Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym

OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja
Przepisy projektowanego rozporządzenia będą miały zastosowanie do Urzędu Transportu
Kolejowego oraz lekarzy i ośrodków medycznych ubiegających się o możliwość
wykonywania badań maszynistów.
2. Konsultacje społeczne
W ramach konsultacji społecznych projekt rozporządzenia został przesłany do następujących
podmiotów:
1) Urząd Transportu Kolejowego;
2) PKP Oddział Kolejowa Medycyna Pracy.

3. Wpływ regulacji na:
a) sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek
samorządu terytorialnego
Koszty wiążące się z nowymi zadaniami nałożonymi na Urząd Transportu Kolejowego (część
71 budżetu państwa) w 2010 r.
- 4
500 tys. zł. - utworzenie centrum informatycznego wraz ze specjalistycznym
oprogramowaniem,
- 250 tys. zł – wzmocnienie kadrowe (wzrost zatrudnienia o 5 osób),
- 1200 tys. zł – rezerwa.

b) rynek pracy
Wprowadzenie nowych zasad spowoduje ujednolicenie wymagań odnośnie osób i podmiotów
ubiegających się o możliwość przeprowadzenia badań maszynistów.

c) konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie
przedsiębiorstw
Projektowane rozporządzenie nie wpłynie na konkurencyjność gospodarki i
przedsiębiorczość.

d) sytuację i rozwój regionalny
Projektowanie rozporządzenie nie wpłynie na rozwój regionalny..

e) sytuację finansową
Wprowadzenie proponowanych w projektowanym rozporządzeniu przepisów wpłynie na
sytuację osób i podmiotów ubiegających się o możliwość przeprowadzania badań dla
maszynistów, poprzez konieczność dokonania opłaty za wpis na przedmiotową listę.
60/02/BS

6
Projekt

ROZPORZ DZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)

z dnia ……………………………….. 2009 r.

w sprawie świadectwa maszynisty2)

Na podstawie art. 22b ust. 18 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym
(Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.3)) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:
1) zakres wiedzy i umiejętności dotyczących pojazdu kolejowego i infrastruktury kolejowej
objętych szkoleniem i egzaminem niezbędnym dla uzyskania świadectwa maszynisty;
2) sposób prowadzenia rejestru świadectw maszynistów;
3) wzór świadectwa maszynisty.

§ 2. Na stanowisku maszynisty może być zatrudniona osoba, która posiada co najmniej jedno
świadectwo wskazujące infrastrukturę kolejową, po której może ona prowadzić pociąg lub
pojazd kolejowy oraz kategorie pociągu lub pojazdu kolejowego, do prowadzenia którego jest
ona uprawniona.

§ 3. 1. Świadectwo maszynisty jest wydawane przez przewoźnika kolejowego lub zarządcę
infrastruktury kolejowej, zatrudniającego maszynistę lub na rzecz którego świadczy on usługi,
po odbyciu przez maszynistę szkolenia oraz zdaniu egzaminu.

2. Posiadaczem świadectwa maszynisty jest przewoźnik kolejowy lub zarządca infrastruktury
kolejowej, który je wydał.

§ 4. 1. Szkolenie przeprowadza osoba lub podmiot uprawniony, znajdujący się na liście
publikowanej przez Prezesa UTK, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.

2. Szkolenie obejmuje:
1) szkolenie teoretyczne – polegające na zdobywaniu wiadomości w zakresie niezbędnym do
wykonywania czynności na stanowisku maszynisty, również, o ile to możliwe, przy
wykorzystaniu urządzeń elektronicznych służących do przetwarzania informacji oraz
symulatorów;
2) szkolenie praktyczne – polegające na zdobywaniu praktycznych umiejętności niezbędnych
na stanowisku maszynisty w miejscu pracy, prowadzeniu pociągu lub pojazdu kolejowego
pod nadzorem i bez nadzoru na torach zamkniętych dla celów szkoleniowych.

1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - łączność, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania
Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 216, poz. 1594).
2) Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża postanowienia dyrektywy 2007/59/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października w sprawie przyznawania uprawnień maszynistom
prowadzącym lokomotywy i pociągi w obrębie systemu kolejowego Wspólnoty (Dz. Urz. UE L 315 z 3.12.2007,
str. 51).
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 176, poz. 1238 i Nr
191, poz. 1374 oraz z 2008 r. Nr 59, poz. 359, Nr 144, poz. 902,Nr 206, poz. 1289 i Nr 227, poz. 1505 oraz z
2009 r. Nr 1, poz. 3.



3. Zakres wiedzy na temat taboru, objętej szkoleniem, określa załącznik nr 1 do
rozporządzenia.

4. Zakres wiedzy na temat infrastruktury kolejowej objętej szkoleniem, określa załącznik nr
2 do rozporządzenia.

§ 5. 1. Sposób przeprowadzenia egzaminu określa przewoźnik kolejowy lub zarządca
infrastruktury kolejowej.

2. Egzamin przeprowadzany jest przez osoby lub podmioty uprawnione, znajdujące się na
liście publikowanej przez Prezesa UTK, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.

3. Egzamin składa się z egzaminu teoretycznego oraz egzaminu praktycznego.

4. Egzamin teoretyczny obejmuje sprawdzenie wiadomości i umiejętności określonych w
załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia.

5. Wymóg znajomości języków obcych, o którym mowa w załączniku nr 2 do
rozporządzenia, odnosi się do infrastruktury kolejowej, do której odnosi się świadectwo.

6. Egzamin praktyczny polega na sprawdzeniu, za pomocą testów praktycznych na sieci
kolejowej, umiejętności prowadzenia pociągu lub pojazdu kolejowego oraz, jeżeli to
możliwe z wykorzystaniem symulatorów, w celu oceny stosowania zasad eksploatacji i
działań maszynisty w szczególnie trudnych sytuacjach.

§ 6. 1. Każdy przewoźnik kolejowy i każdy zarządca infrastruktury kolejowej prowadzą lub
zapewniają prowadzenie rejestru wszystkich świadectw maszynisty, które zostały wydane
lub zaktualizowane, których termin ważności został przedłużony, które zostały zmienione,
których ważność wygasła lub które zostały zawieszone, cofnięte lub w odniesieniu do
których zgłoszono zaginięcie, kradzież lub zniszczenie.

2. Rejestr zawiera dane dotyczące każdego świadectwa, określonego w załączniku nr 3 do
rozporządzenia oraz dane dotyczące kontroli okresowych, o których mowa w § 7. Rejestr
jest regularnie uaktualniany.

3. Każdy przewoźnik kolejowy i każdy zarządca infrastruktury kolejowej umożliwiają
Prezesowi UTK dostęp do wymaganych danych oraz dostarczają właściwym organom
innych państw członkowskich — na ich wniosek — informacji o treści takich świadectw,
jeśli zaistnieje taka konieczność na skutek ich działalności o charakterze transnarodowym.

4. Maszyniści mają dostęp do danych ich dotyczących, przechowywanych w rejestrze
prowadzonym przez Prezesa UTK oraz rejestrze przewoźnika kolejowego lub zarządcy
infrastruktury kolejowej, i na żądanie, wydaje się im odpis tych danych.

§ 7. 1. W celu zachowania ważności świadectwa maszynista przechodzi okresowe badania
lub testy w zakresie wymagań, określonych w załączniku 1 i 2 do rozporządzenia.
Częstotliwość takich badań lub testów ustalana jest przez przewoźnika kolejowego lub
zarządcę infrastruktury kolejowej, zgodnie z ich własnym systemem zarządzania
bezpieczeństwem oraz z zachowaniem następujących minimalnych częstotliwości:
1) znajomość języka obcego – co 3 lata lub po każdej nieobecności maszynisty w pracy
przekraczającej rok;

2
2) znajomość infrastruktury kolejowej (włącznie ze znajomością trasy i zasad eksploatacji)
- co trzy lata lub po każdej nieobecności przekraczającej rok na danej trasie;
c) znajomość taboru - co trzy lata.

2. Po każdej kontroli Prezes UTK potwierdza, poprzez oświadczenie pokontrolne dotyczące
świadectwa oraz w rejestrze, o którym mowa w § 6, że maszynista spełnia wymagania,
określone w załączniku 1 i 2 do rozporządzenia.

3. Jeśli nie przeprowadzono kontroli okresowej lub jeżeli przyniosła ona wynik negatywny,
przewoźnik kolejowy lub zarządca infrastruktury kolejowej cofa świadectwo maszynisty.

§ 8. 1. Jeżeli ustaje stosunek pracy lub inny stosunek prawny wiążący maszynistę z
przewoźnikiem lub zarządcą infrastruktury kolejowej niezwłocznie informują oni o tym
fakcie Prezesa UTK.

2. Świadectwo maszynisty traci ważność w chwili, gdy ustaje zatrudnienie na stanowisku
maszynisty osoby, dla której je wystawiono. Maszynista otrzymuje uwierzytelniony odpis
świadectwa maszynisty oraz wszystkich dokumentów stanowiących dowód potwierdzający
odbyte przez niego szkolenia, jego umiejętności, doświadczenie i kwalifikacje zawodowe.

3. Kolejny pracodawca maszynisty — przewoźnik kolejowy lub zarządca kolejowy — ma
obowiązek uwzględnienia dokumentów, o których mowa w ust. 2, przy wydawaniu mu
świadectwa maszynisty.

§ 9. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


MINISTER INFRASTRUKTURY

3
Załączniki do rozporządzenia
Ministra Infrastruktury z dnia……..(poz…..)

Załącznik nr 1

WIEDZA ZAWODOWA NA TEMAT TABORU I WYMOGI DOTYCZ CE
ŚWIADECTWA

Po ukończeniu szkolenia dotyczącego taboru maszyniści muszą być zdolni do
wykonywania następujących zadań.

1. PRÓBY I KONTROLE PRZED JAZD
Maszyniści powinni wykazać się umiejętnością:
- gromadzenia dokumentacji i niezbędnego wyposażenia,
- kontrolowania obciążenia jednostki trakcyjnej,
- sprawdzenia informacji wprowadzonych do dokumentów na pokładzie jednostki
trakcyjnej,
- zagwarantowania przez dokonanie określonych prób i kontroli, że jednostka trakcyjna
jest w stanie zapewnić wymaganą moc trakcyjną oraz że sprzęt związany z
bezpieczeństwem jest sprawny,
- sprawdzenia obecności i funkcjonowania przepisowego sprzętu ochronnego i
związanego z bezpieczeństwem przy przekazaniu lokomotywy lub na początku jazdy,
- wykonania wszelkich rutynowych zapobiegawczych czynności utrzymaniowych.

2. ZNAJOMOŚĆ TABORU
Aby prowadzić lokomotywę, maszyniści muszą być zaznajomieni ze wszystkimi
obsługiwanymi przez nich regulatorami i wskaźnikami, w szczególności z tymi, które
dotyczą:
- trakcji,
- hamowania,
- elementów związanych z bezpieczeństwem ruchu.
Aby wykryć i zlokalizować nieprawidłowości występujące w taborze, zgłosić je i ustalić,
co jest potrzebne do ich naprawy, a także, w określonych przypadkach, podjąć działania,
maszynista musi być obeznany z:
- konstrukcjami mechanicznymi,
- zawieszeniem i urządzeniami mocującymi,
- częściami biegowymi,
- sprzętem związanym z bezpieczeństwem,
- zbiornikami paliwa, systemami zaopatrzenia w paliwo, układem wydechowym,
- znaczeniem oznaczeń znajdujących się wewnątrz i na zewnątrz taboru, w szczególności
symboli używanych przy przewozie towarów niebezpiecznych,
- systemem rejestracji jazd,
- układami elektrycznym i pneumatycznym,
- pobieraniem prądu i układami wysokiego napięcia,
- sprzętem łączności (transmisją radiowa tor-pojazd itp.),
- organizowaniem jazd,
- częściami składowymi taboru i ich przeznaczeniem oraz urządzeniami
wykorzystywanymi przy przetaczaniu taboru, w szczególności z systemem
zatrzymywania pociągu przez opróżnianie przewodu hamulcowego,
- układem hamulcowym,
- częściami charakterystycznymi dla jednostek trakcyjnych,
- łączeniem jednostek trakcyjnych, silnikami i przekładniami.


4