warunków do powszechnego odbioru
programów radiofonicznych na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.”;

26
9) po art. 136 dodaje się art. 136a w brzmieniu:
„Art. 136a. 1. W sprawach spornych dotyczących transmisji sygnału
multipleksu rozstrzyga Prezes UKE, w drodze decyzji,
na wniosek operatora multipleksu lub operatora sieci
nadawczej.
2. Prezes UKE może wydać na wniosek jednej ze stron
decyzję, w której określa warunki współpracy do
czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sporu.”;
10) w art. 143 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Podmiot posiadający rezerwację częstotliwości lub podmiot
przez niego upoważniony mogą żądać wydania pozwolenia
radiowego dotyczącego wykorzystania zasobu częstotliwości
objętego rezerwacją częstotliwości w okresie jej
obowiązywania.”;
11) w art. 192 w ust. 1 po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:
„6a)
rozstrzyganie sporów między operatorem multipleksu
a nadawcą, o których mowa w art. 131a – 131f, oraz sporów,
o których mowa w art. 136a;”;
12) w art. 209 w ust. 1 po pkt 19 dodaje się pkt 19a w brzmieniu:
„19a) nie wypełnia nałożonych na niego obowiązków operatora
multipleksu, o których mowa w art. 131a;”.


Rozdział 6
Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe

Art. 23. Postępowania w sprawie rezerwacji częstotliwości na cele
rozpowszechniania programów telewizyjnych w sposób analogowy drogą rozsiewczą
naziemną albo jej zmiany, wszczęte i niezakończone w dniu wejścia w życie ustawy
decyzją ostateczną, umarza się.
Art. 24. Podmiot rozprowadzający, w dniu wejścia w życie ustawy, program
telewizyjny w sieci telekomunikacyjnej może wystąpić z wnioskiem o nieodpłatne
udostępnienie przez Telewizję Polską S.A. programów telewizyjnych „Telewizja Polska
I”, „Telewizja Polska II”, regionalnego programu telewizyjnego oraz przez nadawców

27
Telewizja Polsat S.A., TVN S.A., Polskie Media S.A., Telewizja Puls Sp. z o.o.
programów telewizyjnych rozpowszechnianych w dniu wejścia w życie ustawy na
podstawie koncesji na rozpowszechnianie tych programów drogą rozsiewczą naziemną
w sposób analogowy, nie wcześniej niż po upływie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 25. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 132
ust. 3 ustawy, wymienionej w art. 22 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie art. 132 ust. 3 tej ustawy w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez okres 36 miesięcy od dnia wejścia w życie
niniejszej ustawy, i mogą być zmieniane na podstawie art. 132 ust. 3 i 4 ustawy
wymienionej w art. 22 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Art. 26. W przypadku zawarcia przez nadawców, o których mowa w art. 10,
umów, o których mowa w tym przepisie, przed dniem wejścia w życie ustawy, uznaje się
te umowy za zawarte w trybie tej ustawy.

Art. 27. Nie stwierdza się nieważności, udzielonej na rzecz Telewizji Polsat S.A.,
TVN S.A., Polskich Mediów S.A. oraz Telewizji Puls Sp. z o.o., koncesji na
rozpowszechnianie programów Polsat, TVN, TV4, TV Puls w multipleksie II, jeżeli przed
dniem wejścia w życie ustawy rozpoczęto wykorzystywanie częstotliwości w celu
rozpowszechniania programu telewizyjnego w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą
naziemną. Art. 158 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. − Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.6)) stosuje się
odpowiednio.

Art. 28. Pierwszą ocenę realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 43 ust. 3
ustawy wymienionej w art. 20 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, Przewodniczący
KRRiT przeprowadza najpóźniej do dnia 31 grudnia 2011 r.

Art. 29. 1. W latach 2011 – 2020 maksymalny limit wydatków budżetu państwa
będący skutkiem finansowym ustawy wynosi 8 125 tys. zł, z tym że w:
1) 2011 r. – 1 100 tys. zł;
2) 2012 r. – 5 925 tys. zł;

28
3) 2013 r. – 1 100 tys. zł;
4) latach 2014 – 2020 – 0 zł.
2. W przypadku zagrożenia przekroczenia na dany rok budżetowy
maksymalnego limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zastosowany zostanie
mechanizm korygujący polegający na ograniczeniu form kampanii informacyjnej
o telewizji cyfrowej.
3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów
wydatków, o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym
mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw łączności.

Art. 30. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia, z wyjątkiem art. 6, który
wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.


_____________
1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy Parlamentu Europejskiego
i Rady 2009/136/WE z dnia 25 listopada 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi
powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników, dyrektywę
2002/58/WE dotyczącą przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności
elektronicznej oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 w sprawie współpracy między organami
krajowymi odpowiedzialnymi za egzekwowanie przepisów prawa w zakresie ochrony konsumentów
(Dz. Urz. UE L 337 z 18.12.2009, str. 11).
2) Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji, ustawę z dnia
15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej, ustawę z dnia 26 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163,
poz. 1362 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217,
Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331
i Nr 82, poz. 556, z 2008 r. Nr 17, poz. 101 i Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 18, poz. 97
i Nr 85, poz. 716 oraz z 2010 r. Nr 81, poz. 530, Nr 86, poz. 554, Nr 106, poz. 675, Nr 182, poz. 1228,
Nr 219, poz. 1443, Nr 229, poz. 1499 i Nr 238, poz. 1578.
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 91, poz. 874
i Nr 204, poz. 2092, z 2005 r. Nr 17, poz. 141, Nr 85, poz. 728 i Nr 267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 83,
poz. 574, Nr 133, poz. 935 i Nr 218, poz. 1592, z 2007 r. Nr 61, poz. 411, z 2009 r. Nr 18, poz. 97,
Nr 115, poz. 965 i Nr 201, poz. 1540 oraz z 2010 r. Nr 28, poz. 146, Nr 127, poz. 857, Nr 152, poz. 1023
i Nr 182, poz. 1228.
5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 843,
z 2007 r. Nr 99, poz. 662 i Nr 181, poz. 1293, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 152,
poz. 1016.
6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 49, poz. 509,
z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 169, poz. 1387, z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170,
poz. 1660, z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 78, poz. 682 i Nr 181, poz. 1524,
z 2008 r. Nr 229, poz. 1539, z 2009 r. Nr 195, poz. 1501 i Nr 216, poz. 1676 oraz z 2010 r. Nr 40,
poz. 230, Nr 182, poz. 1228 i Nr 254, poz. 1700.

1/03/em
UZASADNIENIE

Celem ustawy jest stworzenie formalno-prawnych podstaw, które umożliwią wyłączenie
analogowej telewizji naziemnej do dnia 31 lipca 2013 r. i wprowadzenie cyfrowej telewizji
naziemnej. Jak wskazano w Planie wdrażania telewizji cyfrowej w Polsce, dokumencie
opracowanym w ramach prac Międzyresortowego Zespołu do Spraw Telewizji i Radiofonii
Cyfrowej w Polsce, powołanego na mocy zarządzenia nr 3 Prezesa Rady Ministrów z dnia
2
stycznia 2006 r.1), proces transformacji analogowo-cyfrowej (tzw. switch-over) jest
procesem wieloletnim, a jego długość zależy od wielu czynników. Zadaniem rządu jest –
uwzględniając te czynniki – określenie ostatecznego terminu wyłączenia nadawania
analogowego (tzw. switch-off). Wprowadzenie telewizji cyfrowej jest przedsięwzięciem
w skali globalnej i procesem nieuchronnym. Polska nie może pozostawać w tyle za innymi
państwami, które już rozpoczęły proces cyfryzacji, a niektóre zakończyły.

Obecnie brakuje uregulowań prawnych, które umożliwiłyby przeprowadzenie tego procesu
w sposób zapewniający powszechną dostępność cyfrowego sygnału telewizyjnego dla
gospodarstw domowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. W szczególności nie są
uregulowane prawnie kwestie związane z organizacją i funkcjonowaniem multipleksów,
operatorami multipleksów, czy też przeprowadzeniem kampanii dotyczącej telewizji
cyfrowej.

Z uwagi na zakres przedmiotowy i podmiotowy ustawy – Prawo telekomunikacyjne, jak
i ustawy o radiofonii i telewizji, nie jest także uzasadnione, aby uregulowanie spraw
związanych z wyłączeniem analogowej telewizji naziemnej i wprowadzeniem naziemnej
telewizji cyfrowej, w tym w szczególności w zakresie organizacji i funkcjonowania
multipleksów, nastąpiło wyłącznie w drodze nowelizacji obu ustaw. W szczególności z uwagi
na ograniczony czas obowiązywania niektórych z projektowanych regulacji, za uzasadnione
należy uznać rozwiązanie polegające na opracowaniu samoistnego aktu prawnego
dotyczącego kwestii wdrożenia w Polsce naziemnej telewizji cyfrowej.

Szybkie wejście w życie nowej regulacji prawnej umożliwiającej wyłączenie analogowej
telewizji naziemnej i wprowadzenie naziemnej telewizji cyfrowej jest także uzasadnione
                                                           
1) ze zmianami wprowadzonymi na mocy zarządzenia nr 74 Prezesa Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2008 r.