Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo własności przemysłowej

Międzynarodowego. Zawiadomienie ma charakter wyłącznie informacyjny i nie jest
wiążące dla Urzędu Patentowego.”;
19) art. 1527 otrzymuje brzmienie:

„Art. 1527. 1. W nieprzywracalnym terminie 3 miesięcy od daty publikacji, o
której mowa w art. 1526 ust. 1-2, uprawniony z wcześniejszego prawa może wnieść
umotywowany sprzeciw wobec uznania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
ochrony międzynarodowego znaku towarowego, w oparciu o podstawy przewidziane
w art. 132.

2. W przypadku sprzeciwu wniesionego w sprawie międzynarodowego znaku
towarowego, Urząd Patentowy przesyła do Biura Międzynarodowego notę o
powodach mogących uniemożliwić uznanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
ochrony międzynarodowego znaku towarowego wynikających ze sprzeciwu, a także
wyznacza uprawnionemu z rejestracji międzynarodowego znaku towarowego termin
do zajęcia stanowiska w sprawie.

3. Od decyzji Urzędu Patentowego wydanej na skutek rozpatrzenia sprzeciwu,
o którym mowa w ust. 1, stronom służy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy
rozpatrywany przez kolegia orzekające do spraw spornych. Przepisy art. 244 ust 11-
13, 4-5 i art. 2441 oraz art. 245 stosuje się odpowiednio.”;
20) art. 1528 otrzymuje brzmienie:

„Art. 1528. 1. W przypadku bezskutecznego upływu terminu na złożenie
sprzeciwu, Urząd wydaje decyzję o uznaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
ochrony międzynarodowego znaku towarowego, z zastrzeżeniem art. 1526 ust. 3.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku oddalenia lub umorzenia
wszystkich postępowań sprzeciwowych.

3. Po zakończeniu postępowań sprzeciwowych, Urząd odmawia uznania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony międzynarodowego znaku
towarowego w zakresie, w którym sprzeciwy uznane zostały za zasadne, a w
pozostałym zakresie uznaje ochronę międzynarodowego znaku towarowego.”;
21) art. 1529 otrzymuje brzmienie:
9


„Art. 1529. 1. Od decyzji Urzędu Patentowego, w sprawach uznania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ochrony znaków międzynarodowych służy
stronie wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Przepisy art. 244 ust. 11-14, ust. 5
oraz art. 245 stosuje się odpowiednio.

2. Termin do złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie w sprawach, o których
mowa w art. 1521 wynosi 5 miesięcy od daty opublikowania informacji o odmowie w
Rejestrze Międzynarodowym.”;
22) uchyla się art. 15210 - art. 15211;
23) w art. 15212 uchyla się ust. 2;
24) art. 164 otrzymuje brzmienie:

„Art. 164. 1. Prawo ochronne na znak towarowy może być unieważnione na
wniosek, w całości lub w części, jeżeli nie zostały spełnione ustawowe warunki,
wymagane do uzyskania tego prawa.

2. W przypadku gdy podstawą wniosku jest art. 132, na wcześniejsze prawa
może powołać się jedynie uprawniony z tych praw.”;
25) w art. 165:
a) ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) jeżeli znak towarowy został zarejestrowany z naruszeniem art. 129 ust. 1
pkt 2-4, lecz uzyskał dostateczne znamiona odróżniające przed datą złożenia
wniosku;’,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Przepisy ust. 1 pkt 1 i 3 nie mają zastosowania, jeżeli uprawniony uzyskał
prawo, działając w złej wierze.”;
26) w art. 169 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, Urząd Patentowy na wniosek każdej
osoby wydaje decyzję stwierdzającą wygaśnięcie prawa ochronnego na znak towarowy.”;
27) art. 245 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
10


„1. W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy Urząd Patentowy wydaje
decyzję, w której:

1 ) utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję, albo

2) umarza postępowanie, albo

3) uchyla zaskarżoną decyzję w całości lub w części i rozstrzyga co do istoty
sprawy, albo
4) uchyla zaskarżoną decyzję w całości lub w części i umarza postępowanie
w sprawie.”;
28) art. 246 otrzymuje brzmienie:

„Art. 246. 1. Każdy może wnieść umotywowany sprzeciw wobec
prawomocnej decyzji Urzędu Patentowego o udzieleniu patentu, prawa ochronnego na
wzór użytkowy lub prawa z rejestracji w ciągu 6 miesięcy od opublikowania w
„Wiadomościach Urzędu Patentowego” informacji o udzieleniu prawa.

2. Podstawę sprzeciwu, o którym mowa w ust. 1, stanowią okoliczności, które
uzasadniają unieważnienie patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z
rejestracji.”;
29) art. 247 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„Art. 247. 2. Jeżeli uprawiony w odpowiedzi na zawiadomienie Urzędu, o którym
mowa w ust. 1, podniesie zarzut, że sprzeciw jest bezzasadny, sprawa zostanie
przekazana do rozstrzygnięcia w postępowaniu spornym przed kolegiami orzekającymi
do spraw spornych. W przeciwnym przypadku Urząd Patentowy wydaje decyzję
uchylającą decyzję o udzieleniu patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa
z rejestracji, umarzając jednocześnie postępowanie.”;
30) w art. 255 ust. 1 pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) unieważnienie patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z
rejestracji na skutek złożonego sprzeciwu uznanego przez uprawionego za bezzasadny.”.
Art. 2. Do postępowań o udzielenie prawa ochronnego na znaki towarowe, w tym
postępowań spornych na skutek sprzeciwu uznanego przez uprawnionego za bezzasadny,
wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się
przepisy dotychczasowe.
11

Art. 3. Do praw ochronnych na znaki towarowe w tym udzielonych na podstawie
dotychczasowych przepisów, stosuje się w przedmiocie sprzeciwu przepisy w brzmieniu
dotychczasowym.
Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.


Uzasadnienie
Przedstawiona propozycja zmiany art. 15 (pkt 1 – projektu) dotyczy tylko wzorów
użytkowych i wzorów przemysłowych. Poza zakresem krajowego pierwszeństwa
wystawowego pozostają wynalazki i znaki towarowe. Jeżeli chodzi o wynalazki, to nie ma
powodu przyznawać przywileju pierwszeństwa, ponieważ krajowi przedsiębiorcy mogliby
zostać wprowadzeni w błąd, iż korzystając z pierwszeństwa wystawowego na krajowej
wystawie publicznej, mogą zastrzec datę wystawienia także w zagranicznych urzędach
patentowych. Jeżeli chodzi o znaki towarowe, również nie ma potrzeby ustanawiania
pierwszeństwa wystawowego dla znaków eksponowanych na wystawach publicznych
organizowanych w Polsce. Świadomy przedsiębiorca powinien zgłaszać swoje znaki do
Urzędu Patentowego w stosownym czasie. Nie jest w tym celu potrzebne przyznawanie
przywileju pierwszeństwa. Trudno bowiem założyć, iż eksponując towar ze znakiem na
wystawie publicznej, przedsiębiorca już po dacie wystawienia dowie się, iż jego oznaczenie
jest znakiem towarowym, które zasługuje na ochronę w Urzędzie Patentowym.
Generalnie proponowane rozwiązanie odpowiada interesom środowisk zajmujących się w
Polsce organizacją wystaw publicznych i jest zgodne z interesami przedsiębiorców
zainteresowanych eksponowaniem swoich produktów zawierających wzory użytkowe lub
wzory przemysłowe na wystawach publicznych w Polsce.
W zakresie znaków towarowych wnioskowane zmiany do ustawy Prawo własności
przemysłowej dotyczą procedury uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy procedur
ustania prawa ochronnego.
Najważniejszą zmianą - w zakresie procedury uzyskania prawa ochronnego na znak
towarowy - jest wprowadzenie nowego modelu postępowania w sprawie udzielenia praw
ochronnych na znaki towarowe. Istniejący obecnie w Polsce system badawczy, nakłada na
Urząd Patentowy RP obowiązek przeprowadzenia badania ex officio, uwzględniającego
przeszkody bezwzględne oraz przeszkody względne do udzielenia prawa ochronnego na znak
towarowy w postaci wcześniejszych praw, nawet gdy uprawniony do tych praw nie wyraża
sprzeciwu w stosunku do późniejszych rejestracji.
W toku prac Unii Europejskiej, nad harmonizacją prawa znaków towarowych na poziomie
krajowym, zaproponowane zostało przez Komisję Europejską obowiązkowe przyjęcie przez
państwa członkowskie systemu sprzeciwowego. Taki system obowiązuje obecnie w
12

większości państw członkowskich UE oraz w Urzędzie ds. Harmonizacji Rynku
Wewnętrznego (OHIM).
Podobnie, wiele organizacji i stowarzyszeń działających w obszarze znaków towarowych
wyraża generalne poparcie dla systemu sprzeciwowego, który w ich ocenie zwiększa
harmonizację w zakresie działalności urzędów krajowych ds. własności przemysłowej w UE.
W opinii tych organizacji zmiana taka pomoże usprawnić system rejestracji znaków
towarowych w całej Unii Europejskiej, a także obniżyć koszty jego funkcjonowania.
Przyjęcie systemu sprzeciwowego (pkt 10 – 13 projektu) spowoduje, że prawo wyłączne na
znak towarowy będzie udzielane znacznie szybciej niż dotychczas, co ma duże znaczenie przy
intensywnie zmieniających się warunkach rynkowych. W ramach takiego systemu, urząd ds.
własności przemysłowej nie odmawia bowiem ex officio udzielenia prawa ochronnego na
zgłoszony znak towarowy w przypadku wystąpienia kolizji z prawami wcześniejszymi.
Szybkość udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy jest niewątpliwie jedną z
podstawowych zalet systemu sprzeciwowego. Wprowadzenie nowego modelu ochrony
spowoduje zatem, iż w stosunkowo krótkim terminie, tj. niezwłocznie po badaniu formalno-
prawnym i ocenie przesłanek bezwzględnych, a także w razie braku złożonego sprzeciwu,
zostanie udzielone prawo ochronne na zgłoszony znak towarowy.
Dotychczasowy model postępowania wymusza na Urzędzie Patentowym konieczność badania
kolizji pomiędzy zgłoszonym znakiem towarowym a wcześniejszymi znakami. Przyjęcie
systemu sprzeciwowego sprawi, iż Urząd nie będzie przeciwstawiał zgłoszonym znakom
wszystkich wcześniejszych znaków, w tym także tych nieużywanych na terytorium Polski, co
ma miejsce w dotychczasowym systemie. Generuje to bowiem nieuzasadnioną - „sztuczną”
ochronę praw, które mogą nigdy nie zaistnieć w obrocie handlowym na terytorium RP.
Sytuacja taka wpływa także negatywnie na obniżenie konkurencyjności UPRP w stosunku do
OHIM, co znajduje odzwierciedlenie w spadającej liczbie zgłoszeń i udzielanych w Urzędzie
Patentowym praw ochronnych na znaki towarowe.
W sytuacji równoległego obowiązywania dwóch alternatywnych systemów (unijnego i
krajowego), trudno jest znaleźć uzasadnienie dla celowości istnienia obecnej procedury
badawczej, gdyż jej dotychczasowa zaleta (tj. stosunkowo rzadkie podważanie udzielenia
prawa wyłącznego na znak towarowy, po badaniu znaku pod kątem kolizji z prawami
wcześniejszymi), traci na znaczeniu. Udzielenie prawa ochronnego w trybie krajowym przez
Urząd Patentowy, nie gwarantuje bowiem uprawnionemu, iż na terenie UE nie zostanie
zarejestrowany przez OHIM identyczny lub podobny wspólnotowy znak, który może
wprowadzać konsumentów w błąd.
Nowy przepis art. 146 ust. 4 (pkt 11 projektu) nakłada na Urząd Patentowy obowiązek
sporządzania dla zgłaszających nowe znaki towarowe, zawiadomień o istnieniu identycznych
lub podobnych znaków towarowych, które mogą stanowić podstawę sprzeciwu, a w rezultacie
prowadzić do odmowy udzielenia prawa ochronnego na znak towarowy. Rozwiązanie takie
stosowane jest już w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, w których nastąpiło
przejście z systemu badawczego na system sprzeciwowy. Dzięki wysyłanym przez Urząd
zawiadomieniom zostanie zapewniona w pewnym zakresie pewność prawa, bowiem
13