Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw
- znowelizowanie definicji ustawowych- znowelizowanie przepisów dotyczących rozstrzygania sporów pomiędzy przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi oraz pomiędzy przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi a konsumentami, kompetencji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (UKE), procedury odwoławczej odrozstrzygnięcia Prezesa UKE w sprawie określenia rynku właściwego, zasad gospodarowania częstotliwościami radiowymi, pozwolenia na używanie urządzeń radiowych, zbierania informacji niezbędnych do prowadzenia analiz rynku telekomunikacyjnego, przekazywania danych Komisji Europejskiej i organom regulacyjnym innych państw członkowskich UE oraz państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) ? stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, określenia podmiotów podlegających wpisowi do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych, opłat za częstotliwości, wprowadzenia obowiązku czteroletniego okresu przechowywania danych transmisyjnych;
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 1452
- Data wpłynięcia: 2008-01-11
- Uchwalenie: odrzucony na pos. nr 33 dn. 09-01-2009
1452
Art. 2 pkt 46a wprowadzenie definicji usługi o podwyższonej opłacie
Proponowany zapis wprowadza definicje usługi o szczególnym charakterze, na
którą składa się usługa telekomunikacyjna oraz dodatkowe świadczenie.
Ponieważ świadczenie usługi o podwyższonej płatności wiąże się ze
spełnieniem szczególnych wymagań określonych ustawą – Prawo teleko-
munikacyjne, niezbędne było doprecyzowanie jej definicji. Z powyższej definicji,
z uwagi na zakres przedmiotowy ustawy, zostały wyłączone usługi o pod-
wyższonej opłacie świadczone za pomocą przekazów radiowych i tele-
wizyjnych.
Art. 2 pkt 48 zmiana definicji usługi telekomunikacyjnej
Zmiana w definicji usługi telekomunikacyjnej ma na celu objęcie regulacjami
telekomunikacyjnymi tych aspektów poczty elektronicznej, które polegają na
przekazywaniu sygnałów w sieci telekomunikacyjnej. W tym celu wykreślono
zapis, iż usługa poczty elektronicznej nie stanowi usługi telekomunikacyjnej.
Jest to zgodne z Dyrektywami 2002/58/WE i 2002/21/WE, a także pozwoli na
wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych, co do pojęcia poczty
elektronicznej.
Istniejący dotychczas zapis mógł budzić wątpliwości interpretacyjne co do
zakresu pojęcia przekazywania poczty elektronicznej i usługi poczty
elektronicznej. Tymczasem nie są to pojęcia tożsame, co wynika jednoznacznie
z Dyrektyw.
Dyrektywa 2002/58/WE nie definiuje wprost usługi poczty elektronicznej,
definiuje jedynie pocztę elektroniczną, jako wszelkiego rodzaju wiadomości
tekstowe, głosowe, dźwiękowe lub wizualne przesyłane przez publiczną sieć
telekomunikacyjną, które mogą być przechowywane w sieci lub w urządzeniu
końcowym odbiorcy dopóki nie zostaną przez niego odebrane. Poczta
elektroniczna jest jednym z rodzajów przekazu, który podlega ochronie zgodnie
z przepisami omawianej dyrektywy.
4
Z kolei pojęcie usługi przekazywania poczty elektronicznej jest wyraźnie objęte
dyrektywą ramową, co statuuje pkt 10 motywów tej dyrektywy. Powyższe
potwierdza również art. 2c tej dyrektywy w definicji usługi łączności elektro-
nicznej, tj. usługi polegającej całkowicie lub częściowo na przekazywaniu
sygnałów w sieciach łączności elektronicznej, w zakres której wchodzą usługi
telekomunikacyjne i usługi transmisyjne świadczone poprzez sieci nadawcze.
Definicja ta jest tożsama z definicją usługi telekomunikacyjnej w polskim PT.
Obie te definicje obejmują swym zakresem usługę przekazywania poczty
elektronicznej.
Sama usługa poczty elektronicznej nie jest usługą telekomunikacyjną, gdyż jej
zasadniczymi elementami są: udostępnienie indywidualnego konta pocztowego,
zapewnienie możliwości odbierania poczty elektronicznej kierowanej na konto
pocztowe, zapewnienie możliwości wysyłania poczty elektronicznej z konta
pocztowego, zapewnienie możliwości przechowywania poczty elektronicznej. W
związku z powyższym należy uznać, iż usługa ta jest usługą społeczeństwa
informacyjnego, wyłączoną mocą art.2c dyrektywy ramowej z zakresu usług
łączności elektronicznej.
Jedynie drugie z powyższych pojęć, czyli pojęcie „usługa przekazywania poczty
elektronicznej” jest usługą telekomunikacyjną i zmieniona nowelizacją treść
przepisu art. 2 ust. 48 jest skutkiem przyjętej powyżej interpretacji definicji
związanych z pocztą elektroniczną.
Art. 3 ust. 3
Celem zmiany jest poszerzenie zakresu możliwości wprowadzania do
stosowania, przez ministra właściwego do spraw łączności, w drodze
rozporządzenia, wymagań i zaleceń międzynarodowych o charakterze
specjalistycznym i technicznym, również na sytuacje gdy wymagania i zalecenia
te dotyczą wykonywania w sieciach telekomunikacyjnych zadań na rzecz
obronności i bezpieczeństwa państwa. Dotychczasowy przepis nie pozwalał na
takie działanie ministra właściwego ds. łączności, uniemożliwiając w prosty
5
sposób wdrożenie do stosowania dokumentów dotyczących działań w zakresie
przechwytywania treści korespondencji przez uprawnione organy państwowe.
Art. 4
Zmiana przepisu jest konsekwencją zmian zaprojektowanych w art. 111 ustawy
– Prawo telekomunikacyjne, polegającej na wprowadzeniu nowego podziału
użytkowania częstotliwości na cywilne, wojskowe i rządowe. W tym celu
dostosowano pogrupowanie organów i jednostek organizacyjnych do
kompetencji organów dysponujących częstotliwościami cywilnymi, rządowymi
oraz wojskowymi. Projektowana zmiana nie spowoduje skutków finansowych
dla budżetu państwa.
Art. 5, art. 26, art. 28 ust. 2, art. 31 ust. 3, art. 32 pkt 3, art. 33 ust. 1
Proponowana poprawka jest konsekwencją zmiany art. 4. Aktualnie
obowiązujący art. 4 pkt 3 podzielony został w projekcie na pkt 1a i 3, pkt 2 na 2 i
2a, co ułatwi czytelność przepisów dotyczących tych podmiotów.
Dodatkowo w art. 5 proponowana zmiana stanowi również doprecyzowanie
aktualnie obowiązującego przepisu, bowiem w art. 4 pkt 1 i 3 jest mowa o
organach, komórkach i jednostkach, a nie o działalności telekomunikacyjnej, jak
jest zapisane obecnie.
Art. 6
Wprowadzenie tej zmiany spowodowane jest koniecznością zbierania informacji
niezbędnych do prowadzenia analiz rynku telekomunikacyjnego, prowadzenia
statystyk oraz przekazywania danych organom regulacyjnym innych państw
członkowskich Unii Europejskiej i Komisji Europejskiej. W obowiązującej
ustawie PT uprawnienia Prezesa UKE do zbierania informacji określone były w
art. 6 i 21 ust. 3 i 4, nowelizacja tych przepisów pozwoli na określenie
uprawnień Prezesa UKE w jednym przepisie. Dodatkowo Prezes UKE będzie
miał prawo żądania tych informacji w rozsądnym terminie i w określonym
6
zakresie, uzasadnionym celem żądania. Zgodnie z projektowanym brzmieniem
ust. 3 żądanie powinno być proporcjonalne do celu jakiemu ma służyć.
W Polsce Regulator – w odróżnieniu od większości krajowych organów
regulacyjnych państw członkowskich UE – nie może wystąpić do dowolnego
podmiotu prowadzącego działalność na rynku telekomunikacyjnym, nad którym
obowiązkiem Prezesa UKE jest sprawowanie nadzoru i wspieranie konkurencji,
z prośbą o przekazanie informacji niezbędnych do prawidłowego wykonywania
tego obowiązku. Wprowadzenie zmiany w art. 6 PT spowodowane jest więc w
szczególności koniecznością zbierania informacji niezbędnych do prowadzenia
analiz rynku telekomunikacyjnego, prowadzenia statystyk oraz przekazywania
danych organom regulacyjnym innych państw członkowskich Unii Europejskiej i
Komisji Europejskiej.
Prezes UKE wielokrotnie miał już problemy z uzyskaniem od podmiotów
działających na rynku telekomunikacyjnym informacji żądanych przez KE
(przykładowo dotyczy to informacji nt. usług dostępu szerokopasmowego, cen
za usługi roamingu, na potrzeby sporządzenia raportów implementacyjnych).
Komisja Europejska prosi o przekazanie informacji o stanie rynku np. wg stanu
na konkretny dzień lub kwartał. Do powyższego celu nie jest możliwe
wykorzystanie również innych zapisów obecnego Pt, gdyż istnieje jedynie
możliwość skorzystania z rocznej sprawozdawczości operatorów (art. 7) lub
wezwanie do udzielenia informacji uzyskiwanych w trakcie prowadzonego
postępowania w sprawie ustalenia pozycji znaczącej na rynkach właściwych,
jest ograniczone ponieważ postępowania przeprowadza się raz na 1-2 lata, a
ponadto dotyczy ono ograniczonej liczby podmiotów.
Podobnie jak zamknięty katalog podmiotów, zamknięty katalog celów, w jakich
Prezes UKE może wezwać do udzielenia informacji (obecny art. 6 ust 2.)
powoduje, iż Prezes UKE nie ma zagwarantowanej podstawy prawnej do
realizacji swoich ustawowych obowiązków związanych z udzielaniem informacji
KE. Warto przypomnieć, iż przedsiębiorców telekomunikacyjnych świadczących
usługi na polskim rynku telekomunikacyjnym jest obecnie 6.898 (sześć tysięcy
osiemset dziewięćdziesiąt osiem). Jedynym obowiązkiem nałożonym ustawą
jest roczna sprawozdawczość tych podmiotów. Podmioty, na które zostały
7
nałożone obowiązki w drodze decyzji Prezesa UKE, stanowią niewielki procent
tej liczby i są niewystarczające do realizacji ustawowych obowiązków Prezesa
UKE.
Analogiczne problemy dotyczą współpracy Prezesa UKE z ITU i Eurostatem.
Projektowana zmiana nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu
państwa.
Art. 7 ust. 3
Proponowana zmiana ma na celu stworzenie wzoru formularza sprawozdaw-
czego dla przedsiębiorców telekomunikacyjnych, których roczne przychody z
tytułu wykonywanej działalności telekomunikacyjnej w poprzednim roku
obrotowym były równe lub mniejsze od kwoty 4 mln zł, z uwagi na realizowanie
przez tych przedsiębiorców obowiązku przekazywania danych Prezesowi UKE,
okreslonych w art. 7 ust. 2. Zmiana ma na celu ujednolicenie, usprawnienie, a
także zapewnienie większej przejrzystości w przekazywaniu danych przez tych
przedsięborców.
Art. 8 i art. 161 ust. 2 pkt 6
Rozszerzono zakres obowiązku zapewnienia dostępu do informacji w związku z
zobowiązaniami międzynarodowymi RP wobec krajów EFTA.
Art. 10
Zmiana art. 10 ust. 1 ma na celu umożliwienie wpisania do rejestru, w związku z
art. 49 TWE, przedsiębiorcy telekomunikacyjnego nie posiadającego siedziby
na terytorium RP, jeżeli zamierzają świadczyć na terytorium RP usługi.
Zmiana art. 10 ust. 4 pkt 4 spowodowana jest zmianą ust. 1 oraz tym, że
obowiązek przedstawienia numeru rejestracji powinien mieć zastosowanie
jedynie wobec tych podmiotów, które numer taki posiadają, nie powinien zaś
stanowić bariery dla podmiotów, które działają w państwie pochodzenia bez



Projekty ustaw
Elektromobilność dojrzewa. Auta elektryczne kupujemy z rozsądku, nie dla idei