Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej

Druk nr 3864


Warszawa, 26 sierpnia 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja




Pani

Małgorzata Kidawa-Błońska

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej




Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:


- o zmianie ustawy o działalności
leczniczej.


Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Michała Szczerbę.



(-) Grażyna Ciemniak; (-) Barbara Czaplicka; (-) Zofia Czernow; (-) Ewa
Czeszejko-Sochacka; (-) Alicja Dąbrowska; (-) Tomasz Głogowski; (-) Rafał
Grupiński; (-) Bożena Henczyca; (-) Maria Małgorzata Janyska; (-) Leszek
Jastrzębski; (-) Jerzy Kozdroń; (-) Jan Kulas; (-) Marzena Okła-Drewnowicz;
(-) Janina
Okrągły; (-) Andrzej Orzechowski; (-) Jakub Rutnicki;
(-) Krystyna Skowrońska; (-) Bożena Sławiak; (-) Michał Szczerba;
(-) Mariusz Witczak.
Projekt
USTAWA
z dnia………………………….
o zmianie ustawy o działalności leczniczej


Art. 1. W ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz.
217, z późn. zm.1)) w art. 37 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Do jednostki służby medycyny pracy Służby Więziennej przepisy ustawy stosuje się
odpowiednio, przy uwzględnieniu ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny
pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1184) i ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej
(Dz. U. z 2014 r. poz. 1415 i 1822 oraz z 2015 r. poz. 529) oraz przepisów wydanych na ich
podstawie, z tym że przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 25, art. 30, art. 44-50 oraz przepisów
oddziału 2 w rozdziale 3 działu II nie stosuje się.

4. Do podmiotów leczniczych utworzonych przez Ministra Sprawiedliwości dla osób
pozbawionych wolności przepisy ustawy stosuje się odpowiednio, przy uwzględnieniu
ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557, z
późn. zm.2)) i ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej, z tym że przepisów art.
17 ust. 1 pkt 4, art. 25, art. 30, art. 34 i art. 35, art. 44-46, art. 48-50 oraz przepisów oddziału
2 w rozdziale 3 działu II nie stosuje się."

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.














1)Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1290 oraz z 2014 r. poz. 24, 423,
619, 1138, 1146, 1491 i 1626.
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557, Nr 160, poz. 1083, z 1999 r. Nr 83,
poz. 931, z 2000 r. Nr 60, poz. 701 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 111, poz. 1194 i Nr 98, poz. 1071, ;2002 r. Nr 74, poz.
676 i Nr 200, poz. 1679, Nr 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 142, poz. 1380 i Nr 179, poz. 1750, z 2004 r. Nr 93, poz. 889, Nr
210, poz. 2135, Nr 240, poz. 2405, Nr 243, poz. 2426 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1363 i Nr 178, poz. 1479, z
2006 r. Nr 104, poz. 708 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 123, poz. 849, z 2008 r. Nr 96, poz. 620 i Nr 214, poz. 1344, z
2009 r. Nr 8, poz. 39, Nr 22, poz. 119, Nr 62, poz. 504 Nr 98, poz. 817, Nr 108, poz. 911, Nr 115, poz. 963, Nr 190, poz.
1475, Nr 201, poz. 1540 i Nr 206, poz. 1589, z' 2010 r. Nr 34, poz. 191, Nr 40, poz. 227, Nr 125, poz. 842 i Nr 182, poz.
1228, z 2011 r. Nr 39, poz. 201, Nr 3'9 poz. 202, Nr 112, poz. 654, Nr 185, poz. 1092, Nr 217, poz. 1280 i Nr 240, poz.
1431, z 2012 r. poz. 908, z 2013' r. poz. 928 i 1247, z 2014 r. poz. 287, 619 i 1707 oraz z 2015 r. poz. 21, 396 i 541.

Uzasadnienie

Proponowana zmiana w ustawie o zmianie ustawy o działalności leczniczej ma
charakter systemowy, dostosowujący sytuację prawną podmiotów leczniczych dla osób
pozbawionych wolności utworzonych przez Ministra Sprawiedliwości do sytuacji prawnej
innych podmiotów leczniczych o szczególnych regulacjach, i jest zbieżna z uchwaloną przez
Sejm zmianą regulacji dotyczących podmiotów leczniczych w formie jednostki wojskowej
podległych Ministrowi Obrony Narodowej. Jest ona ukierunkowana na ograniczenie
nieracjonalnych wydatków budżetu państwa poprzez zniesienie obowiązku zawarcia przez
podmioty lecznicze dla osób pozbawionych wolności umów ubezpieczenia od
odpowiedzialności cywilnej oraz na rzecz pacjentów z tytułu zdarzeń medycznych.

Obowiązująca ustawa o działalności leczniczej nałożyła na podmioty lecznicze szereg
obowiązków, określonych w art. 17 i nakładających na nie m.in. obowiązek zawarcia umowy
ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej (art. 17 ust. 1 pkt 4 lit. a) oraz na rzecz
pacjentów z tytułu zdarzeń medycznych określonych w przepisach o prawach pacjenta i
Rzeczniku Praw Pacjenta - w przypadku podmiotu leczniczego prowadzącego szpital (art. 17.
ust. 1 pkt 4 lit. b). Wobec nie dokonania wyłączenia tych obowiązków w odniesieniu do
podmiotów leczniczych utworzonych przez Ministra Sprawiedliwości dla osób
pozbawionych wolności, muszą one być realizowane również przez więzienną służbę
zdrowia. Zrozumiałym i ze wszech miar słusznym ratio legis przedmiotowego obowiązku
jest zabezpieczenie roszczeń finansowych osób, na rzecz których zasądzono odszkodowania
lub zadośćuczynienia w postępowaniu cywilnym lub w związku z zaistnieniem zdarzeń
medycznym w przypadku możliwej niewypłacalności zobowiązanego do wypłaty podmiotu
leczniczego. Należy jednak mieć na uwadze, iż podmioty lecznicze dla osób pozbawionych
wolności nie noszą cechy niewypłacalności, bowiem zgodnie z zarządzeniem Ministra
Sprawiedliwości z dnia 31 stycznia 2013 r. w sprawie nadania statutów podmiotom
leczniczym dla osób pozbawionych wolności (Dz. Urz. Min. Spraw. z 2013 r. poz. 83)
funkcjonują one w ramach planu finansowego jednostek penitencjarnych (zakładów karnych
i aresztów śledczych) będących jednostkami budżetowymi, co sprawia, iż wszelkie ich
zobowiązania, w tym również wynikające z ewentualnych zasądzeń, muszą zostać
uregulowane w ramach środków budżetowych, co czyni niemożliwym zaistnienie sytuacji
niewypłacalności podmiotu leczniczego dla osób pozbawionych wolności. Powyższe czyni
ustawowy obowiązek zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej lub w
związku z zaistnieniem zdarzeń medycznych nieracjonalnym wydatkiem budżetu państwa,
nie popartym obiektywną potrzebą, a jednocześnie poważnie uszczuplającym budżet
więziennictwa o środki, które mogłyby być przeznaczonymi na realizację zadań w sposób
rzeczywisty służących ochronie zdrowia osób pozbawionych wolności.
W odniesieniu do jednostek służby medycyny pracy Służby Więziennej
należy również wskazać, iż w praktyce ich działalności nie występują jak dotąd
przypadki konieczności wypłaty odszkodowania lub zadośćuczynienia w postępowaniu
cywilnym lub w związku z zaistnieniem zdarzeń medycznym, do istoty zadań służby
medycyny pracy nie należy bowiem udzielanie świadczeń zdrowotnych,
stanowiących najczęstsze Źródło ewentualnych roszczeń pacjentów z tytułu błędów
lekarskich.
Powyższa propozycja zmiany w ustawie o zmianie ustawy o działalności
leczniczej znajduje swoje uzasadnienie również w tym, iż koszty zawarcia umów
ubezpieczenia wielokrotnie przewyższają koszty ponoszone przez Skarb Państwa z
tytułu zasądzeń z powództw dotyczących działalności podmiotów leczniczych dla
osób pozbawionych wolności. Należy w tym miejscu podać, że koszty umów
ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej podmiotów leczniczych dla osób
pozbawionych wolności zawartych na rok 2013 wyniosły 2 767 787 PLN. Koszt umów
ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej zawieranych przez jednostki medycyny
pracy SW wyniósł w roku 2013 40 000 PLN. Ponadto wejście w życie z dniem 1 stycznia
2016 r. przepisu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 2012 r. o zmianie ustawy o
działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r., poz. 742)
spowoduje konieczność zawarcia przez podmioty lecznicze, w których funkcjonuje szpital,
umowy, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 lit b. Dokonane szacunki kosztów zawarcia umów
ubezpieczenia od zdarzeń medycznych opiewają na kwotę ok. 3 400 000 PLN, co łącznie daje
sumę ponad 6 000 000 PLN, którą — w przypadku utrzymania aktualnie obowiązujących
przepisów — będzie musiało ponieść więziennictwo. Tymczasem całkowite wydatki w zakresie
odszkodowań z tytułu niewłaściwego leczenia w 2013 r. wyniosły 86 000 zł., a w 2014 r. 30 000
zł. Dotychczas nie odnotowano przypadków wypłaty roszczeń finansowych z powództwa
cywilnego wobec jednostek medycyny pracy SW.
Przytoczone wyżej argumenty, obejmujące w szczególności kwoty wydatków, które
ponoszą i będą musiały ponosić jednostki organizacyjne więziennictwa, jednoznacznie więc
wskazują na ekonomiczną nieracjonalność obowiązujących uregulowań i tym samym
uzasadniają palącą konieczność ich zmiany w celu ograniczenia zbędnych wydatków budżetu
państwa.


Projekt ustawy nie spowoduje negatywnych skutków finansowych dla budżetu
państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.


Projekt ustawy nie jest sprzeczny z prawem Unii Europejskiej.