Rządowy projekt ustawy o środkach ochrony roślin

przedmiotowego upoważnienia. Średni czas pracy związany z udzieleniem
upoważnienia wynosi około 3 dni roboczych (analiza wniosku i załączonych
dokumentów oraz przygotowanie decyzji administracyjnej). Mając na uwadze
średni koszt godziny pracy specjalisty, wynoszący 42 zł, kwota 1000 zł
odpowiada faktycznym kosztom wydania decyzji. Jednocześnie przyjęto
wysokość opłaty skarbowej za zmianę wydanego upoważnienia w kwocie 500 zł.
Przewiduje się w ciągu roku udzielenie przez ministra właściwego do spraw
rolnictwa 1 – 2 upoważnień do opracowywania ocen lub uwag oraz 1 – 2 zmian
udzielonych wcześniej upoważnień. Mając powyższe na uwadze, dochody miasta
stołecznego Warszawy z tytułu przedmiotowych opłat wyniosą 1500 – 3000 zł.
Wzrost dochodów miasta stołecznego Warszawy spowodują także przepisy
projektowanej ustawy dotyczące wydawania przez Głównego Inspektora Ochrony
Roślin i Nasiennictwa certyfikatów potwierdzających spełnienie przez podmiot
wymagań dobrej praktyki doświadczalnej. Certyfikat ten jest zaświadczeniem
w rozumieniu przepisów Kpa i jego wydanie podlega opłacie skarbowej
w wysokości 17 zł. Przewiduje się wydawanie 38 certyfikatów (tyle jednostek jest
obecnie upoważnionych do prowadzenia badań skuteczności działania środków
ochrony roślin), bezpośrednio po wejściu w życie ustawy.
Łączne roczne wpływy do budżetu miasta stołecznego Warszawy z tytułu
wnoszonej opłaty skarbowej w zakresie upoważniania do prowadzenia badań
skuteczności środków ochrony roślin szacuje się na 8 – 14 tys. zł, natomiast
całkowity dochód związany z wydaniem certyfikatów potwierdzających
spełnienie przez podmiot wymagań dobrej praktyki doświadczalnej wyniesie
646 zł.
4. Wpływ projektowanej ustawy na rynek pracy
Wejście w życie projektowanej ustawy wpłynie na rynek pracy przez stworzenie
nowych miejsc pracy związanych z prowadzeniem działalności w zakresie
prowadzenia badań sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do stosowania
środków ochrony roślin, szkoleń dotyczących środków ochrony roślin oraz
certyfikacji integrowanej produkcji ochrony roślin. Poza tym przewiduje się
konieczność utworzenia nowych miejsc pracy w Ministerstwie Rolnictwa
i Rozwoju Wsi. Ponadto przewiduje się konieczność zwiększenia zatrudnienia
100

przez Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa.
5. Wpływ
projektowanej
ustawy
na
konkurencyjność
gospodarki
i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw
Projektowana ustawa ogranicza obciążenia dla przedsiębiorców objętych zakresem
jej regulacji do minimum koniecznego dla zrealizowania obowiązków
wynikających z przepisów prawa Unii Europejskiej.
Ograniczenia, mające na celu realizację postanowień dyrektywy 2009/128/WE,
zostały lub będą nałożone na przedsiębiorców także w innych państwach
członkowskich Unii Europejskiej. Przedstawione w tym punkcie Oceny Skutków
Regulacji dane dotyczące sposobów i implementacji postanowień dyrektywy
2009/128/WE w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej są niepełne,
ponieważ poszczególne państwa członkowskie znajdują się na różnych etapach
wdrażania do prawa krajowego postanowień dyrektywy. Przedstawione informacje
pochodzą od przedstawicieli urzędów, odpowiedzialnych w poszczególnych
państwach członkowskich Unii Europejskiej za implementację postanowień
dyrektywy 2009/128/WE, a także z danych o stopniu wdrożenia dyrektywy,
zbieranych przez Komisję Europejską.
Projektowana ustawa nakłada obowiązek uzyskania wpisu do odpowiedniego
rejestru działalności regulowanej przez przedsiębiorców wykonujących działalność
w zakresie prowadzenia badań sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do
stosowania środków ochrony roślin oraz prowadzących szkolenia w zakresie
środków ochrony roślin (oraz obowiązek uzyskania wpisu do odpowiednich
rejestrów przez podmioty niebędące przedsiębiorcami). Proponowane rozwiązanie
ma na celu zapewnienie implementacji postanowień dyrektywy 2009/128/WE. Nie
zwiększa ono obciążeń nałożonych na przedsiębiorców rozwiązaniami przyjętymi
w ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin.
Dyrektywa 2009/128/WE zobowiązuje państwa członkowskie do utworzenia
systemu szkoleń dla użytkowników środków ochrony roślin, osób dokonujących
sprzedaży tych środków oraz dla doradców świadczących usługi w zakresie
ochrony roślin (art. 5 dyrektywy 2009/128/WE), a także systemu kontroli stanu
technicznego opryskiwaczy będących w użytkowaniu (art. 8 dyrektywy
2009/128/WE).
101

Powyższe zadania mogłyby zostać powierzone jednostkom administracji
publicznej. Wiązałoby się to jednak ze znacznymi kosztami dla budżetu państwa –
należałoby zapewnić w celu realizacji powyższych zadań odpowiednie zasoby
kadrowe, szkolenia, a także zaplecze techniczne. W szczególności kontrola stanu
technicznego sprzętu do stosowania środków ochrony roślin wymaga
specjalistycznych urządzeń diagnostycznych – przykładowo zakup stołu
rowkowego do badania rozkładu poprzecznego cieczy roboczej to koszt od 5 do 13
tys. zł (w przypadku stołu manualnego) lub nawet do 40 tys. zł w przypadku stołu
elektronicznego.
W związku z powyższym, w projektowanej ustawie zaproponowano, aby działania
te były wykonywane przez podmioty spoza administracji publicznej. Jest to zgodne
z dotychczas funkcjonującymi rozwiązaniami przyjętymi w ustawie z dnia
18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin. Obecnie szkolenia w zakresie ochrony roślin
wykonywane są przez 280 jednostek (stan na dzień 31 grudnia 2010 r.), natomiast
kontrole stanu technicznego opryskiwaczy są wykonywane przez 361 jednostek
(stan na dzień 31 grudnia 2010 r.). Mając na uwadze, że zgodnie z postanowieniami
dyrektywy 2009/128/WE należy zwiększyć zakres osób, które powinny odbyć
szkolenie z zakresu środków ochrony roślin (o doradców oraz profesjonalnych
użytkowników środków ochrony roślin spoza rolnictwa i leśnictwa), a także zakres
sprzętu do stosowania środków ochrony roślin, który należy poddawać
obowiązkowym badaniom sprawności technicznej, liczba wspomnianych wyżej
jednostek powinna wzrosnąć. Wskazuje to na zakres kosztów, jakie musiałby
ponieść budżet państwa, gdyby zadania te były realizowane przez jednostki
administracji publicznej.
Proponowane w projektowanej ustawie rozwiązanie jest więc korzystne zarówno
dla budżetu państwa, który nie musi ponosić dodatkowych kosztów, jak
i przedsiębiorców, którzy mogą kontynuować prowadzenie opisywanej działalności
jako działalność komercyjną. Ponieważ opisywana działalność stanowi wykonanie
obowiązków państwa, wynikających z postanowień dyrektywy 2009/128/WE,
niezbędne jest zapewnienie nadzoru nad wykonującymi ją przedsiębiorcami.
W związku z powyższym zaproponowano, aby opisywana działalność była
działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności
102

gospodarczej. Jest to bowiem najmniej dotkliwa dla przedsiębiorcy forma
reglamentowania działalności gospodarczej.
Proponowanych w projektowanej ustawie rejestrów działalności regulowanej
w zakresie prowadzenia badań sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do
stosowania środków ochrony roślin oraz w zakresie prowadzenia szkoleń
w zakresie środków ochrony roślin (i odpowiednich rejestrów obejmujących
podmioty niebędące przedsiębiorcami) nie należy zatem traktować jako
dodatkowego obciążenia dla przedsiębiorców, lecz rozwiązanie, które umożliwia
przedsiębiorcom prowadzenie działalności w obszarze, w jakim dyrektywa
2009/128/WE nakłada obowiązki na państwa członkowskie Unii Europejskiej.
Podobne rozwiązania zostały przyjęte także przez inne państwa członkowskie Unii
Europejskiej. Omawiana działalność jest na ogół wykonywana przez upoważnione
jednostki, spełniające określone prawnie wymagania. Przykładowo:
1. W Belgii podmioty przeprowadzające kontrole stanu technicznego sprzętu do
stosowania środków ochrony roślin muszą posiadać akredytację ISO 17020 oraz
być wpisywane do odpowiedniego rejestru przez Federalną Agencję
Bezpieczeństwa Łańcucha Żywnościowego (Federal Agency for Ford Chain
Safety). Podobnie podmioty przeprowadzające szkolenia z zakresu ochrony
roślin są nadzorowane przez lokalną administrację, której podmioty przekazują
wykazy wydanych zaświadczeń.
2. W Irlandii kontrole stanu technicznego sprzętu do stosowania środków ochrony
roślin przeprowadzają inspektorzy prywatni lub publiczni, wpisani do rejestru
prowadzonego przez Ministerstwo Rolnictwa, Żywności i Gospodarki Morskiej.
Natomiast szkolenia z zakresu ochrony roślin będą mogły być prowadzone przez
osoby zatwierdzone przez „Further Education and Training Awards Council”,
co ma na celu zapewnienie jednakowego poziomu szkoleń, prowadzonych przez
różne jednostki.
3. W Finlandii kontrole stanu technicznego sprzętu do stosowania środków
ochrony roślin przeprowadzają inspektorzy autoryzowani przez Fińską Agencję
Chemikaliów i Bezpieczeństwa (Finnish Chemicals and Safety Agency –
TUKES). Autoryzację mogą uzyskać osoby prywatne, przedsiębiorcy lub
jednostki doradcze. TUKES prowadzi także autoryzację podmiotów
prowadzących szkolenia z zakresu ochrony roślin. Spodziewane jest, że
103

szkolenia będą prowadzone zarówno przez przedsiębiorców prywatnych, jak
i organizacje doradcze.
4. W Słowenii warunkiem prowadzenia badań sprawności technicznej sprzętu
przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin, jak i prowadzenia
szkoleń z zakresu ochrony roślin, jest spełnienie odpowiednich wymagań
określonych prawnie. Badania sprzętu przeznaczonego do stosowania środków
ochrony roślin są wykonywane obecnie przez 9 jednostek, które spełniły te
wymagania (szkoły, uczelnie wyższe, przedsiębiorcy prywatni). Szkolenia są
prowadzone przez 19 jednostek (regionalne centra rolnicze, instytuty,
przedsiębiorców prywatnych).
5. W Portugalii kontrole stanu technicznego sprzętu do stosowania środków
ochrony roślin prowadzone będą przez licencjonowane jednostki (w większości
prywatne). Szkolenia z zakresu ochrony roślin mogą być prowadzone przez
jednostki prywatne lub inne podmioty pod warunkiem, że realizują one ustalony
centralnie program.
7. W Czechach badania sprzętu do stosowania środków ochrony roślin prowadzone
będą przez 50 jednostek prywatnych zatwierdzonych i nadzorowanych przez
Krajową Administrację Fitosanitarną (State Phytosanitary Administration).
Natomiast szkolenia z zakresu ochrony roślin będą prowadzone przez jednostki
wskazane przez Ministerstwo Rolnictwa i Krajową Administrację Fitosanitarną.
8. W Estonii badania sprawności technicznej sprzętu przeznaczonego do
stosowania środków ochrony roślin są wykonywane przez osoby prywatne,
upoważnione na podstawie estońskich przepisów o ochronie roślin lub przez
Estoński Instytut Badawczy Rolnictwa (Estonian Research Institute of
Agriculture). Szkolenia z zakresu ochrony roślin będą prowadzone przez
instytucje kształcące osoby dorosłe (zarówno prywatne, jak i publiczne),
w oparciu o ustalony centralnie program.
9. W Bułgarii badania sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony
roślin prowadzone będą przez Inspektorat Kontroli Technicznej (Technical
Control Inspectorate), wchodzący w skład Ministerstwa Rolnictwa i Żywności.
Szkolenia z zakresu środków ochrony roślin prowadzone będą przez uczelnie
wyższe i szkoły zawodowe, według programów zatwierdzanych przez Bułgarską
Agencję Bezpieczeństwa Żywności (Bulgarian Ford Safety Agency).
104