Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw

znaleźć się finalnie w regulaminie świadczenia usług – ust. 5) zgodnie z wyliczeniem
wskazanym w art. 20 dyrektywy o usłudze powszechnej.
Zmiana pkt 2 polega na doprecyzowaniu, iż nie chodzi o rodzaj świadczonych usług,
a o usługi, które są przedmiotem umowy, za które abonent ponosi opłatę.
W konsekwencji tej zmiany zrezygnowano z dotychczasowego brzmienia pkt 9. Przepis
proponowanego pkt 2 obejmie zatem swoim zakresem dotychczasowy pkt 2 oraz 9.
Odnośnie do pkt 4 należy wskazać, iż przez okres trwania umowy promocyjnej rozumie
się cały okres trwania umowy, z którego wynikają warunki promocyjne, a nie tylko
okres samych warunków promocyjnych, jednakże w umowie powinno być wskazane,
w jakim okresie trwania umowy obowiązują warunki promocyjne.
W zakresie pkt 7 wskazującego jako obligatoryjny element umowy o świadczenie usług
telekomunikacyjnych sposoby dokonywania płatności, uznać należy, że wymóg ten
zostanie spełniony przez zamieszczenie informacji o możliwości dokonywania płatności
w formie gotówkowej i bezgotówkowej.
Zmieniany jest pkt 9 (dotychczasowy 8) tak, iż wskazuje się, że umowa powinna
określać m.in. warunki jej rozwiązania. W związku z tym uchylić należy obecny pkt 12
jako dublujący treść pkt 9.
W odniesieniu do pkt 10 wyjaśnić należy, iż art. 20 ust. 2 pkt 2 tiret 6 dyrektywy
o usłudze powszechnej nakazuje umieścić w umowie o świadczenie usług
telekomunikacyjnych także informację o ograniczeniach w zakresie korzystania
z urządzeń końcowych, np. takich jak blokada SIM. W związku z powyższym wyjaśnić
należy, iż zarówno przepis dyrektywy, jak i korespondujący przepis art. 56 ust. 3 pkt 10
ustawy – Prawo telekomunikacyjne dotyczą wszelkich stosowanych przez dostawcę
usług ograniczeń w udostępnianych telekomunikacyjnych urządzeniach końcowych.
W odniesieniu do pkt 11 lit. b wyjaśnić należy, że przepis nakazuje zawarcie w umowie
informacji dotyczących możliwości przetwarzania informacji o lokalizacji urządzenia
końcowego, niezależnie od celu takiego przetwarzania. Dane o lokalizacji urządzenia
końcowego, z którego jest wykonywane połączenie, są gromadzone przez dostawcę
usług za zgodą abonenta wyrażoną na rzecz dostawcy usług albo bez zgody abonenta
w zakresie wynikającym z obowiązujących przepisów prawa.
Przepis pkt 11 lit. d należy rozumieć w taki sposób, że obowiązek wskazania ograniczeń
w dostępie lub korzystaniu z usług i aplikacji może polegać na wskazaniu ograniczeń
możliwości technicznych urządzeń bądź zasięgu sieci danego dostawcy usług.

54
W odniesieniu do pkt 11 lit. e wyjaśnić należy, iż dyrektywa wskazuje na obowiązek
zawarcia w umowie informacji o procedurach wprowadzonych przez dostawcę usług
w celu pomiaru i organizacji ruchu w sieci, aby zapobiec osiągnięciu lub przekroczeniu
pojemności łącza, wraz z informacją o ich wpływie na jakość świadczonych usług.
W takiej sytuacji uznać należy, iż w umowie powinny znaleźć się informacje na temat
wprowadzenia w ramach organizacji przedsiębiorstwa operatora takich procedur.
Jednocześnie szczegółowe informacje w zakresie niestanowiącym tajemnicy
przedsiębiorstwa, dotyczące każdej ze stosowanych procedur, powinny być dostępne
dla abonentów.
W odniesieniu do pkt 11 lit. f wyjaśnić należy, że dostawca usług powinien podać
abonentowi wszystkie informacje na temat możliwości podejmowania określonych
czynności, aby abonent miał pełną wiedzę na temat warunków umowy i konsekwencji
ewentualnie podejmowanych przez abonenta działań. Przepis należy zatem rozumieć
w taki sposób, że dostawca usług informuje o działaniach, jakie dostawca usług jest
uprawniony podejmować w związku z przypadkami naruszenia bezpieczeństwa lub
integralności sieci i usług, tak jak to jest określone w przepisie art. 175 i następnych.
Dotychczasową treść pkt 12 (obecny pkt 10) należało uzupełnić w taki sposób, aby
w ramach danych dotyczących jakości usług ich dostawca przekazywał również
informacje na temat minimalnych oferowanych poziomów jakości usług oraz inne
parametry jakości usług określone przez Prezesa UKE na podstawie art. 63 ust. 2a.
Treść pkt 14 (obecny pkt 11) należało uzupełnić o wskazanie informacji o podmiotach
świadczących usługi serwisowe oraz na temat sposobu kontaktowania się z tymi
podmiotami.
Należy wskazać, iż w zakresie pkt 19 chodzi o każdy spis abonentów, w którym dane
abonenta mogą się znaleźć (art. 66 i art. 103 ustawy – Prawo telekomunikacyjne).
Jednocześnie doprecyzowano, iż zasady umieszczenia danych abonenta w spisie
dotyczą wyłącznie przypadku, gdy umowa dotyczy usług głosowych.
W odniesieniu do pkt 20 wyjaśnić należy, iż czytać go należy razem z przepisem
art. 175e, zgodnie z którym przedsiębiorca telekomunikacyjny obowiązany jest do
publikacji informacji na temat podstawowych zasad bezpieczeństwa w związku
z korzystaniem z usług telekomunikacyjnych.
Zgodnie z pkt 21 dostawca usług będzie również obowiązany do zawarcia w umowie
informacji odnośnie do wszelkich opłat należnych w momencie rozwiązania umowy,

55
w
tym o zwrocie kosztów telekomunikacyjnych urządzeń końcowych. Użyty
w przepisie zwrot „w tym zwrot kosztów telekomunikacyjnych urządzeń końcowych”
nie dotyczy wyłącznie nabycia, a więc nie użyto tu takiego zwrotu. Jednocześnie należy
wskazać, iż pojęcie „nabycie” nie jest również użyte w dyrektywie o usłudze
powszechnej.
Art. 56 ust. 3 pkt 13
Proponuje się, aby w umowie znalazły się również informacje o sposobach, jakimi
dostawca usług może informować abonenta o wyczerpaniu pakietu na transmisję
danych w przypadku ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej oraz o możliwości
bieżącej kontroli stanu wybranego pakietu.
Art. 56 ust. 4
W przedmiotowym przepisie zastąpiono pojęcie „publiczna sieć telefoniczna” pojęciem
„publiczna sieć telekomunikacyjna”. Zmiana wiąże się z wykreśleniem w dyrektywach
definicji publicznej sieci telefonicznej.
Art. 56 ust. 4a i 4b
W związku z potrzebą implementacji art. 30 ust. 5 dyrektywy o usłudze powszechnej
dodaje się w kolejnych ustępach (4a i 4b) regulacje przewidujące, iż w przypadku
konsumenta określony w umowie początkowy okres obowiązywania umowy z dostawcą
zawieranej na czas określony nie może przekraczać 24 miesięcy, a także, iż dostawca
usług zapewnia użytkownikowi7) możliwość zawarcia takiej umowy również na okres
nieprzekraczający 12 miesięcy. Należy jednocześnie zauważyć, iż zgodnie
z brzmieniem art. 56 ust. 3 pkt 9, umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych
powinna określać w szczególności warunki przedłużania i rozwiązywania umowy.
Art. 56 ust. 6 – 6b
Dostawca usług może umożliwić abonentowi, będącemu stroną umowy zawartej
w formie pisemnej lub elektronicznej, zmianę warunków umowy, o których mowa
w ust. 3 pkt 2 i pkt 4 – 7, za pomocą środków porozumiewania się na odległość,

7) Dyrektywa o usłudze powszechnej w tym przypadku, tj. art. 30 zdanie drugie, posługuje się definicją
użytkownika, nie zaś konsumenta, jak w przypadku zdania pierwszego ww. jednostki redakcyjnej.

56
w szczególności telefonicznie lub przy użyciu poczty elektronicznej lub faksu. Katalog
takich środków określa art. 6 i nast. ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o ochronie
niektórych praw konsumentów oraz odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez
produkt niebezpieczny (Dz. U. Nr 22, poz. 271, z późn. zm.). Konieczne jest dokonanie
zmiany również w art. 56 ust. 6 ustawy – Prawo telekomunikacyjne w zakresie
potwierdzenia abonentowi faktu złożenia oświadczenia o zmianie warunków umowy
oraz jego zakresu i terminu wprowadzenia zmian w formie pisemnej. Jednocześnie
osobom, które nie korzystają z komputera, należy pozostawić wybór, czy chcą
skorzystać z tradycyjnej, obowiązującej formy aneksowania umów w formie pisemnej.
Zgodnie z projektowanym brzmieniem przepisów, dostawca usług obowiązany jest do
potwierdzenia abonentowi faktu złożenia oświadczenia o zmianie warunków umowy
oraz jego zakresu i terminu wprowadzenia zmian w terminie ustalonym z abonentem,
ale nie później niż w ciągu jednego miesiąca od dnia zlecenia zmiany. Potwierdzenie to,
zgodnie z ust. 6a, dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
dostarcza drogą elektroniczną na wskazany przez abonenta w tym celu adres poczty
elektronicznej lub za pomocą podobnego środka porozumiewania się na odległość.
Natomiast, zgodnie z ust. 6b, w przypadku braku możliwości dostarczenia
potwierdzenia w ww. sposób lub na żądanie abonenta dostawca publicznie dostępnych
usług telekomunikacyjnych dostarcza potwierdzenia w formie pisemnej.
Przepis art. 56 ust. 6 przewiduje rozwiązanie analogiczne do przepisu art. 7
wspomnianej wyżej ustawy z dnia 2 marca 2000 r., zgodnie z którym konsument, który
zawarł umowę na odległość, może od niej odstąpić bez podania przyczyn, składając
stosowne oświadczenie na piśmie w terminie dziesięciu dni.
Powyższe zmiany wpisują się w koncepcję tzw. „Green ICT”, wspieraną m.in. przez
Komisję Europejską8), a oznaczającą gospodarkę niskoemisyjną, efektywne
wykorzystanie zasobów środowiska, ograniczenie zmian klimatycznych, ochronę
środowiska, redukcję zużycia energii oraz zasobów naturalnych, a przede wszystkim
zwiększenie świadomości społecznej na temat wpływu gospodarki na środowisko
naturalne. W zakresie szeroko rozumianej telekomunikacji, w kontekście Green ICT,
zauważa się, iż technologie informacyjne mają kluczowe znaczenie dla powstrzymania
zmian klimatycznych na świecie. W dniu 5 października 2009 r., podczas otwarcia

8) http://www.euractiv.com/en/infosociety/commission-unveils-plans-green-ict/article-178001
http://www.businessgreen.com/vnunet/news/2238485/ec-announces-increased-ict

57
konferencji Telecom World w Genewie, Ban Ki-moon, Sekretarz Generalny
Organizacji Narodów Zjednoczonych zaapelował do uczestników konferencji
o kreatywne podejście w wykorzystaniu telekomunikacji do stworzenia bardziej
zielonej gospodarki9). Właśnie przejście z formy papierowej na formę elektroniczną
zapewnia nie tylko szybszą i łatwiejszą komunikację, ale również przyczynia się do
ochrony środowiska naturalnego (niższe zużycie papieru, tonera, energii itd.).
Niezależnie od powyższego, przepis został uzupełniony również o doprecyzowanie, iż
dostawca usług obowiązany jest utrwalić i przechowywać oświadczenie abonenta do
końca okresu, na jaki zmieniona umowa została zawarta, i udostępniać jego treść
abonentowi na jego żądanie zgłoszone w szczególności w trakcie postępowania
reklamacyjnego. Doprecyzowano również, że w przypadku gdy oświadczenie złożone
zostało w trakcie połączenia telefonicznego, obowiązkowi utrwalenia i przechowywania
podlegać będzie cała rozmowa telefoniczna. W konsekwencji abonent uzyska prawo do
dostępu i weryfikacji złożonych w ten sposób oświadczeń woli i dokonania zmiany
warunków umowy w ramach procedury reklamacyjnej.
Art. 57 ust. 6
Istnieje potrzeba doprecyzowania zasad występowania przez dostawcę usług
telekomunikacyjnych wobec abonenta z roszczeniem z tytułu zwrotu równowartości
ulgi w sytuacji rozwiązania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przed
upływem terminu, na jaki została ona zawarta (art. 57 ust. 6 ustawy – Prawo
telekomunikacyjne). Potrzeba ta wynika ze zidentyfikowanego obciążania
konsumentów równowartością ulgi w rozumieniu art. 57 ust. 6 ustawy – Prawo
telekomunikacyjne, w sytuacji gdy po zawarciu przez konsumenta umowy z dostawcą
nie dochodzi do rozpoczęcia świadczenia usług w wyniku: i) odstąpienia konsumenta
od umowy zawartej poza lokalem lub na odległość; ii) wycofania przez konsumenta
zamówienia dotyczącego zmiany dostawcy usługi w ramach usługi hurtowego dostępu
do sieci (WLR); iii) wypowiedzenia przez konsumenta umowy przed określonym w niej
terminem rozpoczęcia świadczenia usług.
Należy podkreślić, że przeważająca praktyka przedsiębiorców działających na rynku
usług telekomunikacyjnych polega na występowaniu z żądaniem do konsumenta zwrotu
równowartości przyznanej ulgi dopiero po rozpoczęciu świadczenia usług, tj. dopiero,

9) http://www.telecoms-mag.com/article.asp?HH_ID=AR_5706

58