Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

- Lot VFR. Lot wykonywany według przepisów dla lotów z widzialnością.
- Motoszybowiec turystyczny. Szybowiec silnikowy, z integralnie zabudowanym silnikiem niechowanym w
locie i śmigłem niechowanym w locie, zdolny do wykonania startu i wznoszenia przy użyciu własnego
napędu.
- Nawigowanie. Zespół czynności pilota albo ucznia-pilota lub nawigatora, których celem jest zapewnienie
lotu statku powietrznego po określonej trasie albo w rejonie określonym granicami geograficznymi i
poziomymi.
- Oblot. Pierwszy albo pierwszy i kilka następnych lotów prototypu, objętych programem oblotu - częścią
programu prób.
- Obsługa naziemna (statku powietrznego). Obsługa statku powietrznego, wykonywana przez załogę statku
powietrznego lub pod jej nadzorem na ziemi, inna niż obsługa techniczna.
- Obsługa techniczna (statku powietrznego). Obsługa statku powietrznego i jego zespołów, której
czynności, metody oraz terminy albo okoliczności wykonania określone są w instrukcji obsługi technicznej
statku i jego zespołów lub w dokumentach uzupełniających. Obsługa techniczna jest wykonywana przez lub
pod nadzorem uprawnionego mechanika poświadczenia obsługi i przez niego poświadczana.
- Operator tankowania statków powietrznych. Wykonuje prace związane z całym procesem tankowania
statków powietrznych o masie powyżej 10 MTOW.
- PEL. Podręcznik licencjonowania.
- Pilot. Osoba posiadająca licencję pilota.
- Pilot doświadczalny. Pilot, do którego licencji wpisane jest uprawnienie pilota doświadczalnego.
- Pilot monitorujący. Pilot załogi wieloosobowej, który zgodnie z decyzją dowódcy statku powietrznego
wykonuje czynności lotnicze pilota, polegające głównie na monitorowaniu przebiegu lotu i czynności pilota
sterującego.
- Pilot sterujący. Pilot załogi wieloosobowej, który zgodnie z decyzją dowódcy statku powietrznego
wykonuje czynności lotnicze pilota, polegające głównie na pilotowaniu statku powietrznego i nawigowaniu.
- Pilotowanie. Zespół czynności pilota albo ucznia-pilota, polegających na wykonywaniu manewrów statku
powietrznego przy użyciu sterownic, znajdujących się w kabinie załogi. W pilotowaniu może uczestniczyć
mechanik pokładowy, w zakresie określonym w instrukcji użytkowania statku powietrznego i decyzjami
dowódcy statku powietrznego.
- Prototyp statku powietrznego. Pierwszy albo kilka pierwszych statków powietrznych nowego typu
przeznaczonych do prób naziemnych lub w locie.
- Podlot. Manewr śmigłowca zastępujący kołowanie, polegający na wykonaniu lotu na wysokości
nieprzekraczającej 10 m nad powierzchnią ziemi z prędkością mniejszą niż 37 km/godz. - 20 węzłów - Air
taxiing.
- Przelot. Lot, który przebiega w części poza przestrzeniami powietrznymi, w których odbywa się ruch
nadlotniskowy lub jest związany z lądowaniem w innym miejscu, tj. na innym lotnisku albo lądowisku, niż
wykonano start do tego lotu. Przelot może być również wykonany z lądowaniem w miejscu, w którym
odbył się start - Cross country flight.
- Radionawigacja. Prowadzenie nawigacji z wykorzystaniem sygnałów radiowych.
- Ruch lotniczy kontrolowany. Ruch lotniczy, wobec którego zapewniona jest służba kontroli ruchu
lotniczego.
- Ruch lotniczy niekontrolowany. Ruch lotniczy, wobec którego nie jest zapewniona służba kontroli ruchu
lotniczego.
- Samolot. Statek powietrzny, cięższy od powietrza, napędzany silnikiem albo silnikami, uzyskujący siłę
nośną, niezbędną do utrzymania się w powietrzu na skutek zjawisk aerodynamicznych, występujących
podczas lotu na jego powierzchniach stanowiących nieruchome elementy jego konstrukcji.
- Skoczek spadochronowy. Osoba posiadająca świadectwo kwalifikacji skoczka spadochronowego albo
licencję skoczka spadochronowego zawodowego.
- Skoczek spadochronowy zawodowy. Skoczek spadochronowy posiadający licencję skoczka
spadochronowego zawodowego.
- Skok egzaminacyjny. Skok spadochronowy szkoleniowy, którego celem jest sprawdzenie i ocena
opanowania wymaganych umiejętności, umożliwiające podjęcie decyzji w sprawie zaliczenia etapu lub
całego szkolenia.
- Skok doskonalący. Skok spadochronowy szkoleniowy, którego celem jest doskonalenie, utrwalenie lub
utrzymanie umiejętności nabytych w wyniku szkolenia zaliczonego.

18
- Skok szkoleniowy. Wspólne określenie, obejmujące skoki spadochronowe związane ze szkoleniem (skok
szkolny, doskonalący i egzaminacyjny).
- Skok szkolny. Skok spadochronowy szkoleniowy, którego celem jest nauczanie umiejętności wymaganych
od skoczka spadochronowego.
- Spadochron. Statek powietrzny cięższy od powietrza, który na skutek występowania siły aerodynamicznej
na jego powierzchni, rozwijanej podczas swobodnego spadania, stabilizuje prędkość opadania własnego do
wartości umożliwiającej bezpieczne lądowanie.
- Sprawdzian umiejętności. Sprawdzenie umiejętności praktycznych, wymaganych do przedłużenia
ważności uprawnienia lotniczego, połączone ze sprawdzeniem wiadomości, wymaganych na to
uprawnienie, w zakresie, jaki dokonujący sprawdzenia uzna za właściwy.
- Statek powietrzny z załogą jednoosobową. Statek powietrzny dopuszczony zgodnie z jego certyfikatem
typu lub innym równoważnym dokumentem do użytkowania z minimalną załogą składającą się z jednego
pilota.
- Statek powietrzny z załogą wieloosobową. Statek powietrzny dopuszczony zgodnie z jego certyfikatem
typu lub innym równoważnym dokumentem do użytkowania z minimalną załogą składającą się co najmniej
z dwu pilotów.
- Sterowiec. Statek powietrzny lżejszy od powietrza napędzany silnikiem, który w czasie lotu nie jest
połączony mechanicznie z ziemią.
- Symulator lotu. Replika w pełnej skali danego typu lub wyrobu, modelu i egzemplarza kabiny załogi lub
pokładu samolotu, włączając w to pełne wyposażenie i programy komputerowe, posiadająca system
wizualizacji, zapewniający obraz otoczenia widzianego z kabiny załogi lub pokładu samolotu, a także
system kinematyczny, generujący ruch kabiny pilota. Jakość działania systemu powinna być zgodna z
minimalnymi standardami dla Kwalifikacji symulatorów.
- Szkolenie praktyczne. Szkolenie, którego celem jest nabycie umiejętności lotniczych praktycznego
wykonywania czynności lotniczych, wraz z niezbędną wiedzą stosowaną o zasadach ich wykonywania.
- Szkolenie praktyczne naziemne. Szkolenie praktyczne ucznia-pilota, ucznia-skoczka spadochronowego,
pilota albo skoczka spadochronowego prowadzone na ziemi.
- Szkolenie praktyczne w locie. Szkolenie praktyczne ucznia-pilota albo pilota na pokładzie statku
powietrznego w czasie lotu.
- Szkolenie symulatorowe. Szkolenie praktyczne na symulatorze albo innym urządzeniu treningowym.
- Szkolenie teoretyczne. Szkolenie, którego celem jest nabycie wiadomości lotniczych.
- Szybowiec. Statek powietrzny, cięższy od powietrza, uzyskujący siłę nośną, niezbędną do utrzymania się w
powietrzu na skutek zjawisk aerodynamicznych występujących podczas lotu na jego powierzchniach
pozostających w tym czasie w niezmiennym położeniu, który podczas lotu swobodnego nie jest zależny od
silnika.
- Szybowiec z napędem. Szybowiec z zespołem napędowym, który stanowi jego integralną część
konstrukcyjną, inny niż motoszybowiec turystyczny.
-
migłowiec. Statek powietrzny uzyskujący siłę nośną, niezbędną do utrzymania się w powietrzu na skutek
zjawisk aerodynamicznych występujących podczas lotu, głównie na jego napędzanych silnikiem albo
silnikami wirnikach nośnych.
- Typ statku powietrznego. Wszystkie statki powietrzne zbudowane według tego samego, podstawowego
projektu łącznie z jego wszystkimi modyfikacjami, z wyjątkiem takich modyfikacji, które powodują zmianę
właściwości pilotażowych, składu załogi, charakterystyk lotu.
- Uczeń-pilot. Osoba odbywająca szkolenie teoretyczne lub praktyczne, nieposiadająca licencji pilota.
- Uczeń-skoczek spadochronowy. Osoba odbywająca szkolenie praktyczne w skokach spadochronowych,
nieposiadająca świadectwa kwalifikacji skoczka spadochronowego.
- Ukończenie szkolenia (teoretycznego lub praktycznego). Spełnienie przez uczestnika wymagań
programu szkolenia, dotyczących udziału w zajęciach szkoleniowych, przy ewentualnym uwzględnieniu
ustalonego dla niego indywidualnego toku szkolenia.
- Urządzenie treningowe. Urządzenie symulujące częściowo środowisko kabiny lub pokład statku
powietrznego i jego właściwości oraz przebieg lotu, przeznaczone do szkolenia załóg statków powietrznych.
- Uprawnienie instruktora symulatorowego. Uprawnienie lotnicze, instruktorskie wpisywane do licencji
pilota, nawigatora lotniczego, mechanika pokładowego albo kontrolera ruchu lotniczego do prowadzenia
szkolenia w oznaczonym zakresie na określonym rodzaju urządzenia treningowego lub w symulatorze lotu.
- Uprawnienie lotnicze. Uprawnienie wpisywane do licencji.

19
- Uprawnienie wynikające z licencji. Całokształt i zakres uprawnień członka personelu lotniczego do
wykonywania czynności lotniczych, do których uprawnia go licencja i wpisane do niej ważne uprawnienia
lotnicze, przy uwzględnieniu wpisanych do niej ograniczeń.
- VFR. Przepisy dla lotów z widzialnością - Visual Flight Rules.
- VMC. Warunki meteorologiczne dla lotów z widzialnością - Visual Meteorological Flight Conditions.
- Wiatrakowiec. Statek powietrzny cięższy od powietrza, napędzany silnikiem albo silnikami, uzyskujący
siłę nośną, niezbędną do utrzymania się w powietrzu na skutek zjawisk aerodynamicznych występujących
podczas lotu na jego nienapędzanych (z wyjątkiem początku rozruchu) wirnikach.
- Zaliczenie szkolenia (teoretycznego lub praktycznego). Zdanie z wynikiem pozytywnym przez
uczestnika szkolenia wszystkich wymaganych przez program lub instrukcje szkolenia egzaminów
etapowych i końcowych, przy ewentualnym uwzględnieniu udzielonych mu zwolnień z tych egzaminów z
tytułu uznania posiadania przez niego wiadomości lub umiejętności.
- Załoga jednoosobowa. Załoga, w której składzie jest jeden pilot.
- Załoga wieloosobowa. Załoga, w której składzie jest co najmniej dwóch pilotów
- Part 66 – Załącznik III do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2042/2003 z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie
nieprzerwanej zdatności do lotu statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w
sprawie zezwoleń udzielanych instytucjom i personelowi zaangażowanym w takie zadania, zwanym dalej
„rozporządzeniem nr 2042/2003”, część 66, licencjonowany personel obsługi technicznej statków powietrznych.
- Part 145 – załącznik II do rozporządzenia nr 2042/2003 część 145, zatwierdzone organizacje obsługi
technicznej statków powietrznych.
- Part 147 – załącznik IV do rozporządzenia nr 2042/2003 część 147, zatwierdzone organizacje szkolenia i
egzaminowania personelu obsługi statków powietrznych.
- Pionowzlot. Statek powietrzny cięższy od powietrza, który może wykonywać pionowy start, pionowe
lądowanie i lot przy małej prędkości, co jest uzależnione od urządzeń wytwarzających siłę nośną napędzaną
silnikiem lub ciągiem silnika podczas tych faz lotu, które nie posiadają wirujących płatów, wytwarzających
siłę nośną niezbędną do lotu poziomego..
1.2. Przepisy dotyczące spełniania wymagań międzynarodowych i krajowych przez licencje lotnicze i
uprawnienia lotnicze do nich wpisywane
1.2.1. Ogólne wymagania, którym mogą odpowiadać licencje i uprawnienia do nich wpisywane, zwane
dalej uprawnieniami lotniczymi
1.2.1.1. Licencje i uprawnienia lotnicze muszą odpowiadać polskim przepisom licencjonowania, wynikającym
z ustawy oraz wydanego na jej podstawie art. 104 ust. 1 rozporządzenia.
1.2.1.2. Licencje i uprawnienia lotnicze, które odpowiadają nie tylko polskim przepisom licencjonowania, ale
również wymaganiom międzynarodowym, oznaczane są przez umieszczenie na druku licencji informacji
określającej spełnienie wymagań:
1) JAA albo JAR-66 - jeżeli licencja lub uprawnienie odpowiada wymaganiom określonym w odpowiednich
JAR;
2) ICAO - jeżeli licencja lub uprawnienie odpowiada wymaganiom określonym w Aneksie 1.
1.2.1.3. Licencja lub uprawnienie lotnicze, wydane zgodnie z polskimi przepisami licencjonowania, mogą nie
spełniać wymagań międzynarodowych w następujących przypadkach:
1) brak wymagań międzynarodowych;
2) do licencji zostały wpisane ograniczenia nieprzewidziane w wymaganiach międzynarodowych, powodujące
niespełnienie tych wymagań;
3) zamiany licencji, wydanej zgodnie z rozporządzeniem Ministra Komunikacji z dnia 10 września 1986 r. w
sprawie personelu lotniczego, na licencję wydaną zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, jeżeli posiadacz
zamienianej licencji nie spełnia wszystkich wymagań odnośnie do kwalifikacji zawartych w niniejszym
rozporządzeniu lub odpowiednich JAR, co powoduje wpisanie ograniczeń wymienionych w pkt 2 do licencji
wydanej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
1.2.1.3.1. W przypadku zamiany licencji wydanych zgodnie z rozporządzeniem Ministra Komunikacji z dnia 10
września 1986 r. w sprawie personelu lotniczego albo wydanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem na
odpowiednie licencje JAA albo JAR-66 mają zastosowanie zasady wymiany zamieszczone w odpowiednich
wymaganiach JAR.
1.2.1.4. W przypadkach określonych w ust. 1.2.1.3. licencja jest wydawana bez oznaczeń wymienionych w ust.
1.2.1.2.
1.3. Zasady ogólne mające zastosowanie wobec uprawnień dotyczących łączności oraz radiotelefonii i
języka radiotelefonii

20
1.3.1. Licencje: pilota, nawigatora i mechanika pokładowego oraz kontrolera ruchu lotniczego, dyspozytora
lotniczego i informatora służby informacji powietrznej oraz uprawnienie instruktora spadochronowego, oraz
uprawienie specjalne instruktora spadochronowego bez prawa wykonywania czynności instruktora
spadochronowego na pokładzie statku powietrznego i bez prawa wykonywania skoków, mogą być wydane, jeżeli
kandydat posiada świadectwo radiotelefonisty w służbie lotniczej, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia
Ministra Łączności z dnia 28 maja 2001 r. w sprawie świadectw operatora urządzeń radiowych (Dz. U. Nr 57, poz.
599) z zastrzeżeniem ust. 1.3.2 i 1.3.3 poniżej.
1.3.2.
Licencja radiooperatora pokładowego może być wydana, jeżeli kandydat posiada świadectwo
radiotelefonisty w służbie lotniczej, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 28
maja 2001 r. w sprawie świadectw operatora urządzeń radiowych (Dz. U. Nr 57, poz. 599).
1.3.3. Licencja pilota szybowcowego może być wydana, jeżeli kandydat posiada co najmniej świadectwo
radiotelefonisty w służbie lotniczej, o którym mowa w § 6 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 28
maja 2001 r. w sprawie świadectw operatora urządzeń radiowych (Dz. U. Nr 57, poz. 599).
1.3.4. Licencje i uprawnienia lotnicze wymienione w ust. 1.3.1-1.3.3 uprawniają do prowadzenia lotniczej
korespondencji radiotelefonicznej w języku angielskim i polskim, jeżeli w licencji nie zostało wpisane ograniczenie
do prowadzenia korespondencji radiotelefonicznej wyłącznie w języku polskim.
1.3.5.
Licencje wymienione w ust. 1.3.1, zawierające ograniczenia do prowadzenia korespondencji
radiotelefonicznej wyłącznie w języku polskim nie są licencjami spełniającymi wymagania międzynarodowe JAR i
Aneksu 1.
1.3.6. Uprawnienie do prowadzenia korespondencji radiotelefonicznej w języku angielskim może być wydane
osobie, która wykazała w trakcie egzaminu przed komisją wymienioną w § 16 ust. 1 rozporządzenia, że posiada
następujące umiejętności odpowiednie dla licencji lub uprawnienia lotniczego, o które ubiega się:
1) posługiwania się językiem angielskim w stopniu umożliwiającym jej porozumiewanie się w tym języku w
codziennych sytuacjach życiowych w mowie oraz w piśmie;
2) posługiwania się angielską terminologią lotniczą, umożliwiającą :
a) korzystanie z lotniska i jego wyposażenia, przygotowanie i wykonywanie operacji lotniczych, procedur
ruchu lotniczego, porozumiewanie się załogi statku powietrznego,
b) porozumiewanie się z personelem obsługi technicznej i naziemnej, administracji lotniska i służby
meteorologicznej,
c) rozumienie tekstów wydawnictw informacji lotniczej, meteorologicznej i instrukcji lotniczych w zakresie
niezbędnym do bezpiecznego wykonywania czynności lotniczych,
d) wypełnianie planów lotu i innych formularzy oraz pisanie meldunków i wyjaśnień, związanych z
uczestnictwem w ruchu lotniczym lub dotyczących eksploatacji statków powietrznych;
3) poprawnego odbioru i interpretacji depesz radiotelefonicznych w języku angielskim w warunkach zakłóceń
występujących w ruchu lotniczym oraz prawidłowego formułowania i nadawania depesz radiotelefonicznych w
tym języku w sposób zrozumiały przez respondenta, w sytuacjach normalnych i awaryjnych, przy
wykorzystaniu standardowych zwrotów radiotelefonicznych i prawidłowej terminologii lotniczej.
Rozdział 2
Szczegółowe wymagania dla poszczególnych licencji pilotów oraz skoczka spadochronowego zawodowego,
dotyczące szkolenia lotniczego, kwalifikacji lotniczych w zakresie wiedzy, umiejętności i praktyki oraz
uprawnienia z nich wynikające i uprawnienia lotnicze do nich wpisywane
2.1.
Wymagania ogólne stawiane kandydatom do szkolenia na licencję pilota albo skoczka
spadochronowego zawodowego
2.1.1. Uczeń-pilot może być dopuszczony do szkolenia praktycznego, jeżeli:
1) spełnia wymagania określone w § 6 i 8 rozporządzenia;
2) zaliczył szkolenie teoretyczne do danej licencji, a zaliczenie jest nieprzedawnione albo zostało przeprowadzone
sprawdzenie wiadomości teoretycznych w wymaganym zakresie, chyba że zatwierdzony program szkolenia
dopuszcza równoległe prowadzenie szkolenia teoretycznego i praktycznego;
3) wymiary jego ciała, przy uwzględnieniu właściwości kabiny pilota oraz możliwości regulacyjnych fotela pilota
i organów sterowania na statku powietrznym, który ma być zastosowany w szkoleniu, umożliwiają mu
odpowiednią obserwację zewnętrzną i wewnętrzną oraz operowanie wszystkimi organami sterowania w pełnym
zakresie ich ruchu.
2.1.2. Uczeń-pilot może być dopuszczony do szkolenia praktycznego na ziemi, połączonego z wykonywaniem
czynności podczas pracującego silnika statku powietrznego, wirnika śmigłowca, obsługą naziemnych urządzeń
służących do startu szybowca oraz w lotach dwusterowych i samodzielnych, jeżeli posiada ważne orzeczenie
lotniczo-lekarskie, właściwe dla licencji lub uprawnienia, do którego prowadzone jest szkolenie.

21
2.1.3. Uczeń-pilot może być dopuszczony do lotów samodzielnych, jeżeli ukończył 16 lat.
2.1.4. Pilot może być dopuszczony do szkolenia do licencji wyższej klasy lub uprawnienia lotniczego, jeżeli
spełnia wymagania określone w ust. 2.1.1 oraz posiada licencję lub uprawnienia lotnicze i praktykę lotniczą, których
posiadanie jest wymagane przez przepisy zamieszczone w niniejszym załączniku albo przez zatwierdzony program
szkolenia.
2.2. Kwalifikacje instruktorów szkolenia teoretycznego
2.2.1. Szkolenie teoretyczne wraz z egzaminami na zaliczenie szkolenia teoretycznego wymaganego do licencji
lub uprawnienia lotniczego może być powierzone osobom, które są specjalistami w danej dziedzinie, co jest
potwierdzone posiadaniem odpowiedniego wykształcenia i odpowiedniej praktyki zawodowej, licencji lotniczej,
oraz które posiadają odpowiednie umiejętności dydaktyczne.
2.2.2. Prezes Urzędu, kierując się wymaganiami przepisów międzynarodowych oraz koniecznością
zapewnienia odpowiedniego poziomu szkolenia, publikuje w PEL szczegółowe wytyczne w sprawie:
1) zasad doboru instruktorów szkolenia teoretycznego;
2) wymagań kwalifikacyjnych dla instruktorów szkolenia teoretycznego.
2.3. Wykonywanie lotów i skoków szkoleniowych
2.3.1. Do lotów szkoleniowych uczniów-pilotów oraz pilotów mogą być wykorzystane wyłącznie:
1) statki powietrzne, określone w § 5 ust. 4 pkt 1 tych typów, które są odpowiednie do rodzaju i zakresu szkolenia;
2) urządzenia treningowe, spełniające wymagania, o których mowa w § 5 ust. 4 pkt 2, zatwierdzone przez Prezesa
Urzędu Lotnictwa Cywilnego, zwanego dalej Prezesem Urzędu, do stosowania w szkoleniu, odpowiednie dla
rodzaju i zakresu szkolenia, wyszczególnione w instrukcji szkolenia ośrodka szkolenia albo organizacji
określonej w § 9 ust. 5.
2.3.2. Loty szkoleniowe uczniów-pilotów oraz pilotów szkolących się wykonuje się wyłącznie zgodnie z
właściwym, zatwierdzonym programem szkolenia oraz instrukcją szkolenia, w formie lotów:
1) dwusterowych, z instruktorem uprawnionym do prowadzenia danego rodzaju szkolenia albo praktykantem-
instruktorem, upoważnionym przez Prezesa Urzędu do odbywania nadzorowanej praktyki instruktorskiej
zgodnie z zatwierdzonym programem szkolenia instruktorów;
2) samodzielnych, w których uczeń-pilot albo pilot szkolony wykonuje czynności dowódcy statku powietrznego,
pod nadzorem instruktora albo praktykanta, wymienionego w pkt 1 i tylko w ruchu lotniczym
niekontrolowanym, z wyjątkiem tych stref i rejonów kontrolowanych lotnisk, w których loty samodzielne
uczniów-pilotów są dopuszczone.
2.3.3. Szkolenie praktyczne, w tym wykonywanie lotów szkoleniowych na dwusterze musi obejmować
nauczanie, doskonalenie i sprawdzanie umiejętności wykonywania czynności dowódcy statku powietrznego, chyba
że pilot jest szkolony wyłącznie do wykonywania czynności drugiego pilota.
2.3.4. Loty szkoleniowe na dwusterze na szybowcach, szybowcach z napędem, samolotach, motoszybowcach
turystycznych, śmigłowcach i wiatrakowcach, sterowcach mogą być wykonywane tylko, gdy są one wyposażone w
zdwojony układ sterowania, umożliwiający instruktorowi czynną ingerencję w sterowanie z jego fotela. Na statkach
powietrznych ze sterownicami przekładanymi nie mogą być wykonywane dwusterowe loty szkoleniowe. W
przypadkach uzasadnionych właściwościami danego typu statku powietrznego, rodzajem i zakresem szkolenia w
locie Prezes Urzędu może zatwierdzić program szkolenia, w którym dopuści stosowanie określonego typu statku
powietrznego ze sterownicami przekładanymi do lotów dwusterowych, jeżeli ten program będzie zawierać
odpowiednie postanowienia zapewniające bezpieczeństwo tych lotów.
2.3.5. Lot szkoleniowy nie może być zaliczony jako samodzielny, jeżeli na pokładzie statku powietrznego w
kabinie pilota znajduje się inny pilot, uprawniony do wykonywania lotów danego rodzaju na tym statku
powietrznym, z wyjątkiem samodzielnego lotu szkoleniowego wykonywanego na statku powietrznym, na którym
wymagana jest obecność drugiego pilota.
2.3.6.
Do skoków szkoleniowych mogą być wykorzystywane wyłącznie spadochrony odpowiadające
wymaganiom, o których mowa w ust. 2.3.1.
2.4. Wymagania ogólne stawiane kandydatom ubiegającym się o wydanie licencji pilota albo skoczka
spadochronowego zawodowego
2.4.1. Kandydat będący obywatelem polskim musi spełniać następujące wymagania:
1) ogólne, określone w art. 96 ust. 1 pkt 1-3 ustawy - Prawo lotnicze;
2) w zakresie wieku i wykształcenia, określone w ustawie - Prawo lotnicze, art. 96 ust. 2;
3) w zakresie sprawności psychicznej i fizycznej, określone w odrębnych przepisach, wydanych na podstawie
ustawy - Prawo lotnicze, art. 96 ust. 2;
4) dotyczące ukończenia szkolenia lotniczego, posiadania wiedzy i umiejętności lotniczych oraz praktyki lotniczej,
zamieszczone w szczegółowych wymaganiach w tym zakresie, określonych w ust. 2.6.1-2.6.13.

22