Rządowy projekt ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych lub innych substancji
- określenie zasad zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji, zadań Krajowego ośrodka bilansowania i zarządzania emisjami, zasad funkcjonowania Krajowego systemu bilansowania i prognozowania emisji, zasad funkcjonowania Krajowego rejestru jednostek Kioto oraz obrotu i zarządzania tymi jednostkami, a także określenie zasad funkcjonowania Krajowego systemu zielonych inwestycji oraz Rachunku klimatycznego;
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 1936
- Data wpłynięcia: 2009-04-23
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji
- data uchwalenia: 2009-07-17
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 130, poz. 1070
1936
1. Beneficjent, którego program lub projekt znajdujący się na liście, o której mowa w art. 29
ust. 4, nie został zaakceptowany przez ministra właściwego do spraw środowiska może,
w terminie 14 dni od dnia uzyskania tej informacji, złożyć wniosek o ponowne
rozpatrzenie sprawy do ministra właściwego do spraw środowiska.
2. W przypadku, gdy minister właściwy do spraw środowiska utrzyma w mocy swoją
decyzję, beneficjentowi przysługuje prawo wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu
administracyjnego, w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji.
3. Wniesienie skargi nie wstrzymuje zawierania umów z beneficjentami, których programy
lub projekty zostały zaakceptowane.
Art. 31
1. Beneficjent jest obowiązany do:
1) monitorowania osiągniętych efektów związanych z redukcją emisji gazów
cieplarnianych i sporządzania raportu określającego osiągnięte efekty;
2) sporządzenia sprawozdania z wydatkowanych środków uzyskanych z Rachunku
klimatycznego oraz postępów z realizacji programu lub projektu zgodnie
z załączonym do umowy harmonogramem.
2. Raport, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, beneficjent przedkłada Krajowemu operatorowi
corocznie w terminie do dnia 31 marca każdego roku.
3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, beneficjent przedkłada Krajowemu
operatorowi co pół roku do końca miesiąca następującego po zakończeniu każdego
półrocza.
4. Krajowy operator wprowadza do Krajowej bazy informacje zawarte w raportach
i sprawozdaniach, o których mowa w ust. 1.
5. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia,
kryteria wyznaczania poziomów bazowych, w tym wartości wskaźników emisji lub
sektorowych poziomów bazowych, kierując się potrzebą prawidłowego określania
efektu ekologicznego, harmonizacji i efektywności szacowania redukcji lub
ograniczania emisji gazów cieplarnianych w wyniku realizacji projektów i programów.
25
Art. 32
1. Raport, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1, podlega weryfikacji przez jednostkę
uprawnioną, o której mowa w art. 35 ust. 1, w zakresie zgodności informacji w nim
zawartych ze stanem faktycznym.
2. Raport nie podlega weryfikacji przez jednostkę uprawnioną, w przypadku gdy:
1) kwota udzielonego beneficjentowi dofinansowania ze środków Rachunku
klimatycznego nie przekroczyła równowartości 25 tysięcy euro lub
2) szacunkowa wielkość osiągniętych efektów związanych z redukcją emisji gazów
cieplarnianych nie przekroczy 20 tysięcy ton ekwiwalentu dwutlenku węgla (CO2)
rocznie.
3. Z weryfikacji, o której mowa w ust. 1, jednostka uprawniona sporządza raport.
4. Raport z weryfikacji jest przedkładany przez beneficjenta Krajowemu operatorowi
w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego bezpośrednio po zakończeniu
realizacji programu lub projektu.
Art. 33
Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:
1) formę i układ raportu, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1, oraz zakres informacji
zawartych w raporcie,
2) formę i układ raportu oraz zakres informacji zawartych w raporcie z weryfikacji,
o którym mowa w art. 32 ust. 3,
3) zakres informacji zawartych w sprawozdaniach, o których mowa w art. 31 ust. 1
pkt 2, oraz formę i układ sprawozdania
– kierując się potrzebą zapewnienia zupełności i wiarygodności informacji o osiągniętych
efektach związanych z redukcją emisji gazów cieplarnianych w ramach Krajowego
systemu zielonych inwestycji oraz uwzględniając rodzaj i skalę programów lub projektów
realizowanych w ramach tego systemu.
Art. 34
1. Na podstawie sprawozdań i raportów, o których mowa w art. 31 ust. 1 oraz w art. 32
ust. 3, przedkładanych przez beneficjenta, Krajowy operator przygotowuje i przedkłada
ministrowi właściwemu do spraw środowiska, w terminie do dnia 31 maja każdego
26
roku, sprawozdanie dotyczące wdrażanych projektów lub programów oraz osiągniętych
przy ich udziale efektów związanych z redukcją emisji gazów cieplarnianych.
2. Sprawozdanie Krajowy operator przekazuje do wiadomości Krajowemu ośrodkowi.
3. Krajowy operator może żądać od beneficjenta niezwłocznego zwrotu całości lub części
przyznanych środków lub zawiesić wypłatę kolejnych należności przewidzianych
harmonogramem, jeżeli stwierdzi, że otrzymane przez beneficjenta środki są
wykorzystywane niezgodnie z warunkami określonymi w umowie dotacji, o której
mowa w art. 29 ust. 7.
4. Zwrot środków następuje na Rachunek klimatyczny.
Art. 35
1. Akredytację jednostek uprawnionych do weryfikacji raportów, o których mowa
w art. 31 ust. 1 pkt 1, prowadzi się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z późn. zm.)).
2. Jednostka uprawniona do weryfikacji raportów powinna wykazać się zatrudnieniem co
najmniej jednej osoby posiadającej:
1) wiedzę niezbędną do przeprowadzenia weryfikacji raportów;
2) odpowiednie wykształcenie i doświadczenie zawodowe gwarantujące prawidłowe
prowadzenie weryfikacji.
3. Krajowy ośrodek prowadzi wykaz jednostek uprawnionych do weryfikacji i zamieszcza
go na swojej stronie internetowej.
4. Minister właściwy do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dla
jednostek uprawnionych do weryfikacji raportów, kierując się koniecznością
zapewnienia rzetelności i odpowiedniego poziomu weryfikacji raportów.
Rozdział 8
Realizacja projektów wspólnych wdrożeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267, poz. 2258,
z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1832 i 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 124 i Nr 192, poz. 1381,
z 2008 r. Nr 157, poz. 976 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97.
27
Art. 36
1. Projekt wspólnych wdrożeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może być
realizowany w ramach procedury krajowej realizacji projektu lub procedury
międzynarodowej realizacji projektu, zwanych dalej „ścieżkami”.
2. Procedura krajowa realizacji projektu wspólnych wdrożeń obejmuje tryb postępowania
dotyczący zatwierdzania tego projektu oraz sposób jego monitorowania, oceny
i weryfikacji, zwana dalej „ścieżką pierwszą”.
3. Procedura międzynarodowa realizacji projektu wspólnych wdrożeń obejmuje tryb
postępowania dotyczący zatwierdzania tego projektu oraz sposób jego monitorowania,
oceny i weryfikacji określony w decyzjach Konferencji Stron Konwencji Klimatycznej
służącej jako Spotkanie Stron Protokołu z Kioto i Komitetu Nadzorującego, zwana dalej
„ścieżką drugą”.
4. Podmiot realizujący projekt wspólnych wdrożeń jest zobowiązany do wyboru jednej ze
ścieżek, składając wniosek o wydanie listu zatwierdzającego, o którym mowa w art. 39
ust. 6.
Art. 37
1. Realizacja projektu wspólnych wdrożeń, niezależnie od wybranej ścieżki, wymaga
uzyskania listu popierającego, a następnie listu zatwierdzającego, wydawanych przez
ministra właściwego do spraw środowiska.
2. Minister właściwy do spraw środowiska wydaje list popierający i list zatwierdzający
w formie decyzji administracyjnych, każdy po uzyskaniu opinii Krajowego ośrodka,
jeżeli projekt spełnia warunki określone w art. 38.
3. Krajowy ośrodek wydaje opinię, w formie postanowienia, w terminie nie dłuższym niż
45 dni od dnia doręczenia wniosku.
4. Minister właściwy do spraw środowiska wydaje list popierający oraz list zatwierdzający
albo odmawia ich wydania, w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia otrzymania
opinii Krajowego ośrodka.
5. Minister właściwy do spraw środowiska przed wydaniem listu zatwierdzającego
informuje Komisję Europejską o zamiarze jego wydania, równocześnie przekazując
raport, o którym mowa w art. 39 ust. 7 pkt 2.
6. Kopię listu popierającego lub listu zatwierdzającego albo decyzji odmawiających ich
wydania minister właściwy do spraw środowiska przekazuje Krajowemu ośrodkowi.
28
7. List popierający wygasa po upływie jednego roku od dnia doręczenia zgłaszającemu
projekt wspólnych wdrożeń, jeżeli w tym czasie zgłaszający projekt nie złoży wniosku
o wydanie listu zatwierdzającego.
8. Wygaśnięcie listu popierającego stwierdza minister właściwy do spraw środowiska
w drodze decyzji administracyjnej.
Art. 38
1. List popierający może być wydany, jeżeli projekt wspólnych wdrożeń spełnia
następujące warunki:
1) nie dotyczy zrealizowanych i zakończonych inwestycji;
2) należy do rodzajów przedsięwzięć, które mogą być realizowane jako projekty
wspólnych wdrożeń na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) nie wpływa na obniżenie emisji gazów cieplarnianych z instalacji objętych
wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji;
4) nie stanowi wykonania obowiązków wynikających z przepisów prawa
wspólnotowego lub krajowego.
2. List zatwierdzający może być wydany, jeżeli projekt wspólnych wdrożeń spełnia
warunki, o których mowa w ust. 1, oraz:
1) powstała w wyniku jego realizacji redukcja lub uniknięcie emisji gazów
cieplarnianych albo pochłonięcie emisji dwutlenku węgla (CO2) są dodatkowymi
w stosunku do tych, które powstałyby bez jego realizacji;
2) jego realizacja nie powoduje pogorszenia jakości środowiska;
3) jego realizacja zapewnia ograniczenie negatywnego oddziaływania na środowisko;
4) zapewnia wykorzystanie rozwiązań odpowiadających kryteriom najlepszych
dostępnych technik;
5) spełnia warunki określone na podstawie przepisów ust. 3 – 4.
3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje
przedsięwzięć, które mogą być realizowane jako projekty wspólnych wdrożeń na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kierując się wymaganiami w zakresie ochrony
klimatu oraz biorąc pod uwagę krajową sytuację w zakresie emisji gazów
cieplarnianych, oraz wynikające z tego tytułu potrzeby i kierunki działań.
4. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki i kryteria, jakie powinny spełniać projekty wspólnych wdrożeń
dotyczące dużych obiektów hydroenergetycznych powyżej 20 MW oraz formularz
29
Dokumenty związane z tym projektem:
-
1936
› Pobierz plik