Poselski projekt ustawy o podatku dochodowym

1) art. 81 ust. 2 pkt 1 i 3 - jeżeli udziały (akcje) w spółce przejmowanej lub dzielonej zostały objęte w
zamian za wkład niepieniężny;
2) art. 91 ust. 1 pkt 4 - jeżeli udziały (akcje) w spółce przejmowanej lub dzielonej zostały nabyte albo objęte
za wkład pieniężny;
3) wysokości wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) w spółce dzielonej, ustalonych zgodnie z
pkt 1 lub 2, w takiej proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca (akcjonariusza) wartość nominalna
unicestwianych udziałów (akcji) w spółce dzielonej do wartości nominalnej udziałów (akcji) przed
podziałem; pozostała część kwoty tych wydatków stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego
zbycia udziałów (akcji) spółek podzielonych przez wydzielenie.
2. Przy połączeniu lub podziale spółek kapitałowych:
1) dla spółki przejmującej lub nowo zawiązanej nie stanowi dochodu, o którym mowa w art. 133 ust. 2,
nadwyżka wartości otrzymanego przez spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną majątku spółki
przejmowanej lub dzielonej ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom
(akcjonariuszom) spółki przejmowanej lub dzielonej;
2) dla spółki przejmującej, która posiada w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział
w wysokości mniejszej niż 10%, dochód stanowi nadwyżka wartości przejętego majątku odpowiadająca
procentowemu udziałowi w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej nad kosztami
uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 81 ust. 2 lub art. 91 ust. 1 pkt 4; dochód ten określa się
na dzień wykreślenia spółki przejmowanej lub dzielonej z rejestru albo na dzień wydzielenia.
3. Przepisów ust. 2 pkt 1 oraz art. 48 ust. 3 pkt 8 nie stosuje się w przypadkach, gdy połączenie lub podział
spółek nie są przeprowadzane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, lecz głównym bądź jednym z
głównych celów takiej operacji jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.
4. Przepis ust. 2 ma zastosowanie wyłącznie do spółek będących podatnikami podatku dochodowego:
1) podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przejmujących majątek innych spółek
mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo
2) podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, przejmujących majątek spółek
podlegających w państwie członkowskim lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo
3) podlegającymi ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, podlegających w państwie członkowskim lub
w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości
swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących
podatnikami podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
5. Przepisy ust. 2-4 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

Art. 139
1. Odrębną podstawę opodatkowania podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi
stanowią:
1) przychody z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze
sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim lub innym państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego;
2) przychody z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich
uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub
spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych;
3) przychody z tytułu świadczeń pieniężnych otrzymywanych po zwolnieniu ze służby przez
funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy, w związku ze zwolnieniem tych osób ze służby
stałej na podstawie odrębnych ustaw, przez okres roku co miesiąc lub za okres roku jednorazowo albo co
miesiąc przez okres trzech miesięcy;
4) wynagrodzenia za udzielanie pomocy Policji, organom kontroli skarbowej, funkcjonariuszom celnym,
Straży Granicznej, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, andarmerii
Wojskowej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnemu Biuru
Antykorupcyjnemu, wypłacanych z funduszu operacyjnego;
5) przychody z tytułu, o którym mowa w art. 44 ust. 1 pkt 1, 4-8, jeżeli kwota należności określona w
umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł;
6) dochody z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach;
7) dochody z tytułu gromadzenia oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie emerytalnym,
w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych;
8) przychody od jednorazowych odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia, wypłacanych
żołnierzom zwalnianym z zawodowej służby wojskowej na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 25 maja
2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz. U. z 2009 r. Nr 67, poz. 570 i Nr 157, poz. 1241).

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
80
2. Podstawą opodatkowania w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, jest różnica między kwotą stanowiącą
wartość środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne
konto emerytalne; podstawy tej nie zmniejsza się o straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych
poniesionych w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.

Art. 140
1. Odrębne podstawy opodatkowania podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi
stanowią następujące przychody:
1) odsetki od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej;
2) odsetki i dyskonta od papierów wartościowych;
3) odsetki lub inne przychody od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych
formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na
podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną
działalnością gospodarczą;
4) przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych;
5) kwoty wypłacane po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub
spadkobiercy:
a) w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych,
b) z subkonta, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych;
6) przychody członka pracowniczego funduszu emerytalnego z tytułu przeniesienia akcji złożonych na
rachunku ilościowym do aktywów tego funduszu;
7) przychody z tytułu zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w
imieniu członka funduszu;
8) kwoty jednorazowo wypłacanych przez otwarty fundusz emerytalny członkowi funduszu, któremu
rachunek funduszu otwarto w związku ze śmiercią jego współmałżonka;
9) kwoty jednorazowo wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych z subkonta, o którym mowa w
art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku ze
śmiercią współmałżonka ubezpieczonego;
10) przychody oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu zwrotu albo częściowego
zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na
tym koncie;
11) przychody uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu zwrotu środków zgromadzonych w
ramach programu, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych;
12) kwoty:
a) wypłaty gwarantowanej po śmierci uprawnionego do dożywotniej emerytury kapitałowej w
rozumieniu ustawy o emeryturach kapitałowych,
b) wypłaconych środków gwarantowanych po śmierci uprawnionego do dożywotniej emerytury
kapitałowej, o których mowa w art. 40f ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych.
2. Jeżeli nie jest możliwa identyfikacja umarzanych jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych,
umarzanych albo wykupywanych certyfikatów inwestycyjnych w tych funduszach lub w inny sposób
unicestwianych tytułów udziału w funduszach kapitałowych, przyjmuje się, że kolejno są to odpowiednio
jednostki, certyfikaty lub tytuły począwszy od nabytych przez podatnika najwcześniej (ŻIŻO). Zasadę, o
której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odrębnie dla każdego rachunku inwestycyjnego.
3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do ustalania dyskonta od papierów wartościowych.
4. Podstawą opodatkowania, o której mowa w ust. 1 pkt 10, jest różnica między kwotą stanowiącą wartość
środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne konto
emerytalne.
5. Podstawą opodatkowania przy całkowitym zwrocie, który został poprzedzony zwrotami częściowymi, jest
różnica pomiędzy wartością środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym na dzień
całkowitego zwrotu a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne pomniejszoną o koszty częściowych
zwrotów.
6. W przypadku częściowego zwrotu, podstawą opodatkowania jest kwota zwrotu pomniejszona o koszty
przypadające na ten zwrot. Za koszt, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się iloczyn kwoty zwrotu i
wskaźnika stanowiącego udział sumy wpłat na indywidualne konto emerytalne do wartości środków
zgromadzonych na tym koncie.
7. Przy kolejnym częściowym zwrocie przepisy ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio, z tym że do ustalenia
wartości środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym bierze się aktualny stan środków
na tym koncie.

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
81
8. Przepisy ust. 5-7 stosuje się odpowiednio do określania przychodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 11.

Art. 141
1. Odrębną podstawę opodatkowania podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi
stanowią dochody uzyskane z:
1) odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych;
2) realizacji praw wynikających z papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych;
3) odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną;
4) tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach
w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.
2. Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest:
1) różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a
kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 3 lub art. 83 ust.
1, lub art. 91 ust. 1 pkt 4 z zastrzeżeniem art. 136 ust. 4 i 5;
2) różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających z papierów
wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 91 ust. 1
pkt 5;
3) różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów
finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi
na podstawie art. 91 ust. 1 pkt 5;
4) różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających
osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 1 oraz
pkt 3 lub art. art. 91 ust. 1 pkt 4;
5) różnica pomiędzy wartością nominalną objętych udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość
prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż
przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część a kosztami uzyskania przychodów określonymi na
podstawie art. 81 ust. 1;
6) różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki kapitałowej
powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę
kapitałową a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 81 ust. 4.
- osiągnięta w roku podatkowym.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów
finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej
podatnika podatku dochodowego.
4. Jeżeli nie jest możliwa identyfikacja umarzanych jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych,
umarzanych albo wykupywanych certyfikatów inwestycyjnych w tych funduszach lub w inny sposób
unicestwianych tytułów udziału w funduszach kapitałowych, przyjmuje się, że kolejno są to odpowiednio
jednostki, certyfikaty lub tytuły począwszy od nabytych przez podatnika najwcześniej (ŻIŻO). Zasadę, o
której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odrębnie dla każdego rachunku inwestycyjnego.

Art. 142
1. Odrębną podstawę opodatkowania stanowi dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, działów
specjalnych produkcji rolnej lub działalności rolniczej, uzyskany przez podatników podatku dochodowego
będących osobami fizycznymi, którzy wybrali opodatkowanie tej działalności stawką, o której mowa w art.
169 ust. 1.
2. Do podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepisy art. 127 i 128 stosuje się odpowiednio.
3. Podatnik podatku dochodowego może zmniejszyć podstawę opodatkowania, o której mowa w ust. 1 i 2, o
składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 162 ust. 1 pkt 1 i 2. Wysokość składek ustala się na
podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.
4. Składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 162 ust. 1 pkt 1 i 2, podlegają odliczeniu od
dochodu, jeżeli nie zostały:
1) zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub
2) odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 170, lub
3) odliczone od przychodów na podstawie art. 143 lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia
2006 r. o podatku tonażowym, lub
4) zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
5. Przepisy art. 96 ust. 1 pkt 2 lit. b stosuje się odpowiednio.



Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
82
Art. 143
1. Odrębną podstawę opodatkowania stanowią przychody podatników podatku dochodowego będących
osobami fizycznymi z pozarolniczej działalności gospodarczej w tym również, gdy działalność ta jest
prowadzona w formie niebędących podatnikami podatku dochodowego: spółki cywilnej osób fizycznych lub
spółki jawnej osób fizycznych, z zastrzeżeniem ust. 3.
2. Odrębną podstawę opodatkowania stanowią przychody podatników podatku dochodowego będących
osobami fizycznymi otrzymane lub postawione do ich dyspozycji w roku podatkowym z tytułu umowy
najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze pieniądze i wartości
pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, również jeżeli
są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 144 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Przepis ust. 1 i 2 stosuje się, jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną:
1) w roku poprzedzającym rok podatkowy:
a) uzyskał przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości
nieprzekraczającej 150.000 euro, lub
b) uzyskał przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów
wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 150.000 euro,
2) rozpoczął wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzysta z opodatkowania w formie karty
podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.
4. Jeżeli podatnik podatku dochodowego będący osobą fizyczną w roku poprzedzającym rok podatkowy
prowadził działalność samodzielnie, a także w formie spółki, o której mowa w ust. 1, jego podstawa
opodatkowania w roku podatkowym podlega sumowaniu z tych dwóch tytułów.
5. Przepis ust. 1 stosują również podatnicy podatku dochodowego będący osobami fizycznymi, którzy w roku
poprzedzającym rok podatkowy prowadzili działalność samodzielnie lub w formie spółki, o której mowa w
ust. 1, z której przychody były opodatkowane wyłącznie w formie karty podatkowej, lub za część roku były
opodatkowane w formie karty podatkowej i za część roku na ogólnych zasadach, a łączne przychody w roku
poprzedzającym rok podatkowy nie przekroczyły kwoty 150.000 euro. Do podatników tych stosuje się
odpowiednio przepisy ust. 3 i 4.
6. Do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi, rozpoczynających działalność w roku
podatkowym, którzy w poprzednim roku podatkowym nie prowadzili działalności, przepis ust. 1 stosuje się
od dnia uzyskania pierwszego przychodu. W przypadku nowo utworzonej spółki, o której mowa w ust. 1, za
rozpoczęcie działalności uważa się datę uzyskania pierwszego przychodu przez tę spółkę.
7. Nie stanowi rozpoczęcia działalności w roku podatkowym:
1) całkowita lub częściowa zmiana branży lub przedmiotu działalności;
2) zmiana umowy spółki, o której mowa w ust. 1, lub zmiana wspólnika.

Art. 144
1. Przepis art. 143 nie ma zastosowania do podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi:
1) opodatkowanych w formie karty podatkowej;
2) korzystających, na podstawie przepisów ustawy, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;
3) osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:
a) prowadzenia aptek,
b) działalności w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (prowadzenie lombardów),
c) działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,
d) prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie wolnych zawodów,
e) świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 11 cześć II do ustawy,
f) działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;
4) wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z
wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;
5) podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:
a) samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki, o której mowa w ust. 1, z małżonkiem,
b) w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z
małżonków,
c) samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka
- jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek
dochodowy na ogólnych zasadach,
6) rozpoczynających działalność samodzielnie lub w formie spółki, o której mowa w ust. 1, jeżeli podatnik
lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku
poprzedzającym rok podatkowy, wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy
czynności wchodzące w zakres działalności podatnika lub spółki.

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
83
2. Jeżeli podatnicy wymienieni w ust. 1 pkt 6 nie zamierzają wykonywać działalności na rzecz byłych lub
obecnych pracodawców, mogą do dnia rozpoczęcia działalności, o którym mowa w art. 143 ust. 6 i 7,
zawiadomić właściwy organ podatkowy o korzystaniu z opodatkowania w formie określonej w art. 143. W
przypadku gdy podatnik lub spółka dokona sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub uzyska
przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, traci prawo opodatkowania w
sposób określony w art. 171 ust. 1 i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku
podatkowego opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.
3. Jeżeli podatnik w roku poprzedzającym rok podatkowy nie uzyskał przychodu z działalności, o której mowa
w ust. 1 pkt 3 i 4, traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie określonej w art. 143 z dniem
uzyskania przychodów z tych rodzajów działalności i od tego dnia opłaca podatek dochodowy na ogólnych
zasadach.

Art. 145
Odrębną podstawę opodatkowania podatników podatku dochodowego będących osobami fizycznymi stanowi
dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 40 ust. 1 pkt 11, określony zgodnie z art.
296-300.

ROZDZIAŁ 20. SZCZEGÓLNE ZASADY OBLICZANIA PODSTAWY OPODATKOWANIA

Art. 146
1. Jeżeli:
1) podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub
pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli albo posiada
udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2) osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej
ąpodmiotem zagranicznymą, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem
krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3) te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu
podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych
podmiotów
- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które
ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo
wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały -
dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z
tych powiązań.
2. Dochody, o których mowa w ust. 1, określa się w drodze oszacowania stosując następujące metody:
1) porównywalnej ceny niekontrolowanej;
2) ceny odprzedaży;
3) rozsądnej marży (ąkoszt plusą).
3. Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2, stosuje się metody zysku
transakcyjnego.
4. Jeżeli właściwy organ podatkowy wyda, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, decyzję o uznaniu
prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi,
stosuje się metodę w niej wskazaną w zakresie określonym w tej decyzji.
5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio, gdy:
1) podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym
lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2) te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu
podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
6. W przypadku, gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania,
siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 147
ust. 9, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków jakie ustaliłyby między sobą niezależne
podmioty i w wyniku tego podmiot krajowy nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej
wysokości - dochody podmiotu krajowego określa się w drodze oszacowania stosując metody wskazane w
ust. 2 i 3 lub stosuje się odpowiednio art. 34.
7. Przepisy ust. 5 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku
pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach
funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające
lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Projekt ustawy o podatku dochodowym. Wersja z dnia 15 września 2011 r.
84