Rządowy projekt ustawy o środkach ochrony roślin

wprowadzania środka ochrony roślin do obrotu wyłącznie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej. W takim przypadku dokumentacja dołączana do wniosku
może być sporządzana jedynie w języku polskim. Natomiast w związku z tym, że
wydawanie pozwoleń na handel równoległy i pozwoleń na prowadzenie badań, nie jest
objęte oceną strefową w projektowanej ustawie umożliwia się składanie dokumentacji
dotyczącej wniosków o wydanie tych pozwoleń w języku polskim lub angielskim.
Ponadto określono, w jakim języku mają być przedkładane sprawozdania w ramach
wzajemnego uznawania zezwoleń. Z uwagi na fakt, że sprawozdania te, zgodnie
z art. 42 ust. 3 rozporządzenia nr 1107/2009, mogą być sporządzone w języku
narodowym państwa członkowskiego Unii Europejskiej, co spowodowałoby
konieczność tłumaczenia sprawozdań przez organ wydający zezwolenia na
wprowadzanie środków ochrony roślin do obrotu, przewidziano, że powinny być one
przedkładane w języku polskim lub angielskim.
Biorąc pod uwagę, że etykieta umieszczana na opakowaniu środka ochrony roślin
wprowadzanego do obrotu, jest sporządzana w języku polskim, projekt ustawy
przewiduje, że dołączany do wniosku projekt etykiety także powinien być przedkładany
w języku polskim.
Określono również, że upoważnienie do korzystania z danych chronionych potrzebnych
do udzielenia zezwolenia na wprowadzanie do obrotu środka ochrony roślin lub
zatwierdzenia substancji czynnej, synergetyku, sejfnera lub składnika obojętnego
powinno być przedkładane w języku polskim, aby uniknąć wątpliwości, jakie mogą
powstać w przypadku złożenia tego dokumentu w innym języku niż język urzędowy
Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 5 przewiduje możliwość określenia krajowych środków ograniczających ryzyko,
wynikających ze specyficznych warunków gospodarczych, środowiskowych lub
społecznych Rzeczypospolitej Polskiej. Środki te będą uwzględniane przy
rozpatrywaniu wniosków o wydanie zezwolenia na wprowadzanie środka ochrony
roślin do obrotu. Zgodnie bowiem z art. 36 ust. 3 rozporządzenia nr 1107/2009 możliwe
jest nałożenie odpowiednich warunków w odniesieniu do wymogów, o których mowa
w art. 31 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia, oraz innych środków ograniczających ryzyko
wynikających z określonych warunków stosowania.
Na podstawie przepisów art. 5 ust. 2 projektowanej ustawy będą mogły być także


5
przyjmowane regulacje prawne służące ograniczaniu ryzyka stosowania środków
ochrony roślin przez nieprofesjonalnych użytkowników środków ochrony roślin. Do
przyjmowania takich rozwiązań obligują państwa członkowskie postanowienia art. 13
ust. 2 dyrektywy 2009/128/WE.
Art. 6 stanowi wykonanie art. 51 ust. 8 rozporządzenia nr 1107/2009 w zakresie
określenia wykazu zastosowań małoobszarowych dla środków ochrony roślin. Mając na
względzie, że asortyment dostępnych na rynku środków ochrony roślin nie zapewnia
możliwości ochrony roślin uprawianych na stosunkowo niewielkiej powierzchni kraju
oraz zwalczania organizmów szkodliwych, które nie występują powszechnie na
roślinach powszechnie uprawianych, przepisy art. 51 rozporządzenia nr 1107/2009
przewidują uproszczoną procedurę rozszerzenia zakresu zezwoleń na wprowadzanie
środka ochrony roślin do obrotu na zastosowania małoobszarowe. W rozporządzeniu
wydanym na podstawie ust. 2 tego artykułu zostaną wymienione rośliny lub produkty
roślinne uzyskane z tych roślin, które nie występują powszechnie na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oraz rośliny lub produkty roślinne uzyskane z tych roślin,
które powszechnie występują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz organizmy
dla nich szkodliwe, które nie występują na nich powszechnie.
Art. 7 reguluje tryb wydawania zezwoleń na wprowadzanie środka ochrony roślin do
obrotu w sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w art. 53 rozporządzenia
nr 1107/2009. Zaproponowane rozwiązania są oparte na obowiązujących przepisach
w tym zakresie. Przepis ten reguluje zakres informacji, które powinny zostać zawarte
we wniosku o wydanie takiego zezwolenia oraz dokumentów dołączanych do wniosku.
Ma to na celu umożliwienie dokonania prawidłowej oceny tego wniosku. Ponadto
przepis ten reguluje zakres informacji, jakie zawierać powinno zezwolenie na
wprowadzanie środka ochrony roślin do obrotu w sytuacjach nadzwyczajnych.
Art. 8 odnosi się do obowiązków państw członkowskich Unii Europejskiej,
wynikających z zatwierdzania substancji czynnych; w przepisie tym uregulowano
zasady przeglądu zezwoleń na wprowadzanie środków ochrony roślin do obrotu,
w przypadku pierwszego zatwierdzenia substancji czynnej lub przedłużenia
zatwierdzenia substancji czynnej umożliwiające realizację tych obowiązków.



6
Art. 9 nawiązuje do przepisów rozdziału II i III rozporządzenia nr 1107/2009, które
określają zasady zatwierdzania substancji czynnych, sejfnerów i synergetyków oraz
zasady wydawania zezwoleń lub pozwoleń w zakresie środków ochrony roślin
w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Jednym z elementów tych procedur jest
opracowanie:
1) w przypadku zatwierdzania substancji czynnych, sejfnerów i synergetyków:
a) oceny, o której mowa w art. 11 ust. 2 rozporządzenia nr 1107/2009, w sytuacji,
gdy Rzeczpospolita Polska jest państwem członkowskim pełniącym rolę
sprawozdawcy,
b) uwag do oceny, o której mowa w art. 11 ust. 2 rozporządzenia nr 1107/2009,
w sytuacji, gdy państwem sprawozdawcą jest inne państwo członkowskie Unii
Europejskiej;
2) w przypadku wydawania zezwoleń na wprowadzanie środków ochrony roślin do
obrotu:
a) oceny, o której mowa w art. 36 ust. 1 rozporządzenia nr 1107/2009, w sytuacji,
gdy Rzeczpospolita Polska jest państwem rozpatrującym wniosek o wydanie
zezwolenia na wprowadzenie środka ochrony roślin do obrotu lub
b) uwag do oceny, o której mowa w art. 36 ust. 1 rozporządzenia nr 1107/2009,
w sytuacji, gdy państwem rozpatrującym wniosek jest inne państwo
członkowskie Unii Europejskiej.
Ponadto, zgodnie z art. 7 ust. 2 oraz art. 35 akapit 2 rozporządzenia nr 1107/2009
możliwa jest również współpraca państw członkowskich Unii Europejskiej przy
opracowaniu oceny, o której mowa odpowiednio w art. 11 ust. 2 i w art. 36 ust. 1
rozporządzenia nr 1107/2009. W tym przypadku elementem procedury może być
opracowanie cząstkowej oceny wynikającej z podziału pracy pomiędzy państwami
członkowskimi.
W projekcie ustawy przewiduje się, że minister właściwy do spraw rolnictwa będzie
mógł opracowywać ocenę, o której mowa w art. 11 ust. 2 i art. 36 ust. 1 rozporządzenia
nr 1107/2009, lub uwagi do tej oceny, samodzielnie lub z udziałem podmiotów
upoważnionych do opracowywania tych ocen lub uwag, lub właściwego organu innego
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 75 ust. 1 lub 2
rozporządzenia nr 1107/2009, w przypadku gdy będzie wymagana specjalistyczna


7
wiedza. Rozwiązanie to jest modyfikacją obowiązujących przepisów ustawy o ochronie
roślin, która zakłada, że opracowanie ocen w zakresie środków ochrony roślin przez
upoważnione podmioty jest obligatoryjne. Analogiczne rozwiązanie zastosowano
w odniesieniu do organu opiniodawczo-doradczego działającego przy ministrze
właściwym do spraw rolnictwa – Komisji do spraw Środków Ochrony Roślin, której
opinia również będzie miała charakter fakultatywny.
Ponadto z uwagi na fakt, że ocena, o której mowa w art. 11 ust. 2 i art. 36 ust. 1
rozporządzenia nr 1107/2009, lub uwagi do tej oceny będą wykorzystywane przez inne
państwa członkowskie Unii Europejskiej, w projektowanej ustawie określono, że mogą
one być sporządzane również w języku angielskim. W sytuacji, gdy wniosek o wydanie
zezwolenia na wprowadzanie środka ochrony roślin do obrotu będzie dotyczyć jego
wprowadzania wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wówczas, na
wniosek podmiotu występującego o wydanie tego zezwolenia, ocena będzie mogła być
sporządzona wyłącznie w języku polskim.
Art. 10 – 12 regulują zasady upoważniania podmiotów do opracowywania oceny,
o której mowa w art. 11 ust. 2 rozporządzenia nr 1107/2009 lub w art. 36 ust. 1
rozporządzenia nr 1107/2009, lub uwag do tej oceny. Proponowane rozwiązania
opierają się na aktualnie obowiązujących zasadach w zakresie organu wydającego
upoważnienia (minister właściwy do spraw rolnictwa) oraz wymagań dla podmiotów
ubiegających się o to upoważnienie.
Art. 13 dotyczy organizacji i zasad działania Komisji do spraw Środków Ochrony
Roślin działającej jako organ opiniodawczo-doradczy przy ministrze właściwym do
spraw rolnictwa.
Zasady funkcjonowania Komisji do spraw Środków Ochrony Roślin opierają się na
dotychczasowych regulacjach, z jednoczesnym wprowadzeniem niezbędnych zmian.
Do zadań tej Komisji tak jak dotychczas należeć będzie opiniowanie spraw dotyczących
środków ochrony roślin wnioskowanych przez ministra właściwego do spraw rolnictwa
oraz spraw wymagających szczególnej analizy (sprawy wątpliwe, sporne,
interdyscyplinarne). Wprowadzono także przepisy wykluczające konflikt interesów
poprzez ograniczenie udziału w Komisji do spraw Środków Ochrony Roślin osób
mających związek z producentami lub posiadaczami zezwoleń lub pozwoleń, co może
mieć wpływ na treść wydawanej opinii. Jednocześnie wyłącza się z udziału w pracach


8
Komisji do spraw Środków Ochrony Roślin osoby biorące udział w opracowywaniu
opinii i uwag, tak aby osoby te nie opiniowały ponownie wyników swojej pracy.
Wprowadzono także wymóg zwracania ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa
dokumentacji stanowiącej podstawę do opracowania opinii przez członków Komisji do
spraw Środków Ochrony Roślin, którzy zostali odwołani przez ministra właściwego do
spraw rolnictwa lub którym kadencja upłynęła.
Art. 14 reguluje zasady przekazywania uprawnień i obowiązków wynikających
z zezwolenia na wprowadzanie środka ochrony roślin do obrotu innemu podmiotowi.
Proponowane rozwiązania opierają się na aktualnie obowiązujących uregulowaniach.
Art. 15 wprowadza na podstawie przepisu art. 74 rozporządzenia nr 1107/2009
zasadę, że czynności w zakresie zatwierdzania substancji czynnych, sejfnerów
i synergetyków oraz czynności w zakresie zezwoleń na wprowadzanie środków ochrony
roślin do obrotu, pozwoleń na handel równoległy oraz pozwoleń na prowadzenie badań
związanych z uwalnianiem do środowiska środka ochrony roślin na zasadach
określonych w art. 54 tego rozporządzenia nr 1107/2009, będą, tak jak obecnie,
odpłatne. Opłaty te będą pobierane przez podmiot, który będzie daną czynność
wykonywał: ministra właściwego do spraw rolnictwa lub podmioty upoważnione na
podstawie art. 10 projektowanej ustawy lub przez właściwy organ innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 75 ust. 1 lub 2
rozporządzenia nr 1107/2009. Wysokość tych opłat oraz sposób ich uiszczania
i potwierdzania uiszczenia zostaną szczegółowo określone, w drodze rozporządzenia,
ministra właściwego do spraw rolnictwa, mając na uwadze zasady wskazane w art. 74
ust. 2 rozporządzenia nr 1107/2009. W porównaniu do obecnie obowiązujących
przepisów przewiduje się określenie jednolitych opłat dla wszystkich podmiotów, które
będą uwzględniały rzeczywiste koszty wykonania poszczególnych czynności. Jednakże
przepis nie będzie dotyczył opłat za wykonanie czynności przez właściwy organ innego
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, gdyż wówczas będą obowiązywały opłaty
ustalone w tym państwie.
Art. 16 wykonuje postanowienia art. 57 ust. 1 rozporządzenia nr 1107/2009, który
nakłada na państwa członkowskie Unii Europejskiej obowiązek udostępniania
publicznie w formie elektronicznej informacji dotyczących środków ochrony roślin


9