W wiadomości news:ft4l0d$5ar$1@news.onet.pl Liwiusz
<l...@b...tego.poczta.onet.pl> pisze:

>> Myślę, że to zmartwienie sądu.
>> A jak odbiorca podstępnie umarł (o czym już pisałem), zgubił, zapomniał,
>> nie oddał złośliwie etc. to co?
>> Do licha, przecież nie można być zakładnikiem tysiąca sytuacji na które
>> nie ma sie wpływu, czy tego nie rozumiesz?
> Rozumiem to, ale nie można dyskutować z faktami. Jeśli sąd wyśle pismo do
> osoby zmarłej, a dostanie go z powrotem z informacją "nie podjęto w
> terminie", to może go uznać za doręczony. I często się tak zdarza, nawet w
> gazecie niedawno czytałem o takiej sytuacji, kiedy właśnie skazano osobę
> już nieżyjącą. Takie są przepisy. Sąd nie ma obowiązku badać, czy
> "nieodebranie w terminie" wynikło z tego, że osoba tam nie mieszka, albo
> nawet nie żyje.
To właśnie świadczy o jakości prawa, jakości jego stosowaczy i jakości
sądownictwa.
I jak tu mieć poszanowanie do czegos takiego?

> Tak jest w praktyce i nie do mnie musisz mieć pretensje.
Przecież nie mam. Dyskutujemy.

>> Nie ma również jego podpisu. Ergo - nie ma żadnego dowodu, że nakaz
>> został dostarczony.
> Spróbuj złożyć zażalenie na taki sposób doręczenia, obawiam się, że byś
> nie wygrał, chyba że faktycznie udowodniłbyś, że listu nie dostałeś.
> Przepisy określają komu można - oprócz adresatowi - doręczyć list i sądy
> uznają, że doręczenie osobie uprawnionej = doręczenie adresatowi.
Orzeczeń sądu tradycyjnie nie prorokuję. Ale wcale bym się odrzuceniem
takiego zażalenia nie zdziwił. Logika nie ma bowiem wstępu na teren prawa.

--
Jotte