Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o zatrudnieniu socjalnym

14) w art. 18a:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Wpisu w rejestrze dokonuje wojewoda właściwy ze względu na miejsce
funkcjonowania Klubu, na podstawie zgłoszenia podmiotu, o którym mowa w
art. 18 ust. 1, w terminie 30 dni od daty zgłoszenia.”;

b) po ust. 5 dodaje się ust. 6
„6. Klub Integracji Społecznej przedstawia corocznie, nie później niż do dnia
31 marca, wojewodzie sprawozdanie za rok poprzedni, zawierające rozliczenie
dotacji za rok poprzedni oraz efekty reintegracji zawodowej i społecznej.”;

15) art. 18c otrzymuje brzmienie:
„Art.18c. Rada Ministrów przedkłada Sejmowi i Senatowi Rzeczypospolitej
Polskiej w okresach dwuletnich, najpóźniej do dnia 30 września, informacje o
funkcjonowaniu centrów i klubów integracji społecznej.”;

16) po rozdziale 7 dodaje się rozdział 7a w brzmieniu:

„Rozdział 7a
Rada Zatrudnienia socjalnego
Art. 18d. 1. Przy ministrze właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego
działa Rada Zatrudnienia Socjalnego jako organ opiniodawczo-doradczy w
sprawach zatrudniania socjalnego.
2. Do zakresu działania Rady Zatrudnienia Socjalnego należy:
1) opiniowanie projektów aktów prawnych oraz inicjowanie zmian przepisów
prawa w zakresie zatrudnienia socjalnego;
2) przygotowywanie ekspertyz dotyczących wybranych obszarów zatrudnienia
socjalnego;
3) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia
społecznego okresowych informacji o swojej działalności;
4) przyjmowanie i opiniowanie dla ministra właściwego do spraw
zabezpieczenia społecznego wniosków o nagrody specjalne za wybitne
osiągnięcia w zakresie zatrudnienia socjalnego.
Art. 18e. 1. Rada Zatrudnienia Socjalnego składa się z nie więcej niż 15 osób
reprezentujących podmioty zatrudnienia socjalnego, wojewodów, organizacje
społeczne i zawodowe.
2. Członków Rady Zatrudnienia Socjalnego, spośród przedstawicieli
określonych w ust. 1, powołuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia
społecznego na okres 3 lat.
3. Członkowie Rady Zatrudnienia Socjalnego pełnią swoje funkcje społecznie.
4. Członkowie Rady Zatrudnienia Socjalnego korzystają ze zwolnień w pracy
w celu uczestniczenia w posiedzeniach Rady i przysługuje im zwrot kosztów
delegacji ze środków budżetu ministra właściwego do spraw zabezpieczenia
społecznego.
5. Koszty związane z obsługą Rady Zatrudnienia Socjalnego są pokrywane ze
środków budżetu ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
6. Rada Pomocy Społecznej może, za zgodą ministra właściwego do spraw
zabezpieczenia społecznego, zapraszać do współpracy ekspertów i inne osoby
niebędące jej członkami. Do udziału osób zaproszonych w posiedzeniach Rady
stosuje się odpowiednio ust. 4.
7. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, tryb zgłaszania kandydatów na członków Rady Pomocy
Społecznej, organizację oraz tryb działania Rady Zatrudnienia Socjalnego,
uwzględniając zasadę kolegialności oraz pomocniczości prac Rady.”.

Art.2. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 2014
poz. 101 z późn. zm. wprowadza się następujące zmiany:
a) w art. 831 w § 1 dodaje się pkt. 8 w brzmieniu:
„8) świadczenie integracyjne w rozumieniu ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o
zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. 2011 r. Nr 43, poz. 225 z późn. zm.)”;

b) w art. 833 § 6 otrzymuje brzmienie:
„§ 6. Nie podlegają egzekucji świadczenia alimentacyjne, świadczenia
pieniężne wypłacane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów,
świadczenia rodzinne, dodatki rodzinne, pielęgnacyjne, porodowe, dla sierot
zupełnych, zasiłki dla opiekunów, świadczenia z pomocy społecznej oraz
świadczenia integracyjne.”.



Art. 3. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych (Dz. U. 2006 r. Nr
94 poz. 651 z późn. zm.) art. 4 ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) osoby, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1-4, 6 i 7 oraz art. 2 pkt 1a i 1b
ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. 2011 Nr
43, poz. 225, z późn. zm.),”.


Art. 4. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
UZASADNIENIE


4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. 2014 r. poz. 293, 379, 435, 567,
616, 945, 1091, 1161, 1296, 1585, 1626, 1741, 1924 oraz Dz. U. z 2015 r. poz. 2 i 4.
6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. 2009 Nr 91, poz. 742, z 2010 Nr
28, poz. 146 oraz z 2011 Nr 205, poz. 1211.
Doświadczenie wskazuje, że wśród kandydatów do uczestnictwa w CIS jest wiele
osób dotkniętych problemem uzależnienia, które nigdy nie odbyły terapii, osób
współuzależnionych oraz zagrożonych uzależnieniem. Osoby te często nie spełniają innych
kryteriów określonych w art. 1 ust. 2, mimo że ich funkcjonowanie społeczne i zawodowe jest
ograniczone. Zawężenia grup wskazane dotychczas w ustawie uniemożliwia objęcie
wsparciem także takich osób.
Dokument poświadczający posiadanie tytułu prawnego do nieruchomości,
w której wskazano funkcjonowanie CIS, zapobiegnie sytuacji, w której instytucja tworząca
Centrum i posiadająca status nie rozpoczyna działalności przez kilka lat, pomimo,
iż we wniosku deklarowała datę rozpoczęcia działalności w bliskiej przyszłości, jako
przyczynę podając brak odpowiednich do prowadzenia działalności warunków lokalowych.
Wprowadzenie wymogu dołączenia do wniosku o nadanie statusu Centrum,
składanego przez jednostkę samorządu terytorialnego aktu powołującego CIS, będzie
zawierało
informację
o formie prawnej Centrum – czy będzie to jednostka budżetowa, czy też samorządowy zakład
budżetowy. Dotychczas wojewoda nie posiadał takich informacji i nie były one określane
w wydawanej przez niego decyzji administracyjnej przyznającej status Centrum.
Opinia starosty o potrzebie utworzenia CIS w powiecie, poświadczy potrzebę
świadczenia usług reintegracji społecznej i zawodowej na danym terenie oraz zapoczątkuje
działania na rzecz lokalnego porozumienia pomiędzy służbami zatrudnienia, pomocą
społeczną a instytucją zatrudnienia socjalnego w kwestii kierowania osób do Centrum oraz
finansowania jego działalności.

Doprecyzowanie przepisu art. 5 ust. 1 wynika z wątpliwości, które zgłaszały instytucje
tworzące Centra oraz Wydziały Polityki Społecznej w pismach kierowanych do
Departamentu. Wątpliwości dotyczyły sytuacji, w których siedziba instytucji tworzącej
znajdowała
się
w innym województwie niż siedziba przyszłego Centrum.

Obecne brzmienie Art. 5 ust 4 pkt 1 zobowiązuje Kierownika Centrum Integracji
Społecznej do informowania każdej nawet najmniejszej zmiany związanej z działalnością
Centrum. Proponowana zmiana poprzez modyfikację Art. 5 ust 4 pkt 2 nakłada nowy
obowiązek – aktualizowania danych przy okazji składania corocznego sprawozdania.


Wprowadzona zmiana w art. 5a została zgłoszona przez samorządy województw.
Dokonanie takiej zmiany doprowadzi do ujednolicenia danych zawartych w rejestrach
poszczególnych Urzędów Wojewódzkich.
W obecnym kształcie art. 10 ust. 1 jest niespójny z ust. 6, który mówi o tym, iż środki
finansowe na działalność Centrum są przeznaczane m.in. na wypłatę świadczeń
integracyjnych. Konieczne zatem byłoby wskazanie Funduszu Pracy jako dodatkowy pkt. 4
ust. 1.
Przy stosowaniu przepisu art. 10 ust. 4 i 5 obliczania kwoty dotacji dla Centrum
pochodzącej z dochodów własnych jednostek samorządu terytorialnego, stosowane były dwie
różne metody obliczania dotacji:
a) zasadę iloczynu kwoty określonej uchwałą rady gminy (A), liczby uczestników
(B) i liczby pracowników(C) – A x B x C = wysokość dotacji;
b) zasadę iloczynu kwoty określonej uchwałą rady gminy (A) i sumy liczby
uczestników (B) i liczby pracowników(C) – A x (B + C) = wysokość dotacji.

Centra Integracji Społecznej zobowiązane są do realizacji indywidualnych usług
aktywizujących. Właśnie dlatego powinny współpracować ze zróżnicowaną kadrą
specjalistów zawodów pomocowych co jest utrudnione jeśli umową, która reguluje taką
współpracę ma mieć formę zatrudnienia zgodną z zapisami Kodeksu Pracy. Innym zapisem,
którego modyfikacje wskazał raport pokontrolny Najwyższej Izby Kontroli jest konieczność
zachowania odpowiedniej proporcji osób bezpośrednio pracującej z Uczestnikami Centrum
do ich liczby. W związku z powyższym zasadne byłoby nadanie art. 11 brzmienia, które
wymieniałoby rodzaje specjalistów, którzy muszą być do dyspozycji Kierownika CIS (w
formie wybranej przez strony – Kodeks Pracy, Kodeks Cywilny) oraz zmianę w art. 11 ust. 3
regulującą proporcję osób bezpośrednio pracującej z Uczestnikami Centrum do ich liczby.

Przywołując art. 12 ust. 2 ustawy o zatrudnieniu socjalnym artykuł ten mówi,
że pracownik socjalny Centrum może przeprowadzać rodzinny wywiad środowiskowy
w miejscu zamieszkania, co stoi w sprzeczności z ustawą o pomocy społecznej, która określa,
że prawo do przeprowadzania rodzinnego wywiadu środowiskowego ma tylko pracownik
socjalny ośrodka pomocy społecznej.
Podobnie jak wszelkie zasiłki otrzymywane z pomocy społecznej świadczenie
integracyjne powinno być wolne od zajęć komorniczych. Uczestnik Centrum otrzymuje
świadczenie za przepracowany miesiąc nierzadko w obniżonej kwocie (Zwolnienia L4 i NN).
W przypadku dodatkowo zajęcia komorniczego zostają mu kwoty około 200-300 zł
miesięcznie na przeżycie. Nie są to kwoty, które pozwalają na jakąkolwiek samodzielność.
Uczestnicy Centrum to przeważnie osoby z wieloletnią historią korzystania ze świadczeń
pomocy społecznej, ich udział w zajęciach CIS jest próbą wyrwania ich z systemu pomocy
społecznej i włączenia do społeczeństwa. Zajęcie komornicze w tej fazie procesu
usamodzielniania powoduje zmniejszenie motywacji i chęci podejmowania tego typu próby,
co często skutkuje przerwaniem (porzuceniem) zajęć w Centrum przez danego uczestnika.
Dlatego
też proponujemy, aby nie nakładać na uczestników dodatkowych obciążeń w tym trudnym dla
nich okresie, kiedy to zmagają się z własnymi lękami, ograniczeniami i niskim poczuciem
własnej wartości. Bardzo często po okresie uczestnictwa w CIS Uczestnicy podejmują
zatrudnienie na otwartym rynku pracy, dopiero wówczas można stosować odpowiednio
przepisy o egzekucji wynagrodzenia ze stosunku pracy. Otrzymywane przez Uczestników
CIS świadczenie integracyjne na mocy ustawy ma wysokość zasiłku dla bezrobotnych, który
to zasiłek nie podlega zajęciu komorniczemu.
Przywołane w art. 16 ust. 5b rozporządzenie Komisji Wspólnoty Europejskiej WE
straciło moc obowiązującą. Obecnie w sprawie zasad udzielenia refundacji jako pomocy
de minimis obowiązuje rozporządzenie Komisji Unii Europejskiej (UE) nr 1407/2013 z dnia
18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 traktatu o funkcjonowaniu Unii
Europejskiej do pomocy de minimis.
Zgodnie z obecnymi zapisami w okresie uczestnictwa na wniosek uczestnika,
kierownik Centrum może przyznać do 4 dni wolnych od zajęć w Centrum, za które
przysługuje świadczenie integracyjne w pełnej wysokości. Owe 4 dni nie są uzależnione od
długości okresu uczestnictwa bez względu na to, czy uczestnictwo w CIS trwa 2, 12 czy
nawet
18
miesięcy.
Z doświadczenia wynika, że w przypadku wielomiesięcznego programu wskazana w ustawie
ilość dni wolnych jest zbyt mała.
Propozycja zwiększenia maksymalnej wysokości premii integracyjnej, w pewnych
wyjątkowych sytuacjach powinna być ona wyższa niż 20%. Zmiana nie generuje kosztów dla
budżetu państwa, gdyż premie wypłacane są ze środków własnych Centrum.
Wnioskowana przez wydziały polityki społecznej zmiana ma na celu wyeliminowanie
sytuacji zgłoszenia Klubu do rejestru wojewody innego niż województwo, w którym
funkcjonuje Klub. Zdarzało się bowiem tak, że Klub działający na terenie województwa
lubelskiego składał zgłoszenie do rejestru wojewody mazowieckiego, na terenie którego
posiadała siedzibę instytucja tworząca Klub.