Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw

§ 2. Jeżeli skazany, mimo wezwania, nie stawił się w areszcie śledczym, sąd poleca go
doprowadzić. Kosztami doprowadzenia sąd obciąża skazanego.
§ 3. Przeniesienie skazanego z aresztu śledczego do właściwego zakładu karnego
następuje po decyzji klasyfikacyjnej komisji penitencjarnej.
§ 4. Jeżeli skazanym jest żołnierz, a sąd zarządza doprowadzenie go do aresztu
śledczego, obowiązek doprowadzenia spoczywa na właściwych organach wojskowych.”;

33) w art. 79a § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Przy przyjęciu do aresztu śledczego skazany okazuje dokument stwierdzający
tożsamość, podaje dane osobowe, informuje o zmianie danych osobowych, o miejscu stałego
pobytu, o uprzedniej karalności, o stanie zdrowia, a także o ciążących na nim zobowiązaniach
alimentacyjnych. Skazany może być także poddany czynnościom mającym na celu jego
identyfikację, w szczególności: sfotografowaniu, oględzinom zewnętrznym ciała, pobraniu
odcisków oraz okazaniu innym osobom.”;

34) w art. 79b § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Skazanego przyjętego do aresztu śledczego umieszcza się w celi przejściowej,
na okres niezbędny, nie dłużej jednak niż na 14 dni, dla poddania go wstępnym badaniom
lekarskim, zabiegom sanitarnym i wstępnym badaniom osobopoznawczym oraz zapoznania
z podstawowymi aktami prawnymi dotyczącymi wykonywania kary pozbawienia wolności
i porządkiem wewnętrznym aresztu śledczego.”;

35) w art. 80 § 1 i 1a otrzymują brzmienie:

„§ 1. Jeżeli tę samą osobę skazano na kilka kar skutkujących pozbawieniem wolności,
wykonuje się je w takiej kolejności, w jakiej wpłynęły do wykonania orzeczenia, którymi
wymierzono te kary.

§1a. Orzeczenia prawomocne wykonuje się przed orzeczeniami nieprawomocnymi.
Kary porządkowe i środki przymusu wykonuje się w pierwszej kolejności. Zastępcze kary
pozbawienia wolności oraz zastępcze kary aresztu za nieuiszczoną grzywnę wykonuje się
w ostatniej kolejności.”;

36) w art. 86 dotychczasową treść oznacza się jako § 1 i dodaje się § 2 w brzmieniu:
„§ 2. W zakładzie karnym, o którym mowa w § 1, mogą odbywać karę skazani
określeni w art. 65 Kodeksu karnego oraz w art. 37 § 1 pkt 2 i 5 Kodeksu karnego
skarbowego, jeżeli przemawiają za tym względy resocjalizacyjne.”;

10
37) w art. 88 po § 5 dodaje się § 5a i 5b w brzmieniu:
„§ 5a. Skazanego objętego ochroną na mocy ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r.
o świadku koronnym (Dz. U. z 2007 r. Nr 36, pozadza się w zakładzie karnym typu
zamkniętego.
§ 5b. Skazanego z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi, w tym skazanego za
przestępstwo określone w art. 197 – 203 Kodeksu karnego, popełnione w związku
z zaburzeniami preferencji seksualnych lub upośledzonego umysłowo, osadza się w zakładzie
karnym typu zamkniętego.”;

38) w art. 88a:
a) w § 2 w pkt 2 lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) był sprawcą zgwałcenia, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu albo znęcał się nad
skazanym, ukaranym lub tymczasowo aresztowanym,”,
b) po § 2 dodaje się § 3 i 4 w brzmieniu:

„§ 3. W oddziale lub celi, o których mowa w § 1, można osadzić skazanego,
o którym mowa w art. 88 § 4.

§ 4. Skazanego, o którym mowa w art. 88 § 5a, można osadzić, za jego zgodą,
w oddziale lub celi, o których mowa w § 1.”;

39) w art. 90 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) korespondencja skazanych podlega cenzurze administracji zakładu karnego, jeżeli ustawa
nie stanowi inaczej.”;

40) art. 100 otrzymuje brzmienie:

„Art. 100. § 1. Skazany odbywa karę we właściwym ze względu na rodzaj, typ, system
wykonywania kary lub zabezpieczenie zakładzie karnym. Przeniesienie skazanego do innego
właściwego zakładu karnego może nastąpić, szczególnie w przypadku:
1) zmiany przeznaczenia lub w celu zapewnienia warunków, o których mowa w art. 110 § 2,
2) zatrudnienia lub nauki,
3) udzielenia świadczenia zdrowotnego,
4) skierowania do ośrodka diagnostycznego, oddziału terapeutycznego lub oddziału dla
osób, o których mowa w art. 88 § 3 i art. 212a § 2,

3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 178, poz. 1375 oraz z 2010 r. Nr 127,
poz. 857 i Nr 182, poz. 1228.

11
5) udziału w czynności procesowej,
6) ważnych względów rodzinnych,
7) względów związanych z bezpieczeństwem skazanego,
8) konieczności zapewnienia porządku i bezpieczeństwa w zakładzie.
§ 2. Dyrektor Generalny Służby Więziennej ustala miejsce odbywania kary pozbawienia
wolności dla skazanego objętego ochroną na podstawie ustawy o świadku koronnym.”;

41) w art. 102 pkt 11 otrzymuje brzmienie:
„11) prowadzenia korespondencji z organami ścigania, wymiaru sprawiedliwości i innymi
organami państwowymi, samorządu terytorialnego, Rzecznikiem Praw Obywatelskich,
Rzecznikiem Praw Dziecka oraz organami powołanymi na podstawie ratyfikowanych przez
Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących ochrony praw człowieka.”;

42) art. 103 otrzymuje brzmienie:
„Art. 103. Skazani mają prawo kierować skargi do organów powołanych na podstawie
ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych dotyczących ochrony
praw człowieka.”;

43) w art. 105 § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. Dyrektor zakładu karnego podejmuje decyzje dotyczące zatrzymania
korespondencji w zakładach karnych typu zamkniętego i półotwartego, a w zakładach
karnych typu półotwartego także cenzurowania korespondencji oraz kontrolowania rozmów
w trakcie widzeń i rozmów telefonicznych, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 8
§ 3 oraz w art. 8a § 2 i 3, jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa zakładu lub porządku
publicznego, powiadamiając o tym sędziego penitencjarnego oraz skazanego. Dyrektor
zakładu karnego może zezwolić na przekazanie skazanemu ważnej wiadomości zawartej
w zatrzymanej korespondencji.”;

44) w art. 105a:
a) § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. W widzeniu mogą uczestniczyć nie więcej niż dwie osoby pełnoletnie. Liczba
osób niepełnoletnich nie podlega ograniczeniu. Osoby niepełnoletnie mogą korzystać
z widzeń tylko pod opieką pełnoletnich.”,


12
b) § 6 otrzymuje brzmienie:

„§ 6. W czasie widzenia zezwala się na spożywanie artykułów żywnościowych
i napojów zakupionych przez odwiedzających na terenie zakładu karnego. Artykuły
żywnościowe i napoje, które nie zostały spożyte w czasie widzenia, przekazuje się osobie
odwiedzającej.”;

45) w art. 113 § 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„§ 5. Na pisemny wniosek skazanego i na jego koszt przekazuje się środki pieniężne
i przedmioty wartościowe pozostające do jego dyspozycji na rzecz wskazanych przez niego
osób, instytucji i organizacji; w uzasadnionych przypadkach koszty przekazania może pokryć
zakład karny.
§ 6. Wolne od egzekucji są:
1) zapomogi przyznane skazanemu przez dyrektora zakładu karnego,
2) środki pieniężne przyznane skazanemu ze środków, o których mowa

w art. 136a § 1,
3) środki pieniężne wpłacone na poczet grzywny, która została zamieniona na
zastępczą karę pozbawienia wolności lub zastępczą karę aresztu,
4) środki pieniężne otrzymane przez skazanego w danym miesiącu, w wysokości
10 % jednego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracowników.”;

46) w art. 116 w § 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

„3) poddania się – niezależnie od obowiązków określonych w przepisach o zwalczaniu
chorób zakaźnych, wenerycznych i gruźlicy, alkoholizmu i narkomanii – przewidzianym
przepisami badaniom, leczeniu, zabiegom lekarskim, sanitarnym oraz rehabilitacji, a także
badaniom na obecność w organizmie alkoholu, środków odurzających lub substancji
psychotropowych, a skazany, co do którego sędzia penitencjarny zarządził przeprowadzenie
badań psychologicznych lub psychiatrycznych, dodatkowo – udzielania osobom
prowadzącym badania informacji o stanie zdrowia, przebytych chorobach i urazach oraz
warunkach, w jakich się wychował, oraz wykonywania zleconych przez psychiatrę lub
psychologa czynności niezbędnych na potrzeby badania.”;

47) w art. 116a pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2)
posługiwać się wyrazami lub zwrotami powszechnie uznawanymi za wulgarne lub
obelżywe albo gwarą przestępców,”;

13
48) po art. 116a dodaje się art. 116b w brzmieniu:

„Art. 116b. § 1. Badanie w celu ustalenia w organizmie skazanego obecności
alkoholu, środka odurzającego lub substancji psychotropowej przeprowadza się przy użyciu
metod niewymagających badania laboratoryjnego.

§ 2. Weryfikacja badań, o których mowa w § 1, dokonanych przy użyciu metod
niewymagających badania laboratoryjnego, może odbyć się za pomocą badań
laboratoryjnych.

§ 3. Skazanego odmawiającego poddania się badaniu, o którym mowa w § 1, uznaje
się za osobę, w której organizmie znajduje się alkohol, środek odurzający lub substancja
psychotropowa.

§ 4. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób
przeprowadzania badań na obecność alkoholu, środków odurzających lub substancji
psychotropowych w organizmie skazanego, ich dokumentowania oraz weryfikacji, mając na
uwadze konieczność zapewnienia sprawnego przeprowadzania badań oraz zagwarantowania
wiarygodności ich wyników.”;

49) w art. 118 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. W wypadku sprzeciwu skazanego o dokonaniu zabiegu orzeka sąd penitencjarny.
Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.”;

50) w art. 119 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. O obciążeniu kosztami, o których mowa w § 1, orzeka sąd penitencjarny.
Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.”;

51) w art. 123a § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. Skazanemu, za jego pisemną zgodą lub na jego wniosek, dyrektor może zezwolić
na nieodpłatne zatrudnienie przy pracach publicznych na rzecz organów administracji
publicznej, przy pracach wykonywanych na cele charytatywne, przy pracach wykonywanych
na rzecz organizacji pożytku publicznego lub przy pracach porządkowych i pomocniczych
wykonywanych na rzecz jednostek organizacyjnych Służby Więziennej.”;

52) w art. 126 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Ze środków pieniężnych otrzymywanych przez skazanego, z wyjątkiem
środków, o których mowa w art. 113 § 6 pkt 1 – 3, gromadzi się środki pieniężne,
przekazywane skazanemu w chwili zwolnienia z zakładu karnego, przeznaczone na przejazd

14