Komisyjny projekt ustawy o osobach starszych

Druk nr 3838


Warszawa, 5 sierpnia 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Komisja Polityki Senioralnej

PSN-020-1-2015




Pani

Małgorzata Kidawa-Błońska

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej



Na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu, Komisja Polityki
Senioralnej wnosi projekt ustawy:

- o osobach starszych.

Do reprezentowania stanowiska Komisji w pracach nad projektem ustawy
został upoważniony poseł Michał Szczerba.




Przewodniczący Komisji


(-) Michał Szczerba






U S T A W A
z dnia
o osobach starszych

Art. 1. Ustawa określa zakres monitorowania i przedstawiania informacji o sytuacji
osób starszych, podmioty uczestniczące w realizacji tego zadania oraz źródła jego
finansowania.
Art. 2. Monitorowanie sytuacji osób starszych jest prowadzone przez organy
administracji publicznej, państwowe jednostki organizacyjne oraz inne organizacje
zaangażowane w kształtowanie sytuacji osób starszych w Polsce.
Art. 3.
Zakresem
monitorowania sytuacji osób starszych obejmuje
się:
sytuację demograficzną, sytuację dochodową, warunki mieszkaniowe, aktywność zawodową,
sytuację rodzinną i strukturę gospodarstw domowych, sytuację osób niepełnosprawnych,
aktywność społeczną i obywatelską, aktywność edukacyjną i kulturalną, aktywność sportową
i rekreacyjną, stan zdrowia, dostępność i poziom usług socjalnych, równe traktowanie
i przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na wiek oraz realizację polityki senioralnej.
Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) osoba starsza – osoba, która ukończyła 60. rok życia;
2) polityka senioralna – ogół działań organów administracji publicznej oraz innych
organizacji i instytucji, które realizują zadania i inicjatywy kształtujące warunki godnego
i zdrowego starzenia się;
3) osoba niepełnosprawna – osoba, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r.
o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Art. 5
1. Rada Ministrów corocznie, do końca września, przedstawia Sejmowi i Senatowi
informację
o
sytuacji osób starszych,
w szczególności w oparciu
o monitorowanie, o którym mowa w art. 2 i art. 3.
2. Przedmiotem informacji o sytuacji osób starszych w szczególności są:
1

1) sytuacja demograficzna społeczeństwa i struktura demograficzna według wieku
populacji osób starszych, prognozy na kolejne lata oraz implikacje zmian
demograficznych dla polityki państwa;
2) sytuacja dochodowa, warunki bytu, w tym warunki mieszkaniowe;
3) aktywność zawodowa;
4) sytuacja rodzinna i struktura gospodarstw domowych;
5) stan
zdrowia
i jego uwarunkowania
oraz
jakość życia związana
ze zdrowiem, w tym dostępność do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze
środków publicznych;
6) dostępność i poziom usług socjalnych;
7) sytuacja osób niepełnosprawnych i ich opiekunów;
8) aktywność społeczna i obywatelska;
9) aktywność edukacyjna i kulturalna;
10) aktywność sportowa i rekreacyjna;
11) równe traktowanie i przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na wiek;
12) ocena realizacji polityki senioralnej, w tym wniosków i rekomendacji
sformułowanych w poprzedniej informacji;
13) wnioski i rekomendacje dotyczące przyszłych zadań i inicjatyw, które należy podjąć
w celu kształtowania warunków godnego i zdrowego starzenia się.
3. Informacja Rady Ministrów podawana jest do wiadomości publicznej.

Art. 6.
1. Zadania wynikające z ustawy koordynuje Prezes Rady Ministrów.
2. Za przygotowanie informacji odpowiedzialny jest minister właściwy do spraw
zabezpieczenia społecznego.
3. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, określi zakres i tryb przygotowania
informacji o sytuacji osób starszych, uwzględniając niezbędny zakres informacji
oraz sprawne jej przygotowanie.
4. Monitorowanie sytuacji osób starszych oraz przygotowanie informacji, o której mowa
w art. 5 jest finansowane z budżetu państwa.
5. Organy administracji publicznej, państwowe jednostki organizacyjne oraz organizacje,
o których mowa w art. 2. są obowiązane do współpracy w przygotowaniu informacji
2

Rady Ministrów o sytuacji osób starszych, w tym do bezpłatnego udostępniania
informacji, dokumentów i danych, którymi dysponują.

Art. 7.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.






















3


Uzasadnienie

1. Uzasadnienie podjęcia prac

Zmieniająca
się
struktura
demograficzna
polskiego
społeczeństwa
stawia
przed państwem nowe wyzwania mające na celu zapewnienie osobom starszym warunków
do wydłużenia aktywności zawodowej, społecznej i edukacyjnej oraz samodzielnego,
zdrowego i bezpiecznego życia.
Polska należy do nielicznych krajów europejskich, w których nie ukształtowano
systemu monitorowania sytuacji życiowej populacji osób starszych, uwzględniającego
aspekty społeczne, ekonomiczne i zdrowotne.
Celem takiego monitoringu jest nie tylko przygotowywanie wieloaspektowej diagnozy

sytuacji osób starszych, ale i usystematyzowani zadań z zakresu polityki senioralnej
realizowanych obecnie, przygotowywanych oraz zapewnienie ich ciągłości, adekwatności
kompleksowości i spójności.
Konieczność podjęcia tych działań wynika bezpośrednio z dokumentów rządowych
stanowiących tzw. pakiet senioralny, raportów, opracowań i publikacji naukowych,
badawczych, Rzecznika Praw Obywatelskich, GUS i Rządowej Rady Ludnościowej
oraz jest wnioskiem z prac Komisji Polityki Senioralnej Sejmu RP dotyczących analizy
procesów społecznych i demograficznych zachodzących w naszym kraju.
Projekt ustawy zobowiązuje Radę Ministrów do systematycznego monitorowania sytuacji
osób starszych w Polsce i przedstawiania informacji w tym zakresie Sejmowi i Senatowi.


1 uchwała nr 238 Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie przyjęcia dokumentu „Założenia
Długofalowej Polityki Senioralnej w Polsce na lata 2014-2020” (M.P. z 2014 r., poz. 118), uchwała nr 237
Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Rządowego Programu na rzecz
Aktywności Społecznej Osób Starszych na lata 2014-2020 (M.P. z 2014 r., poz. 52), uchwała Rady
Ministrów nr 239 z 24 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Programu Solidarność pokoleń. Działania
dla zwiększenia aktywności zawodowej osób w wieku 50+ (M. P. z 2014 r., poz. 115), a także uchwała nr
34 Rady Ministrów z dnia 17 marca 2015 r. w sprawie ustanowienia programu wieloletniego

„Senior-WIGOR” na lata 2015-2020 (M.P. z 2015 r., poz. 341).
4