Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

19) Związek Zawodowy Pracowników PLL LOT S.A.;
20) Związek Zawodowy Pracowników Portu Lotniczego Warszawa – Okęcie;
21) Związek Zawodowy Pracowników PPL, pracowników spółek z udziałem
przedsiębiorstwa i lotnisk niekomunikacyjnych;
22) Związek Zawodowy Pracowników Ruchu Lotniczego;
23) Związek Zawodowy Pracowników Technicznych ARL;
Uwagi do projektu rozporządzenia przekazały następujące podmioty:
1) Przedsiębiorstwo Państwowe „Porty Lotnicze”;
2) Polskie Linie Lotnicze LOT;
3) Nowy Przewoźnik Sp. z o.o.;
4) EuroLOT S.A.;
5) Związek Zawodowy Pracowników Portu Lotniczego Warszawa-Okęcie;
6) LOT Ground Services Sp. z o.o.
Wpływ regulacji na dochody i wydatki budżetu i sektora publicznego

Rozporządzenie w sposób pełny odpowiada rosnącym wymaganiom wobec poziomu
ochrony lotnictwa cywilnego realizowanego przez poszczególne podmioty wchodzące w
skład systemu ochrony lotnictwa cywilnego Rzeczypospolitej Polskiej, a zwłaszcza wobec
utrzymującego się poziomu zagrożenia aktami bezprawnej ingerencji.
Skutki finansowe, wynikające z wejścia w życie projektowanej regulacji zostaną
sfinansowanie w ramach wydatków przewidzianych dla odpowiednich części budżetu
państwa, w tym części 39-Transport oraz części 42 – Sprawy wewnętrzne, bez konieczności
przyznawania dodatkowych środków na ten cel.
Ustanowienie procesu certyfikowania kategorii operatorów kontroli bezpieczeństwa
będzie wiązało się z koniecznością poniesienia przez sektor publiczny wydatków związanych
z prowadzeniem ww. procesu. Planowane wydatki będą związane głównie z koniecznością
wyposażenia Prezesa Urzędu w odpowiednie oprogramowanie komputerowe i pozostałą
infrastrukturę (około 30 000 euro). Dochody sektora publicznego związane z realizacją
przedmiotowego rozporządzenia wynikać będą z pobierania za wydanie certyfikatu operatora
kontroli bezpieczeństwa opłaty lotniczej w wysokości 100 zł, zgodnie z obecnie
obowiązującym rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 8 września 2003 r. w sprawie
opłaty lotniczej (Dz. U. Nr 176, poz. 1718, z późn. zm.).
Wpływ regulacji na rynek pracy

Wprowadzenie do stosowania rozporządzenia nie będzie miało wpływu na rynek pracy.
Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw

Krajowy Programu Szkolenia w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego wpłynie
pozytywnie na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość w tym na funkcjonowanie
przedsiębiorstw przez podniesieniu poziomu wyszkolenia w zakresie ochrony lotnictwa

23
cywilnego osób zatrudnionych w podmiotach prowadzących lotniczą działalność
gospodarczą..
Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionów
Rozporządzenie nie zawiera przepisów mających wpływ na sytuację i rozwój
regionów.
38-05-aa

24
Projekt

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)

z dnia ......................................... 2009 r.

w sprawie Krajowego Programu Ułatwień Lotnictwa Cywilnego



Na podstawie art. 189a ust. 2 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r.
Nr 100, poz. 696, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:


Rozdział 1
Przepisy ogólne

§ 1. 1. Ustala się Krajowy Program Ułatwień Lotnictwa Cywilnego zwany dalej
„Krajowym Programem Ułatwień”, uwzględniający w szczególności:

1) sposób i warunki realizacji systemu ułatwień lotnictwa cywilnego dotyczące;
a) organizacji systemu ułatwień w portach lotniczych i na lotniskach oraz na
pokładach statków powietrznych;
b) współpracy w tym zakresie organów administracji publicznej i służb
odpowiedzialnych za bezpieczeństwo publiczne, Prezesa Urzędu Lotnictwa
Cywilnego, zarządzających lotniskami, przewoźników lotniczych, instytucji
zapewniającej służby żeglugi powietrznej oraz innych organów służb
publicznych;
2) wzór wniosku o wydanie Certyfikatu Członka Załogi, zwanego dalej „CMC”;
3) okres ważności oraz wzór CMC;
4) szczegółowy sposób postępowania przy wydawaniu CMC;
5) szczegółowy sposób postępowania przy utracie CMC lub utracie ważności
posiadanego CMC.

2. Krajowego Programu Ułatwień nie stosuje się do portów lotniczych, w których ilość ruchu
pasażerskiego nie przekracza 150 tysięcy pasażerów rocznie.

§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

1) aparacie specjalnego przeznaczenia – rozumie się przez to sprzęt ułatwiający
podróżowanie osobom o ograniczonej możliwości poruszania się i mający istotny
wpływ na ich zdrowie lub życie lub zapewniający komfort podróży;
2) CMC– rozumie się przez to Certyfikat Członka Załogi opracowany jako karta
identyfikująca członka załogi lotniczej wykonującego zadania w trakcie lotu statku
powietrznego na rzecz polskiego przewoźnika lotniczego na podstawie umowy o
pracę lub umowy cywilnoprawnej zgodnie z pkt 3.68 część N Załącznika Nr 9 –
Ułatwienia, do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, sporządzonej w
Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 35, poz. 212 i 214, z późn. zm.),
zwanej dalej „Konwencją”;
3) KPOLC – rozumie się przez to Krajowy Program Ochrony Lotnictwa Cywilnego
realizujący zasady ochrony lotnictwa ustalony rozporządzeniem, wydanym na
podstawie art. 187 ustawy, o której mowa w pkt 12;
4) osobie objętej decyzją o wydaleniu – rozumie się przez to osobę, która wjechała do
państwa legalnie, za zgodą jego władz, lub która dostała się do państwa nielegalnie, i
którą to władze tego państwa nakazują wydalić z tego państwa;
5) osobie niepełnosprawnej lub osobie o ograniczonej sprawności ruchowej – rozumie się
przez to osobę, o której mowa w art. 2 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (WE) nr 1107/2006 z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie praw osób
niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej podróżujących
drogą lotniczą (Dz. Urz. WE L 204 z 26.07.2006, str. 1-9);
6) reprezentancie przewoźnika – rozumie się przez to osobę reprezentującą przewoźnika
lotniczego, która będąc upoważniona lub działając w jego imieniu realizuje
formalności związane z przylotem i odprawą obsługiwanego przez przewoźnika
lotniczego statku powietrznego, załogi, pasażerów, ładunku, poczty, bagażu oraz
zaopatrzenia;

7) ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze.

§ 3. 1. Krajowy Program Ułatwień ma na celu zapewnienie skutecznego funkcjonowania
ułatwień przy przemieszczaniu się pasażerów statkami powietrznymi, a w szczególności
poprzez podjęcie wszelkich możliwych środków ułatwiających skuteczne zarządzanie
procesami odprawy oraz kontroli bezpieczeństwa pasażerów, bagażu, ładunku, przesyłek
kurierskich, ekspresowych oraz poczty, w celu wyeliminowania przeszkód oraz opóźnień.


2. Skuteczne funkcjonowanie, o którym mowa w ust. 1, zapewnia się poprzez:

1) sprawowanie nadzoru nad efektywnością stosowanych procedur, metod i środków z
zakresu ułatwień w lotnictwie cywilnym, zgodnie z postanowieniami niniejszego
rozporządzenia;
2) ustalanie procedur, metod i środków działania gwarantujących skuteczność systemu
ułatwień w usuwaniu stwierdzonych w tym systemie uchybień;
3) wskazanie kierunku zmian niezbędnych w zakresie ułatwień lotnictwa cywilnego;
4) stosowanie oraz wskazywanie pożądanych zmian w lotniskowych programach
ułatwień, o których mowa w § 6 ust. 1.

§ 4. Krajowy Program Ułatwień określa zadania i kompetencje w zakresie ułatwień w
lotnictwie cywilnym wszystkich podmiotów uczestniczących w krajowym systemie ułatwień
w lotnictwie cywilnym, a w szczególności:

1) Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, zwanego dalej „Prezesem Urzędu”;
2) zarządzających lotniskami;
3) przewoźników lotniczych;
4) podmiotów prowadzących lotniczą działalność gospodarczą w zakresie obsługi
naziemnej, o której mowa w art. 176 ustawy;
5) innych podmiotów prowadzących lotniczą działalność gospodarczą.


Rozdział 2

Metody i środki
w zakresie ułatwień w lotnictwie cywilnym stosowane na lotniskach

§ 5. 1. Zarządzający lotniskiem, obowiązany jest do opracowania i wdrożenia
Lotniskowego Programu Ułatwień, po zasięgnięciu opinii Zespołu Ochrony Lotniska
powołanego zgodnie z postanowieniami KPOLC.
2. Program, o którym mowa w ust. 1, zarządzający portem lotniczym przedstawia do
zatwierdzenia Prezesowi Urzędu.
3. Prezes Urzędu zatwierdza Program, o którym mowa w ust. 1, jeżeli spełnienia on
wymagania określone w załączniku nr 1do rozporządzenia.
4. Szczegółowy zakres zagadnień regulowanych Programem, o którym mowa w ust. 1,
określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 6. 1. Do zadań zespołu, o którym mowa w § 5 ust. 1 w zakresie realizacji postanowień
Krajowego Programu Ułatwień należy w szczególności:
1) wyrażanie opinii i zgłaszanie wniosków do przygotowanych przez zarządzającego
lotniskiem projektów zarządzeń i poleceń porządkowych w zakresie ułatwień w
lotnictwie cywilnym;
2) wyrażanie opinii i zgłaszanie wniosków do projektu Lotniskowego Programu
Ułatwień;
3) wyrażanie opinii na temat rozwiązań dotyczących funkcjonowania terminali zgodnie z
regulacjami z dziedziny ułatwień w lotnictwie cywilnym;

2
4) inicjowanie wprowadzania nowych rozwiązań i procedur dotyczących odpraw i
kontroli pasażerów i bagażu, ładunków, przesyłek kurierskich i ekspresowych oraz
poczty, z uwzględnieniem przepisów z zakresu ułatwień w lotnictwie cywilnym;
5) dokonywanie oceny stanu współpracy zarządzającego lotniskiem z przewoźnikami
lotniczymi, innymi podmiotami prowadzącymi lotniczą działalność gospodarczą,
służbami ochrony oraz Służbą Celną funkcjonującymi na danym lotnisku, w zakresie
realizowanych przedsięwzięć z dziedziny ułatwień w lotnictwie cywilnym.

§ 7. 1. Zarządzający lotniskiem wyznacza w podmiocie wewnętrznego koordynatora do
spraw ułatwień w lotnictwie cywilnym, którego zadaniem jest koordynacja i prowadzenie
spraw związanych z realizacją lotniskowego programu ułatwień.

2. Zarządzający lotniskiem przesyła informacje dotyczące danych osobowych i
teleadresowych osoby wymienionej w ust. 1 do Prezesa Urzędu wraz z jej aktualizacją.

§ 8. Na etapie projektowania, budowy, rozbudowy oraz modernizacji lotniczych terminali
pasażerskich, i stref parkingowych, zarządzający lotniskiem po przeprowadzeniu konsultacji
w ramach Zespołu Ochrony Lotniska uzyskuje opinię Prezesa Urzędu w zakresie
podejmowanych czynności i planów wprowadzenia zmian mających istotny wpływ na
funkcjonowanie systemu ułatwień na lotnisku. Opinie uzyskane w procesie konsultacji
przesyłane są do wiadomości Prezesa Urzędu.

§ 9. Zarządzający lotniskiem podejmuje działania mające na celu funkcjonalne
rozplanowanie przestrzenne wewnątrz terminala pasażerskiego, a w szczególności:
1) wyznacza:
a) poczekalnie dla opiekunów z dziećmi, oznaczone w sposób ułatwiający ich
lokalizację oraz dostosowane dla potrzeb małych dzieci i ich opiekunów,
b)
pomieszczenia przeznaczone do przeprowadzania osobistej kontroli
bezpieczeństwa pasażera, wyposażone w co najmniej jedno miejsce siedzące
oraz umożliwiające przeprowadzenie kontroli pasażera z ograniczoną
możliwością poruszania się,
c) odrębne pomieszczenie przeznaczone do przeprowadzania kontroli manualnej
bagażu rejestrowanego,
d) ciąg komunikacyjny przez odprawę biletowo – bagażową, kontrolę
bezpieczeństwa oraz realizację czynności związanych z odprawą pasażerską
przeznaczony dla osób posiadających CMC, członków misji dyplomatycznych
i konsularnych oraz osób zrównanych z nimi na podstawie porozumień
międzynarodowych,
e) w porozumieniu ze Strażą Graniczną - pomieszczenie przeznaczone dla osób
objętych zakazem wjazdu oraz pozbawionych wolności,
f) na terenie portu lotniczego strefę dla palących, w taki sposób aby korzystanie z
niej nie stwarzało niedogodności dla osób niepalących lub w przypadku, gdy
nie jest to możliwe, obejmuje zakazem palenia całą strefę terminala
pasażerskiego;
2) zapewnia:
a) wystarczającą ilość wózków bagażowych adekwatną do natężenia ruchu
pasażerskiego, przy czym nie powinna być ona mniejsza od 25 % liczby
pasażerów mogących korzystać w jednym czasie z hali odlotowej lub
przylotowej portu lotniczego,
b) wystarczającą ilość miejsc siedzących w poczekalniach przedodlotowych, przy
czym nie powinna być ona mniejsza od połowy liczby pasażerów każdego
rejsu obsługiwanego w danej poczekalni przedodlotowej,
c) co najmniej jedną toaletę dostosowaną do potrzeb osoby niepełnosprawnej lub
osoby o ograniczonej sprawności ruchowej na każdej kondygnacji terminala,
zarówno w części ogólnodostępnej, a także odlotowej i przylotowej portu
lotniczego,
d) co najmniej jeden punkt wymiany walut lub bankomat zarówno w części
odlotowej, jak i przylotowej terminala,
e) informację o transporcie publicznym i prywatnym łączącym port lotniczy z
miastem oraz informacje o aktualnych cenach za te usługi,
f) punkt informacji pasażerskiej, w szczególności z uwzględnieniem sposobu

3