Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw

Art. 19 ust. 2a
Wprowadzono możliwość zmiany projektu rozstrzygnięcia i nałożono obowiązek na
Prezesa UKE do ponownego przeprowadzenia w tej sprawie postępowania
konsultacyjnego oraz postępowania konsolidacyjnego. Zmieniony projekt
rozstrzygnięcia stanowi bowiem nowe rozwiązanie i wymaga przeprowadzenia
procedury od początku. Przepis ten stanowi implementację art. 7 ust. 6 dyrektywy
ramowej.
Wątpliwości może budzić kwestia zmiany uzasadnienia projektowanego rozstrzygnięcia
i przeprowadzeniania w tej sytuacji procedury od początku.
Należy wskazać, iż przepis art. 7 ust. 3 dyrektywy ramowej wskazuje, iż w ramach
postępowania konsolidacyjnego krajowy organ regulacyjny przekazuje projektowany
środek wraz z uzasadnieniem. W kolejnych ustępach art. 7 dyrektywy ramowej jest
mowa jedynie o projektowanym środku. Gdy proponowany środek zostaje zmieniony
zgodnie z ust. 6 art. 7 dyrektywy ramowej, konieczne jest powtórzenie postępowania
konsultacyjnego i konsolidacyjnego (przedłożenie Komisji również zmienionego
uzasadnienia).
Zalecenie Komisji z dnia 15 października 2008 r. w sprawie notyfikacji, terminów
i
konsultacji przewidzianych w art. 7 dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności
elektronicznej (Dz. Urz. UE L 301 z 12.11.2008, str. 23) wskazuje, iż notyfikacja
następuje przez wypełnienie formularza notyfikacyjnego – standardowego albo
skróconego. W pkt 5 Zaleceń zobowiązuje się dołączyć do projektu notyfikowanych
środków również „dokumenty niezbędne do wykonywania zadań przez Komisję”.
W tym samym pkt wymienia się uzasadnienie projektu („Projekt środków powinien być
odpowiednio uzasadniony”), co świadczy o tym, że jest to odrębny element, niezawarty
w formularzu i niejako zrównany z innymi dokumentami.
Wszelkie zmiany lub aktualizacje szczegółów, które nie zmieniają charakteru lub
ogólnego zakresu środków naprawczych (np. rozszerzenie obowiązków
sprawozdawczych, szczegółowe informacje dotyczące wymaganego zakresu
ubezpieczenia, kwoty kar lub terminy realizacji), powinny być zgłaszane w postaci
skróconego formularza notyfikacyjnego (bez uzasadnienia).
Nie zachodzi potrzeba powtarzania postępowania konsolidacyjnego w przypadku
nieistotnych zmian uzasadnienia czy wynikających z uwzględnienia opinii KE czy

29
BEREC. Na taką interpretację przepisów wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia
2 lutego 2011 r. (sygn. III SK 18/10), stwierdzając, iż „Nie ma potrzeby przedstawiania
projektu decyzji w ramach postępowania konsolidacyjnego, jeżeli krajowy organ
regulacyjny dostosowuje się do zawartych w pierwotnej opinii sugestii lub zastrzeżeń,
i konsekwencją tego dostosowania jest odpowiednia zmiana treści decyzji. Dotyczy to
zarówno sytuacji, w których uwzględnienie stanowiska Komisji prowadzi do zmiany
obowiązków przewidzianych w zaopiniowanym projekcie decyzji jak i rezygnacji
z niektórych z nich. Analogicznie jest w przypadku rozbudowania analitycznej części
uzasadnienia decyzji. Jeżeli jednak krajowy organ regulacji, wydając właściwą decyzję,
zamierza odstąpić od jej wersji przedstawionej do zaopiniowania Komisji w innym
zakresie, niż wynikający ze stanowiska tego organu unijnego, w szczególności jeżeli
nakłada nowe obowiązki regulacyjne, co do których Komisja nie miała okazji się
wypowiedzieć, wówczas konieczne jest ponowne przedstawienie projektu decyzji do
konsultacji przez Komisję w trybie określonym w art. 8 ust. 4 dyrektywy ramowej.”
(zob. również wyrok SA z dnia 13 października 2010 r., sygn. VI ACa 256/10).
Art. 19 ust. 2b
W celu wdrożenia art. 7 ust. 7 dyrektywy ramowej dodano w art. 19 ust. 2b, zgodnie
z którym Prezes UKE ma obowiązek uwzględniać w jak największym stopniu uwagi
innych krajowych organów regulacyjnych, BEREC i Komisji Europejskiej, i może,
z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 2 (czyli sytuacji, gdy Komisja wezwie
do wycofania projektu rozstrzygnięcia), przyjąć proponowane rozstrzygnięcie,
powiadamiając o tym Komisję Europejską. W takim przypadku postępowania
konsultacyjnego już się ponownie nie przeprowadza. Wskazać należy, iż proces
konsultacji i konsolidacji jest procesem ciągłym, zmierzającym do optymalnego
uwzględnienia uwag. Decyzja uwzględniająca komentarze z procesu konsultacyjnego
i konsolidacyjnego nie będzie traktowana jako zmiana projektu. Wynika to także
z motywu 17 dyrektywy 2009/140/WE.
Odnosząc się do mogących budzić wątpliwości relacji art. 19 ust. 2a i 2b, należy
wskazać, iż konieczność ponownego przeprowadzenia postępowania konsultacyjnego
i
konsolidacyjnego wynika z implementacji art. 7 ust. 6 dyrektywy ramowej
implementowanego w art. 19 ust. 2a ustawy – Prawo telekomunikacyjne.

30
Art. 19 ust. 2b nie wymaga ponownego przeprowadzania postępowania
konsultacyjnego, gdyż nie wymaga tego implementowany art. 7 ust. 7 dyrektywy
ramowej. Art. 19 ust. 2b pozwalający na przyjęcie środka bez powtarzania procedury
wyraźnie wyłącza stosowanie tego przepisu do spraw opisanych w ust. 2. Literalne
brzmienie art. 19 ustawy – Prawo telekomunikacyjne wskazuje, iż jedynie w przypadku
opisanym w art. 19 ust. 2 należy przeprowadzać ponownie postępowanie konsultacyjne
i konsolidacyjne (art. 19 ust. 2a w zw. z ust. 2) a contrario, w pozostałych przypadkach
możliwe jest przyjęcie środka bez powtarzania procedury.
Art. 19 ust. 2c
W celu wdrożenia art. 7 ust. 8 dyrektywy ramowej dodano w art. 19 ustawy – Prawo
telekomunikacyjne ust. 2c, zgodnie z którym Prezes UKE ma obowiązek przekazywać
Komisji Europejskiej i BEREC informacje o
wszystkich przyjętych ostatecznie
rozstrzygnięciach, o których mowa w art. 18.

Art. 19a
W celu implementacji art. 7a dyrektywy ramowej, wprowadzającego procedurę
dotyczącą spójnego stosowania środków naprawczych, dodano art. 19a (projektowany
art. 19a ust. 1 – 8 stanowi implementację odpowiednio ust. 1 – 4 oraz ust. 6 – 8 art. 7a
dyrektywy ramowej).
Powyższa procedura dotyczy części
środków objętych postępowaniem
konsolidacyjnym, to jest rozstrzygnięć mających na celu nałożenie, zmianę lub
uchylenie obowiązku nałożonego na operatora na podstawie art. 34, art. 36 – 40, art. 42,
art. 45 lub art. 46 ustawy – Prawo telekomunikacyjne. Projektowany przepis jest
przepisem szczególnym w stosunku do art. 18, bowiem dotyczy pewnego zakresu
środków regulacyjnych (określonych w art. 5 i art. 9 – 13 dyrektywy o dostępie i art. 17
dyrektywy o usłudze powszechnej). W przepisie wskazano jego zakres przedmiotowy
przez określenie, iż jeżeli w odniesieniu do rozstrzygnięcia, o którym mowa w art. 18
ustawy – Prawo telekomunikacyjne, mającego na celu nałożenie, zmianę lub uchylenie
obowiązku nałożonego na operatora na podstawie:
1)
art. 45 (art. 5 dyrektywy o dostępie),
2)
art. 37 (art. 9 dyrektywy o dostępie),
3)
art. 42 (art. 9 dyrektywy o dostępie),

31
4)
art. 36 (art. 10 dyrektywy o dostępie),
5)
art. 38 rozdzielności księgowej (art. 11 dyrektywy o dostępie),
6)
art. 34 (art. 12 dyrektywy o dostępie),
7)
art. 39 i 40 (art. 13 dyrektywy o dostępie),
8)
art. 46 (art. 17 dyrektywy o usłudze powszechnej – w nowym brzmieniu)
– Komisja w terminie, o którym mowa w art. 19 ust. 1, zawiadomi Prezesa UKE oraz
BEREC o powodach uznania, że projekt rozstrzygnięcia stanowiłby przeszkodę do
tworzenia jednolitego rynku lub że ma poważne wątpliwości co do zgodności tego
rozstrzygnięcia z prawem unijnym, to w takim przypadku rozstrzygnięcie to nie
mogłoby zostać przyjęte przez kolejne trzy miesiące od dnia otrzymania zawiadomienia
przez Prezesa UKE.
Wśród przepisów wymienionych w art. 19a ust. 1 nie znalazł się art. 43 ani art. 34
ustawy – Prawo telekomunikacyjne. Przepisy te nie nakładają nowych obowiązków
regulacyjnych. Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego (II GPS 1/09)
oraz stanowiskiem Prezesa UKE w tej sprawie, do przepisów nakładających obowiązki
regulacyjne nie zalicza się art. 43 ustawy – Prawo telekomunikacyjne, gdyż stanowi on
zmianę szczegółowych zasad realizacji uprzednio nałożonych obowiązków (dotyczy
decyzji zmierzających jedynie do realizacji obowiązków wynikających
z wcześniejszych decyzji), a przez to nie wymaga konsultacji ani konsolidacji. Art. 22
ust. 2 ustawy – Prawo telekomunikacyjne wskazujący obowiązki regulacyjne nie
wymienia art. 43. Z wykładni językowej wynika, iż zmiana szczegółowych zasad
realizacji uprzednio nałożonych obowiązków nie wymaga konsultacji ani konsolidacji.
Art. 35 również nie nakłada nowych obowiązków regulacyjnych, lecz zawiera podstawę
określenia fakultatywnych elementów decyzji, o której mowa w art. 34.
Należy również wskazać, iż przedmiotowy przepis znajdzie zastosowanie w sytuacji,
gdy KE będzie miała zastrzeżenia odnośnie do zaproponowanych przez Prezesa UKE
obowiązków regulacyjnych, a nie np. w sytuacji, gdy KE kwestionować będzie
ustalenie znaczącej pozycji rynkowej (do której odnosi się treść art. 19 ust. 1 ustawy
– Prawo telekomunikacyjne), jako że w każdym przypadku rozstrzygnięcie o znaczącej
pozycji rynkowej przedsiębiorcy ma na celu również nałożenie, zmianę bądź uchylenie
obowiązków regulacyjnych.


32
Art. 20 ust. 2
W art. 20 ust. 2, implementując art. 7 ust. 9 dyrektywy ramowej, obok Komisji
Europejskiej dodano kolejny organ powiadamiany przez Prezesa UKE o wydaniu
decyzji tymczasowej, czyli BEREC.
Zgodnie z art. 7 ust. 9 zobowiązano Prezesa UKE również do przedstawienia
uzasadnienia zastosowania środka tymczasowego.
Analiza rynku
Art. 21
Zgodnie ze zmianami wynikającymi z art. 16 dyrektywy ramowej należy w art. 21
ustawy – Prawo telekomunikacyjne wskazać, iż analizy rynku (w rozumieniu
notyfikacji Komisji Europejskiej projektu decyzji, kończącego postępowanie, o którym
mowa w art. 22 ust. 1 ustawy) powinny być przeprowadzane w terminie 3 lat od
przyjęcia poprzedniego środka dotyczącego danego rynku, czyli nałożenia, zmiany,
utrzymania lub uchylenia na nim obowiązków regulacyjnych. Termin ten może zostać
przedłużony o maksymalnie kolejne 3 lata, po poinformowaniu Komisji Europejskiej,
o ile Komisja nie zgłosi sprzeciwu w ciągu miesiąca. Należy zatem wyposażyć Prezesa
UKE w prawo wystąpienia do Komisji z takim wnioskiem. Kolejną przesłanką
obligującą do przeprowadzenia analizy rynku jest upływ 2 lat od przyjęcia zmienionego
zalecenia w sprawie odnośnych rynków w przypadku rynków niezgłoszonych wcześniej
Komisji.
Powyższe zmiany wynikają ze zmiany podejścia Komisji Europejskiej do regulowania
rynków właściwych i stopniowego odchodzenia od regulacji sektorowych na rzecz
zasad konkurencji.
Art. 22 ust. 1 zdanie wstępne oraz pkt 1
W związku ze zmianami proponowanymi do art. 21 ustawy – Prawo telekomunikacyjne
należy zdanie wstępne w art. 22 ust. 1 przeredagować, tak aby przepis ten wskazywał,
że Prezes UKE przeprowadza postępowanie uregulowane w art. 22 po przeprowadzeniu
analizy, o której mowa w art. 21 ust. 1.
Ponadto w ust. 1 doprecyzowano, iż Prezes UKE przeprowadza postępowanie w celu
określenia rynku właściwego, zgodnie z prawem konkurencji.

33