Rządowy projekt ustawy o kredycie konsumenckim

która zostałaby zrealizowana, gdyby ten sam kredyt został udzielony innej osobie będącej
w stanie spłacić kredyt wraz z odsetkami.

• Pośrednicy kredytowi

Proponowane w projekcie ustawy obowiązki nakładane na pośredników kredytowych
pozwolą konsumentom na zapoznanie się z tym, jaką rolę odgrywa pośrednik kredytowy
w danej sytuacji – czy występuje jako podmiot niezależny lub może jako podmiot związany
z określonym kredytodawcą. Wydaje się, iż przedmiotowe obowiązki nie pociągają za sobą
znacznych kosztów dla pośredników kredytowych.


• Informacje podawane konsumentowi przed zawarciem umowy
Obowiązek wręczenia konsumentom formularza informacyjnego jeszcze przed
zawarciem umowy oraz obowiązek udzielenia konsumentowi wszelkich wyjaśnień zgodnie
z
art. 11 i 13 projektu ustawy są podstawowymi instrumentami zapewniającymi
konsumentom maksymalną ilość przejrzystych informacji na temat kredytu konsumenckiego,
pozwalającą na podjęcie świadomej i przemyślanej decyzji co do zawarcia umowy o kredyt.
Informacje przekazane na formularzu informacyjnym pozwolą konsumentom na zapoznanie
się z podstawowymi warunkami, na jakich oferowany jest kredyt konsumencki. Formularz
informacyjny pozwoli w sposób prosty i nieskomplikowany porównać warunki, na jakich
udzielany jest kredyt konsumencki, zarówno w ramach rynku krajowego, jak również przez
kredytodawców lub pośredników kredytowych z innych państw członkowskich.
Standaryzacja informacji zgromadzonych w formularzu informacyjnym, nawet zawierającym
informacje już w chwili obecnej podawane w umowie lub regulaminie, może stanowić bardzo
użyteczne narzędzie pozwalające na szybkie porównanie najważniejszych warunków
oferowanego produktu. Projektowane rozwiązanie nie usuwa wszystkich barier stojących na
drodze do urzeczywistnienia pełnej swobody przepływu kapitału na unijnym rynku, jednak
stanowi istotny krok w tym kierunku.

• Umowa o kredyt konsumencki
Odnosząc się do potencjalnych kosztów proponowanego rozwiązania należy wskazać,
iż możliwy jest wzrost kosztów przygotowania i zawarcia umowy kredytowej oraz możliwe
będzie również nieznaczne wydłużenie się czasu obsługi konsumenta. Kredytodawcy

60
i pośrednicy kredytowi będą musieli ponieść szereg jednorazowych kosztów
dostosowawczych do nowych wymogów obejmujących koszt zmian w systemach
informatycznych generujących formularze umowne wraz z wymaganymi danymi, koszt
przeszkolenia pracowników w zakresie nowych systemów i wymogu wręczania
konsumentowi właściwych formularzy. Będzie to szczególnie odczuwalne w odniesieniu do
kredytów o małych wartościach udzielanych przez pośredników kredytowych. W chwili
obecnej przedmiotowe kredyty o niskich wartościach są udzielane często niejako przy okazji
zakupów lub innych czynności, a umowy są zawierane „od ręki”.
Powyższe wątpliwości nie mają zastosowania do segmentu kredytów konsumenckich
o znacznej wartości – można założyć, iż konsumenci podpisujący umowy o kredyt na znaczne
kwoty dokładnie analizują umowę, żądają dodatkowych informacji i wyjaśnień, co oznacza,
iż nowe regulacje nie spowodują w tym zakresie znaczących zmian. Kredyty o znacznej
wartości nie są ponadto, co do zasady, udzielane przez podmioty traktujące udzielanie
kredytów konsumenckich jako działalność dodatkową.

• Kredyt zabezpieczony hipoteką
Potencjalne
korzyści, jakie mogą odnieść konsumenci w wyniku wprowadzenia
w życie proponowanych rozwiązań, można określić jako znaczne. Konsument wyposażony
w narzędzie, jakim jest formularz informacyjny, który w sposób jasny i przejrzysty opisuje
najważniejsze warunki i wielkości związane z oferowanym kredytem hipotecznym, będzie
w stanie, w sposób znacznie prostszy niż dotychczas, porównać oferowane na rynku kredyty
hipoteczne i wybrać najkorzystniejszy dla siebie.
Odnosząc się do potencjalnych kosztów należy przyjąć, że kredytodawcy będą musieli
ponieść jednorazowe koszty dostosowania do nowych wymogów informacyjnych. Przede
wszystkim koszt ten obejmie konieczność dostosowania systemów informatycznych do
generowania i drukowania formularzy informacyjnych, ale także szkolenie personelu.
Analogiczny koszt pojawi się również w przypadku części kredytodawców, w związku
z koniecznością dostosowania wzorców umownych stosowanych w obrocie z konsumentami.
Podsumowując należy stwierdzić, że przewidywane koszty związane z powyższymi
obowiązkami informacyjnymi nie spowodują w zasadzie żadnych negatywnych zmian na
rynku kredytów hipotecznych.


61
• Spłata kredytu przed terminem
Przyjęcie proponowanych rozwiązań zagwarantuje konsumentom prawo do
całkowitej, jak i częściowej spłaty kredytu konsumenckiego przed terminem określonym w
umowie. Projektowane rozwiązania, zgodnie z upoważnieniem zawartym w dyrektywie,
przewidują, iż nie będzie można zastrzec prowizji za wcześniejszą spłatę kredytu, jeżeli
spłacana przed terminem kwota kredytu nie przekroczy progu określonego w art. 48 ust. 1
projektu ustawy. Nie powinno to jednak w praktyce być czynnikiem zniechęcającym
konsumentów do korzystania z prawa do całkowitej lub częściowej przedterminowej spłaty.
Możliwość zastrzeżenia prowizji z wcześniejsza spłatą całości lub części kredytu jest
niewątpliwie korzyścią dla kredytodawców płynącą z nowej regulacji. W chwili obecnej
kredytodawca nie może pobierać ani zastrzegać prowizji w tytułu wcześniejszej całkowitej
spłaty kredytu konsumenckiego.

2. Konsultacje społeczne

Projekt założeń do ustawy o kredycie konsumenckim był przedmiotem prac w grupie
roboczej powstałej w październiku 2008 r. przy Prezesie Urzędu Ochrony Konkurencji
i Konsumentów, w której udział brali przedstawiciele właściwych ministrów, przedstawiciele
rzeczników konsumentów oraz przedstawiciele sektora finansowego m.in.: Związku Banków
Polskich, Konferencji Przedsiębiorstw Finansowych, Fundacji na rzecz Kredytu
Hipotecznego, Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan oraz Polskiej
Organizacja Handlu i Dystrybucji.

3. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego

Regulacje zawarte w projekcie ustawy nie będą miały wpływu na budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego
62
4. Wpływ regulacji na rynek pracy

Nie można wskazać bezpośredniego wpływu przedstawianej regulacji na rynek pracy.
Wzrost konkurencyjności między kredytodawcami i pośrednikami kredytowymi może jednak
skutkować dalszym rozwojem rynku kredytu konsumenckiego w Polsce. Większa dostępność
i wzrost ilości ofert kredytodawców i pośredników kredytowych może pośrednio wpłynąć
pozytywnie na rynek pracy.

5. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw

Należy podkreślić, iż skutkiem proponowanych regulacji w zakresie katalogu informacji
przedstawianej konsumentom przed zawarciem umowy, umożliwiających konsumentowi
porównanie ofert różnych kredytodawców, będzie ułatwienie dokonania świadomego wyboru
oferowanego kredytu. Konsumenci posiadający szeroką wiedzę o ofercie są w stanie dokonać
wyboru najkorzystniejszej oferty w danej sytuacji i czasie. Można więc uznać, iż
potencjalnym skutkiem projektowanej regulacji będzie wzmożona konkurencja
kredytodawców na rynku, co może się przełożyć na wymierne korzyści ekonomiczne dla
konsumentów i całej gospodarki.

6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Brak wpływu.
06/10-kt

63
TABELA ZBIE NO CI – Ustawa o kredycie konsumenckim


TYTUŁ PROJEKTU:
Projekt ustawy o kredycie konsumencki
TYTUŁ WDRA ANEGO AKTU PRAWNEGO /
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r.
WDRA ANYCH AKTÓW PRAWNYCH 1):
w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylająca dyrektywę Rady 87/102/EWG

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PRZEPISY UNII EUROPEJSKIEJ 2)
Jedn.
Treść przepisu UE 3)
Koniecz Jedn.
Treść przepisu/ów projektu (*)
Uzasadnienie uwzględnienia w
red.
-ność
red. (*)
projekcie przepisów
wdrożen
wykraczających poza minimalne
ia
wymogi prawa UE (**)

T / N
Art. 1
Celem niniejszej dyrektywy jest harmonizacja
N

Nie wymaga implementacji

niektórych aspektów przepisów ustawowych,
wykonawczych i procedur administracyjnych państw
członkowskich, dotyczących umów o kredyt
konsumencki
Art. 2
1. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do umów o
T Art. 1. Ustawa określa:

ust. 1
kredyt.
1) zasady i tryb zawierania umów o kredyt

konsumencki;
2) obowiązki kredytodawcy i pośrednika
kredytowego w zakresie informacji udzielanych przed
zawarciem umowy o kredyt konsumencki oraz
obowiązki konsumenta, kredytodawcy i pośrednika
kredytowego w związku z zawartą umową o kredyt
konsumencki;
3) obowiązki kredytodawcy i pośrednika
kredytowego w zakresie informacji udzielanych przed
zawarciem umowy o kredyt zabezpieczony hipoteką
oraz obowiązki w zakresie informacji zawartych w
umowie o kredyt zabezpieczony hipoteką;
4) skutki uchybienia obowiązkom kredytodawcy.


Art. 2
Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do:
N


Zdecydowano o przyjęciu
ust. 1
a) umów o kredyt, który zabezpieczony jest hipoteką lub
rozwiązania polegającego na
lit. a
innym porównywalnym zabezpieczeniem na
częściowym uregulowaniu
nieruchomości powszechnie stosowanym w państwie
kredytów zabezpieczonych