Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym

Warszawa, 10 czerwca 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

DSPA-140-60(5)/08






Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej





Przekazuję przyjęte przez Radę Ministrów stanowisko wobec poselskiego
projektu ustawy:
- o zmianie ustawy – Prawo o ruchu
drogowym (druk nr 267).

Jednocześnie informuję, że Rada Ministrów upoważniła Ministra
Infrastruktury do reprezentowania Rządu w tej sprawie w toku prac
parlamentarnych.

(-) Donald Tusk
Stanowisko Rządu do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy – Prawo o
ruchu drogowym (druk nr 267)

Proponowana w projekcie poselskim zmiana brzmienia ust. 3 art. 109 ustawy z dnia
20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym ( Dz. U z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z późn.
zm.) zmierza do umożliwienia przeprowadzania egzaminów państwowych w zakresie
wszystkich kategorii prawa jazdy także w miastach będących siedzibą władz powiatu, a w
konsekwencji znacznego zwiększenia liczby ośrodków uprawnionych do egzaminowania.
Odnosząc się do zawartych w uzasadnieniu argumentów przemawiających za
wprowadzeniem tej zmiany, a w szczególności zapewnienia komplementarności z
rozwiązaniami unijnymi dążącymi do podniesienia rangi i wzrostu aktywności ośrodków
subregionalnych, należy podkreślić, że obowiązujące w Polsce przepisy uwzględniają w pełni
regulacje zawarte w przepisach wspólnotowych. Wymagania dotyczące umiejętności osób
uzyskujących uprawnienia do kierowania pojazdami wynikają z dyrektywy Rady z dnia 29
czerwca 1991 r. nr 91/439/EWG oraz z nowej dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z
dnia 20 grudnia 2006 r. nr 2006/126/WE (Dz. Urz. UE z 30 grudnia 2006 r. L403/18).
Dyrektywy te zostały implementowane do polskiego porządku prawnego powołaną wyżej
ustawą – Prawo o ruchu drogowym i rozporządzeniem Ministra Infrastrukt ury z dnia 27
października 2005 r. w sprawie szkolenia, egzaminowania i uzyskiwania uprawnień przez
kierujących pojazdami, instruktorów i egzaminatorów (Dz. U. Nr 217, poz. 1834, z późn.
zm. ).
Stosownie do przepisu art. 109 ust. 2 pkt 1 i ust 3 Prawa o ruchu drogowym egzamin
państwowy w zakresie wszystkich kategorii prawa jazdy przeprowadza się w wojewódzkim
ośrodku ruchu drogowego w mieście wojewódzkim lub w zależności od potrzeb w mieście na
prawach powiatu, albo w mieście, w którym do 31 grudnia 1998 r. funkcjonował ośrodek
wojewódzki. Proponowane rozszerzenie ust. 3 tego przepisu o możliwość przeprowadzania
egzaminów w miastach będących siedzibą władz powiatu wywoła potrzebę tworzenia nowych
ośrodków ruchu drogowego.
Warunkiem przeprowadzenia egzaminu państwowego jest między innymi posiadanie
infrastruktury technicznej i zaplecza administracyjnego wymaganego dla ośrodka
egzaminowania oraz odpowiedniego w mieście układu komunikacyjnego, zapewniającego
wykonanie wszystkich, określonych przepisami, zadań egzaminacyjnych. Pociągnie to za
sobą konieczność stworzenia porównywalnych warunków przebiegu egzaminu do warunków
występujących w miastach będących aktualnie siedzibami wojewódzkich ośrodków ruchu
drogowego. Spełnienie tych wymagań przez miasta będące siedzibami powiatów, które
podejmą starania o własny ośrodek ruchu drogowego, a także zapewnienie im odpowiedniej
kadry egzaminatorów, będzie - nie tylko w najbliższej przyszłości - niemożliwe, choćby z
uwagi na konieczność zaangażowania znacznych środków finansowych.
Można też przyjąć, że wystąpi zjawisko przesuwania się zainteresowania miejscem
poddania się egzaminowi z ośrodka większego do mniejszego, spowodowane naturalną
skłonnością do skorzystania z możliwości łatwiejszego wykonania zadań egzaminacyjnych w
małym mieście i usunięciem anonimowości. Należy ponadto mieć na uwadze, że
wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego funkcjonują na zasadzie samofinansowania się.
Obecna wysokość opłat za egzamin gwarantuje ośrodkom przynajmniej minimalną
rentowność. Utworzenie nowych spowodowałoby – z jednej strony – zmniejszenie
rentowności ośrodków obecnie istniejących, z drugiej – nie zapewniłoby samodzielności
finansowej ośrodkom nowopowstałym. W konsekwencji wzmogłyby się naciski na
podniesienie opłat.


- 2 -




Można zgodzić się, że obecna sytuacja powoduje zakłócenia w wywiązywaniu się
przez wojewódzkie ośrodki ruchu drogowego z nałożonych prawem obowiązków
egzaminacyjnych. Ośrodki te nie zapewniają pełnej i terminowej obsługi wszystkich
zainteresowanych zdaniem egzaminu osób. Sytuacja ta uzasadnia potrzebę poszukiwania
rozwiązań służących poprawie poziomu obsługi starających się o uzyskanie uprawnień do
kierowania pojazdami. Nie poprawi jej jednak tworzenie nowych ośrodków ruchu drogowego
o rozbudowanej strukturze administracyjnej i zwiększających koszty egzaminowania.
Właściwą rolę w tym zakresie powinien spełniać zarząd województwa, który sprawuje nadzór
nad wojewódzkim ośrodkiem ruchu drogowego oraz nadaje ośrodkowi statut, określający
jego organizację i warunki tworzenia oddziałów terenowych, do czego upoważnia art. 120
ustawy. Przedstawiony projekt ustawy zmieniającej nie spowoduje rozwiązania
występujących problemów związanych z poziomem obsługi interesantów, dlatego też
proponowana zmiana brzmienia ust 3 art. 109 ustawy nie znajduje uzasadnienia. Biorąc
powyższe pod uwagę Rząd negatywnie opiniuje poselski projekt ustawy o zmianie ustawy z
dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (druk nr 267).