Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie kolejowym

PROJEKT

ROZPORZ DZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)

z dnia ……………………2009 r.

w sprawie ograniczenia dostępu do infrastruktury przewoźnika kolejowego mającego
siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej2)


Na podstawie art. 29a ust. 11 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym
(Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.3)) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:
1) kryteria, na podstawie których ustalane będzie czy planowany przewóz osób jest usługą
międzynarodową;
2) kryteria, na podstawie których przeprowadzona będzie analiza czy planowane połączenie
międzynarodowe narusza równowagę ekonomiczną usług wykonywanych na podstawie
umów o świadczenie usług publicznych;
3) zakres informacji, przedkładanej Prezesowi UTK i zarządcy infrastruktury kolejowej przez
przewoźnika kolejowego, wykonującego międzynarodowe przewozy osób, zamierzającego
złożyć wniosek o przydzielenie tras pociągów;

1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - trasnport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania
Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 216, poz. 1594).
2) Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża postanowienia dyrektywy 2007/58/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. zmieniającej dyrektywę Rady 91/440/EWG w
sprawie rozwoju kolei wspólnotowych oraz dyrektywę 2001/14/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie
alokacji zdolności przepustowej infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za użytkowanie infrastruktury
kolejowej (Dz. Urz. UE L 315 z 3.12.2007, str. 44).
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U z 2007 r. Nr 176, poz. 1238 i Nr
191, poz. 1374, z 2008 r. Nr 59, poz. 359, Nr 144, poz. 902, Nr 206, poz. 1289 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r.
Nr 1, poz. 3.

4) zakres wniosku będącego podstawą ustalenia czy większość przewozów planowanych
przez przewoźnika kolejowego będzie wykonywana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) zakres wniosku będącego podstawą ustalenia czy planowane połączenie międzynarodowe
narusza równowagę ekonomiczną usług wykonywanych na podstawie umów o świadczenie
usług publicznych;
6) tryb wydawania decyzji o ograniczeniu w sprawie ograniczenia dostępu do infrastruktury
kolejowej przewoźnika kolejowego.
§ 2. Za usługę międzynarodową uważa się połączenie realizowane między stacją kolejową
poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej a stacją kolejową na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i z powrotem, z prawem zapewnienia podróżnym możliwości wsiadania i wysiadania
na stacjach pośrednich znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z
zastrzeżeniem § 5 ust. 1 i 2 .
§ 3. 1. Przewoźnik kolejowy mający siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zamierzający złożyć wniosek o przydzielenie tras pociągów w celu wykonywania połączeń
międzynarodowych przed złożeniem wniosku przedkłada Prezesowi UTK informację
zawierającą:
1) kopię licencji na wykonywanie przewozu osób wydaną przez właściwe władze innego
państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym;
2) planowaną trasę wraz ze stacjami zatrzymania pociągu;
3) częstotliwość planowanej usługi;
4) planowaną jakość usług, w szczególności informacje na temat posiadanego taboru;
5) planowany czas przejazdu w oparciu o posiadany tabor;
6) sposób dystrybucji biletów;
7) planowane potoki pasażerów, z wyszczególnieniem usług krajowych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
8) planowane taryfy.

2
2. W przypadku złożenia niekompletnej informacji, o której mowa w ust. 1, przewoźnik
kolejowy mający siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzupełnia ją na żądanie
Prezesa UTK w terminie 14 dni od daty otrzymania wezwania do uzupełnienia braków.
3. W przypadku niezłożenia informacji, o której mowa w ust. 1, lub nie uzupełnienia braków
w terminie, o którym mowa w ust. 2, wniosek o dostęp do infrastruktury pozostanie bez
rozpatrzenia.
§ 4. 1. Prezes UTK może podjąć decyzję o ograniczeniu w przypadku, gdy ilość, położenie i
wielkość stacji pośrednich zatrzymania pociągu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a
także częstotliwość usługi powodują w ramach tego połączenia powstanie usługi krajowej, w
której liczba pasażerów krajowych przekracza łącznie 51% wszystkich pasażerów tego
połączenia.
2. Ograniczenie może polegać na ograniczeniu liczby stacji zatrzymania pociągu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na zmniejszeniu częstotliwości usługi.
3. Prezes UTK, przy wydawaniu decyzji o ograniczeniu, bierze pod uwagę wpływ usługi
świadczonej przez przewoźnika mającego siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
na rentowność usługi objętej danym zamówieniem publicznymi, w tym wynikający z tego
wpływ na koszt netto ponoszony przez organ, który zawarł umowę o świadczenie usług
publicznych.
4. Prezes UTK może wydać decyzję o ograniczeniu w przypadku, gdy stwierdzi, że istnieje
zagrożenie dla równowagi ekonomicznej przewozów wykonywanych w oparciu o
zamówienie publiczne na usługi w transporcie kolejowym.
5. Prezes UTK wydaje decyzję o ograniczeniu wraz z uzasadnieniem w terminie 2 miesięcy
od dnia otrzymania informacji od przewoźnika kolejowego. Decyzję przekazuje się
wszystkim zainteresowanym stronom.
6. Prezes UTK, wydając decyzję o ograniczeniu określa termin i warunki, zgodnie z którymi
strony mogą wystąpić z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie decyzji.
7. W przypadku, gdy przewoźnik kolejowy mający siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej zamierza znacznie zmienić lub rozszerzyć swoją działalność na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, informuje o tym Prezesa UTK, który przeprowadza ponowną
analizę.

3
§ 5. 1. Organ zawierający umowy o świadczenie usług publicznych na danej linii, zarządca
infrastruktury lub przedsiębiorstwo kolejowe realizujące publiczne zamówienie na usługę
może złożyć do Prezesa UTK wniosek o zbadanie istnienia zagrożenia równowagi
ekonomicznej umów publicznych na usługi przez wnioskowane przez przewoźnika
kolejowego mającego siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej połączenie
międzynarodowe.
2. Dokumentami niezbędnymi do przeprowadzenia analizy są:
1) wyciąg z umowy o świadczenie usług publicznych w transporcie kolejowym zawartej
między przewoźnikiem kolejowym realizującym zamówienia publiczne na usługi a organem
administracji publicznej zamawiającym usługi publiczne w transporcie kolejowym
zawierający:
a) opis trasy,
b) opis usługi, w szczególności jej jakości,
c) wysokość rekompensaty,
d) prognozy przewozowe na tej trasie;
2) oszacowanie strat, które mogą powstać w wyniku planowanej usługi międzynarodowej,
sporządzone przez przewoźnika kolejowego realizującego zamówienia publiczne na usługi
lub organ zamawiający usługi publiczne.
3. W przypadku nie złożenia wymaganych dokumentów, o których mowa w ust. 2, strona
wnioskująca uzupełnia wniosek, na żądanie Prezesa UTK w terminie 14 dni od daty
otrzymania wezwania do uzupełnienie braków.
§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
4



UZASADNIENIE

Projekt rozporządzenia został opracowany w związku z obowiązkiem wykonania delegacji
ustawowej z art. 29a ust. 11 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U.
z 2007 r. nr 16, poz.94 z późn. zm.).

Rozwiązania zawarte w projekcie rozporządzenia obejmują :
Szczegółowe zasady w zakresie wydania decyzji przez Prezesa UTK w celu ograniczenia
dostępu do infrastruktury przewoźnika kolejowego mającego siedzibę poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności:
1) kryteria, na podstawie których określane będzie czy planowany przewóz osób jest usługą
międzynarodową;
2) kryteria, na podstawie których przeprowadzana będzie analiza czy planowane połączenie
międzynarodowe narusza równowagę ekonomiczną usług wykonywanych na podstawie
umów o świadczenie usług publicznych;
3) zakres informacji, przedkładanej prezesowi UTK i zarządcy infrastruktury kolejowej przez
przewoźnika kolejowego, wykonującego międzynarodowe przewozy osób, zamierzającego
złożyć wniosek o przydzielenie tras pociągów;
4) zakres wniosku będącego podstawą ustalenia czy większość przewozów planowanych
przez przewoźnika kolejowego będzie wykonywana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) zakres wniosku będącego podstawą ustalenia czy planowane połączenie międzynarodowe
narusza równowagę ekonomiczną usług wykonywanych na podstawie umów o świadczenie
usług publicznych;
6) tryb wydawania decyzji.

Możliwość ograniczenia dostępu do infrastruktury dla przewoźnika mającego siedzibę w
innym kraju członkowskim UE wynika z art. 1 pkt 8 Dyrektywy 2007/58/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. zmieniającej dyrektywę Rady
91/440/EWG w sprawie rozwoju kolei wspólnotowych. Ma ona zagwarantować, iż usługa
wykonywana przez takiego przewoźnika nie będzie w rzeczywistości usługą krajową, tj. taką,
której większa część będzie realizowana na terytorium RP. Rozporządzenie definiuje usługę
międzynarodową. Następnie określa wymogi odnośnie przewoźnika mającego siedzibę poza
terytorium RP zamierzającego złożyć do Prezesa UTK wniosek o dostęp do infrastruktury w
celu wykonywania połączeń międzynarodowych. Przewoźnik taki musi z odpowiednim
wyprzedzeniem przekazać informację o planowanej usłudze międzynarodowej, obowiązek ten
wynika z art. 2 pkt 3 dyrektywy 2007/58/WE. Prezes UTK może, na podstawie
sprecyzowanych w rozporządzeniu kryteriów, podjąć decyzję o ograniczeniu dostępu do
infrastruktury przewoźnikowi mającemu siedzibę poza terytorium RP na wykonywanie
połączeń międzynarodowych w przypadku, gdy faktycznym celem usługi jest wykonywanie
przewozów krajowych. Ograniczenie takie może polegać na ograniczeniu stacji zatrzymania
pociągu na terytorium RP lub na zmniejszeniu częstotliwości usługi.

5