Poselski projekt ustawy o podatku dochodowym

uszczuplenia mienia wskutek poniesienia kosztu przez inny podmiot. Wprowadzana definicja przychodów ma
szeroki zakres. Jest to zgodne z istotą nowego podatku dochodowego, który będzie podatkiem powszechnym.
Biorąc pod uwagę, że wiele sporów podatkowych dotyczy aktualnie kwestii uznania podatku od towarów i
usług oraz podatków mu równoważnych (podatek od wartości dodanej w państwach członkowskich Unii
Europejskiej oraz podatki obrotowe, czyli podatki o podobnych charakterze w krajach trzecich), w
projektowanych przepisach kazuistycznie uregulowano przypadki traktowania wskazanych podatków jako
przychodów oraz przypadki, gdy podatków tych nie zalicza się do przychodów.

Art. 34, 35 i 37
Projektowany przepis art. 34 reguluje, według jakiej wartości określa się przychody z tytułu zbycia rzeczy
lub praw majątkowych. Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych jest ich wartość
wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od
wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w
wysokości wartości rynkowej. Celem tego przepisu jest przeciwdziałanie zawyżeniu lub zaniżeniu ceny
transakcyjnej w stosunku do cen rynkowych oraz ustalenie skutków ewentualnego zawyżania lub zaniżania tych
cen.
Wprowadzana zasada określania wartości zbycia rzeczy i praw majątkowych jest zbieżna z dotychczasową
regulacją w tym zakresie. Całkowicie jednak odmiennie względem dotychczasowego stanu prawnego
projektowane przepisy określają skutki przypadków, gdy cena rzeczy lub praw majątkowych w umowie
odbiegają od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw.
Wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w
obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i
stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak wartość wyrażona w umowie znacznie
odbiega od wartości rynkowej tej nieruchomości, właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej może
określić ten przychód w wysokości wartości rynkowej. Właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej
odstąpi od określenia przychodu w wysokości innej niż wyrażona w umowie, jeżeli ze zgromadzonych dowodów
wynika, że wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odbiega od wartości rynkowej z uzasadnionej
przyczyny lub przyczyn. Nowa regulacja ogranicza zatem, krytykowaną dotychczas, dowolność kwestionowania
cen przez organy podatkowe.
Zrezygnowano także z pojęcia „cen znacząco odbiegających od cen rynkowych”, co było określeniem
ocennym, nieostrym i nieprecyzyjnym. Ponadto w dotychczasowym stanie prawnym przy określaniu cen
preferowany był dowód z opinii biegłych. Projektowane przepisy nie wprowadzają tej preferencji; oznacza to, że
określenie cen musi nastąpić w oparciu o wszelkie dopuszczalne środki dowodowe, co sprzyjać będzie
rzetelnemu załatwieniu sprawy przez organ podatkowy.
Projektowany artykuł, inaczej niż dotychczasowe regulacje, nie przewiduje możliwości obciążenia podatnika
kosztami opinii biegłych przy ustaleniu prawidłowej wartości przychodu, co jest konsekwencją rezygnacji z tego
środka dowodowego, jako bezpodstawnie uprzywilejowanego w tym zakresie.
Zgodnie z projektowanym art. 35, wartość otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw określa się na
podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z
uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Szczegółowe
zasady określania wartości otrzymanych nieodpłatnie rzeczy lub praw nie różnią się od dotychczas stosowanych
ze względu na to, że istniejące regulacje uznać należało za wystarczające.

Art. 36
Projektowany artykuł reguluje sposób rozliczania przez podatnika podatku dochodowego przychodów i
kosztów z tytułu wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw
majątkowych z innymi podmiotami, które mogą być podatnikami tego podatku lub nie. Opisane w nim zasady
stosuje się również w przypadku uczestniczenia przez podatnika podatku dochodowego w spółce nieposiadającej
osobowości prawnej, która nie jest podatnikiem podatku dochodowego oraz do małżonków, między którymi
istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz
innych umów o podobnym charakterze.
Dotychczas kwestie te uregulowane były w ustawach o podatkach dochodowych oddzielnie dla osób
fizycznych i innych podatników. Taki podział jest zbędny, dlatego nowa regulacja dotyczy wszystkich
podatników podatku dochodowego niezależnie od ich statusu a odrębna specyfika dotyczy tylko małżonków
objętych wspólnością majątkową.
Za wspólne przedsięwzięcie nie uznaje się udziału w spółce nieposiadającej osobowości prawnej w
przypadku, gdy jest ona podatnikiem podatku dochodowego.




Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
220
Art. 38
W projektowanym artykule wprowadza się kompleksową regulację dotyczącą momentu powstania
przychodu. W dotychczasowym stanie prawnym nie występują takie normy w żadnej ustawie regulującej
opodatkowanie podatkami dochodowymi. Momentem uzyskania przychodu w podatku dochodowym, w związku
ze źródłem przychodu, jest:
1) otrzymanie przez podatnika podatku dochodowego pieniędzy lub wartości pieniężnych lub innych
świadczeń, albo
2) postawienie do dyspozycji podatnika podatku dochodowego pieniędzy lub wartości pieniężnych, albo
3) powstanie należności na rzecz podatnika podatku dochodowego, albo
4) wypłatę należności podatnikowi podatku dochodowego, albo
5) zaistnienie zdarzenia faktycznego lub prawnego innego niż wymienione pkt 1 – 4, z którym ustawa wiąże
uzyskanie przychodu.
Projektowane przepisy szczegółowo określają, jaki dzień uznać należy za powstanie przychodu w
poszczególnych przypadkach.

Rozdział 7. Przychody podatkowe
Art. 39, 40
Nowy podatek dochodowy skonstruowano z uwzględnieniem źródeł przychodów. W dotychczasowym stanie
prawnym tylko podatek dochodowy od osób fizycznych uwzględniał podział na źródła przychodów. Pojęcie
źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych - z uwagi na brak precyzyjnie określonych
terminów ustawowych – rodziło jednak szereg problemów interpretacyjnych. W podatku dochodowym od osób
prawnych nie występował podział na źródła przychodów.
Projektowany art. 39 wprowadza nieistniejącą dotychczas definicję źródła przychodów – stanowiąc, że
źródłem przychodów jest składnik majątkowy lub zespół takich składników, kapitały pieniężne lub prawa
majątkowe albo określona działalność lub stosunek prawny, które powodują powstawanie lub są niezbędne dla
uzyskania przychodów. Definicja ta ma na celu nie tylko usunięcie problemów interpretacyjnych w zakresie
przychodów, ale także wyeliminowanie błędów przy określaniu kosztów podatkowych – gdzie istotne jest
powiązanie poniesionych kosztów z przychodami uzyskanymi w konkretnym źródle przychodów.
Projektowany art. 40 zawiera katalog źródeł przychodu obowiązujący wszystkich podatników podatku
dochodowego. Do źródeł przychodów zaliczono:
1) praca najemna;
2) członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;
3) emerytura lub renta;
4) działalność wykonywana osobiście przez osoby fizyczne;
5) pozarolnicza działalność gospodarcza;
6) działalność rolnicza inna niż działy specjalne produkcji rolnej;
7) działy specjalne produkcji rolnej;
8) umowy leasingu;
9) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również
dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego
składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem
składników majątku związanych z działalnością gospodarczą – uzyskane przez osoby fizyczne;
10) kapitały pieniężne osób fizycznych, z wyłączeniem przypadków o których mowa w pkt 17;
11) odpłatne zbycie przez osoby fizyczne, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu
jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w
przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem
pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w
przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
12) prawa majątkowe osób fizycznych, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w
pkt 11;
13) odpłatne zbycie innych rzeczy ruchomych przez osoby fizyczne, jeżeli nie następuje w wykonywaniu
działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w
którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej
zamiany;
14) przychody uzyskane od kontrolowanych jednostek zagranicznych;

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
221
15) przychody osób fizycznych nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzące z
nieujawnionych źródeł;
16) działalność inna niż gospodarcza podatników podatku dochodowego niebędących osobami fizycznymi, z
zastrzeżeniem pkt 17 i 18;
17) dywidendy i inne formy udziału w zyskach osób prawnych;
18) inne źródła.
Wskazany katalog potwierdza tezę o powszechności podatku dochodowego. Zakres źródeł przychodów w
projektowanym przepisie jest szerszy niż ten, który obowiązuje dotychczas w podatku dochodowym od osób
fizycznych. Jest to konsekwencją zasady, iż przy konstruowaniu źródła przychodów rozdzielać należy stany,
zdarzenia, czynności, które mają odmiennych charakter. Tylko daleko idące podobieństwa zjawisk
pretendujących do miana źródła przychodów należało połączyć w jednym źródle, czego przykładem mogą być
renty i emerytury.
Przepisy projektowanych art. 41 – 69 szczegółowo określają zasady określania przychodów uzyskanych z
poszczególnych źródeł.

Art. 41
Projektowany przepis wprowadza zasady określania przychodów z pracy najemnej. Hipoteza tego przepisu
nawiązuje do określenia zakresu tego źródła przychodów w projektowanym art. 40 ust. 1 pkt 1, gdzie posłużono
się pojęciem pracy najemnej. Przepis ten określa, że przychodami podatników z pracy najemnej są przychody ze
stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej. Dotychczasowa
regulacja prawna w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia stosunki prawne traktowane
jednakowo jako źródło przychodów, co rodzi wątpliwości, czy każdy z nich jest podobnym ale oddzielnym
źródłem przychodów, czy też stanowią jedno źródło. Nowa regulacja pozwala na precyzyjne ustalenie, że praca
najemna, to jednolite źródło przychodów, do którego należą wyłącznie bardzo podobne stosunki prawne
(stosunek służbowy, stosunek pracy, spółdzielczy stosunek pracy, praca nakładcza).
Przychodami z pracy najemnej, zgodnie z projektowanym art. 41 ust. 2, są wszelkiego rodzaju otrzymane
lub postawione do dyspozycji wypłaty pieniężne, środki pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze
bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności:
wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody,
ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z
góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne poniesione za pracownika, jak również wartość otrzymanych
innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Stosowanie projektowanego art. 41 ust. 2 wraz z art. 38 - dotyczącym momentu powstania przychodu
pozwala usunąć wszelkie rozbieżności interpretacyjne w zakresie określenia momentu (daty) powstania tej
kategorii przychodów.

Art. 42
Członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną jest
w tej ustawie nowym, wyodrębnionym źródłem przychodów. Projektowany przepis wprowadza zasady
określania przychodów z tego źródła. Są to wszelkie przychody, uzyskane przez podatników podatku
dochodowego będących członkami spółdzielni lub jego domownikami z tytułu wkładu pracy oraz innych
tytułów przewidzianych w statucie spółdzielni, po wyłączeniu z tych przychodów udziałów w dochodzie
podzielnym spółdzielni z tytułu działalności rolniczej, a także świadczenia pieniężne ponoszone przez
spółdzielnie za jej członka jak również wartość pieniężną otrzymanych świadczeń w naturze bądź ich
ekwiwalenty, jak również wartość otrzymanych innych świadczeń odpłatnych lub częściowo odpłatnych.
Do przychodów z tego źródła nie zalicza się działalności polegającej na prowadzeniu działów specjalnych
produkcji rolnej, które stanowią odrębne źródło przychodów.
Stosowanie projektowanego art. 42 wraz z art. 38 - dotyczącym momentu powstania przychodu - pozwala
precyzyjnie określić dzień powstania tej kategorii przychodów.

Art. 43
Emerytury i renty w ustawie o podatku dochodowym są odrębnym źródłem przychodów. Projektowany
przepis wprowadza zasady określania przychodów z tego źródła. Podobieństwo stosunków prawnych będących
podstawą tych świadczeń uzasadnia ich połączenie w jednym źródle. Inaczej niż w dotychczasowym stanie
prawnym, nie stanowią przychodów z tego tytułu świadczenia postawione do dyspozycji podatnika podatku
dochodowego. Przychód w analizowanym zakresie powstaje dopiero w momencie faktycznego otrzymania
świadczeń z tytułu emerytur i rent. Przyjęte rozwiązanie ma na celu szczególną ochronę podatników podatku
dochodowego będących emerytami lub rencistami.



Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
222
Art. 44
Projektowany przepis wprowadza zasady określania przychodów z tytułu działalności wykonywanej
osobiście. Co do zasady przychodem podatnika podatku dochodowego będącego osobą fizyczną z działalności
wykonywanej osobiście są przychody z osobiście świadczonej działalności przez podatnika podatku
dochodowego – z wyjątkiem tych rodzajów działalności, które stanowią odrębne źródła przychodów, czyli:
działalności gospodarczej lub pracy najemnej.
Celem precyzyjnego określenia zakresu tego źródła w projektowanym art. 44 ust. 1 pkt 1 – 8 wymienione
zostały przypadki przychodów z działalności wykonywanej osobiście, a w ust. 2 enumeratywnie określono
wyłączenia w tym zakresie.
Projektowany art. 44 ust. 3 wraz z art. 38 - dotyczącym momentu powstania przychodu - usuwa wszelkie
rozbieżności interpretacyjne w zakresie określenia dnia powstania tej kategorii przychodów.

Art. 45 – 48
Projektowane przepisy art. 44 – 48 wprowadzają zasady określania przychodów z tytułu pozarolniczej
działalności gospodarczej. Dotychczas przepisy dotyczące tych przychodów zawarte były w trzech różnych
ustawach: ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawie o podatku dochodowym od osób
prawnych oraz ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez
osoby fizyczne. Taki stan rzeczy powodował liczne problemy związane z niejednolitym sposobem ustalania
skutków prawnopodatkowych podobnych bądź tych samych zdarzeń faktycznych lub prawnych. Pozarolnicza
działalność gospodarcza prowadzona jest – co do zasady - według tych reguł przez wszystkich przedsiębiorców
– niezależnie od tego czy są osobami fizycznymi, osobami prawnymi czy jednostkami niemającymi osobowości
prawnej. Odmienny jest tylko najczęściej rozmiar, w jakim prowadzona jest ta działalność – co jest nieistotne z
punktu widzenia opodatkowania podatkiem dochodowym, który ma powszechny charakter.
Ze względu na konieczność zmiany dotychczasowego stanu prawnego, w projektowanym przepisach zawarto
jednolite zasady określania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zasadą przewodnią jest, iż
przychodem podatników podatku dochodowego z pozarolniczej działalności gospodarczej są kwoty należne,
choćby nie zostały faktycznie otrzymane, zmniejszone o wartość zwróconych towarów, udzielonych rabatów,
bonifikat lub skont. Projektowany art. 45 ust. 1 wraz z art. 38 - dotyczącym momentu powstania przychodu -
umożliwia usunięcie wszelkich rozbieżności interpretacyjne w zakresie określenia dnia powstania tej kategorii
przychodów (podobnie jak w każdym innym przypadku).
Z kolei przepisy art. 46, 47 i 48 zawierają katalogi zdarzeń, które w szczególności traktowane są jako
przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz wyłączenia w tym zakresie, czyli przypadki, gdy
określone zdarzenia nie są traktowane jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Przy określaniu przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej uwzględniono, że określone zdarzenia
powodujące powstanie przychodu są właściwe dla każdego podatnika podatku dochodowego albo specyficzne
dla odpowiednio: podatników będących osobami fizycznymi oraz podatników niebędących osobami fizycznymi.
Te trzy przypadki uregulowane zostały w oddzielnych artykułach.

Art. 49
Projektowany przepis art. 49 wprowadza zasady określania przychodów z działów specjalnych produkcji
rolnej. Co do zasady przychody z działów specjalnych produkcji rolnej określa się zgodnie z projektowanymi
przepisami dotyczącymi pozarolniczej działalności gospodarczej i w tym zakresie projektowany przepis zawiera
stosowne odesłanie. Warunkiem jest jednak, aby podatnik podatku dochodowego prowadził ewidencje
wykazujące te przychody, w tym w szczególności księgi rachunkowe.
Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną nie prowadzi ksiąg pozwalających na ustalenie
przychodu z działów specjalnych produkcji rolnej podstawę opodatkowania ustala się wówczas w oparciu o tzw.
normy szacunkowe (patrz uzasadnienie do art. 156). W celu usunięcia dotychczasowych rozbieżności
interpretacyjnych, w projektowanym art. 49 ust. 2 przewidziano możliwość szczególnego określenia przychodu z
działów specjalnych produkcji rolnej w oparciu o tzw. normy szacunkowe tylko dla podatników podatku
dochodowego będących osobami fizycznymi. Przyjęto zasadę, że inni podatnicy - będący różnego rodzaju
jednostkami organizacyjnymi, nie mają możliwości „zrezygnowania” z prowadzenia ksiąg w jakimkolwiek
zakresie.

Art. 50
Projektowany przepis art. 50 wprowadza zasady określania przychodów z działalności rolniczej. Przepis ten
dotyczy podatników podatku dochodowego uzyskujących przychody z działalności rolniczej innej niż działy
specjalne produkcji rolnej, prowadzący tę działalność z wykorzystaniem gruntów posiadanych na podstawie
jakiegokolwiek tytułu prawnego. Ci podatnicy mają prawo wyboru opodatkowania prowadzonej działalności
rolniczej podatkiem dochodowym. Wyboru opodatkowania dokonuje się poprzez pisemne zawiadomienie

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
223
właściwego organu podatkowego w terminie do ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc od którego
podatnik podatku dochodowego dokonuje wyboru opodatkowania.
Do przychodów z działalności rolniczej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przychodów z
pozarolniczej działalności gospodarczej.
Regulacja prawna wynikająca z projektowanego art. 50 nie ma odpowiednika w dotychczasowym stanie
prawnym. W ustawach o podatkach dochodowych obowiązujących dotychczas przyjęto zasadę, że do
działalności rolniczej nie stosuje się przepisów o podatkach dochodowych. W celu zapewnienia powszechności
opodatkowania projektowanym podatkiem dochodowym przewidziano prawo (a nie obowiązek) podatnika
podatku dochodowego opodatkowania działalności rolniczej podatkiem dochodowym.

Art. 51 - 54
Umowy leasingu są w tej ustawie nowym, wyodrębnionym źródłem przychodów. Projektowane przepisy art.
51 – 54 wprowadzają zasady określania przychodów z tego źródła.
W dotychczasowym stanie prawnym opodatkowanie stron umów leasingu traktowane było jako szczególne
zasady opodatkowania. Było to sprzeczne z systematyką podatku dochodowego i niekonieczne z istoty rzeczy.
W projektowanej ustawie o podatku dochodowym, poza przepisami w zakresie określania przychodów z umów
leasingu, znalazły się szczególne przepisy regulujące koszty podatkowe dotyczące umów leasingu.
Zasady określania przychodów z umów leasingu wprowadzone zostały – co do zasady - z podziałem na dwa
rodzaje tych umów: leasing podatkowy oraz leasing finansowy. Oba te rodzaje umów leasingu zostały
zdefiniowane w projektowanym art. 6.

Art. 55
Projektowany przepis art. 55 wprowadza zasady określania przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy,
poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, w tym również dzierżawy, poddzierżawy działów
specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na
prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku wchodzących w skład
przedsiębiorstwa związanego z pozarolniczą działalnością gospodarczą. Za przychody te uznaje się otrzymane z
tytułu tego stosunku prawnego pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych świadczeń w naturze,
świadczeń odpłatnych i częściowo odpłatnych.
W projektowanych przepisach art. 55 ust. 2 – 5 określono odrębne zasady w przypadkach gdy:
przedmiotem stosunku prawnego nie są składniki majątku wchodzące w skład przedsiębiorstwa
związanego z pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz
przedmiot stosunku prawnego jest objęty wspólnością małżeńską.
Opisane tu zasady określenia przychodów stosuje się niezależnie od wybranego sposobu opodatkowania
(zasady ogólne bądź zryczałtowana forma opodatkowania).

Art. 56
Projektowany art. 56 wprowadza zasady określania przychodów z kapitałów pieniężnych. Przepis ten
zawiera zamknięty katalog przypadków, gdy podatnik będący osobą fizyczną uzyskuje przychody w tym źródle.
Są to następujące przypadki.
1) odsetki od pożyczek;
2) odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach
oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z
wykonywaną działalnością gospodarczą;
3) odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych;
4) przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 5;
5) należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, przychody z:
a) odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych,
b) realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z
dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
6) przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji
przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu;
7) przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na
rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy;
8) nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni
objętych w zamian za wkład niepieniężny;
9) przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich
wynikających;
10) wynagrodzenie podatnika podatku dochodowego otrzymane w wyniku umorzenia udziałów (akcji)
objętych w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
224