Rządowy projekt ustawy o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych

f) szkoleniowej, wykonywanej wyłącznie w celu uzyskania licencji lub uzyskania
uprawnień przez członków personelu lotniczego, jeżeli jest to potwierdzone
w planie lotu, pod warunkiem że nie jest ona wykorzystywana do przewozu
pasażerów ani ładunku lub do przebazowania statku powietrznego,
g) wykonywanej wyłącznie w celu przeprowadzenia badań naukowych lub
sprawdzenia, przetestowania lub przeprowadzenia procesu certyfikacji statku
powietrznego lub urządzenia pokładowego lub naziemnego,
h) wykonywanej przez statek powietrzny o maksymalnej certyfikowanej masie
startowej poniżej 5.700 kg,
i) wykonywanej w ramach zobowiązań z tytułu wykonywania obowiązków
użyteczności publicznej zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego
i Rady (WE) nr 1008/2008 z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad
wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty (Dz. Urz. UE L 293
z 31.10.2008, str. 3), na trasach w regionach najbardziej oddalonych, określonych
w art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, lub na trasach, których
oferowana zdolność przewozowa nie przekracza 30.000 rocznie,
j) wykonywanej przez operatora statku powietrznego będącego przewoźnikiem
w rozumieniu ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze, który realizuje:
− mniej niż 243 operacje lotnicze w każdym z trzech kolejnych
czteromiesięcznych okresów w roku kalendarzowym albo
− operacje lotnicze, których łączna roczna wielkość emisji wynosi mniej niż
10.000 Mg CO2.
Art. 3.
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) emisji – rozumie się przez to wprowadzane do powietrza gazy cieplarniane w wyniku
działalności człowieka, związanej z eksploatacją instalacji objętej systemem oraz
z wykonywaną operacją lotniczą;
2) gazach cieplarnianych – rozumie się przez to:
a) dwutlenek węgla (CO2),
b) metan (CH4),
c) podtlenek azotu (N2O),
d) fluorowęglowodory (HFCs),
5


e) perfluorowęglowodory (PFCs),
f) sześciofluorek siarki (SF6);
3) instalacji – rozumie się przez to instalację w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150,
z późn. zm.5));
4) instalacji istniejącej – rozumie się przez to eksploatowaną instalację objętą systemem,
która została ujęta w krajowym planie rozdziału uprawnień do emisji dla instalacji
objętych systemem lub w wykazie;
5) instalacji nowej – rozumie się przez to eksploatowaną instalację, która powoduje emisję
gazów cieplarnianych objętych systemem i spełnia przesłanki objęcia systemem, a która
nie została ujęta w krajowym planie rozdziału uprawnień do emisji dla instalacji objętych
systemem lub w wykazie;
6) jednostce poświadczonej redukcji emisji – rozumie się przez to jednostkę poświadczonej
redukcji emisji w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie
zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 130,
poz. 1070 i Nr 215, poz. 1664 oraz z 2010 r. Nr 249, poz. 1657);
7) jednostce redukcji emisji – rozumie się przez to jednostkę redukcji emisji w rozumieniu
art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów
cieplarnianych i innych substancji;
8) jednostce uprawnionej – rozumie się przez to podmiot uprawniony do weryfikacji
raportów określonych w ustawie, posiadający akredytację udzieloną zgodnie z przepisami
ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2010 r. Nr 138,
poz. 935);
9) operacji lotniczej – rozumie się przez to lot statku powietrznego, który rozpoczyna się lub
kończy na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej;
10) operatorze statku powietrznego – rozumie się przez to podmiot uprawniony na podstawie
tytułu prawnego do władania statkiem powietrznym, w celu wykonywania operacji
lotniczej;

5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 111, poz. 708,
Nr 138, poz. 865, Nr 154, poz. 958, Nr 171, poz. 1056, Nr 199, poz. 1227, Nr 223, poz. 1464 i Nr 227,
poz. 1505, z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 20, poz. 106, Nr 79, poz. 666, Nr 130, poz. 1070 i Nr 215, poz. 1664
oraz z 2010 r. Nr 21, poz. 104, Nr 28, poz. 145, Nr 40, poz. 227, Nr 76, poz. 489, Nr 119, poz. 804, Nr 152,
poz. 1018 i 1019, Nr 182, poz. 1228, Nr 229, poz. 1498 i Nr 249, poz. 1657.
6


11) projekcie wspólnych wdrożeń – rozumie się przez to projekt wspólnych wdrożeń
w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania
emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji;
12) prowadzącym instalację – rozumie się przez to prowadzącego instalację w rozumieniu
art. 3 pkt 31 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
13) statku powietrznym – rozumie się przez to statek powietrzny w rozumieniu art. 2 pkt 1
ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze;
14) tonokilometrze – rozumie się przez to 1 Mg ładunku handlowego, stanowiącego łączną
masę towarów, przesyłek pocztowych i pasażerów, przewiezionego na odległość 1 km;
15) tytule prawnym – rozumie się przez to tytuł prawny w rozumieniu art. 3 pkt 41 ustawy
z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
16) uprawnieniu do emisji – rozumie się przez to uprawnienie do wprowadzania do powietrza
ekwiwalentu, w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie
zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji, dwutlenku węgla (CO2),
które służy do rozliczenia wielkości emisji w ramach systemu i którym można
rozporządzać na zasadach określonych w ustawie;
17) zezwoleniu – rozumie się przez to decyzję administracyjną zezwalającą na emisję gazów
cieplarnianych z instalacji objętej systemem i określającą obowiązki prowadzącego
instalację w zakresie monitorowania;
18) zmianie w instalacji – rozumie się przez to wywołującą wzrost emisji rozbudowę
instalacji objętej systemem, a w przypadku instalacji wytwarzającej ciepło, również
wywołującą wzrost emisji zmianę w sieci ciepłowniczej związaną z przyłączeniem
nowych odbiorców.

Art. 4.
Okresem rozliczeniowym dla:
1) prowadzącego instalację, który posiada instalację objętą systemem, jest okres od dnia
1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., zwany dalej „okresem rozliczeniowym
2008 – 2012”,
2) operatora statku powietrznego jest okres od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2012 r.
– a także każdy, następujący po tym okresie ośmioletni okres, począwszy od dnia 1 stycznia
2013 r.
7



Art. 5.
Minister właściwy do spraw środowiska jest organem wyższego stopnia, w rozumieniu
przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, w stosunku do starosty oraz marszałka
województwa w sprawach rozstrzyganych na podstawie przepisów ustawy.


Rozdział 2
Administrowanie systemem

Art. 6.
Nadzór nad systemem sprawuje minister właściwy do spraw środowiska.

Art. 7.
Systemem administruje Krajowy ośrodek bilansowania i zarządzania emisjami, o którym
mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r. o systemie zarządzania emisjami gazów
cieplarnianych i innych substancji, zwany dalej „Krajowym ośrodkiem”.

Art. 8.
1. Uprawnienia do emisji są utrzymywane w Krajowym rejestrze jednostek Kioto
i uprawnień do emisji, o którym mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 17 lipca 2009 r.
o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji, zwanym dalej
„Krajowym rejestrem”.
2. Prowadzący instalację objętą systemem jest obowiązany do posiadania w Krajowym
rejestrze rachunku posiadania operatora, o którym mowa w art. 11 ust. 2 rozporządzenia
(WE) nr 2216/2004 z dnia 21 grudnia 2004 r. w sprawie standaryzowanego
i zabezpieczonego systemu rejestrów stosownie do dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
(Dz. Urz. UE L 386 z 29.12.2004, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rachunkiem
instalacji”, oraz może posiadać osobiste rachunki posiadania.
8


3. Operator statku powietrznego jest obowiązany do posiadania w Krajowym rejestrze
rachunku operatora statków powietrznych w rejestrze Unii, o którym mowa w art. 11
ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie
standaryzowanego i zabezpieczonego systemu rejestrów na mocy dyrektywy
2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz decyzji nr 280/2004/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 270 z 14.10.2010, str. 1), zwanego dalej
„rachunkiem operatora statku powietrznego”, oraz może posiadać osobiste rachunki
posiadania.
4. Osobiste rachunki posiadania w Krajowym rejestrze mogą posiadać podmioty
niewymienione w ust. 2 i 3.
5. Niewydane uprawnienia do emisji oraz uprawnienia do emisji stanowiące krajową
rezerwę uprawnień do emisji, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 4, rezerwę dla projektów
wspólnych wdrożeń posiadających listy zatwierdzające, które powodują obniżenie emisji
dwutlenku węgla (CO2) w instalacjach objętych systemem, o której mowa w art. 13 ust. 1
pkt 6, oraz specjalną rezerwę dla operatorów statków powietrznych, o której mowa
w art. 23 ust. 1, przyznane Rzeczypospolitej Polskiej, są utrzymywane na krajowym
rachunku posiadania w Krajowym rejestrze.

Art. 9.
1. Za utworzenie rachunku, o którym mowa w art. 8 ust. 2 – 4, wnosi się opłatę
w wysokości stanowiącej równowartość 100 euro, w przeliczeniu na złote polskie według
średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu
poprzedzającym dzień dokonania wpłaty.
2. Dowód wniesienia opłaty dołącza się do wniosku o utworzenie rachunku, o którym mowa
w art. 8 ust. 2 – 4.
3. Posiadacz rachunku, o którym mowa w art. 8 ust. 2 – 4, wnosi, w terminie do dnia
31 marca każdego roku, opłatę roczną w wysokości stanowiącej równowartość 25 euro,
w przeliczeniu na złote polskie według średniego kursu ogłoszonego przez Narodowy
Bank Polski obowiązującego w ostatnim dniu roku poprzedzającego rok, za który jest
wnoszona opłata.
4. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 3, wnosi się na rachunek bankowy Narodowego
Funduszu Ochrony rodowiska i Gospodarki Wodnej, zwanego dalej „Narodowym
Funduszem”.
9