Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw

– 40 –
2000 oraz planowanych działań zapobiegawczych z rzeczywistym oddziaływaniem
przedsięwzięcia na obszar Natura 2000 i działaniami podjętymi dla jego ograniczenia.”;
57) art. 112 otrzymuje brzmienie:
„Art. 112. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska przekazuje, bez zbędnej
zwłoki, państwu uczestniczącemu w postępowaniu w sprawie transgranicznego
oddziaływania na środowisko decyzję, o której mowa w art. 104 ust. 1 pkt 1,
przetłumaczoną przez wnioskodawcę na język strony narażonej w części, która
umożliwi drugiemu państwu zapoznanie się, w jaki sposób wyniki postępowania w
sprawie transgranicznego oddziaływania na środowisko zostały rozpatrzone i
uwzględnione przy wydawaniu decyzji.”;
58) w art. 119 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Po stwierdzeniu zasadności przystąpienia do postępowania dotyczącego
transgranicznego oddziaływania na środowisko regionalny dyrektor ochrony środowiska
niezwłocznie informuje o tym Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska i po
przystąpieniu do postępowania wykłada do wglądu w języku polskim dokumenty, o
których mowa w art. 118, w zakresie, w jakim jest to niezbędne do analizy
oddziaływania przedsięwzięcia albo skutków realizacji dokumentu na środowisko.
Przepisy działu III rozdziałów 2 i 3 stosuje się odpowiednio.”;
59) art. 128 i art. 129 otrzymują brzmienie:
„Art. 128. 1. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska prowadzi bazę danych o
ocenach oddziaływania na środowisko, obejmującą:
1)
informacje o:
a)
strategicznych ocenach oddziaływania na środowisko,
b)
ocenach oddziaływania na środowisko dla planowanych przedsięwzięć z
uwzględnieniem ponownej oceny oddziaływania przedsięwzięcia na
środowisko,
c)
ocenach oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000;
2)
inne dane o dokumentacji sporządzanej w ramach postępowań, o których mowa w
pkt 1.
2. Baza danych, o której mowa w ust. 1, jest prowadzona w systemie
teleinformatycznym w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o
informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z
2014 r. poz. 1114).”;
– 41 –
Art. 129. 1. Organy właściwe do przeprowadzenia oceny oddziaływania
przedsięwzięcia na środowisko, strategicznej oceny oddziaływania na środowisko,
oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000 oraz ponownej oceny
oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko są obowiązane do wprowadzania i
aktualizacji informacji i danych do bazy danych, o której mowa w art. 128 ust. 1.
Wprowadzenie informacji i innych danych następuje w terminie 30 dni od dnia ich
wytworzenia lub wpływu do organu.
2. Minister właściwy do spraw środowiska, kierując się potrzebą monitorowania
ocen oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, strategicznych ocen oddziaływania
na środowisko, ocen oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000 oraz
ponownego przeprowadzania ocen oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko i
poszerzania dostępu do informacji o środowisku, jak również osiągnięcia jak
najwyższego poziomu ochrony środowiska, określi, w drodze rozporządzenia:
1)
sposób prowadzenia bazy danych, o której mowa w art. 128 ust. 1;
2)
szczegółowy zakres informacji i innych danych, o których mowa w art. 128 ust. 1;
3)
sposób wprowadzania informacji i innych danych do bazy danych, o której mowa
w art. 128 ust. 1.”;
60) po dziale VII dodaje się dział VIIa w brzmieniu:
„DZIAŁ VIIA
Administracyjne kary pieniężne
Art. 136a. 1. Jeżeli przedsięwzięcie jest realizowane lub zrealizowane, a podmiot w
związku z realizacją, eksploatacją lub likwidacją tego przedsięwzięcia:
1)
narusza warunki, wymogi oraz obowiązki, o których mowa w art. 82 ust. 1 pkt 1
lit. b w zakresie fazy realizacji, lit. e oraz pkt 2 i 5, określone w decyzji o
środowiskowych uwarunkowaniach,
2)
nie realizuje działań służących zapobieganiu, ograniczaniu i kompensacji
znaczącego negatywnego oddziaływania na obszar Natura 2000, określonych w
decyzjach, o których mowa w art. 96 ust. 1, w ramach których przeprowadzono
ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000,
3)
narusza obowiązki i wymagania, o których mowa w art. 93 ust. 2 pkt 1 lit. b oraz
pkt 2 i 4, określone w decyzjach, o których mowa w art. 72 ust. 1 pkt 10, 14 i 18,
oraz pozwoleniu, o którym mowa w art. 82 ust. 1 pkt 4b
– podlega karze pieniężnej w wysokości od 500 zł do 1 000 000 zł.
– 42 –
2. Przepis ust. 1 pkt 1 stosuje się, jeżeli warunki, wymogi oraz obowiązki
określone w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie zostały uwzględnione w
decyzjach, o których mowa w art. 86.
3. Karę pieniężną, w drodze decyzji, wymierza wojewódzki inspektor ochrony
środowiska, biorąc pod uwagę liczbę i wagę stwierdzonych naruszeń.
Art. 136b. 1. Od decyzji o wymierzeniu kary pieniężnej, o której mowa w
art. 136a, przysługuje odwołanie do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
2. Karę pieniężną wnosi się w terminie 7 dni od dnia, w którym decyzja o jej
wymierzeniu stała się ostateczna.
3. Kara pieniężna podlega przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w
przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
4. Wpływy z kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.
Art. 136c. Do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z
dnia 29 sierpnia 1997 r. − Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów
podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z
2013 r. poz. 1232, z późn. zm.) w art. 135 wprowadza się następujące zmiany:
1)
ust. 3b otrzymuje brzmienie:
„3b. Obszar ograniczonego użytkowania tworzy się na podstawie poświadczonej
przez właściwy organ kopii mapy ewidencyjnej z zaznaczonym przebiegiem granic
obszaru, na którym konieczne jest utworzenie tego obszaru.”;
2)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Jeżeli obowiązek utworzenia obszaru ograniczonego użytkowania wynika z
postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, dla przedsięwzięcia
polegającego na budowie lub przebudowie drogi, linii kolejowej lub lotniska użytku
publicznego, obszar ograniczonego użytkowania wyznacza się na podstawie analizy
porealizacyjnej.”.

6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 1238, z 2014 r.
poz. 40, 47, 457, 822, 1101, 1146, 1322 i 1662 oraz z 2015 r. poz. 122, 151, 277, 478, 774 i 881.
– 43 –
Art. 3. W ustawie z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r.
poz. 627, z późn. zm.)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 15 dodaje się ust. 9 w brzmieniu:
„9. W odniesieniu do inwestycji liniowych celu publicznego przewidzianych do
realizacji w ramach przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, dla
których przeprowadzono ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,
zezwolenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2 lub ust. 4 pkt 2, zastępuje się uzgodnieniem
warunków realizacji przedsięwzięcia, o którym mowa w art. 77 ust. 1 pkt 1a lub 1b
ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania
na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.3)), odpowiednio z ministrem
właściwym do spraw środowiska lub Generalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska. Do
uzgodnienia stosuje się odpowiednio przepisy ust. 3 albo 4.”;
2)
w art. 37 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli działania na obszarze Natura 2000 zostały podjęte sprzecznie z
ustaleniami planu zadań ochronnych lub planu ochrony, regionalny dyrektor ochrony
środowiska, a na obszarach morskich – dyrektor właściwego urzędu morskiego, wydaje
decyzję, o której mowa w ust. 1, chyba że przeprowadzona ocena oddziaływania
przedsięwzięcia na środowisko lub ocena oddziaływania przedsięwzięcia na obszar
Natura 2000 wykazała brak znaczącego negatywnego oddziaływania na cele ochrony
obszaru Natura 2000, w tym na cele działań ochronnych określone w planie zadań
ochronnych lub planie ochrony, albo mimo znaczącego negatywnego oddziaływania
spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 34.”;
3)
w art. 52:
a)
w ust. 2 w pkt 9 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 10 w brzmieniu:
„10) wykonywania czynności związanych z prowadzeniem racjonalnej gospodarki
leśnej lub rolnej, jeżeli technologia prac uniemożliwia przestrzeganie
zakazów.”,
b)
dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:
„5. Odstępstwo od zakazu, o którym mowa w ust. 2 pkt 10, nie dotyczy
gatunków wymienionych w załączniku II i IV dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia

7)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 628 i 842, z
2014 r. poz. 805, 850, 926, 1002,1101 i 1863 oraz z 2015 r. poz. 222 i 774.
– 44 –
21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i
flory i chronionych gatunków ptaków.
6. Wprowadzenie odstępstwa, o którym mowa w ust. 2 pkt 10, jest możliwe w
sytuacji braku znacząco negatywnego wpływu gospodarki leśnej lub rolnej na stan
zachowania gatunku.”;
4)
w art. 52a uchyla się ust. 1 i 3;
5)
w art. 56:
a)
po ust. 2b dodaje się ust. 2c w brzmieniu:
„2c. Zezwolenia, w stosunku do dziko występujących zwierząt gatunków
objętych ochroną ścisłą, na czynności podlegające zakazom, o których mowa w
art. 52 ust. 1 pkt 1 i 3, wydaje na obszarze swojego działania regionalny dyrektor
ochrony środowiska, jeżeli wynikają one z prowadzenia zabiegów gospodarczych
w leśnictwie.”,
b)
w ust. 4 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, 2, 2b i 2c, z zastrzeżeniem ust. 4c, 4d i 5,
mogą być wydane w przypadku braku rozwiązań alternatywnych, jeżeli nie są
szkodliwe dla zachowania we właściwym stanie ochrony dziko występujących
populacji chronionych gatunków roślin, zwierząt lub grzybów oraz:”,
c)
w ust. 6 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, 2, 2b i 2c, mogą być wydane na wniosek
zawierający odpowiednio:”,
d)
w ust. 7 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, 2, 2b i 2c, zawierają odpowiednio:”,
e)
ust. 7a i 7b otrzymują brzmienie:
„7a. Organy właściwe do wydania zezwoleń, o których mowa w ust. 1, 2, 2b i
2c, dokonują kontroli spełniania warunków określonych w wydanych przez siebie
zezwoleniach.
7b. Czynności kontrolne są wykonywane przez osoby posiadające imienne
upoważnienie wydane przez organy właściwe do wydania zezwoleń, o których
mowa w ust. 1, 2, 2b i 2c.”,
f)
ust. 7j otrzymuje brzmienie:
„7j. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, 2, 2b i 2c, cofa się, jeżeli podmiot,
który uzyskał zezwolenie, nie spełnia zawartych w nim warunków.”,