Rządowy projekt ustawy o bateriach i akumulatorach

35) Aluminium Recykling Organizacja Odzysku S.A.,
36) DOL-EKO – Organizacja Odzysku S.A.,
37) Eco Recykling Investment Organizacja Odzysku S.A.,
38) EKO-GROUP Organizacja Odzysku S.A.,
39) EKO-PUNKT Organizacja Odzysku S.A.,
40) EUROBAC Organizacja Odzysku S.A.,
41) Oiler Organizacja Odzysku S.A.,
42) Organizacja Odzysku i Recyklingu REBIS S.A.,
43) REBA Organizacja Odzysku S.A.,
44) ReEko Organizacja Odzysku S.A.,
45) RECYKLING.PL Organizacja Odzysku S.A. – PMS Bartnicki,
46) ElektroEko Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego SA,
47) Auraeko Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego S.A.,
48) BIOSYSTEM ELEKTRORECYKLING S.A.,
49) AE-CENTRUM Organizacja Odzysku Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego,
50) EUROPEJSKA PLATFORMA RECYKLINGU ORGANIZACJA ODZYSKU SPRZ TU
ELEKTRYCZNEGO I ELEKTRONICZNEGO,
51) Związek Importerów i Producentów Sprzętu Elektrycznego i Elektronicznego Branży
RTV i AGD – ZIPSEE.


Projekt ustawy został również zamieszczony na stronie internetowej Ministerstwa
rodowiska (http://www.mos.gov.pl) oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa
rodowiska.
Najliczniejszą grupę uwag stanowiły uwagi dotyczące opłaty za wprowadzenie do
obrotu baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych, zgłaszane przede wszystkim przez
wprowadzających baterie i akumulatory, jak również przez reprezentujące ich organizacje
odzysku i stowarzyszenia. Przedsiębiorcy zgłaszali, że będzie to dla nich zbyt duże obciążenie
i dodatkowy podatek. Niemniej jednak w projekcie ustawy pozostawiono propozycję
wprowadzenia mechanizmu finansowego, jakim jest opłata za wprowadzenie do obrotu
baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych, która została wprowadzona zgodnie z art. 9
dyrektywy 2006/66/WE, umożliwiającym państwom członkowskim stosowanie różnych
instrumentów ekonomicznych. Opłata ta, mając na uwadze osiągnięcie środowiskowych
celów dyrektywy 2006/66/WE w zakresie zminimalizowania ujemnego wpływu baterii i

42
akumulatorów oraz zużytych baterii i akumulatorów, będzie przeznaczona głównie na zadania
związane z prowadzeniem publicznych kampanii informacyjnych na temat zbierania,
przetwarzaniem i recyklingiem wszelkich baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych.
Druga znaczna grupa uwag dotyczyła obowiązku rejestracji wprowadzających baterie
i akumulatory oraz podmiotów prowadzących zakład przetwarzania zużytych baterii
lub zużytych akumulatorów. Przedsiębiorcy podnosili, że w przypadku przedsiębiorców,
którzy są także wprowadzającymi sprzęt i są wpisani do rejestru, o którym mowa w ustawie z
dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, będzie to dodatkowy
obowiązek i kolejna nałożona na nich opłata za wpis do rejestru. Ponadto przedsiębiorca taki
powinien otrzymać jeden numer rejestrowy. W związku z powyższym w projekcie ustawy
dokonano kilku zmian, polegających m.in. na zwolnieniu wprowadzających baterie

lub akumulatory, którzy są jednocześnie wprowadzającymi sprzęt, z obowiązku uiszczania
opłaty rocznej. Ponadto przeredagowano przepis mówiący o nadaniu numeru rejestrowego.
Trzecią grupą zgłaszanych uwag były wątpliwości dotyczące rezygnacji

z funkcjonujących do tej pory, na mocy ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach
przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz opłacie produktowej
i opłacie depozytowej, organizacji odzysku. Jednakże w projekcie podtrzymano tę propozycję
zgodnie z argumentacją, iż tworzenie instytucji w postaci organizacji odzysku wiązałoby się
ponownie z koniecznością określania m.in. minimalnej wielkości kapitału zakładowego takiej
organizacji, co przyczynia się do dyskryminacji małych i średnich przedsiębiorstw, czy
wyznaczenia zakresu praw i obowiązków podmiotu trzeciego, co zwykle budzi kontrowersje
wśród podmiotów przystępujących do organizacji i nierzadko kończący się zawieraniem
indywidualnych umów między wprowadzającym a organizacją odzysku. Ponadto organizacje
odzysku, których działalność jest związana ze zużytymi bateriami i akumulatorami, będą
mogły w dalszym ciągu funkcjonować, ale nie w oparciu o przepisy prawne, lecz na zasadach
rynkowych.
Dodatkowo w projekcie ustawy przepisy materialne, które muszą być sankcjonowane,
podzielono na dwie grupy. Jako pierwszą grupę przewidziano kary dotyczące takich czynów,
które są bezpośrednio powiązane z postępowaniem określonej osoby fizycznej i za które
przewidziana byłaby grzywna wskazana w Kodeksie postępowania w sprawach o
wykroczenia. Pozostałe czyny łamiące ustawę, które z natury bardziej wiążą się z
postępowaniem jednostki organizacyjnej jako takiej niż z postępowaniem określonej osoby
fizycznej, byłyby zagrożone karami administracyjnymi nakładanymi nie na osoby fizyczne,

43
lecz na jednostkę organizacyjną (przedsiębiorcę). W przypadku takich czynów można by
stosować nawet bardzo dotkliwe sankcje finansowe.

Ponadto w projekcie uszczegółowiono wymagania dotyczące przetwarzania zużytych
baterii i zużytych akumulatorów w zakładach przetwarzania zużytych baterii lub zużytych
akumulatorów, w szczególności dotyczące zakładów przetwarzania zużytych baterii i
akumulatorów samochodowych lub przemysłowych kwasowo-ołowiowych. Przepisy
uzupełniono również o sprawozdanie dotyczące wysokości opłaty za wprowadzenie do obrotu
baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych oraz opłaty produktowej, które będą
składane przez wprowadzających baterie lub akumulatory. Wzorem ustawy z dnia 11 maja
2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami
oraz opłacie produktowej i opłacie depozytowej ujednolicono także przepisy odnoszące się do
właściwości miejscowej marszałków, określając w rozdziale dotyczącym obowiązków
organów administracji publicznej, kogo należy rozumieć przez marszałka województwa
w przypadku wprowadzającego baterie lub akumulatory oraz w przypadku zbierającego
zużyte baterie lub zużyte akumulatory lub prowadzącego zakład przetwarzania zużytych
baterii lub zużytych akumulatorów. Dodatkowo zwiększono wpływ środków pochodzących z
opłaty produktowej, dodatkowej opłaty produktowej, opłaty za wprowadzenie oraz
nieodebranej opłaty depozytowej do budżetu województwa z 10 % na 20 %. Jednocześnie w
projekcie ustawy dokonano szeregu zmian i poprawek redakcyjnych.

4. Wpływ na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety jednostek
samorządu terytorialnego

W związku z proponowaną opłatą za wprowadzenie nowa regulacja może wpłynąć na
wzrost dochodów sektora publicznego. Opłaty te będą zróżnicowane w zależności od
rodzajów wprowadzanych baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych, jednakże nie
mniej niż 0,03 zł za sztukę. Przewiduje się, że w następnych latach do obrotu trafi ok.
300 mln sztuk baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych. W związku z tym przychody
z tytułu opłaty za wprowadzenie szacuje się na około 9 mln zł. 5 % z wpływów pochodzących
z opłaty za wprowadzenie będzie stanowić dochód budżetu samorządu województwa.
Pozostała część opłaty za wprowadzenie będzie przekazywana na rachunek budżetu państwa,
a następnie rozdzielana i przekazywana zgodnie z rozporządzeniem wydanym na podstawie
upoważnienia zawartego w art. 67 ust. 4, jako dotacja celowa na prowadzenie publicznych
kampanii edukacyjnych na terenie województw jako zadanie zlecone z zakresu administracji

44
rządowej. Ponadto dodatkowe źródło dochodów sektora publicznego będą stanowić kary
grzywny i kary pieniężne, jednakże wielkość wpływu z tych kar będzie uzależniona od
stopnia przestrzegania przepisów ustawy przez przedsiębiorców. Ustawa przewiduje także, że
20 % środków pochodzących z opłaty produktowej, dodatkowej opłaty produktowej oraz
nieodebranej opłaty depozytowej będzie stanowić dochód budżetu samorządu województwa.
Szacuje się, że w chwili obecnej na rynku polskim funkcjonuje około
1.000 przedsiębiorców wprowadzających do obrotu baterie lub akumulatory. Przedsiębiorcy
ci będą obowiązani ponosić dodatkowe koszty związane z rejestrem prowadzonym przez
Głównego Inspektora Ochrony rodowiska. Zakłada się, że wprowadzający baterie lub
akumulatory będą obowiązani z tytułu opłaty rejestrowej i rocznej uiszczać co roku około
1 000 zł, co w sumie da kwotę 1 mln zł. rodki te będą gromadzone na odrębnym rachunku
bankowym Głównego Inspektora Ochrony rodowiska i przeznaczone na sfinansowanie
wydatków bieżących i inwestycyjnych związanych z prowadzeniem rejestru, zgodnie z
zaproponowaną zmianą w ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych.
Ponadto przejęcie dodatkowych kompetencji przez Inspekcję Handlową w związku z
kontrolą baterii i akumulatorów, pod kątem spełniania przez nie wymogów ustawowych,
będzie wymagało przeznaczenia na ten cel dodatkowych środków finansowych. Biorąc pod
uwagę, że Inspekcja Handlowa nie dysponuje własnym laboratorium badającym zawartość
metali ciężkich w bateriach lub akumulatorach, będzie to wymagało zlecenia wykonania
takich badań podmiotom zewnętrznym. Przy założeniu, że w ciągu roku zostanie zbadanych
ok. 20 próbek, koszt tych badań – zgodnie ze wstępnymi szacunkami – wyniesie
ok. 100 tys. zł (badanie jednej próbki to ok. 5 tys. zł).


5. Wpływ na rynek pracy

Przewiduje się, że projekt ustawy o bateriach i akumulatorach może wpłynąć na rynek
pracy przez powstanie nowych miejsc pracy związanych ze zbieraniem, przetwarzaniem i
recyklingiem zużytych baterii i zużytych akumulatorów. Ponadto przewiduje się także
powstanie nowych miejsc pracy w zakładach i instytutach naukowych, jak również u
wprowadzających baterie lub akumulatory, którzy będą musieli ponosić z tego tytułu
dodatkowe koszty związane z zatrudnieniem nowych pracowników. Jednakże niemożliwe jest
dokładne oszacowanie liczby miejsc pracy powstałych w związku z wejściem w życie
przepisów ustawy, gdyż zależeć to będzie między innymi od stopnia przestrzegania jej
przepisów oraz realizacji postanowień z niej wynikających.

45

6. Wpływ na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie
przedsiębiorstw

Projektowane zmiany nakładają na przedsiębiorców wprowadzających baterie

lub akumulatory obowiązki zapewnienia zbierania i recyklingu zużytych baterii i zużytych
akumulatorów. Dotyczy to zarówno producentów krajowych, jak i importerów oraz
dokonujących wewnątrzwspólnotowego nabycia. Dotychczas przedsiębiorcy wprowadzający
na rynek te produkty podlegali przepisom ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach
przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie
produktowej i opłacie depozytowej, w wyniku czego musieli już ponosić pewne koszty
związane z wprowadzaniem baterii i akumulatorów na rynek, a w razie nieosiągnięcia
wymaganych poziomów recyklingu byli obowiązani do uiszczenia opłaty produktowej.
Niniejsza ustawa nakłada na przedsiębiorców wprowadzających baterie przenośne lub
akumulatory przenośne obowiązek uiszczania opłaty produktowej, w przypadku
nieosiagnięcia wymaganych poziomów zbierania (zamiast poziomów recyklingu). Można
zatem przyjąć, że opłata produktowa, o której mowa w projekcie ustawy, nie wpłynie
znacząco na funkcjonowanie przedsiębiorstw, które były już obowiązane do jej uiszczania na
podstawie przepisów ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w
zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie
depozytowej. Niemniej jednak dokładny wpływ tej opłaty na funkcjonowanie przedsiębiorstw
będzie zależeć od stopnia realizacji przez przedsiębiorców obowiązków wynikających
z projektowanej ustawy. Ponadto wprowadzający baterie lub akumulatory będą obowiązani
ponosić dodatkowe koszty związane z rejestrem prowadzonym przez Głównego Inspektora
Ochrony
rodowiska. W związku z tym szacuje się, że wprowadzający baterie

lub akumulatory będą obowiązani z tego tytułu uiszczać co roku około 1 000 zł, jednakże
w przypadku przedsiębiorców, którzy są jednocześnie wprowadzającymi sprzęt zgodnie
z ustawą z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, będą oni
obowiązani do uiszczenia jednorazowej opłaty rejestrowej, bez opłaty rocznej. Dodatkowo
przewiduje się, że będą oni również ponosić koszty związane z zatrudnieniem dodatkowych
pracowników, wynikającym z wprowadzenia nowych obowiązków administracyjnych
związanych z obsługą systemu zbierania i przetwarzania zużytych baterii i zużytych
akumulatorów, takich jak przesyłanie wniosków o wpis do rejestru lub sprawozdań
o osiągniętych poziomach zbierania. Jednakże nie jest możliwe dokładne oszacowanie tych

46