Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw

Zał. 2
L
Zgłaszający
Rozstrzygnięcie

Przepis
Treść uwagi
Odniesienie się do uwagi
p
uwagi

ustawy,
3) którego nie może odmówić punktowi
kontaktowemu Dyrektor Generalny, jak
również nie może go cofnąć (art. 25d
ustawy),
4) niezależnie od spełnienia warunków
udostępniania informacji w tym trybie (art.
25c), egzekwowanych na mocy przepisów
odrębnych
- mając na względzie w/w przepisy art. 25b
ust. 1, art. 25c-25d ustawy.
Niezbędne jest rozdzielenie dostępu do
Centralnej Bazy, jaki przysługuje Policji
(punktowi
kontaktowemu),
z
mocy
przepisów ustawy o wymianie informacji z
organami ścigania państw członkowskich
Uni źuropejskiej, od dostępu, jaki będzie jej
przysługiwał na mocy decyzji Dyrektora
żeneralnego, po spełnieniu określonych w
ustawie warunków.
Tak więc bez projektowanych przepisów
dotyczących udostępniania informacji z
Centralnej Bazy w oparciu o ustawę o
wymianie informacji z organami ścigania
państw członkowskich Unii Europejskiej nie
jest możliwe przygotowanie spójnych i w
miarę możliwości kompleksowych rozwiązań
odnoszących
się
do
udostępniania
informacji z
Centralnej Bazy za pośrednictwem systemu
teleinformatycznego.
Ponadto nie wydaje się właściwe
regulowanie
w
ustawie
o
wymianie
informacji z organami ścigania państw
członkowskich Uni źuropejskiej zakresu
informacji
udostępnianych
punktowi
kontaktowemu, o którym mowa w art. 4 ust.
1 tej ustawy, z kilkunastu rejestrów,
ewidencji i baz danych wymienionych w art.

31
Zał. 2
L
Zgłaszający
Rozstrzygnięcie

Przepis
Treść uwagi
Odniesienie się do uwagi
p
uwagi

6 ust. 1 wskazanej ustawy. Zakładając
racjonalność ustawodawcy wydaje się, że
celowo odstąpiono od regulowania tej
kwestii w ustawie o wymianie informacji z
organami ścigania państw członkowskich
Unii Europejskiej.
44. GIODO
art. 12 pkt
Odnosząc się do – zamieszczonej w art. 12 pkt 2 Uwaga niezasadna.
Uwaga
2 (rozdział projektu – propozycji utworzenia Centralnej Bazy Projekt nowelizacji nie zawiera propozycji nieuwzględniona
–
4a ustawy
Danych Osób Pozbawionych Wolności podnieść utworzenia Centralnej Bazy - co podnosi odstąpiono
od
z dnia 9
wypada, że przedmiotowa regulacja jest zbyt żIODO, ponieważ baza ta w obecnym wprowadzenia zmian.
kwietnia
szczątkowa, by mogła zostać zaakceptowana w kształcie funkcjonuje już od 6 lat. Centralna
2010 r. o
świetle – określonych w art. 27 ustawy o ochronie Baza została wdrożona do użytkowania w
Służbie
danych osobowych – zasad przetwarzania danych jednostkach
organizacyjnych
Służby
Więziennej szczególnie chronionych. Przypomnieć trzeba, iż – w Więziennej w dniu 9 czerwca 2008 r.
)
myśl art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o ochronie danych Projektowane przepisy mają na celu
osobowych – przetwarzanie takich danych bez zgody uregulować kwestię korzystania z informacji
osoby,
której
dotyczą,
wymaga
przepisu gromadzonych w Centralnej Bazie, za
szczególnego rangi ustawowej stwarzającego przy pośrednictwem
systemu
tym pełne gwarancje ich ochrony. Nie można teleinformatycznego, przez uprawnione
równocześnie pominąć konieczności przestrzegania „podmioty zewnętrzne", a nie powoływać ją
przez projektodawcę standardów wynikających z do istnienia.
rozdziału III Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej Bardziej
szczegółowe
wyjaśnienia
dotyczących hierarchi źródeł prawa i zakresu dotyczące powstania Centralnej Bazy
materi , która może podlegać unormowaniu w (uwarunkowań historycznych) zawarto w
przepisach
podustawowych
(wykonawczych). wyjaśnieniach do uwagi nr 62 zgłoszonej
Trybunał
Konstytucyjny
w
uzasadnieniu przez Rządowe Centrum Legislacji.
postanowienia z dnia 31 stycznia 2007 roku (S Odnosząc się do meritum uwagi żIODO
1/2007) stwierdził, że: „Z zasady wyłączności należy podkreślić, że zakres informacji
regulacji ustawowej w sferze praw i wolności wynika, przetwarzanych
(gromadzonych)
w
iż Parlament nie może w dowolnym zakresie Centralnej Bazie został określony w ustawie.
„cedować” funkcji prawodawczych na organy władzy Obecnie wynika on z przepisów art. 24
wykonawczej. Zasadnicza regulacja pewnej kwestii ustawy. W przepisie art. 24 ust. 1 ustawy
nie może być domeną przepisów wykonawczych, przewidziano
kompetencję
Służby
wydawanych przez organy nienależące do władzy Więziennej do przetwarzania informacji i
ustawodawczej. Nie jest bowiem dopuszczalne, aby danych osobowych. Natomiast w treści
prawodawczym
decyzjom
organu
władzy przepisu art. 24 ust. 2 ustawy zdefiniowano
wykonawczej
pozostawić
kształtowanie pojęcie przetwarzania informacji i danych
zasadniczych elementów regulacji prawnej. […] osobowych, posługując się w tym celu
Także art. 31 ust. 3 Konstytucji wymaga regulacji definicją zaczerpniętą z przepisu art. 7 pkt 2

32
Zał. 2
L
Zgłaszający
Rozstrzygnięcie

Przepis
Treść uwagi
Odniesienie się do uwagi
p
uwagi

ustawowej w tych wszystkich unormowaniach, które ustawy o ochronie danych osobowych. W
dotyczą ograniczeń konstytucyjnych praw i wolności przepisie tym też podkreślono rangę
jednostki. W takim wypadku zakres materii przetwarzania
informacji
w
systemach
pozostawianych do unormowania w rozporządzeniu informatycznych.
musi być węższy niż zakres materi ogólnie Przypomnieć trzeba, że jeszcze przed
dozwolony na tle art. 92 ust. 1 Konstytucji. Artykuł 31 wejściem w życie ustawy z 9 kwietnia 2010
ust.
3
Konstytucji
silniej
bowiem
akcentuje r. o Służbie Więziennej żIODO wskazywał,
konieczność
szerszego
unormowania
rangi iż przetwarzanie danych osobowych przez
ustawowej i zawęża pole regulacyjne pozostające funkcjonariuszy
Służby
Więziennej
dla rozporządzenia”.
(dopuszczalność
tego
przetwarzania)
Tymczasem, wbrew wyżej zaprezentowanym powinno być rozpatrywane na gruncie
przepisom i poglądom Trybunału Konstytucyjnego, wówczas obowiązujących przepisów ustawy
projektodawca zdecydował, że zakres informacji z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie
gromadzonych w Centralnej Bazie Danych Osób Więziennej, ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r.
Pozbawionych Wolności (będącej bezspornie bazą Kodeks karny wykonawczy oraz aktów
danych szczególnie chronionych w rozumieniu art. wykonawczych wydanych na ich podstawie,
27 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych) ma w tym m.in. na gruncie rozporządzenia
być ustalony w rozporządzeniu (proponowany art. 25 Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 sierpnia
a ust. 5 ustawy – Kodeks karny wykonawczy). Co 2003
r.
w
sprawie
regulaminu
więcej, w projekcie (za wyjątkiem nazwy własnej organizacyjno-porządkowego wykonywania
bazy) nie określono nawet czyje dane osobowe mają kary pozbawienia wolności (Dz. U. Nr 152,
znaleźć się w przedmiotowej bazie danych, a co za poz. 1493) - Sprawozdanie GIODO za rok
tym idzie – jakie przesłanki decydować będą o 2001 (str. 85), Sprawozdanie GIODO za rok
umieszczeniu (bliżej określonych jedynie w akcie 2002 (str. 79), Sprawozdanie GIODO za rok
wykonawczym) danych osoby w Centralnej Bazie 2004 r. (str. 114), Sprawozdanie GIODO za
Danych Osób Pozbawionych Wolności oraz w jakich rok 2005 (str. 231).
przypadkach (albo czy w ogóle) dane tej osoby będą Z treści Sprawozdania żIODO za rok 2000
z Centralnej Bazy Danych Osób Pozbawionych (str. 52 i 53) wynika zaś, że Biuro żIODO
Wolności usuwane. Wobec tak istotnych braków uznało za bezzasadną skargę na niezgodne
komentowanej regulacji konieczność istotnego -
zdaniem
wnoszącego
skargę
-
uzupełnienia projektowanego (art. 12 pkt 2 projektu) przetwarzanie danych osobowych przez
rozdziału 4 a ustawy – Kodeks karny wykonawczy Centralny Zarząd Służby Więziennej w
nie budzi wątpliwości żeneralnego Inspektora bazie osób pozbawionych wolności, w
Ochrony Danych Osobowych.
oparciu o którą powstała Centralna Baza.
Jak wynika ze Sprawozdania GIODO
„Skarżący uważał, że gromadzenie danych
w Kartotece Skazanych i Tymczasowo
Aresztowanych narusza ustawę o ochronie
danych osobowych. Generalny Inspektor

33
Zał. 2
L
Zgłaszający
Rozstrzygnięcie

Przepis
Treść uwagi
Odniesienie się do uwagi
p
uwagi

stwierdził, że przetwarzanie tych danych
znajduje zatem podstawę prawną, o której
mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o ochronie
danych osobowych. Zgodnie z art. 23 a
ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie
Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 z późn.
zm.), Służba Więzienna może gromadzić i
wykorzystywać informacje i dane osobowe,
w tym także bez zgody osób, których one
dotyczą, niezbędne do realizacji zadań, o
których mowa w ustawie o Służbie
Więziennej.". Warto więc zauważyć, że
wówczas funkcjonowanie bazy stanowiącej
odpowiednik dzisiejszej Centralnej Bazy nie
budziło wątpliwości organu do spraw
ochrony danych osobowych.
Niezależnie od treści obowiązującego
przepisu art. 24 ustawy, regulującego
zasady przetwarzania informacji przez
Służbę Więzienną (wyznaczającego także
zakres tych informacji), w dodawanym art.
25a ust. 2 ustawy również określono, że w
Centralnej Bazie przetwarza się (a więc i
gromadzi się) informacje niezbędne do
realizacji zadań, o których mowa w art. 2 i
art. 25g pkt 1 ustawy. Odwołanie do
skonkretyzowanych w przepisach ustawy
zadań Służby Więziennej wyraźnie bowiem
określa dopuszczalny zakres gromadzonych
informacji.
Przepis ten wprawdzie używa określenia
„informacje niezbędne do realizacji zadań",
nie można jednak pominąć, że Trybunał
Konstytucyjny
w
uzasadnieniu
postanowienia z dnia 2 lutego 2012 r., sygn.
SK 14/2009, stwierdził, że „(...) zarzut
nieokreśloności można postawić tylko
wtedy, kiedy stosując podstawowe metody
wykładni, nie można stwierdzić, jakie jest

34
Zał. 2
L
Zgłaszający
Rozstrzygnięcie

Przepis
Treść uwagi
Odniesienie się do uwagi
p
uwagi

znaczenie przepisu. Tym samym nawet
zastosowanie
przez
sądy
wykładni
systemowej czy celowościowej w żaden
sposób nie uzasadnia uznania przepisu za
niejednoznaczny. Nie można uznać, że
każdy przepis, przy interpretacji którego
podmiot stosujący prawo (zwłaszcza sąd)
jest zmuszony sięgnąć do pozajęzykowych
metod
wykładni,
jest
automatycznie
niezgodny z zasadą określoności. Każdy akt
prawny (czy konkretny przepis prawny)
zawiera pojęcia o mniejszym lub większym
stopniu niedookreśloności. Zapobiega to
nadmiernej kazuistyce prawa. Jeżeli przy
tym poszczególne metody wykładni,
stosowane w trakcie orzekania, dają
możliwość
jednoznacznej
interpretacji
danego przepisu, to nie ma podstaw do
formułowania wątpliwości konstytucyjnych.
Dopiero taki poziom niejasności przepisów
prawnych, który nawet przy wykorzystaniu
wszystkich przyjętych metod wykładni
uniemożliwia ich interpretację, może
stanowić
samoistną
przesłankę
niekonstytucyjności tej regulacji.".
W związku z powyższym należy zauważyć,
że art. 2 ust. 1 ustawy wskazuje, że Służba
Więzienna realizuje swoje zadania na
zasadach określonych w k.k.w. Natomiast
liczne przepisy k.k.w. upoważniają Służbę
Więzienną (jednostki organizacyjne Służby
Więziennej lub organy Służby Więziennej)
do
przetwarzania
(gromadzenia)
określonych informacji, w tym tzw. danych
wrażliwych (m.in. przepisy art. 11, art.79a,
art. 82, art. 83, art. 88, art. 88a, art. 110 § 4,
art. 168a, art. 212, art. 212a, czy też art.
212c k.k.w.). Przykładowo:
-
art. 11 § 2 k.k.w. określa zakres

35