Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

– 25 –
2. Organ, który wydał decyzję, o której mowa w ust. 1, lub decyzję o nadaniu
statusu uchodźcy albo o udzieleniu ochrony uzupełniającej, dokonuje w języku
zrozumiałym dla wnioskodawcy pisemnego tłumaczenia podstawy prawnej decyzji,
rozstrzygnięcia oraz pouczenia.
Art. 54. 1. W postępowaniu w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej pisma
doręcza się osobom fizycznym pod wskazanym przez te osoby adresem albo w każdym
miejscu, w którym się adresata zastanie.
2. Cudzoziemcowi, którego miejscem pobytu jest ośrodek, pisma doręcza się za
pośrednictwem osoby upoważnionej przez Szefa Urzędu.
3. Osoba upoważniona przez Szefa Urzędu wydaje cudzoziemcowi pismo po
potwierdzeniu przez niego odbioru czytelnym podpisem zawierającym imię i nazwisko
oraz wskazaniu daty odbioru.
4. W przypadku gdy cudzoziemiec odmówi potwierdzenia odbioru pisma, osoba
upoważniona przez Szefa Urzędu, wydając to pismo, sama stwierdza datę doręczenia
oraz wskazuje osobę, która odebrała pismo, i przyczynę braku jej podpisu.
5. W razie niemożności doręczenia pisma w sposób określony w ust. 3 lub 4, osoba
upoważniona przez Szefa Urzędu przechowuje pismo przez okres 7 dni. Na tablicy
ogłoszeń w ośrodku umieszcza się, w języku zrozumiałym dla cudzoziemca,
zawiadomienie o miejscu pozostawienia pisma wraz z informacją o możliwości jego
odbioru w terminie 7 dni, licząc od dnia umieszczenia tego zawiadomienia.
6. Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym
mowa w ust. 5.
7. Zawiadomienie o zmianie miejsca pobytu wnioskodawcy i osoby, w imieniu
której wnioskodawca występuje, złożone w jednym z toczących się równocześnie przed
Szefem Urzędu postępowań, uznaje się za złożone we wszystkich tych postępowaniach.
Art. 54a. Załatwienie sprawy dotyczącej pozbawienia statusu uchodźcy lub
ochrony uzupełniającej następuje w terminie 6 miesięcy.
Art. 54b. Szef Urzędu wszczyna postępowanie w sprawie pozbawienia
cudzoziemca statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej z urzędu lub na wniosek
komendanta oddziału Straży Granicznej, komendanta wojewódzkiego Policji, Szefa
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Ministra Sprawiedliwości.
Art. 54c. W przypadku gdy inne państwo obszaru Schengen zasięga opinii, o której
mowa w art. 25 ust. 2 Konwencji Wykonawczej Schengen, Szef Urzędu ustala, czy
– 26 –
zachodzą przesłanki do pozbawienia cudzoziemca statusu uchodźcy lub ochrony
uzupełniającej i informuje o tym, za pośrednictwem Komendanta Głównego Policji,
właściwy organ tego państwa.
Art. 54d. 1. Organ prowadzący postępowanie w sprawie pozbawienia cudzoziemca
statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej przesłuchuje go w celu wyjaśnienia faktów
istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, w szczególności umożliwia mu przedstawienie
powodów, dla których nie powinien być pozbawiony statusu uchodźcy lub ochrony
uzupełniającej lub umożliwia mu złożenie wyjaśnień na piśmie.
2. Do przesłuchania cudzoziemca w postępowaniu w sprawie pozbawienia
cudzoziemca statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej stosuje się art. 44 ust. 3–6.
Art. 54e. 1. W decyzji o pozbawieniu cudzoziemca statusu uchodźcy lub ochrony
uzupełniającej zamieszcza się pouczenie o prawie do nieodpłatnej pomocy prawnej.
2. Organ, który wydał decyzję, o której mowa w ust. 1, dokonuje w języku
zrozumiałym dla cudzoziemca pisemnego tłumaczenia podstawy prawnej decyzji,
rozstrzygnięcia oraz pouczenia.
Art. 54f. 1. W postępowaniu w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej oraz
w postępowaniu w sprawie pozbawienia statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej
zapewnia się:
1)
swobodę kontaktowania się cudzoziemca z przedstawicielem Urzędu Wysokiego
Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców oraz z organizacjami
międzynarodowymi lub pozarządowymi, zajmującymi się udzielaniem pomocy
cudzoziemcom, w tym pomocy prawnej;
2)
przedstawicielowi Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do
Spraw Uchodźców dostęp do cudzoziemca, którego postępowanie dotyczy;
3)
możliwość przedstawiania przez przedstawiciela Urzędu Wysokiego Komisarza
Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców swojej opinii w zakresie zadań
wykonywanych na podstawie art. 35 Konwencji Genewskiej.
2.
Organ prowadzący postępowanie w sprawie udzielenia ochrony
międzynarodowej, pozbawienia statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej udziela
przedstawicielowi Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw
Uchodźców, na jego wniosek i za pisemną zgodą cudzoziemca, którego postępowanie
dotyczy, informacji o przebiegu postępowania oraz umożliwia przeglądanie akt sprawy i
– 27 –
sporządzanie z nich notatek i odpisów, z wyłączeniem akt, o których mowa w art. 74 § 1
Kodeksu postępowania administracyjnego.
3. W przypadku gdy sprawa udzielenia ochrony międzynarodowej, pozbawienia
statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej dotyczy małoletniego bez opieki,
wykonywanie uprawnień przedstawiciela Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów
Zjednoczonych do Spraw Uchodźców, o których mowa w ust. 2, nie wymaga zgody
kuratora wyznaczonego do reprezentowania małoletniego w postępowaniu.
4. Przedstawicielowi Urzędu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do
Spraw Uchodźców nie przysługuje zażalenie, o którym mowa w art. 74 § 2 Kodeksu
postępowania administracyjnego, ani skarga do sądu administracyjnego.
5. Opinie, dokumenty i materiały sporządzone przez przedstawiciela Urzędu
Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do Spraw Uchodźców dołącza się do
akt sprawy.
6. Informacje i dane osobowe uzyskane przez Wysokiego Komisarza Narodów
Zjednoczonych do Spraw Uchodźców w postępowaniu w sprawie udzielenia ochrony
międzynarodowej oraz w postępowaniu w sprawie pozbawienia statusu uchodźcy lub
ochrony uzupełniającej mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów, o których
mowa w art. 35 Konwencji Genewskiej.
7. Przepisy ust. 1–6 stosuje się do organizacji działającej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w imieniu Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych
do Spraw Uchodźców na podstawie umowy z Rzecząpospolitą Polską.”;
11) art. 55 otrzymuje brzmienie:
„Art. 55. 1. Wnioskodawcy i małżonkowi, w imieniu którego wnioskodawca
występuje, wydaje się, niezwłocznie po przyjęciu wniosku o udzielenie ochrony
międzynarodowej, nie później jednak niż w terminie 3 dni, tymczasowe zaświadczenie
tożsamości cudzoziemca, zwane dalej „zaświadczeniem tożsamości”.
2. Zaświadczenie tożsamości wydaje się także cudzoziemcowi przekazanemu przez
inne państwo członkowskie na podstawie rozporządzenia 604/2013, który przed
opuszczeniem terytorium Rzeczypospolitej Polskiej złożył wniosek o udzielenie
ochrony międzynarodowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezwłocznie po
złożeniu przez niego oświadczenia o zamiarze dalszego ubiegania się o udzielenie
ochrony międzynarodowej.
– 28 –
3. W przypadku gdy wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej, o którym
mowa w ust. 2, dotyczył także przekazywanego przez inne państwo członkowskie
małżonka wnioskodawcy, zaświadczenie tożsamości wydaje się także temu
małżonkowi.
4. Zaświadczenie tożsamości wydane rodzicom obejmuje ich małoletnie dzieci,
w imieniu których został złożony wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej.
5. Na wniosek rodzica zaświadczenie tożsamości może być wydane jego
małoletniemu dziecku, w imieniu którego został złożony wniosek o udzielenie ochrony
międzynarodowej, które ukończyło 5. rok życia.”;
12) po art. 55 dodaje się art. 55a i art. 55b w brzmieniu:
„Art. 55a. 1. Zaświadczenie tożsamości w okresie swojej ważności potwierdza
tożsamość cudzoziemca podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
oraz uprawnia go i małoletnie dzieci objęte tym zaświadczeniem do pobytu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do zakończenia postępowania w sprawie
udzielenia ochrony międzynarodowej decyzją ostateczną.
2. Zaświadczenie tożsamości, o którym mowa w art. 55:
1)
ust. 1 – jest ważne przez okres 90 dni;
2)
ust. 2 – jest ważne przez okres 10 dni.
3. Po upływie ważności zaświadczenia tożsamości kolejne zaświadczenie
tożsamości wydaje się na okres 6 miesięcy.
Art. 55b. 1. Zaświadczenie tożsamości wydaje w przypadku, o którym mowa w
art. 55:
1)
ust. 1 – organ Straży Granicznej, który przyjął wniosek o udzielenie ochrony
międzynarodowej;
2)
ust. 2 – komendant placówki Straży Granicznej właściwy ze względu na miejsce
przekazania cudzoziemca.
2. Kolejne zaświadczenie tożsamości wydaje Szef Urzędu.
3. Szef Urzędu odmawia wydania kolejnego zaświadczenia tożsamości, w drodze
decyzji, w przypadku gdy:
1)
postępowanie w sprawie udzielenia ochrony międzynarodowej dotyczące
cudzoziemca zakończyło się decyzją ostateczną, chyba że wykonanie decyzji
zostało wstrzymane;
– 29 –
2)
została wydana decyzja o odmowie uwzględnienia oświadczenia wnioskodawcy o
zamiarze dalszego ubiegania się o udzielenie ochrony międzynarodowej, o której
mowa w art. 40 ust. 10.
4. Organ Straży Granicznej, który przyjął wniosek o udzielenie ochrony
międzynarodowej, informuje Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa
Agencji Wywiadu, Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Szefa Służby Wywiadu
Wojskowego o wydaniu zaświadczenia tożsamości wnioskodawcy i małżonkowi, w
imieniu którego wnioskodawca występuje. Informacja obejmuje dane, o których mowa
w art. 56.”;
13) w art. 57 w ust. 1 uchyla się pkt 3;
14) w art. 58:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zaświadczenie tożsamości, o którym mowa w art. 55 ust. 1 i 2, wydaje się
z urzędu.”,
b)
po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Cudzoziemiec jest obowiązany wystąpić z wnioskiem o wydanie
kolejnego zaświadczenia tożsamości niezwłocznie po upływie ważności
zaświadczenia tożsamości.”;
15) art. 59 otrzymuje brzmienie:
„Art. 59. 1. Cudzoziemiec zwraca zaświadczenie tożsamości organowi, który je
wydał, gdy wydana wobec niego decyzja w sprawie udzielenia ochrony
międzynarodowej stała się ostateczna.
2. W przypadku gdy cudzoziemiec opuszcza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
zwraca zaświadczenie tożsamości komendantowi placówki Straży Granicznej przed
przekroczeniem granicy.”;
16) w art. 60 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca, wydawanego przez organ
Straży Granicznej, oraz tymczasowego zaświadczenia tożsamości cudzoziemca,
wydawanego przez Szefa Urzędu, uwzględniając dane, które powinny być w nich
zawarte, określone w art. 56 ust. 1;”;
17) w dziale II tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie:
„Postępowanie z udziałem małoletnich bez opieki i innych osób o szczególnych
potrzebach”;