Rządowy projekt ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi

Druk nr 815

Warszawa, 10 października 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-32-10




Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o gospodarce opakowaniami

i odpadami opakowaniowymi

z projektami aktów wykonawczych.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodno ci
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocze nie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
rodowiska.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk
Projekt

U S T A W A
z dnia

o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi), )

Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Ustawa okre la:
1) wymagania, jakim powinny odpowiadać opakowania
wprowadzane do obrotu,
2) zasady działania organizacji odzysku opakowań,
3) zasady postępowania z opakowaniami oraz odpadami
opakowaniowymi,
4) zasady ustalania i pobierania opłaty produktowej
– w celu zmniejszenia ilo ci i szkodliwo ci dla rodowiska
materiałów i substancji zawartych w opakowaniach i odpadach
opakowaniowych oraz ilo ci i szkodliwo ci dla rodowiska
opakowań i odpadów opakowaniowych na etapie procesu
produkcyjnego, wprowadzania do obrotu, dystrybucji
i przetwarzania, w szczególno ci przez wytwarzanie czystych
produktów i stosowanie czystych technologii.
2. Ustawa
okre la prawa i obowiązki przedsiębiorców:
1) będących organizacjami odzysku opakowań;
2) dokonujących wewnątrzwspólnotowej dostawy:
a) odpadów opakowaniowych,
b) produktów w opakowaniach;
3) dystrybuujących produkty w opakowaniach;
4) eksportujących:
a) odpady opakowaniowe,
b) opakowania,
c) produkty w opakowaniach;
5) prowadzących recykling lub inny niż recykling proces odzysku
odpadów opakowaniowych;
6) wprowadzających opakowania;
7) wprowadzających produkty w opakowaniach.

Art. 2. 1. W sprawach dotyczących gospodarki opakowaniami w zakresie
nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r.
o odpadach (Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243, z późn. zm.)).
2. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów okre lających wymagania
dla opakowań w zakresie warunków sanitarnych, bezpieczeństwa, ochrony zdrowia oraz
wymogów transportowych wyrobów pakowanych.

Art. 3. 1. Opakowaniem w rozumieniu ustawy jest wyrób, w tym wyrób
bezzwrotny, wykonany z jakiegokolwiek materiału, przeznaczony do przechowywania,
ochrony, przewozu, dostarczania lub prezentacji produktów od surowców do towarów
przetworzonych.
2. Za opakowanie uważa się:
1) wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa
w ust. 1, bez uszczerbku dla innych funkcji, jakie opakowanie
może spełniać, z wyłączeniem wyrobu, którego wszystkie
elementy są przeznaczone do wspólnego użycia, spożycia lub
usunięcia, stanowiącego integralną czę ć produktu oraz
niezbędnego do przechowywania, utrzymywania lub
zabezpieczania produktu przez cały cykl i okres jego
funkcjonowania;
2) wyrób spełniający funkcje opakowania, o których mowa
w ust. 1:
a) wytworzony i przeznaczony do wypełniania w punkcie
sprzedaży,
2 
 
b) jednorazowego użytku – sprzedany, wypełniony,
wytworzony lub przeznaczony do wypełniania w punkcie
sprzedaży;
3) czę ć składową opakowania oraz złączony z opakowaniem
element pomocniczy, spełniające funkcje opakowania,
o których mowa w ust. 1, z tym że element pomocniczy
przyczepiony bezpo rednio lub przymocowany do produktu,
uważa się za opakowanie, z
wyłączeniem elementu
stanowiącego integralną czę ć produktu, który jest
przeznaczony do wspólnego użycia lub usunięcia.
3. Minister wła ciwy do spraw rodowiska okre li, w drodze
rozporządzenia, przykładowy wykaz wyrobów, w tym czę ci składowych opakowań
oraz złączonych z wyrobem elementów pomocniczych, które uznaje się albo nie uznaje
się za opakowanie, kierując się potrzebą zapewnienia jednolitego uznawania wyrobów
za opakowanie.

Art. 4. Wyróżnia się następujące kategorie opakowań:
1) opakowania jednostkowe – służące do przekazywania produktu
użytkownikowi w miejscu zakupu;
2) opakowania zbiorcze – zawierające wielokrotno ć opakowań
jednostkowych produktów, niezależnie od tego, czy są one
przekazywane użytkownikowi, czy też służą zaopatrywaniu
punktów sprzedaży i które można zdjąć z produktu bez
naruszania cech produktu;
3) opakowania transportowe – służące do transportu produktów
w

opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych w celu
zapobiegania uszkodzeniom produktów, z
wyłączeniem
kontenerów do transportu drogowego, kolejowego, wodnego lub
lotniczego.

Art. 5. Przepisy ustawy stosuje się do wszystkich opakowań, niezależnie od
zastosowanego do ich wykonania materiału, oraz do powstałych z nich odpadów
opakowaniowych.
3 
 

Art. 6. 1. Przepisów ustawy, z wyłączeniem przepisów art. 25, art. 58, art. 62
i art. 63, nie stosuje się do przedsiębiorców w zakresie opakowań, które w danym roku
kalendarzowym wprowadzili do obrotu w drodze importu produktów w opakowaniach
lub wewnątrzwspólnotowego nabycia produktów w opakowaniach, a następnie w tym
samym roku kalendarzowym dokonali eksportu lub wewnątrzwspólnotowej dostawy
tych opakowań bez produktów lub wraz z produktami.
2. Przepisów ustawy, w zakresie uzyskania wymaganych poziomów
odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych, w tym dotyczących opłaty
produktowej, oraz dokumentów potwierdzających recykling lub inny niż recykling
proces odzysku odpadów opakowaniowych, eksport odpadów opakowaniowych
i wewnątrzwspólnotową dostawę odpadów opakowaniowych, nie stosuje się do
przedsiębiorców wprowadzających produkty w opakowaniach, którzy w danym roku
kalendarzowym wprowadzili do obrotu produkty w opakowaniach o łącznej masie
opakowań nieprzekraczającej 1 Mg, z zastrzeżeniem art. 7 ust. 1.

Art.
7.
1. W zakresie, w jakim przepisy ustawy dotyczące opłaty
produktowej nie mają zastosowania do przedsiębiorców, o których mowa w art. 6 ust. 2,
stanowi to pomoc de minimis:
1) w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006
z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88
Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 379
z 28.12.2006, str. 5) albo
2) w rybołówstwie, w rozumieniu przepisów rozporządzenia
Komisji (WE) nr 875/2007 z dnia 24 lipca 2007 r. w sprawie
stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy
w ramach zasady de minimis dla sektora rybołówstwa
i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1860/2004 (Dz. Urz.
UE L 193 z 25.07.2007, str. 6), albo
3) w rolnictwie, w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji
(WE) nr 1535/)) lub pod własnym imieniem
i nazwiskiem lub nazwą, których wytworzenie zlecił innemu
przedsiębiorcy,
b) pakującego produkty wytworzone przez innego
przedsiębiorcę i wprowadzającego je do obrotu,
c) prowadzącego:
– jednostkę lub jednostki handlu detalicznego
o powierzchni handlowej powyżej 500 m2, sprzedającego
produkty pakowane w tych jednostkach,
– więcej niż jedną jednostkę handlu detalicznego o łącznej
powierzchni handlowej powyżej 5 000 m2, sprzedającego
produkty pakowane w tych jednostkach;
25) wprowadzeniu do obrotu – rozumie się przez to odpłatne albo
nieodpłatne udostępnienie opakowań lub produktów
w opakowaniach po raz pierwszy na terytorium kraju w celu
używania lub dystrybucji; za wprowadzenie do obrotu uważa się
także:
a) import opakowań,
b) import produktów w opakowaniach,
c) wewnątrzwspólnotowe nabycie opakowań,
d) wewnątrzwspólnotowe nabycie produktów w opakowaniach
– dokonywane na potrzeby wykonywanej działalno ci
gospodarczej.

11