Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw

ochrony i planów zadań ochronnych należy rozciągnąć także na projekty zadań
ochronnych.
Odnośnie do zmiany w zakresie art. 21 ust. 2 pkt 24 lit. i wymaga wskazania, że od dnia
11 lipca 2014 r. znowelizowany art. 118 ustawy o ochronie przyrody nakazuje zgłaszać
do RDOŚ prace mogące zmieniać warunki wodne w sposób kolidujący z celami
ochrony przyrody, a RDOŚ na podstawie art. 118 i art. 118a może wydawać decyzje
określające warunki wykonania takich prac. Te zgłoszenia (także pozostawione bez
sprzeciwu) i decyzje stanowią istotną dla społeczeństwa informację wyrażającą sposób
zarządzania warunkami wodnymi, kluczowymi dla ekosystemów hydrogenicznych,
dlatego celowe jest, aby społeczeństwo miało ułatwiony dostęp do tej informacji.
Nowelizacja art. 21 ust. 2 pkt 30 ustawy ooś
Art. 21 ust. 2 pkt 30 ustawy ooś wskazuje zawarte w ustawie o mikroorganizmach
i organizmach genetycznie zmodyfikowanych rejestry, o których dane umieszcza się
w publicznie dostępnych wykazach. W związku z planowanymi zmianami w ustawie
o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych konieczne jest
bardziej ogólne określenie rejestrów, o których dane muszą być umieszczane
w publicznie dostępnych wykazach.
Nowelizacja art. 21 ust. 2 pkt 34 ustawy ooś
Art. 72 ust. 1 ustawy ooś został znowelizowany ustawą z dnia 11 lipca 2014 r.
o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze oraz niektórych innych ustaw (Dz. U.
poz. 1133), poprzez dodanie pkt 4a i 4b (decyzje zatwierdzające plany ruchu w związku
z koncesją). Dlatego też wydaje się, że tym zmianom powinien odpowiadać również
katalog danych, o których mowa w art. 21 ust. 2 pkt 34 ustawy ooś. Zatem w przepisie
tym powinny zostać dodane kolejne litery: f i g, których treść powinna dokładnie
odpowiadać treści art. 72 ust. 1 pkt 4a i 4b.
Art. 21 ust. 4 ustawy ooś
NIK w trakcie kontroli obowiązku zamieszczania przez organy administracji danych
w publicznie dostępnych wykazach danych zauważył, że organy te nie mają w ustawie
wyznaczonego terminu na zamieszczenie ww. danych. Z tego powodu niejednokrotnie
dane zamieszczane są w wykazach po długim czasie od ich wytworzenia. NIK
w wystąpieniu pokontrolnym sformułował wnioski de lege ferenda, które m.in.
nakazują ustawodawcy rozwiązanie tego problemu. Wobec powyższego w projekcie
wprowadzono w art. 21 ust. 4 określający 14-dniowy termin na zamieszczenie danych
47

w wykazach od momentu ich wytworzenia bądź od momentu przekazania ich organowi
właściwemu do ich udostępnienia.
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie
stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.), projekt ustawy został
zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej Rządowego Centrum Legislacji.
Zainteresowanie pracami nad projektem ustawy zgłosiło Polskie Górnictwo Naftowe
i Gazownictwo S.A.
Projektowana ustawa nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej, zgodnie z § 4
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239,
poz. 2039, z późn. zm.).


48

Nazwa projektu
Data sporządzenia
Projekt ustawy o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o 6.07.2015
środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz Źródło
niektórych innych ustaw
Prawo UE
Ministerstwo wiodące i ministerstwa współpracujące
dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady
Ministerstwo Środowiska
2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w
sprawie oceny skutków wywieranych przez
Osoba odpowiedzialna za projekt w randze Ministra, Sekretarza niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne
Stanu lub Podsekretarza Stanu
na środowisko zmieniona dyrektywą
Piotr Otawski, Podsekretarz Stanu
Parlamentu Europejskiego i Rady
Kontakt do opiekuna merytorycznego projektu
2014/52/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r.
Michał Lonc, Departament Ocen Oddziaływania na Środowisko,
(Dz. Urz. UE L 124 z 25.04.2014, str. 1)
Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska,
Nr w wykazie prac
michal.lonc@gdos.gov.pl, tel. 22 369 1010
UC 133
Anna Nestorowicz, Ministerstwo Środowiska,

Departament Leśnictwa i Ochrony Przyrody,
anna.nestorowicz@mos.gov.pl, tel. 22 57 92 018
OCENA SKUTKÓW REGULACJI
1. Jaki problem jest rozwiązywany?
Projekt ustawy umożliwi wdrożenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r.
w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz. Urz.
UE L 26 z 28.01.2012, str. 1) zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE z dnia 16 kwietnia
2014 r. (Dz. Urz. UE L 124 z 25.04.2014, str. 1).
Projekt ma również na celu dostosowanie polskiego prawa do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2003/4/WE
z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającej dyrektywę
Rady 90/313/EWG (Dz. Urz. UE L 41 z 14.02.2003, str. 26), zwanej dalej „dyrektywą 2003/4/WE”. Komisja Europejska
skierowała do Rządu RP korespondencję, w której wskazała błędną implementację dyrektywy 2003/4/WE w ustawie
z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą
ooś”.
Podjęcie prac nad przedmiotowym projektem ustawy jest potrzebne również z uwagi na konieczność wypełnienia
warunkowości ex ante zapisanej w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia
2013 r. ustanawiającym wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego
Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich
oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającym przepisy ogólne dotyczące Europejskiego
Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu
Morskiego i Rybackiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006.
Data 16 maja 2017 r., wskazana w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/52/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r.
zmieniającej dyrektywę 2011/92/UE, jako data transpozycji, będzie traktowana jako jeden z warunków ex ante.
Spełnienie warunków ex ante będzie kluczowe dla absorpcji publicznych środków wspólnotowych w nowym okresie
programowania.
Projekt ustawy dotyczy też kwestii związanych z doprecyzowaniem przepisów krajowych. W ciągu kilku lat
obowiązywania ustawy ooś we wszystkich regulowanych przez nią obszarach ujawniły się okoliczności wymagające
wprowadzenia zmian mających na celu jednoznaczne uregulowanie zagadnień budzących wątpliwości, wprowadzenie
nowych regulacji w zakresach dotychczas nieregulowanych bądź zmiany istniejących regulacji. Dotyczy to m.in.
potrzeby doprecyzowania uregulowań w zakresie ponownej oceny oddziaływania na środowisko oraz załączników do
wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Szczegóły proponowanych rozwiązań zostały
dokładnie opisane w uzasadnieniu do projektu zmiany przedmiotowej ustawy.
2. Rekomendowane rozwiązanie, w tym planowane narzędzia interwencji, i oczekiwany efekt
Rekomendowanym rozwiązaniem jest nowelizacja ustawy ooś w związku z dostosowaniem prawa do dyrektyw
Parlamentu Europejskiego i Rady, a także doprecyzowanie przepisów krajowych, np. dotyczących ponownej oceny
oddziaływania na środowisko, gdzie alternatywnym sposobem może być stosowanie interpretacji, jednak nie jest to
rozwiązanie preferowane, gdyż narzędzie to w istocie już jest stosowane, a nie można uznać, że jego efektem jest brak
wątpliwości interpretacyjnych.
3. Jak problem został rozwiązany w innych krajach, w szczególności krajach członkowskich OECD/UE?
Dyrektywa 2014/52/UE została przyjęta 16 kwietnia 2014 r. i opublikowana 25 kwietnia 2014 r.
Termin przeznaczony na jej transpozycję upływa natomiast 16 maja 2017 r. Z uwagi na czas trwania procesu
49

legislacyjnego oraz stosunkowo odległy termin transpozycji brak jest informacji na temat uchwalonych przepisów
w innych państwach implementujących przedmiotową dyrektywę 2014/52/UE.
Dyrektywa 2003/4/WE została implementowana we wszystkich państwach UE.
Kwestię podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie państwa członkowskie
rozwiązały najczęściej w sposób podobny, jak zostało to ujęte w dyrektywie. Tak jest m.in. w prawie Republiki Czeskiej
czy Republiki Federalnej Niemiec. Wynika to z charakteru przepisu art. 2 ust. 2 dyrektywy, który wyraźnie wskazuje,
jakie podmioty są objęte definicją organu władzy publicznej. Niektóre państwa (np. Republika Federalna Niemiec)
wyłączyły z tego obowiązku władze publiczne pełniące funkcje o charakterze sądowym lub ustawodawczym.
Kwestię odmowy udostępniania informacji rozwiązano w państwach UE w sposób gwarantujący badanie interesu
publicznego przemawiającego za udostępnieniem informacji w przypadku rozważania odmowy dostępu do informacji.
Przy czym dzieje się to w różny sposób. Niekiedy prawo nakazuje wprost badanie takiego interesu (RFN), a niekiedy
wynika to z zasad procedur administracyjnych (Republika Czeska). Prawo państw członkowskich przewiduje
fakultatywność odmowy udostępniania informacji o środowisku (czeska ustawa o právu na informace o životním
prostředí, niemieckie Umweltinformationsgesetz, francuski Kodeks Środowiskowy) oraz możliwość udostępnienia części
informacji o środowisku, jeżeli istnieje możliwość oddzielenia informacji wyłączonej z udostępnienia od informacji
podlegającej udostępnieniu (czeska ustawa InfŽP, niemiecka Umweltinformationsgesetz, francuski Kodeks
Środowiskowy).
Konieczność udzielania interesariuszom przez władze publiczne niezbędnej pomocy w uzyskiwaniu informacji
o środowisku i jego ochronie rozwiązano w państwach członkowskich UE w różny sposób. Niekiedy taki obowiązek
wynika z przepisów dotyczących bezpośrednio dostępu do informacji o środowisku (RFN). Innym razem wynika
z odrębnych przepisów prawa regulujących procedurę administracyjną bądź relacje pomiędzy obywatelami a władzami
publicznymi (Francja).
4. Podmioty, na które oddziałuje projekt
Grupa
Wielkość
Źródło danych
Oddziaływanie
Prowadzenie mniejszej liczby
spraw w związku z
www.mac.gov.pl
rozszerzeniem właściwości
organy wykonawcze gmin
2479

przedmiotowej regionalnych
dyrektorów ochrony
środowiska
Prowadzenie większej liczby
regionalni dyrektorzy
spraw w związku z
16
ustawa ooś
ochrony środowiska
rozszerzeniem właściwości
przedmiotowej
Prowadzenie większej liczby
spraw jako organ odwoławczy
Generalny Dyrektor
– w związku z rozszerzeniem
Ochrony Środowiska
1
ustawa ooś

właściwości przedmiotowej
regionalnych dyrektorów
ochrony środowiska
jednostki organizacyjne
Wprowadzenie
Lasów Państwowych
25
bip.lasy.gov.pl

indywidulanych derogacji
podmioty wykonujące
Zwiększenie liczby spraw
zadania publiczne inne niż
związanych z udostępnianiem
informacji o środowisku – w
organy administracji, np.
grupa > 500
GUS
sądy i trybunały, Sejm i
związku z jednoznacznym
Senat czy też Prezydent RP
wskazaniem podstawy prawnej

w tym zakresie w ustawie ooś
W ramach postępowania trans
podmioty planujące
granicznego związane z
doprecyzowaniem podstawy
realizację przedsięwzięcia

mogącego oddziaływać na około 50 rocznie
prawnej do obowiązku

terytorium innego państwa
poniesienia kosztów

tłumaczenia części decyzji
administracyjnej
Wydłużenie okresu, w jakim
podmioty planujące
podmioty realizujące
decyzja o środowiskowych
realizację przedsięwzięcia


około 5600 inwestycji
uwarunkowaniach może być
podstawą do ubiegania się
50

o następczą decyzję
inwestycyjną
Dodatkowe obowiązki
wojewódzcy inspektorzy
ustawa o Inspekcji Ochrony
16
w zakresie nakładania kar
ochrony środowiska
Środowiska
administracyjnych
Dodatkowe obowiązki
w zakresie opiniowania
o obowiązku przeprowadzenia
ooś dla planowanych
przedsięwzięć, które
wymagają pozwolenia
marszałkowie województw
ustawa – Prawo ochrony

16
środowiska oraz
zintegrowanego, opiniowania
ustawa ooś
zakresu raportu ooś oraz
opiniowania warunków do
decyzji środowiskowej, jeżeli
obowiązek ooś dla tych
przedsięwzięć został
stwierdzony
Dodatkowe obowiązki
w zakresie opiniowania
o obowiązku przeprowadzenia
ooś dla planowanych
przedsięwzięć, które
wymagają pozwolenia
ustawa – Prawo ochrony
starostowie
380
środowiska oraz
zintegrowanego, opiniowania
ustawa ooś
zakresu raportu ooś oraz
opiniowania warunków do
decyzji środowiskowej, jeżeli
obowiązek ooś dla tych
przedsięwzięć został
stwierdzony
5. Informacje na temat zakresu, czasu trwania i podsumowanie wyników konsultacji
Projekt został skonsultowany z następującymi podmiotami:
1. Akademia Górniczo-Hutnicza.
2. Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie.
3. Akademia Pomorska w Słupsku.
4. Biuro Wspierania Lobbingu Ekologicznego.
5. Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska.
6. Centrum Prawa Ekologicznego.
7. Forum Przemysłu Wydobywczego.
8. Fundacja Greenmind.
9. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad.
10. Główny Inspektor Sanitarny.
11. Główny Urząd Statystyczny.
12. Górnicza Izba Przemysłowo-Handlowa.
13. Greenpeace Polska.
14. Grupa Badawcza Ptaków Wodnych „Kuling”.
15. Instytut Badawczy Leśnictwa.
16. Instytut Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk.
17. Instytut Botaniki Polskiej Akademii Nauk.
18. Instytut Dendrologii Polskiej Akademii Nauk.
19. Instytut Ekologii Terenów Uprzemysłowionych.
20. Instytut na Rzecz Ekorozwoju.
21. Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk.
22. Instytut Ochrony Środowiska.
23. Instytut Ogrodnictwa. Oddział Pszczelnictwa w Puławach.
24. Instytut Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie.
25. Instytut Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk.
26. Instytut Środowiska Rolniczego i Leśnego Polskiej Akademii Nauk.
27. Instytut Zootechniki – Państwowy Instytut Badawczy.
51