Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw

W obowiązującym brzmieniu art. 185 ust. 4 ustawy zawarte jest wskazanie, że opłata
jednorazowa nie może być niższa niż 50% opłaty rocznej za prawo do dysponowania
częstotliwością. Mając na względzie fakt, że częstotliwości radiowe są dobrem rzadkim,
zaś za dysponowanie nimi są uiszczane opłaty roczne należy dążyć do sytuacji, w której
częstotliwości, w szczególności z zakresów gdzie występuje brak dostatecznych
zasobów, były przyznawane podmiotom wiarygodnym. W celu zapewnienia
wiarygodności i ochrony przed wypaczaniem wyników przetargów, aukcji, konkursów
oraz przed składaniem nierealnych ofert, a następnie ich wycofywaniem
w
projektowanym przepisie zaproponowano zwiększenie opłaty za dokonanie
rezerwacji częstotliwości. W projektowanym przepisie ustala się, że podmiot, na rzecz
którego dokonano rezerwacji częstotliwości w drodze postępowania, o którym mowa
w art. 116, uiszcza dodatkową opłatę za dokonanie rezerwacji częstotliwości w kwocie
zadeklarowanej w tym postępowaniu, nie niższej niż opłata roczna za prawo do
dysponowania częstotliwością, ustalonej zgodnie z warunkami podanymi w rezerwacji
częstotliwości.
Dodatkowo w przepisie dokonano sprecyzowania charakteru opłat poprzez zastąpienie
określenia „opłata jednorazowa” określeniem „opłata dodatkowa”, w celu
wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych pojawiających się w związku
z obecnym brzmieniem tego przepisu. Zawarte w obowiązującym brzmieniu art. 185
ust. 4 ustawy wyrażenie „opłata jednorazowa” w praktyce wielokrotnie było
interpretowane, przez podmioty biorące udział w przetargach, jako ich zwolnienie
z obowiązku uiszczania opłaty za prawo do dysponowania częstotliwością, która
powinna być uiszczana niezależnie od jednorazowej opłaty za dokonanie rezerwacji
częstotliwości.
Art. 185 ust. 5 pkt 1 – 9
W odniesieniu do limitu opłaty zaproponowanego w art. 185 ust. 5 pkt 1, tj. za prawo
do dysponowania częstotliwością w służbie stałej satelitarnej, należy stwierdzić, iż
zaproponowano określenie ogólne. Zapis ten stanowi propozycję zmiany art. 185 ust. 5
pkt 3 lit. a i b i próbę wyeliminowania niejasnego pojęcia sygnałów. Pojęcie to może
prowadzić do problemów w naliczaniu opłat dla poszczególnych użytkowników i przez
to do nierównego ich traktowania. Zaproponowana kwota 20 000 zł stanowi uśrednienie
dotychczas pobieranych opłat przy zachowaniu takiego samego wpływu do budżetu.
W punktach 2 – 7 proponuje się dodać kolejne rodzaje służb radiokomunikacyjnych

139
podlegających opłacie. Nową propozycją jest objęcie opłatą za dysponowanie
częstotliwością w służbie satelitarnego badania ziemi, meteorologii satelitarnej,
radionawigacji satelitarnej, operacji kosmicznych oraz badań kosmosu. Zmiany te
przyniosą tylko niewielkie zwiększenie dochodów budżetu państwa z uwagi na małą
popularność tych systemów.
Z uwagi, iż do tej pory nie było możliwości pobierania opłat w związku
z wykorzystywaniem częstotliwości z powyższych tytułów, zaproponowane limity nie
są wysokie, ponieważ dotyczą badań. Jednak ww. systemy wykorzystują dużą
szerokość widma, w związku z czym zasadne jest uregulowanie tej kwestii. Przewiduje
się wpływy do budżetu z tego tytułu rzędu 10 000 zł rocznie.
W odniesieniu do limitu opłat zaproponowanych w art. 185 ust. 5 pkt 8, tj. w zakresie
systemów korzystających z satelitarnej infrastruktury telekomunikacyjnej za prawo do
dysponowania częstotliwością w służbie ruchomej satelitarnej, wskazać należy, iż
wprowadzenie takiej kategorii jest zasadne, ponieważ znajduje się ona w Regulaminie
Radiokomunikacyjnym. Konieczne jest zatem zawarcie takiej kategorii w ustawie
– Prawo telekomunikacyjne tak, by uwzględniała ona rozwój technologiczny
i umożliwiała pobieranie opłat za ww. kategorię wykorzystania częstotliwości.
Usankcjonuje to i w konsekwencji umożliwi w szerokim zakresie wykorzystanie takiej
technologii.
W odniesieniu do limitu opłat zaproponowanych w art. 185 ust. 5 pkt 9, tj. w zakresie
systemów korzystających z satelitarnej infrastruktury telekomunikacyjnej za prawo do
dysponowania częstotliwością w służbie ruchomej satelitarnej przez uzupełniające
elementy naziemne systemów satelitarnej komunikacji ruchomej za 1 MHz
wykorzystywanego widma na obszarze jednej gminy lub mniejszym, należy wskazać, iż
jest to nowa opłata. Obecnie podmioty jeszcze nie świadczą usług w służbie ruchomej
satelitarnej (MSS) w Polsce. Użyta terminologia jest spójna z terminologią
funkcjonującą na gruncie decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 626/2008/WE
z dnia 30 czerwca 2008 r. w sprawie selekcji i zezwoleń dotyczących systemów
dostarczających satelitarne usługi komunikacji ruchomej (MSS) (Dz. Urz. UE L 172
z 02.07.2008, str. 15). Przewiduje się wpływy do budżetu z tego tytułu rzędu 50 000 zł
rocznie.
Art. 185 ust. 5 pkt 10 i 11

140
Zaproponowane zmiany mają charakter porządkujący i polegają na odrębnym ujęciu
kwestii częstotliwości w służbie lotniczej oraz służbie morskiej i żeglugi śródlądowej.
Proponowana zmiana przepisów wiąże bezpośrednio opłatę za prawo do dysponowania
częstotliwością z szerokością wykorzystywanego przez urządzenie pasma
częstotliwości, niezależnie od systemu, w jakim to urządzenie pracuje. Zmiana taka jest
korzystna dla podmiotów wprowadzających nowe technologie zgodnie z przepisami
organizacji międzynarodowych, np. Międzynarodowej Organizacji Morskiej IMO
i

Europejskiej Organizacji ds. Bezpieczeństwa
eglugi Powietrznej Eurocontrol.
Zaproponowane zmiany obejmują opłaty z obecnego art. 185 ust. 5 pkt 4 lit. a, d i e.
W przypadku obecnego pkt 4 lit. d planuje się, że limit opłat ulegnie znacznemu
zmniejszeniu dla pasm częstotliwości leżących poza pasmem morskim
ultrakrótkofalowym VHF. Należy jednak zauważyć, iż w Polsce wykorzystuje się tylko
jedną częstotliwość z tego rodzaju pasm – częstotliwość wykorzystywaną przez stację
nadbrzeżną Witowo Radio do nadawania ostrzeżeń nawigacyjnych, komunikatów
pogodowych i komunikatów lodowych (morskie informacje bezpieczeństwa – Marine
Safety Information). Pozostałe dotychczas użytkowane częstotliwości z pasma
średniofalowego MF w służbie radiokomunikacyjnej morskiej powinny zostać
zwolnione z opłat. Systemy radionawigacji i radiolokacji, o których mowa w obecnym
art. 185 ust. 5 pkt 4 lit. b zgodnie z projektem mają podlegać zwolnieniu z opłat za
prawo do dysponowania częstotliwościami.
Natomiast regulacja zawarta w obecnym art. 185 ust. 5 pkt. 4 lit. c jest
bezprzedmiotowa. W związku z tym, iż w Polsce nie wdrożono systemu telefonii
publicznej dla pasażerów samolotów (TFTS) i nie planuje się wdrożenia tego systemu,
ze względu na przestarzałą technologię i odejście innych krajów europejskich od tego
systemu, proponuje się odstąpienie od regulacji w tym zakresie.
Planuje się zmianę metodyki liczenia, która nie będzie miała wpływu na poziom
wpływów do budżetu państwa.
Art. 185 ust. 5 pkt 12
W radiodyfuzji naziemnej proponuje się uregulować naliczanie opłat dla radiofonii
i telewizji w ramach jednego przepisu. Systemy transmisyjne z technologicznego
punktu widzenia są bardzo podobne. Zasadne jest zatem połączenie obecnych opłat
w jedną opłatę za częstotliwości wykorzystywane w radiodyfuzji naziemnej. Szerokości
kanałów częstotliwościowych niezbędne do naliczania opłat dla poszczególnych

141
systemów (radiofonicznych i telewizyjnych) zostaną określone w rozporządzeniu.
Kryteriami ustalenia maksymalnych kwot opłat będą wykorzystywane zakresy
częstotliwości, szerokości kanałów częstotliwościowych oraz wielkość obszaru, na
którym podmiot dysponuje rezerwacją częstotliwości. Wysokość opłaty za prawo do
dysponowania częstotliwościami nie będzie zależała już więc od liczby
wykorzystywanych stacji nadawczych oraz ich parametrów technicznych. Koncepcja ta
nie spowoduje pomniejszenia wpływów do budżetu państwa z tytułu dysponowania
częstotliwościami w radiofonii i telewizji.
Proponuje się wprowadzenie cyklicznego zwiększania limitu opłat za wykorzystywanie
częstotliwości telewizji analogowej od 2013 roku. Zwiększenie opłat za dysponowanie
w sposób analogowy częstotliwością w zakresie powyżej 174 MHz ma na celu
zachęcenie podmiotów do przechodzenia na nowe cyfrowe techniki nadawania.
Zaproponowane w art. 185 ust. 5 zmiany wprowadzą przejrzyste uregulowanie systemu
naliczania opłat, poprzez określenie wykorzystywanych zakresów systemów z uwagi na
wykorzystywane zakresy częstotliwości bez odwoływania się do konkretnych systemów
radiowych. Umożliwi to także określenie wysokości opłat dla systemów radiowych,
które zostaną wprowadzone do używania w przyszłości. Maksymalne limity opłat
zostały określone w zależności od zakresu częstotliwości oraz od wielkości obszaru, na
którym dane częstotliwości są użytkowane.
Proponowane rozwiązanie sposobu naliczania opłat jest zgodne z podejściem Unii
Europejskiej w zakresie regulacji zasobów częstotliwości, a także realizuje jeden
z
podstawowych celów, jakim jest zapewnienie neutralności technologicznej.
Proponowane zmiany promują również efektywne cyfrowe techniki nadawcze,
uzależniając wysokość opłat od wielkości obszaru obsługi, a nie od liczby
wykorzystywanych stacji nadawczych. Przykładowo, powinno to zachęcić operatorów
sieci DVB-T do budowania i rozwijania swoich sieci.
Limit opłaty za prawo do dysponowania zasobem częstotliwości o łącznej szerokości
1 kHz na obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie do 174 MHz powinien
wynosić 400 złotych. Konieczność dokonania zmiany wynika z założenia, iż pomimo
zmiany regulacji opłata za jedną stację radiofoniczną nie powinna ulec zmianie.
Ponowna analiza wykazała, iż aby zachować wysokość opłaty na dotychczasowym
poziomie, opłata za prawo do dysponowania zasobem częstotliwości o łącznej

142
szerokości 1 kHz na obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie fal krótkich (3-
30 MHz) powinna wynosić 400 zł.
Obecnie wysokość opłaty za prawo do dysponowania jedną częstotliwością przez jedną
stację radiofoniczną w zakresie fal krótkich wynosi 4 000 zł (pasmo to nie jest
wykorzystywane w Polsce). Specyfika tych fal polega na tym, że zasięg wokół stacji
jest niewielki (nie większy niż jedna gmina), ale w wyniku odbić do atmosfery można
uzyskać łączność z daleko oddalonymi miejscami poza granicami kraju. Po zmianach
opłata za jedną stację nie ulegnie zmianie.
Proponowane zmiany limitów opłat nie będą miały wpływu na wysokość dochodów
budżetu państwa. Zwiększenie limitu opłat dla wybranych zakresów częstotliwości
wynika z przyjęcia opłaty maksymalnej przy połączeniu kilku kategorii systemów.
Art. 185 ust. 5 pkt 13
Proponuje się odejście od kazuistycznego określania opłat za poszczególne rodzaje
technologii w służbie stałej. Zmiana ta umożliwi naliczanie opłat również dla systemów
radiowych, które zostaną wprowadzone do używania w przyszłości.
Art. 185 ust. 5 pkt 14
Proponuje się odejście od kazuistycznego określania opłat za poszczególne rodzaje
technologii w służbie ruchomej lądowej. Zmiana ta umożliwi naliczanie opłat również
dla systemów radiowych, które zostaną wprowadzone do używania w przyszłości.
Zgodnie z obecnie obowiązującym rozporządzeniem w sprawie opłat za prawo do
dysponowania częstotliwością – kanałem radiowym o szerokości 12,5 kHz, we
wszystkich zakresach częstotliwości przeznaczonych dla służby ruchomej lądowej
opłata wynosi w przypadku kanałów jednoczęstotliwościowych (simpleksowych) od
300 zł do 2 500 zł i zależy między innymi od relacji łączności (stacja bazowa – stacja
bazowa, stacja bazowa – stacja ruchoma), wysokości zawieszenia anteny i mocy
wyjściowej urządzenia radiowego. W znacznej większości przypadków w zakresie do
174 MHz pracują sieci z simpleksowym rodzajem pracy (jednoczęstotliwościowe).
Mając na uwadze, że zasięg stacji bazowej pracującej w zakresie częstotliwości do 174
MHz, może obejmować obszar kilku gmin, proponowana zmiana, w której maksymalna
opłata za prawo do dysponowania częstotliwością o łącznej szerokości 1 kHz, na
obszarze jednej gminy wynosi 100 zł, to przy podstawowej szerokości kanału
radiowego 12,5 kHz, daje maksymalną opłatę w wysokości – 1 250 zł za jedną gminę.

143