Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw

cudzoziemca lub na blankiecie wizowym zamieszcza nową naklejkę wizową wizy
krajowej.
Art. 41. 1. Cudzoziemcowi przebywającemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
można przedłużyć okres ważności wydanej wizy krajowej lub okres pobytu objęty tą
wizą, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) przemawia za tym ważny interes zawodowy lub osobisty cudzoziemca albo względy
humanitarne, uniemożliwiające mu opuszczenie tego terytorium przed upływem
terminu ważności wizy krajowej lub przed końcem objętego tą wizą dozwolonego
okresu pobytu;
2) zdarzenia, które są przyczyną ubiegania się o przedłużenie wizy krajowej, wystąpiły
niezależnie od woli cudzoziemca i nie były możliwe do przewidzenia w dniu
składania wniosku o wydanie wizy krajowej;
3) okoliczności sprawy nie wskazują, że cel pobytu cudzoziemca na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej będzie inny niż deklarowany;
4) nie
zachodzą okoliczności, z powodu których odmawia się wydania wizy krajowej.
2. Wizę krajową można przedłużyć jednokrotnie, przy czym okres pobytu na
podstawie przedłużonej wizy krajowej nie może przekraczać okresu pobytu
przewidzianego dla wizy krajowej, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Cudzoziemcowi przebywającemu w szpitalu, którego stan zdrowia wyklucza
możliwość opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przedłuża się okres
ważności wydanej wizy krajowej lub okres pobytu objęty tą wizą do dnia, w którym stan
jego zdrowia pozwoli na opuszczenie tego terytorium.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, organ właściwy do przedłużenia wizy
krajowej może powołać biegłego lekarza w celu wydania opinii, czy stan zdrowia
cudzoziemca wyklucza możliwość opuszczenia przez niego terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.

Art. 42. 1. Cudzoziemiec, który zamierza przedłużyć pobyt na podstawie wizy
Schengen lub wizy krajowej, jest obowiązany złożyć wniosek o przedłużenie wizy co
najmniej 3 dni przed upływem okresu pobytu oznaczonego w posiadanej wizie.
15
2. W przypadkach, o których mowa w art. 33 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu
Wizowego, lub gdy cudzoziemiec przebywa w szpitalu, wniosek może być złożony
w ostatnim dniu okresu pobytu oznaczonego w posiadanej wizie Schengen lub wizie
krajowej.
3. Cudzoziemiec ubiegający się o przedłużenie wizy Schengen lub wizy krajowej
składa:
1) wypełniony formularz wniosku, który zawiera:
a) dane osobowe cudzoziemca, w zakresie niezbędnym do przedłużenia wizy
Schengen lub wizy krajowej,
b) cechy dokumentu podróży cudzoziemca,
c) informację o podróżach i pobytach zagranicznych w okresie ostatnich 5 lat,
d) wskazanie celu pobytu i uzasadnienie konieczności przedłużenia wizy Schengen
lub wizy krajowej;
2) aktualną fotografię;
3) dokumenty
potwierdzające:
a) cel pobytu i konieczność przedłużenia wizy Schengen lub wizy krajowej,
b)
posiadanie ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub
zawarcie umowy podróżnego ubezpieczenia medycznego o minimalnej kwocie
ubezpieczenia w wysokości 30 000 euro, ważnej przez okres planowanego
pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pokrywającego
wszelkie wydatki, które mogą wyniknąć podczas pobytu na tym terytorium
w związku z koniecznością powrotu z powodów medycznych, potrzebą pilnej
pomocy medycznej, nagłym leczeniem szpitalnym lub ze śmiercią, w której
ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów udzielonych
ubezpieczonemu świadczeń zdrowotnych bezpośrednio na rzecz podmiotu
udzielającego takich świadczeń, na podstawie wystawionego przez ten podmiot
rachunku – w przypadku przedłużenia wizy krajowej,
c) podróżne ubezpieczenie medyczne, o którym mowa w art. 15 Wspólnotowego
Kodeksu Wizowego – w przypadku przedłużenia wizy Schengen,
16
d) inne
okoliczności podane we wniosku.
4. Do oceny wymogów dotyczących posiadania ubezpieczenia medycznego,
o którym mowa w ust. 3 pkt 3 lit. b, stosuje się odpowiednio art. 32 ust. 3 i 4.
5. Cudzoziemiec ubiegający się o przedłużenie wizy Schengen lub wizy krajowej
przedstawia do wglądu dokument podróży spełniający kryteria, o których mowa w art. 32
ust. 5.
Art. 43. 1. Wniosek o przedłużenie wizy Schengen lub wizy krajowej złożony po
terminie, z wyłączeniem przypadków, w których obowiązku zachowania terminu do
złożenia wniosku nie stosuje się, oraz wniosek o przedłużenie wizy krajowej, o której
mowa w art. 61 ust. 3 lub art. 71a ust. 3, pozostawia się bez rozpoznania.
2. Jeżeli termin do złożenia wniosku został zachowany, właściwy organ zamieszcza
w dokumencie podróży cudzoziemca odcisk stempla, który potwierdza złożenie wniosku
o przedłużenie wizy Schengen lub wizy krajowej.
3. Jeżeli termin do złożenia wniosku został zachowany i wniosek nie zawiera braków
formalnych lub braki formalne zostały uzupełnione, pobyt cudzoziemca na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za legalny od dnia złożenia wniosku do czasu
wydania decyzji ostatecznej w sprawie przedłużenia wizy Schengen lub wizy krajowej.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się w razie zawieszenia postępowania w sprawie
przedłużenia wizy Schengen lub wizy krajowej na wniosek strony.
Art. 44. 1. Organem właściwym do przedłużenia wizy Schengen lub wizy krajowej
jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.
2. Rozstrzygnięcie w sprawie przedłużenia wizy Schengen lub wizy krajowej
następuje w drodze decyzji.
3. Przedłużoną wizę Schengen lub wizę krajową zamieszcza się w dokumencie
podróży w formie naklejki wizowej.

Art. 45. 1. Cudzoziemiec jest obowiązany opuścić terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej przed upływem okresu pobytu objętego wizą Schengen lub wizą krajową oraz
przed upływem okresu ważności tej wizy, chyba że posiada ważny dokument
uprawniający do pobytu na tym terytorium.
17
2. Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie umowy międzynarodowej o zniesieniu obowiązku wizowego lub
jednostronnego zniesienia obowiązku wizowego, lub wobec którego stosuje się
częściowe lub całkowite zniesienie obowiązku wizowego, zgodnie z rozporządzeniem
Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniającym państwa trzecie, których
obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te,
których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (Dz. Urz. WE L 81 z 21.03.2001, str. 1,
z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 4, str. 65, z późn. zm.),
jest obowiązany opuścić to terytorium przed upływem terminu przewidzianego
w umowie międzynarodowej, w jednostronnym zniesieniu obowiązku wizowego lub
w rozporządzeniu, chyba że posiada ważny dokument uprawniający do pobytu na tym
terytorium.
3. Cudzoziemiec przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ruchu
bezwizowym na podstawie umowy międzynarodowej o zniesieniu obowiązku wizowego
lub w związku z jednostronnym zniesieniem przez Rzeczpospolitą Polską obowiązku
wizowego jest obowiązany opuścić to terytorium po upływie okresu pobytu, na który
wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż po upływie 3 miesięcy
od dnia wejścia w życie wypowiedzenia umowy lub przywrócenia obowiązku wizowego.
4. Jeżeli wejście w życie wypowiedzenia umowy o całkowitym lub częściowym
zniesieniu obowiązku wizowego lub przywrócenie obowiązku wizowego nastąpiło przed
ogłoszeniem o tym, w formie prawem przewidzianej, termin, o którym mowa w ust. 3,
liczy się od dnia tego ogłoszenia.
Art. 46. 1. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, działający jako centralny organ
wizowy, jest organem właściwym do wyrażania zgody na wydanie wizy Schengen przez
organ innego państwa obszaru Schengen.
2. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców konsultuje możliwość wyrażenia zgody na
wydanie wizy Schengen przez organ innego państwa obszaru Schengen z organami,
o których mowa w art. 33 ust. 2.
3. Organy, o których mowa w art. 33 ust. 2, są obowiązane przekazać informację,
czy zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 32 ust. 1 lit. a tiret v lub vi
Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, Szefowi Urzędu do Spraw Cudzoziemców,
w terminie 5 dni kalendarzowych od dnia otrzymania od niego wniosku w tej sprawie.
18
Nieprzekazanie informacji w tym terminie traktuje się jako brak zastrzeżeń do wydania
wizy Schengen.
Art. 47. 1. Organem właściwym do informowania organów innych państw obszaru
Schengen o wydaniu wizy Schengen jest:
1) konsul – w przypadkach, o których mowa w art. 25 ust. 4 i art. 31 ust. 1
Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, w odniesieniu do wiz Schengen wydawanych
przez konsula;
2) Komendant
Główny Straży Granicznej – w przypadkach, o których mowa w art. 25
ust. 4 i art. 31 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, w odniesieniu do wiz
Schengen wydawanych na granicy;
3) minister właściwy do spraw zagranicznych – w przypadkach, o których mowa
w
art.
31 ust. 1 Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, w odniesieniu do wiz
Schengen wydawanych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych.
2. Organy, o których mowa w ust. 1 pkt 1 – 3, przekazują informacje o wydaniu wizy
Schengen za pośrednictwem Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców.
Art. 48. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 25 ust. 4 i art. 31 ust. 1
Wspólnotowego Kodeksu Wizowego, organem właściwym do gromadzenia informacji
o wizach Schengen wydanych przez właściwe organy innych państw obszaru Schengen
jest Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców.
2. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców przekazuje informacje, o których mowa
w ust. 1:
1) Komendantowi
Głównemu Straży Granicznej;
2) Komendantowi
Głównemu Policji;
3) Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
4) Szefowi Agencji Wywiadu;
5) ministrowi
właściwemu do spraw zagranicznych.”;
9) po art. 48 dodaje się art. 48a – 48h w brzmieniu:
„Art. 48a. 1. Wizę krajową unieważnia się, jeżeli w chwili jej wydawania zachodziły
okoliczności uzasadniające odmowę jej wydania.
19