Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym

d) Walutowy kontrakt terminowy futures, gdzie żadna z walut nie jest walutą,
w której fundusz dokonuje wyceny aktywów



e) Kontrakt terminowy futures na akcje

WR = liczba akcji przypadających na kontrakt × wartość rynkowa jednej akcji

f) Kontrakt terminowy futures na indeks

WR = wartość indeksu × mnożnik kontraktu

2) Opcji będących standardowymi instrumentami pochodnymi
a) Opcja na obligacje


b) Opcja na akcje spółki

WR = liczba akcji przypadających na opcję × wartość rynkowa jednej akcji ×
współczynnik delta opcji

c) Opcja na stopę procentową

WR = wartość referencyjna opcji × współczynnik delta opcji

d) Opcja na walutę, gdzie jedna z walut jest walutą, w której fundusz dokonuje
wyceny aktywów
WR = wartość referencyjna opcji wyrażona w walucie niebędącej walutą, w której
fundusz dokonuje wyceny aktywów × średni kurs NBP waluty niebędącej walutą,
w której wyceniane są aktywa funduszu × współczynnik delta opcji

e) Opcja na walutę, gdzie żadna z walut nie jest walutą, w której fundusz dokonuje
wyceny aktywów



f) Opcja na indeks
WR = wartość indeksu × mnożnik dla opcji × współczynnik delta opcji

g) Opcja na kontrakt futures

WR = liczba kontraktów futures przypadających na opcję × WR dla kontraktu
futures × współczynnik delta opcji

h) Opcja na kontrakt wymiany (swap)
44


WR = liczba kontraktów swap przypadających na opcję × WR dla kontraktu swap
× współczynnik delta opcji

i) Warranty

WR = liczba akcji lub obligacji przypadających na warrant × wartość rynkowa
akcji lub obligacji × współczynnik delta warrantu

3) Kontrakty wymiany (swap)
a) Swap procentowy (IRS), gdzie walutą jest waluta, w której fundusz dokonuje
wyceny aktywów

WR = wartość referencyjna swapu

b) Swap procentowy (IRS), swap walutowy – procentowy (CIRS) lub swap
walutowy, gdzie jedna z walut jest walutą, w której fundusz dokonuje wyceny
aktywów

WR = wartość referencyjna swapu wyrażona w walucie niebędącej walutą,
w której wyceniane są aktywa funduszu × średni kurs NBP waluty niebędącej
walutą, w której wyceniane są aktywa funduszu

c) Swap procentowy (IRS), swap walutowy – procentowy (CIRS) lub swap
walutowy, gdzie żadna z walut nie jest walutą, w której fundusz dokonuje wyceny
aktywów



d) Swap całkowitego dochodu (TRS)

WR = wartość rynkowa instrumentu, w oparciu o który fundusz otrzymuje
płatności

e) Swap ryzyka kredytowego (CDS)

WR dla wystawcy swapa = max {wartość rynkowa długu stanowiącego bazę
swapu ryzyka kredytowego; wartość referencyjna swapu ryzyka kredytowego}


WR dla nabywcy swapa = wartość rynkowa długu stanowiącego bazę swapu
ryzyka kredytowego

f) Kontrakt na różnice (CFD)

WR = liczba instrumentów stanowiących bazę kontraktu na różnicę (CFD)
przypadających na kontrakt × wartość rynkowa instrumentu stanowiącego bazę
kontraktu na różnicę (CFD)

4) Kontrakty terminowe forward
a) Walutowy kontrakt terminowy forward, gdzie jedna z walut jest walutą, w której
fundusz dokonuje wyceny aktywów

45

WR = wartość referencyjna kontraktu wyrażona w walucie niebędącej walutą,
w której fundusz dokonuje wyceny aktywów × średni kurs NBP waluty niebędącej
walutą, w której wyceniane są aktywa funduszu

b) Walutowy kontrakt terminowy forward, gdzie żadna z walut nie jest walutą,
w której fundusz dokonuje wyceny aktywów




c) Kontrakt terminowy forward na stopę procentową (FRA)

WR = wartość referencyjna kontraktu

5) Wbudowane instrumenty pochodne
a) Obligacja zamienna na akcje

WR = liczba akcji przypadających na obligację zamienną × wartość rynkowa akcji
× współczynnik delta obligacji zamiennej
2. Fundusz posiadający krótką pozycję w opcjach lub warrantach jest obowiązany
stosować do wyznaczania kwoty zaangażowania w te opcje lub warranty odpowiednie wzory,
o których mowa w ust. 1 z pominięciem współczynnika delta.
§ 5. 1. Fundusz oblicza kwotę zaangażowania w taki sam instrument pochodny,
oddzielnie dla każdego instrumentu pochodnego, jako sumę poszczególnych kwot
zaangażowania w instrument pochodny, o których mowa w § 3 niniejszego Załącznika, dla
których bazę stanowi ten sam instrument bazowy, po zastosowaniu metod redukcji
zaangażowania, o których mowa w § 14 ust. 5 Rozporządzenia.
2. Kwota zaangażowania w ten sam instrument pochodny, może podlegać redukcji,
poprzez zastosowanie kompensacji lub szczególnych zasad kompensacji, o ile zostanie spełniony
warunek, o którym mowa w § 14 ust. 5 Rozporządzenia, oraz procedura, o której mowa w § 14
ust. 7 Rozporządzenia dopuszcza stosowanie kompensacji lub szczególnych zasad kompensacji.
3. Kompensacji mogą podlegać:
1) przeciwstawne pozycje w tych samych instrumentach pochodnych, dla których bazę
stanowi ten sam instrument bazowy, oraz
2) przeciwstawne pozycje w instrumencie pochodnym oraz w lokacie stanowiącej bazę
tego instrumentu pochodnego.
4. Kompensacja polega na obliczeniu, wartości bezwzględnej różnicy pomiędzy:
1) sumą kwot zaangażowania, o których mowa w § 3 niniejszego Załącznika,
wynikających z pozycji długich oraz wartości instrumentu bazowego, jeżeli stanowi
on lokatę funduszu, oraz
2) sumą kwot zaangażowania, o których mowa w § 3 niniejszego Załącznika,
wynikających z pozycji krótkich oraz wartości instrumentu bazowego, który jest
przedmiotem krótkiej sprzedaży.
5. Jeżeli instrumenty bazowe lub lokaty, o których mowa w ust. 4 różnią się pomiędzy
sobą terminem zapadalności, mogą być przedmiotem kompensacji.
46

6. Pozycje w instrumentach pochodnych lub lokatach, o których mowa w ust. 3 mogą być
przedmiotem kompensacji, jeżeli zawarcie tych transakcji eliminuje wszystkie istotne ryzyka
związane z tymi instrumentami i lokatami.

§ 6. 1. Fundusz zawierający transakcje mające za przedmiot instrumenty pochodne, dla
których bazę stanowią instrumenty dłużne może, wyłącznie w odniesieniu do tych instrumentów
oraz instrumentów dłużnych stanowiących lokaty funduszu, stosować specjalne zasady
kompensacji, pod warunkiem, że:
1) instrumenty stanowiące bazę instrumentów pochodnych oraz instrumenty dłużne
stanowiące lokaty funduszu, które podlegają kompensacji zostały wyemitowane przez
jeden podmiot,
2) fundusz nie wykorzystuje tych instrumentów w ramach kompensacji, o której mowa
w § 5 niniejszego Załącznika lub w ramach pozycji zabezpieczających, o których
mowa w §7 niniejszego Załącznika,
3) stosowanie specjalnych zasad kompensacji nie doprowadzi do błędnej oceny profilu
ryzyka funduszu,
4) prospekt funduszu określa docelowy poziom duracji funduszu,
5) duracja funduszu jest bliska docelowej duracji funduszu,
6) strategia inwestycyjna funduszu nie dopuszcza zajmowana pozycji w instrumentach
pochodnych, których duracja znacząco odbiega od docelowego poziomu duracji
funduszu,
2.Stosowanie specjalnych zasad kompensacji w procesie obliczania całkowitej ekspozycji
wymaga zastosowania poniższej procedury postępowania:
1) Każdy instrument, podlegający specjalnym zasadom kompensacji, należy
zaklasyfikować do jednego z przedziałów w zależności od terminu zapadalności,
według poniższego wzoru:
Numer przedziału Zakres przedziału
zapadalności (j)
zapadalności
instrumentu bazowego
lub instrumentu
stanowiącego lokatę
funduszu
1
do 2 lat włącznie
2
od 2 do 7 lat włącznie
3
od 7 do 15 lat włącznie
4
powyżej 15 lat
2) Dla każdego instrumentu pochodnego w poszczególnych przedziałach należy
wyznaczyć wartość rynkowa równoważnej pozycji w instrumencie stanowiącym
bazę instrumentu pochodnego, o której mowa w § 4 niniejszego Załącznika. Dla
każdego instrumentu dłużnego stanowiącego lokatę funduszu w poszczególnych
przedziałach należy wyznaczyć cenę rynkową. Następnie wyznaczone wartości
należy skorygować o różnicę pomiędzy duracją instrumentu oraz docelową duracją
funduszu, według wzoru:


47

gdzie:
Ei – wartość rynkowa równoważnej pozycji w instrumencie stanowiącym bazę
instrumentu pochodnego lub wartość rynkowa instrumentu dłużnego, skorygowana
o różnicę w duracjach,
DIPi – duracja i–tego instrumentu pochodnego lub instrumentu dłużnego,
DDP – docelowa duracja portfela,
WRi – wartość rynkowa równoważnej pozycji w i–tym instrumencie bazowym, lub
wartość rynkowa instrumentu dłużnego.
Δ – współczynnik delta dla opcji

3) W ramach każdego przedziału należy wyznaczyć pozycję dopasowaną (PDj) oraz
pozycję niedopasowaną (PN ) według wzoru:
j


długie
PD
; ∑E krótkie
j = min {∑Eij
ij
}

długie
PN
krótkie
j = |∑Eij
– ∑Eij
|

gdzie:
PDj – pozycja dopasowana w j–tym przedziale zapadalności,
PNj – pozycja niedopasowana w j–tym przedziale zapadalności,
∑E długie
ij
– suma wartości wyznaczonych w pkt 2 w j–tym przedziale zapadalności,
w odniesieniu do instrumentów pochodnych lub dłużnych papierów wartościowych,
w których fundusz posiada pozycję długą,
∑E krótkie
ij
– suma wartości wyznaczonych w pkt 2 w j–tym przedziale zapadalności,
w odniesieniu do instrumentów pochodnych lub dłużnych papierów wartościowych,
w których fundusz posiada pozycję krótką.

Pozycja niedopasowana jest pozycją długą, gdy ∑E długie
krótkie
ij
> ∑Eij
, pozycją
domkniętą, gdy ∑E długie
krótkie, albo pozycją krótką, gdy ∑E długie
krótkie
ij
= ∑Eij
ij
< ∑Eij
.

4) Należy wyznaczyć pozycję dopasowaną pomiędzy pozycjami niedopasowanymi
w przedziałach pierwszym i drugim, drugim i trzecim oraz trzecim i czwartym,
według wzoru:
PDj,(j+1) = min {PNj, PN(j+1)},
jeżeli pozycje niedopasowane w odpowiednich przedziałach są przeciwne. Wówczas
do celów dalszych obliczeń pozycje niedopasowane w odpowiednich przedziałach
należy pomniejszyć o wyznaczoną wartość pozycji dopasowanej pomiędzy tymi
przedziałami (PDj,(j+1)).

5) Należy wyznaczyć pozycję dopasowaną pomiędzy przedziałami pierwszym i trzecim
oraz drugim i czwartym, według wzoru:
PDj,(j+2) = min {PNj, PN(j+2)},
jeżeli pozycje niedopasowane w odpowiednich przedziałach są przeciwne. Wówczas
do celów dalszych obliczeń pozycje niedopasowane w odpowiednich przedziałach
należy pomniejszyć o wyznaczoną wartość pozycji dopasowanej pomiędzy tymi
przedziałami (PDj,(j+2)).

48