Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami, ustawy o niektórych zabezpieczeniach finansowych oraz ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze

ogłoszenia upadłości, a uprawniony z zabezpieczenia wykaże,
że nie wiedział i przy zachowaniu należytej staranności nie
mógł wiedzieć o wszczęciu postępowania upadłościowego.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się również do zabezpieczeń,
o których mowa w art. 67.”;
6) art. 80 otrzymuje brzmienie:
„Art. 80. 1. Ogłoszenie upadłości uczestnika systemu płatności lub
systemu rozrachunku papierów wartościowych
w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 22 ust. 1
pkt
4, bez względu na to, czy orzeczone zostało
z możliwością zawarcia układu, czy w celu likwidacji
majątku, nie wstrzymuje możliwości wykorzystania:
1) środków pieniężnych i instrumentów finansowych
w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o
obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U.
z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106,
poz. 622, Nr 131, poz. 763 i Nr 234, poz. 1391),
zgromadzonych i
zapisanych na jego rachunku
rozliczeniowym, nieobciążonych prawem
rzeczowym na rzecz osób trzecich,
2) instrumentów finansowych zapisanych na rachunku
rozliczeniowym upadłego, jako przedmiot
zabezpieczenia kredytu uzyskanego w ramach
systemu płatności lub systemu rozrachunku
papierów wartościowych, jeżeli kredyt taki może
być udostępniony w ramach istniejącej umowy
o kredyt
– w celu wykonania zobowiązań upadłego
wynikających ze zleceń rozrachunku wprowadzonych
do systemu najpóźniej w dniu roboczym systemu

9
rozpoczynającym się w dniu, w którym została
ogłoszona upadłość.
2. Za dzień roboczy systemu uznaje się określony przez
zasady funkcjonowania systemu płatności lub systemu
rozrachunku papierów wartościowych w rozumieniu
ustawy, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 4, cykl
wykonywania zleceń, w trakcie którego dokonywane są
rozliczenia lub rozrachunki oraz występują inne
operacje z tym związane; dzień ten może rozpoczynać
się i kończyć w następujących po sobie dniach
kalendarzowych.”;
7) art.135 otrzymuje brzmienie:
„Art. 135.
Przepisów umożliwiających zaskarżanie czynności
prawnych lub określających bezskuteczność czynności
prawnych dokonanych przez upadłego nie stosuje się do
kompensowania i jego wyników, dokonanego zgodnie
z art. 136 lub 137.”;
8) art. 137 otrzymuje brzmienie:
„Art. 137. Jeżeli zlecenie rozrachunku, o którym mowa w art. 136,
zostało wprowadzone do systemu po ogłoszeniu
upadłości i jest wykonane w dniu roboczym systemu
w
rozumieniu art. 80 ust. 2, rozpoczynającym się
w dniu, w którym została ogłoszona upadłość, skutki
prawne wynikające z jego wprowadzenia do systemu są
niepodważalne i wiążące dla osób trzecich jedynie
wtedy, gdy podmiot prowadzący system wykaże, że
w
momencie, w którym zgodnie z zasadami
funkcjonowania tego systemu zlecenie to stało się
nieodwołalne, nie wiedział ani nie mógł wiedzieć
o ogłoszeniu upadłości.”;

10
9) w art. 498 w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2)
uprawnienie do wycofania środków pieniężnych,
wierzytelności kredytowych lub instrumentów finansowych
jako zabezpieczenia, w zamian za opłatę z tytułu zastąpienia
lub zmiany takiego zabezpieczenia”.

Art. 3. W ustawie z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach
finansowych (Dz. U. Nr 91, poz. 871, z późn. zmprowadza się następujące zmiany:
1) art. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 1. Ustawa reguluje zasady ustanawiania i wykonywania
zabezpieczeń na środkach pieniężnych, wierzytelnościach
kredytowych lub instrumentach finansowych
(zabezpieczenia finansowe) wierzytelności pieniężnych lub
wierzytelności, w których świadczenie polega na
dostarczeniu instrumentów finansowych (wierzytelności
finansowe), w tym wierzytelności przyszłych, zależnych od
terminu lub warunku albo okresowych, a także zasady
zaspokajania się z tych zabezpieczeń.”;
2) w art. 2:
a) w ust. 1:
– pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) wielostronne banki rozwoju, o których mowa w części
1 sekcji 4 załącznika VI dyrektywy 2006/48/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca
2006 r. w sprawie podejmowania i prowadzenia
działalności przez instytucje kredytowe (Dz. Urz. UE L
177 z 30.06.2006, str. 1, z późn. zm.);”,
– pkt 7 otrzymuje brzmienie:

11
„ 7) bank, instytucja kredytowa lub instytucja finansowa
w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
– Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665,
z późn. zm4)półdzielcza kasa oszczędnościowo-
-kredytowa oraz Krajowa Spółdzielcza Kasa
Oszczędnościowo-Kredytowa w rozumieniu ustawy
z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach
oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1,
poz. 2, z późn. zm.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1) umów ustanawiających zabezpieczenie, których stroną
jest osoba fizyczna;
2) umów ustanawiających zabezpieczenie na wierzytelności
kredytowej, której dłużnikiem jest konsument z tytułu
zawartej umowy o kredyt konsumencki w rozumieniu
przepisów o kredycie konsumenckim, z wyjątkiem umów
o ustanowienie zabezpieczenia finansowego, w których
jedną ze stron jest podmiot określony w ust. 1 pkt 1 – 4.”;
3) w art. 3 po pkt 2 dodaje się pkt 2a i 2b w brzmieniu:
„2a) wierzytelność kredytowa – wierzytelność pieniężną wynikającą
z umowy, w której instytucja upoważniona do udzielania
kredytów na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
– Prawo bankowe, ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r.
o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych, prawa
państw członkowskich Unii Europejskiej lub prawa państw
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, udziela kredytu lub
pożyczki;
2b) wykaz wierzytelności – dokument sporządzony w formie
pisemnej przez ustanawiającego zabezpieczenie:

12
a) zawierający informacje niezbędne do identyfikacji
wierzytelności kredytowej, w szczególności określający
strony, formę oraz datę i miejsce zawarcia umowy kredytu
lub pożyczki, z której wierzytelność kredytowa wynika,
oraz wartość wierzytelności kredytowej w chwili
ustanowienia zabezpieczenia finansowego,
b) wskazujący wierzytelności finansowe podlegające
zabezpieczeniu;”;
4) po art. 4 dodaje się art. 4a w brzmieniu:
„Art. 4a. Prawo
użycia nie przysługuje zastawnikowi
wierzytelności kredytowej, z wyłączeniem prawa do
pobierania należnych świadczeń wynikających z umowy
o udzielenie kredytu lub pożyczki, w tym prawa do
pobierania pożytków.”;
5) w art. 5:
a) w ust. 1 pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) przeniesieniu – także z zastrzeżeniem odkupu – przez
ustanawiającego zabezpieczenie na przyjmującego
zabezpieczenie prawa do środków pieniężnych,
wierzytelności kredytowych lub instrumentów finansowych
albo
2) ustanowieniu przez ustanawiającego zabezpieczenie na
rzecz przyjmującego zabezpieczenie zastawu na prawach
do
środków pieniężnych, na wierzytelnościach
kredytowych lub na instrumentach finansowych (zastaw
finansowy), albo”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Umowa może przewidywać odpowiedni przedmiot
zastępczy, a w przypadku zastawu finansowego również
ustanowienie prawa użycia lub zaspokojenie się zastawnika

13