Rządowy projekt ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia

Rozdział 9
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 53.
1. Podmiot prowadzący do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy rejestry, ewidencje, listy,
spisy albo inne uporządkowane zbiory danych osobowych lub jednostkowych danych
medycznych, w zakresie określonym w art. 19 ust. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia
w życie ustawy, jest obowiązany przekazać ministrowi właściwemu do spraw zdrowia
informacje o ich prowadzeniu oraz zakresie danych w nich zawartych.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są przekazywane za pośrednictwem jednostki
podległej ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, właściwej w zakresie systemów
informacyjnych ochrony zdrowia. Jednostka ta weryfikuje przekazane informacje oraz
przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia analizę potrzeb utworzenia rejestru
medycznego, o której mowa w art. 19 ust. 2 i 3.
3. W przypadku stwierdzenia zasadności utworzenia rejestru medycznego, minister właściwy
do spraw zdrowia, w terminie 6 miesięcy od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 1,
tworzy ten rejestr w sposób określony w art. 20 ust. 1.
4. Podmiot prowadzący do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy rejestry, ewidencje, listy,
spisy albo inne uporządkowane zbiory danych osobowych lub jednostkowych danych
medycznych, w zakresie określonym w art. 19 ust. 1, w przypadku których, w terminie
określonym w ust. 3, nie utworzono rejestru medycznego w sposób określony w art. 20 ust. 1,
jest obowiązany w terminie miesiąca od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 3, do
zaprzestania ich prowadzenia oraz zniszczenia baz danych i nośników informacji w sposób
uniemożliwiający ich wykorzystanie, chyba że rejestry, ewidencje, listy, spisy albo inne
uporządkowane zbiory danych osobowych lub jednostkowych danych medycznych stanowią
materiały archiwalne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym
zasobie archiwalnym i archiwach, co potwierdza dyrektor właściwego archiwum
państwowego w trybie, określonym w przepisach art. 5 ust. 2 i 2b tej ustawy.
5. O okolicznościach określonych w ust. 4 podmiot powiadamia pisemnie ministra
właściwego do spraw zdrowia oraz jednostkę podległą ministrowi właściwemu do spraw
zdrowia, właściwą w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia.

Art. 54.

50
Przepisy wykonawcze wydane na podstawie:
1)
art. 17 ustawy zmienianej w art. 44, zachowują moc do dnia wejścia w życie
przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 17 tej ustawy, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą,
2)
art. 25d ust. 3 ustawy zmienianej w art. 45, zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 25d ust. 3 tej
ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą
– nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej
ustawy.

Art. 55.
1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy rejestr zakładów opieki zdrowotnej, o którym
mowa w art. 12 ustawy zmienianej w art. 44, staje się Krajowym Rejestrem Zakładów Opieki
Zdrowotnej.
2. Do postępowań wszczętych na podstawie wniosków o wpis zakładu opieki zdrowotnej do
rejestru zakładów opieki zdrowotnej lub o zmianę wpisu w rejestrze zakładów opieki
zdrowotnej, o którym mowa w art. 12 ustawy zmienianej w art. 45, i niezakończonych przed
dniem wejścia tej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.


Art. 56.
1. Do dnia 31 lipca 2014 r. dokumentacja medyczna może być prowadzona w postaci
papierowej lub elektronicznej.
2. Przepisy art. 11 niniejszej ustawy oraz art. 24 ust. 1a ustawy zmienianej w art. 50,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dokumentacji medycznej wytworzonej
po dniu 31 lipca 2014 r.

Art. 57.
1. Przepisy dotyczące Platformy Udostępniania On – Line Usług i Zasobów Cyfrowych
Rejestrów Medycznych stosuje się od dnia 1 listopada 2012 r.

51
2. Dane w Centralnym Wykazie Usługodawców, Centralnym Wykazie Pracowników
Medycznych oraz w Systemie Ewidencji Zasobów Ochrony Zdrowia są przetwarzane od
dnia 1 listopada 2012 r.
3. Przepisy art. 14 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 2 i 4 oraz przepisy wydane na podstawie art. 14
ust. 5, w zakresie, w jakim dotyczą modułów podstawowego i zleceń z wyłączeniem
recept, stosuje się od dnia 1 stycznia 2013 r.
4. Dane w SIM są przetwarzane od dnia 1 marca 2014 r.
5. Dane w Systemie Statystyki w Ochronie Zdrowia, Systemie Monitorowania Zagrożeń,
Systemie Monitorowania Kosztów Leczenia i Sytuacji Finansowo-Ekonomicznej
Zakładów Opieki Zdrowotnej, Zintegrowanym Systemie Monitorowania Obrotu
Produktami Leczniczymi oraz w Systemie Monitorowania Kształcenia Pracowników
Medycznych są przetwarzane od dnia 1 sierpnia 2014 r.


Art. 58.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2011 r., z wyjątkiem art. 7 ust. 1 pkt 3 i 4, art. 11
oraz art. 50 pkt 1, które wchodzą w życie z dniem 1 sierpnia 2014 r.




10/16rch

52
UZASADNIENIE

Jednym z zadań państwa obywatelskiego jest zapewnienie wszystkim obywatelom,
podmiotom gospodarki narodowej, a także aparatowi państwa, dostępu do informacji
i bezpieczeństwa informacyjnego.
W warunkach gospodarki opartej na wiedzy i w dobie społeczeństwa informacyjnego
bezpieczeństwo informacyjne kraju ma coraz większe znaczenie dla bezpieczeństwa w innych
dziedzinach życia społecznego, politycznego i gospodarczego.
Plan budowy społeczeństwa informacyjnego został uchwalony w Lizbonie 23 – 24
marca 2000 r. (strategia lizbońska). Na szczycie w Sewilli został przyjęty plan eEurope 2005
Information Society for Al1, który zobowiązał kraje członkowskie do: rozwinięcia usług
elektronicznych (e-government, e-learninig i e-health) oraz zapewnienia powszechnego
dostępu do internetu. W maju 2005 r. na szczycie Rady Europy został przyjęty program
European Information Society 2010, według którego technologie informacyjne mają stać się
motorem trwałego wzrostu i warunkiem budowy społeczeństwa informacyjnego.
Konsekwencją budowy społeczeństwa informacyjnego w Unii Europejskiej jest ustanowienie
w Programie Działań Wspólnotowych w Dziedzinie Zdrowia Publicznego (Decyzja
1786/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r.) celu, którym
jest „gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie danych na poziomie wspólnotowym do celu
skutecznego monitorowania zdrowia publicznego na poziomie wspólnotowym, oraz w celu
uzyskania obiektywnych, rzetelnych oraz zgodnych i porównywalnych informacji, które
można wymieniać, które umożliwiłyby Komisji i Państwom Członkowskim poprawienie
informacji przekazywanych społeczeństwu oraz formułowanie właściwych strategii, polityk
i działań mających na celu osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego”
w tym:
1) umożliwienie „poprawy informacji i wiedzy na temat rozwoju zdrowia
publicznego”,
2) „poszerzenie zdolności szybkiego, skoordynowanego reagowania na
zagrożenia dla zdrowia”,
3) umożliwienie podjęcia skutecznych działań „promujących zdrowie oraz
zapobiegających chorobom.”

Ponadto, w Planie Działań dla Europejskiego e-Health na lata 2004 – 2010, o którym

1
mowa w komunikacie Komisji Europejskiej z dnia 30 kwietnia 2004 r. („E-health – making
healthcare better for European citizens: An action plan for a European e-Health Area”.
Communication from the Commission to the Council, the European Parliament, the European
Economic and Social Committee and Committee of the Regions. Brussels, 30.4.2004 COM
(2004)356 final), zobowiązano kraje członkowskie do podjęcia m.in. następujących działań:
1)
poprawy informacji i wiedzy na temat krajowej opieki zdrowotnej i ubezpieczeń
zdrowotnych na terenie Unii Europejskiej,
2)
promocji e-health w związku z większą mobilnością zawodową na terenie Unii
Europejskiej,
3)
konieczności uruchomienia elektronicznych usług medycznych takich jak:
telekonsultacje, e-recepty, e-skierowania, telemonitoring i teleopieka,
4)
uruchomienia elektronicznych ubezpieczeń zdrowotnych.

Na gruncie polskim zasady i kierunki przebudowy istniejącej infrastruktury
informacyjnej w sektorze ochrony zdrowia zostały określone w ustawie z dnia 17 lutego
2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne ( Dz. U.
Nr 64, poz. 565, z późn. zm.) oraz w dokumencie „Program reformy infrastruktury
informacyjnej państwa i strategii informatyzacji sektora publicznego”.
Informatyzacja sektora ochrony zdrowia i związana z nią problematyka
funkcjonowania „centralnych baz medycznych” jest nierozerwalnie związana z zagadnieniami
ochrony danych osobowych. Dane o stanie zdrowia należą do kategorii danych szczególnie
chronionych, których przetwarzanie podlega specjalnym rygorom.

Celami przedłożonego projektu ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia są:
1. Stworzenie warunków informacyjnych umożliwiających podejmowanie w dłuższej
perspektywie optymalnych decyzji w zakresie polityki zdrowotnej niezależnie od
przyjętego modelu organizacyjnego opieki zdrowotnej oraz zasad jej finansowania.
2. Stworzenie stabilnego systemu informacji w ochronie zdrowia, charakteryzującego
się z jednej strony elastycznym podejściem do organizacji systemu zasobów
ochrony zdrowia, w tym do modelu finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze
środków publicznych, z drugiej strony odpornością na zaburzenia w gromadzeniu
i archiwizacji danych, spowodowane zmianami systemowymi w ochronie zdrowia.

2