Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw

określa kwotę do zwrotu i wskazuje numer rachunku bankowego, na jaki Żołnierz
Zawodowy ma dokonać zwrotu kosztów.

§ 8

1. Dla potrzeb ustalania wysokości zobowiązań wynikających z niniejszej umowy
przyjmuje się kurs średni euro do polskiego złotego określony przez Narodowy Bank
Polski na datę powstania obowiązku zwrotu kosztów, o których mowa w § 2 niniejszej
umowy.
2. Za datę powstania obowiązku zwrotu kosztów uznaje się:
1) dzień przerwania przez Żołnierza Zawodowego kształcenia stwierdzony przez
uczelnię,
2) dzień zwolnienia Żołnierza Zawodowego z zawodowej służby wojskowej,
w przypadkach o których mowa w § 5 umowy.

§ 9
Zmiana
Kierującego na naukę nie ma wpływu na treść umowy.

§ 10

Zmiany i uzupełnienia niniejszej umowy wymagają zachowania formy pisemnej pod
rygorem nieważności, z zastrzeżeniem § 9 niniejszej umowy.

§ 11

W zakresie nieuregulowanym niniejszą umową mają zastosowanie przepisy kodeksu
cywilnego.
§ 12

Spory mogące wyniknąć z realizacji umowy Strony poddają rozstrzygnięciu sądu
właściwego dla siedziby Kierującego.

§ 13

Umowa została sporządzona w trzech jednobrzmiących egzemplarzach, jeden dla
Żołnierza Zawodowego, dwa egzemplarze dla Kierującego.

Załącznik: określenie należności, limitów, ryczałtów, o których mowa w § 2 umowy.

…………………………...................................... .........…………………………………
( ołnierz Zawodowy) (Kierujący)
w porozumieniu:

.........…………………………………
(Podmiot kierujący)

w uzgodnieniu:
.........…………………………………
(Organ finansowy)

* - niepotrzebne skreślić

15



UZASADNIENIE

Projekt rozporządzenia stanowi wykonanie delegacji zawartej w art. 55 ust. 1 ustawy z
dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141,
poz. 892), w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 31 ustawy z dnia ……….. o zmianie ustawy o
służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr ….., poz…
….) Projektowane rozporządzenie ma zastąpić rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z
dnia 3 marca 2008 r. w sprawie udzielania pomocy żołnierzom zawodowym w związku z
pobieraniem przez nich nauki oraz kierowania żołnierzy zawodowych na studia albo naukę w
kraju lub za granicą (Dz. U. Nr 59, poz. 362).
Przedmiotem regulacji projektowanego aktu prawnego jest tryb udzielania żołnierzom
zawodowym pomocy w związku z pobieraniem przez nich nauki, rodzaj i zakres tej pomocy
oraz warunki i tryb jej otrzymywania, wstrzymywania i zwrotu, tryb kierowania na studia lub
naukę do szkoły wojskowej albo niewojskowej oraz na staż, kurs lub specjalizację w kraju lub
za granicą. Projekt określa także podmioty właściwe w wymienionych sprawach oraz warunki
zawarcia stosownej umowy i jej wzór.
Zarówno pomoc jak i zabezpieczenie interesów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej związanych z ponoszeniem kosztów w przypadku kierowania żołnierzy zawodowych
na różne formy kształcenia, będzie się odbywało w oparciu o umowy zawierane przez
odpowiednie podmioty z żołnierzami zawodowymi. Umowy te, będą określać prawa i
obowiązki stron, z uwzględnieniem zabezpieczenia interesów Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej na skutek ich niewykonania, z przyczyn ściśle określonych w projektowanych
przepisach.
ołnierz zawodowy, który wyrazi chęć skorzystania z pomocy w związku
z
pobieraniem nauki, a poziom i kierunek nauki będzie zbieżny z wymaganiami
kwalifikacyjnymi na zajmowanym lub na planowanym do wyznaczenia stanowisku
służbowym, będzie mógł wystąpić do dowódcy jednostki wojskowej o zawarcie z nim umowy
o tę pomoc. Dowódca jednostki wojskowej, po uzyskaniu akceptacji podmiotu uprawnionego
do wyznaczenia tego żołnierza zawodowego na wyższe stanowisko służbowe, będzie
uprawniony do zawarcia z tym żołnierzem umowy, na podstawie której pomoc ta będzie
udzielana. Właściwą realizację odpowiedniej polityki kadrowej w Siłach Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej, zabezpieczał będzie oprócz dowódcy jednostki wojskowej, podmiot
uprawniony do wyznaczania żołnierza zawodowego (chcącego uzyskać pomoc) na wyższe
stanowisko służbowe. Rozwiązania te, zabezpieczą zbieżność interesów zarówno potrzeb Sił
Zbrojnych, jak i potrzeb każdego żołnierza zawodowego do podnoszenia kwalifikacji. Jeżeli
żołnierz zawodowy postanowi podnosić swoje kwalifikacje na kierunku, który nie jest
realizowany w ramach szkolnictwa wojskowego, a zdobyte kwalifikacje będą przydatne temu
żołnierzowi w służbie, to Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej będą uczestniczyć w tym
procesie przez udzielanie stosownej pomocy. Natomiast, jeżeli żołnierz zawodowy przerwie
naukę albo zostanie zwolniony z
zawodowej służby wojskowej z przyczyn ściśle
wyszczególnionych w ustawie o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, będzie musiał
zwrócić otrzymaną pomoc.
Kolejną grupą spraw poddanych regulacji w projektowanym rozporządzeniu jest
kierowanie żołnierza zawodowego na studia lub naukę do szkoły wojskowej albo
niewojskowej oraz na staż, kurs lub specjalizację w kraju lub za granicą. W tej sytuacji,
właściwe podmioty, wskazane w projekcie, gdy ustalona dla żołnierza zawodowego
indywidualna prognoza przebiegu zawodowej służby wojskowej przewiduje wyznaczenie go
na stanowisko służbowe, na którym ukończenie tych studiów, nauki, stażu, kursu lub
specjalizacji jest wymagane, przed skierowaniem na te formy kształcenia, zawierać będą z
żołnierzem zawodowym umowę, w której ten żołnierz zobowiąże się do zwrotu kosztów za

16
utrzymanie i naukę, w przypadku przerwania tego kształcenia albo zwolnienia go z
zawodowej służby wojskowej z przyczyn precyzyjnie wskazanych w wojskowej ustawie
pragmatycznej.
Proponowane rozwiązanie ma na celu zabezpieczenie interesów Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej związanych z finansowaniem kosztownych form kształcenia, przez
zapewnienie wykorzystania zdobytych przez żołnierza zawodowego umiejętności na potrzeby
Sił Zbrojnych. Jeżeli żołnierz zawodowy zdobędzie wyższe kwalifikacje zawodowe za środki
z budżetu państwa, a następnie wypowie stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej
będzie zobowiązany do zwrotu tych kosztów.
Analogiczne rozwiązania będą miały zastosowanie do żołnierzy pełniących służbę
kandydacką.



OCENA SKUTKÓW REGULACJI
1. Podmioty, na które oddziaływuje projektowana regulacja.
Projektowana regulacja dotyczy resortu obrony narodowej i będzie wpływać
na jednostki organizacyjne resortu obrony narodowej oraz żołnierzy zawodowych.
2. Konsultacje społeczne.

3. Wpływ projektowanego rozporządzenia na sektor finansów publicznych, w tym na
budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego.
Przyjęte rozwiązania nie będą miały wpływu na dochody i wydatki budżetu państwa.
4. Wpływ regulacji na rynek pracy.
Projektowane rozporządzenie nie będzie miało wpływu na rynek pracy.
5. Wpływ regulacji na konkurencyjność wewnętrzną i zewnętrzną gospodarki oraz
na przedsiębiorczość.
Projektowane rozporządzenie nie wpłynie na konkurencyjność gospodarki oraz na
przedsiębiorczość.
6. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionów.
Projektowane rozporządzenie nie będzie miało wpływu na sytuację i rozwój regionów.
7. Zgodność regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Projekt nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.

17
MATERIAŁ INFORMACYJNY


PROJEKT

23.10.2008 r.


ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA OBRONY NARODOWEJ

z dnia ………..

w sprawie urlopów żołnierzy zawodowych

Na podstawie art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej
żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 141, poz. 892) zarządza się, co następuje:


Rozdział 1

Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa:
1) stanowiska służbowe, na których pełnienie zawodowej służby wojskowej jest uciążliwe
lub szkodliwe dla zdrowia albo posiadające szczególne właściwości, ze względu na
zajmowanie których udziela się dodatkowego urlopu wypoczynkowego;
2) tryb orzekania o potrzebie udzielenia urlopu zdrowotnego i podmioty właściwe w tych
sprawach;
3) szczegółowe warunki i tryb udzielania urlopu wypoczynkowego, dodatkowego urlopu
wypoczynkowego, urlopu aklimatyzacyjnego i urlopu okolicznościowego, a także wymiar
urlopu, o którym mowa w art. 62 ust. 3 i ust. 8 pkt 2 oraz ust. 9 ustawy z dnia 11 września
2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, zwanej dalej „ustawą”;
4) szczegółowe warunki i tryb odwoływania z urlopu wypoczynkowego i dodatkowego
urlopu wypoczynkowego, a także wstrzymania udzielenia takiego urlopu oraz zwracania
kosztów spowodowanych odwołaniem lub wstrzymaniem urlopu i sposób ich obliczania;
5) szczegółowe warunki i tryb udzielania żołnierzom zawodowym, zwanym dalej
„żołnierzami”, zwolnienia od zajęć służbowych w razie konieczności sprawowania
osobistej opieki nad najbliższym członkiem rodziny.
§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o dowódcy jednostki, należy przez to rozumieć
dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz zawodowy zajmuje stanowisko służbowe lub
do której został skierowany w ramach pełnienia zawodowej służby wojskowej w rezerwie
kadrowej albo w dyspozycji.
§ 3. ołnierz, oprócz urlopu wypoczynkowego określonego w art. 61 ustawy, otrzymuje:
1) dodatkowy urlop wypoczynkowy;
2) urlop okolicznościowy;
3) urlop szkoleniowy;
4) urlop zdrowotny;
5) urlop aklimatyzacyjny.

Rozdział 2
Urlop wypoczynkowy i dodatkowe urlopy wypoczynkowe
§ 4. ołnierzom udzielają urlopów dowódcy jednostek.
§ 5. ołnierzowi, w roku kalendarzowym, w którym został powołany do zawodowej
służby wojskowej, udziela się urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do
okresu pozostającego do końca danego roku kalendarzowego.
§ 6. ołnierzowi, który ma być skierowany do akademii wojskowej, wyższej szkoły
wojskowej lub na szkolenie trwające co najmniej sześć miesięcy, przypadających na drugą
połowę roku kalendarzowego, udziela się urlopu wypoczynkowego należnego w danym roku
kalendarzowym przed skierowaniem go do szkoły lub na szkolenie.
§ 7. 1. ołnierzowi nie udziela się urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego urlopu
wypoczynkowego w okresie zwolnienia go od zajęć służbowych wskutek choroby,
konieczności sprawowania opieki nad najbliższym członkiem rodziny albo w okresie
przebywania na innym urlopie.
2. Urlopów, o których mowa w ust. 1, nie udziela się żołnierzowi uznanemu przez
wojskową komisję lekarską za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej.
3. Jeżeli żołnierz nie może wykorzystać urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego
urlopu wypoczynkowego w całości lub w części w ustalonym terminie z powodu
usprawiedliwionej nieobecności w służbie, a w szczególności z powodu choroby powodującej
czasową niezdolność do zajęć służbowych, dowódca jednostki przesuwa urlop na termin
późniejszy, nieprzekraczający jednak trzech miesięcy od ustania przyczyny uzasadniającej
przesunięcie.
§ 8. 1. Jeżeli żołnierz zachorował w czasie przebywania na urlopie wypoczynkowym lub
dodatkowym urlopie wypoczynkowym, dowódca jednostki przesuwa na wniosek tego
żołnierza urlop o czas trwania choroby, na okres następujący bezpośrednio po wyzdrowieniu
lub na okres późniejszy, nieprzekraczający jednak trzech miesięcy od wyzdrowienia.
2. Przesunięcie urlopu o czas trwania choroby następuje na podstawie przedłożonego przez
żołnierza zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego chorobę i czas jej trwania.
§ 9. 1. Do dnia 10 grudnia każdego roku kalendarzowego w jednostce wojskowej
sporządza się plan urlopów wypoczynkowych i dodatkowych urlopów wypoczynkowych na
następny rok kalendarzowy.
2. Podstawą opracowania planu są wnioski składane przez żołnierzy do dnia 30 listopada
każdego roku na rok następny.
3.
Dowódca jednostki zatwierdza w końcu roku kalendarzowego plan urlopów
wypoczynkowych i dodatkowych urlopów wypoczynkowych podległych mu żołnierzy na
następny rok kalendarzowy.
4. Udzielenie żołnierzowi urlopu oraz dokonywanie zmian dotyczących udzielenia tego
urlopu ogłasza się w rozkazie dowódcy jednostki, z podaniem rodzaju urlopu i czasu jego
trwania.